Stefan Everts

Stefan Everts
Stefan Everts in 2009.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Stefan Everts
Bijnaam The legend
Geboortedatum 25 november 1972
Geboorteplaats Bree
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Sportieve informatie
Discipline Motorcross
Onderde(e)l(en) 125 cc
250 cc
500 cc
MX1
MXGP
Medailles
Wereldkampioenschappen
3 Brons 1990 125 cc
1 Goud 1991 125 cc
2 Zilver 1993 250 cc
2 Zilver 1994 250 cc
1 Goud 1995 250 cc
1 Goud 1996 250 cc
1 Goud 1997 250 cc
2 Zilver 1998 250 cc
1 Goud 2001 500 cc
1 Goud 2002 500 cc
2 Zilver 2003 125 cc
1 Goud 2003 MXGP
1 Goud 2004 MX1
1 Goud 2005 MX1
1 Goud 2006 MX1
Portaal  Portaalicoon   Sport
Standbeeld Stefan Everts te Neeroeteren, een creatie van Stefan Bongaerts. Het beeld werd onthuld in september 2006.[1]

Stefan Everts (Bree, 25 november 1972[2]) is een voormalig Belgisch motorcrosser. Vanwege zijn tien wereldtitels, wordt hij beschouwd als de beste motorcrosser aller tijden.

Levensloop

Stefan Everts is de zoon van Harry Everts, zelf viervoudig motorcrosskampioen. Al op jonge 4-jarige leeftijd scheurde hij met zijn kleine motor over de omlopen. Zijn eerste GP wedstrijden reed hij op zijn 17e. Twee jaar later, in 1991, werd hij voor de eerste maal wereldkampioen in de 125 cc klasse. Vijftien jaar later heeft Stefan alle records aan flarden gereden:

  • 10 maal wereldkampioen,
  • 101 Grand Prix overwinningen,
  • won als eerste piloot drie verschillende GP's op één dag,[3]
  • is de enige piloot die wereldkampioen werd op de vier grote Japanse merken (Suzuki, Kawasaki, Honda en Yamaha).

Hij is, na Eric Geboers, de tweede "Mr. 875cc", iemand die wereldkampioen werd in de drie klassen (125+250+500=875).

Everts woont in Genenbos/Lummen, is getrouwd en heeft twee kinderen, een dochter en een zoon. Zijn zoon, Liam Everts, is eveneens actief in de motorcross. Op 19 december 2009 werd hij benoemd tot ereburger van de stad Maaseik[4].

Everts kondigde aan dat het seizoen 2006 zijn laatste zou worden. Hij won dat jaar zijn tiende wereldtitel en behaalde ook zijn honderdste overwinning. Zijn laatste Grote Prijs won hij op 17 september 2006 in Frankrijk. Everts reed zijn laatste officiële wedstrijd tijdens de Motorcross der Naties die op 24 september 2006 in Matterley Basin (Groot-Brittannië) plaatsvond.

Op 17 december 2006, precies drie maanden nadat hij zijn laatste Grote Prijs won, werd Everts uitgeroepen tot Sportman van het Jaar tijdens een plechtigheid in het Casino Kursaal van Oostende. Hij ontving deze titel voor de vijfde keer. Ook in 2001, 2002, 2003 en 2004 viel hem die eer te beurt. Voor zijn volledige carrière als sportman ontving Everts ook een Lifetime Achievement Award.

Everts maakte bekend dat hij het volgende seizoen de nieuwe wedstrijdbegeleider zou worden bij het Oostenrijkse KTM. Everts ging de piloten begeleiden bij hun trainingen, zowel technisch, fysiek als mentaal. Op alle WK-wedstrijden zou hij als adviseur aanwezig zijn.

In 2005 was Stefan Everts een van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 56 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen.

Everts is sinds september 2010 ambassadeur voor de stichting Mediclowns[5].

Everts is sinds het lopend wereldkampioenschap motorcross 2016 teammanager van Suzuki Europa.

Opname na besmetting met malaria

Begin december 2018 werd Everts in kritieke toestand opgenomen in het UZ Leuven op de afdeling intensieve zorgen naar aanleiding van een malariabesmetting. Hij werd een maand voordien gestoken door de malariamug nadat hij had deelgenomen aan de 4 uur van Lubumbashi[6] in Congo. Een benefietwedstrijd voor lokale kinderen. Op 17 december ontwaakte Everts uit zijn kunstmatige coma. Eind december 2018 mocht Everts beginnen aan zijn fysieke revalidatie. Zijn hersenen, noch zijn organen zouden beschadigd geweest zijn door de ziekte. Stefan Everts beschouwde nog in leven zijn op Kerstmis 2018, als zijn mooiste kerstgeschenk. Zijn leven zou aan een zijden draadje hebben gehangen volgens de professoren van het UZ Leuven.[7] Hij moest in totaal 8 tenen laten amputeren en moest in 2018 nog operaties ondergaan aan zijn hielen. Hij heeft nog steeds last van malaria-aanvallen.

Palmares

Stefan Everts in 2005 in Gaildorf.

Hij werd tienmaal wereldkampioen:

  • 1991 : Wereldkampioen 125cc - Suzuki
  • 1995 : Wereldkampioen 250cc - Kawasaki
  • 1995 : Winnaar Motorcross der Naties
  • 1996 : Wereldkampioen 250cc - Honda
  • 1997 : Wereldkampioen 250cc - Honda
  • 1997 : Winnaar Motorcross der Naties
  • 1998 : Winnaar Motorcross der Naties
  • 2001 : Wereldkampioen 500cc - Yamaha
  • 2002 : Wereldkampioen 500cc - Yamaha
  • 2003 : Wereldkampioen MXGP - Yamaha
  • 2003 : Winnaar Motorcross der Naties
  • 2004 : Wereldkampioen MX1 - Yamaha
  • 2004 : Winnaar Motorcross der Naties
  • 2005 : Wereldkampioen MX1 - Yamaha
  • 2006 : Wereldkampioen MX1 - Yamaha
GP-overwinningen
No. Datum Grand Prix van Plaats
125cc-klasse
1 1991 Vlag van Brazilië Brazilië Campos do Jordão
2 1991 Vlag van Zwitserland Zwitserland Roggenburg
3 1991 Vlag van Guatemala Guatemala Amatitlán
4 1991 Vlag van België België Genk
5 1991 Vlag van Hongarije Hongarije Kaposvár
250cc-klasse
6 1992 Vlag van Nederland Nederland Valkenswaard
7 1993 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Budds Creek
8 1993 Vlag van Finland Finland Vantaa
9 1993 Vlag van Ierland Ierland Cork
10 1994 Vlag van België België Lommel
11 1994 Vlag van Nederland Nederland Valkenswaard
12 1994 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Schwanenstadt
13 1994 Vlag van Zweden Zweden Uddevalla
14 1994 Vlag van Italië Italië Montevarchi
15 1995 Vlag van België België Kester
16 1995 Vlag van Nederland Nederland Valkenswaard
17 1995 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië Foxhill
18 1995 Vlag van Zweden Zweden Motala
19 1995 Vlag van Japan Japan Suzuka
20 1996 Vlag van Spanje Spanje Talavera de la Reina
21 1996 Vlag van Nederland Nederland Valkenswaard
22 1996 Vlag van Frankrijk Frankrijk Iffendic
23 1996 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië Foxhill
24 1996 Vlag van Brazilië Brazilië Belo Horizonte
25 1997 Vlag van België België Kester
26 1997 Vlag van Frankrijk Frankrijk Brou
27 1997 Vlag van Venezuela Venezuela Maracay
28 1997 Vlag van Brazilië Brazilië Belo Horizonte
29 1997 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië Foxhill
30 1997 Vlag van Polen Polen Gdynia
31 1997 Vlag van Portugal Portugal Águeda
32 1997 Vlag van Zwitserland Zwitserland Roggenburg
33 1997 Vlag van Tsjechië Tsjechië Loket
34 1998 Vlag van Spanje Spanje Talavera de la Reina
35 1998 Vlag van Duitsland Duitsland Teutschenthal
36 1998 Vlag van België België Mol
37 1998 Vlag van Frankrijk Frankrijk Villars-sous-Écot
38 1998 Vlag van Venezuela Venezuela Maracay
39 1998 Vlag van Polen Polen Gdynia
40 1998 Vlag van Portugal Portugal Águeda
41 1998 Vlag van Italië Italië Asti
500cc-klasse
42 1998 Vlag van België België Namen
250cc-klasse
43 1999 Vlag van Duitsland Duitsland Gaildorf
500cc-klasse
44 2001 Vlag van Spanje Spanje Bellpuig
45 2001 Vlag van Australië Australië Broadford
46 2001 Vlag Vlaanderen Vlaanderen Genk
47 2001 Vlag Wallonië Wallonië Spa-Francorchamps
48 2001 Vlag van Zweden Zweden Uddevalla
49 2001 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ernée
50 2001 Vlag van België België Namen
51 2002 Vlag van Duitsland Duitsland Teutschenthal
52 2002 Vlag van Frankrijk Frankrijk Saint-Jean-d'Angély
53 2002 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Kärntenring
54 2002 Vlag van Zweden Zweden Uddevalla
125cc-klasse
55 2003 Vlag van Italië Italië Montevarchi
MotocrossGP-klasse
56 2003 Vlag van Italië Italië Montevarchi
57 2003 Vlag van Bulgarije Bulgarije Sevlievo
125cc-klasse
58 2003 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Kärntenring
MotocrossGP-klasse
59 2003 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Kärntenring
125cc-klasse
60 2003 Vlag van Zweden Zweden Uddevalla
MotocrossGP-klasse
61 2003 Vlag van Zweden Zweden Uddevalla
125cc-klasse
62 2003 Vlag van België België Namen
MotocrossGP-klasse
63 2003 Vlag van België België Namen
64 2003 Vlag van Nederland Nederland Lierop
125cc-klasse
65 2003 Vlag van Nederland Nederland Lierop
125cc-klasse
66 2003 Vlag van Duitsland Duitsland Gaildorf
MotocrossGP-klasse
67 2003 Vlag van Duitsland Duitsland Gaildorf
125cc-klasse
68 2003 Vlag van Tsjechië Tsjechië Loket
MotocrossGP-klasse
69 2003 Vlag van Tsjechië Tsjechië Loket
125cc-klasse
70 2003 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ernée
MotocrossGP-klasse
71 2003 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ernée
650cc-klasse
72 2003 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ernée
MX1-klasse
73 28-03-2004 Vlag van Spanje Spanje Bellpuig
74 25-04-2004 Vlag van Nederland Nederland Valkenswaard
75 16-05-2004 Benelux (Nederland) Lichtenvoorde
76 06-06-2004 Vlag van Frankrijk Frankrijk Saint-Jean-d'Angély
77 13-06-2004 Vlag van Italië Italië Gallarate
78 08-08-2004 Vlag Wallonië Wallonië Namen
79 11-09-2004 Vlag van Ierland Ierland Ballykelly
80 03-04-2005 Vlag Vlaanderen Vlaanderen Zolder
81 24-04-2005 Vlag van Portugal Portugal Águeda
82 08-05-2005 Vlag van België België Namen
83 29-05-2005 Vlag van Japan Japan Sugo
84 05-06-2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië Matchams Park
85 21-08-2005 Vlag van Duitsland Duitsland Gaildorf
86 04-09-2005 Vlag van Nederland Nederland Lierop
87 17-09-2005 Vlag van Ierland Ierland Desertmartin
88 02-04-2006 Vlag Vlaanderen Vlaanderen Zolder
89 16-04-2006 Vlag van Spanje Spanje Bellpuig
90 23-04-2006 Vlag van Portugal Portugal Águeda
91 07-05-2006 Vlag van Duitsland Duitsland Teutschenthal
92 21-05-2006 Vlag van Japan Japan Sugo
93 04-06-2006 Vlag van Bulgarije Bulgarije Sevlievo
94 11-06-2006 Vlag van Italië Italië Montevarchi
95 18-06-2006 Vlag van Verenigd Koninkrijk Groot-Brittannië Matterley Basin
96 02-07-2006 Vlag van Zweden Zweden Uddevalla
97 16-07-2006 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Sun City
98 30-07-2006 Vlag van Tsjechië Tsjechië Loket
99 06-08-2006 Vlag van België België Namen
100 03-09-2006 Vlag van Nederland Nederland Lierop
101 17-09-2006 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ernée
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Emotioneel afscheid van Stefan Everts, Het Nieuwsblad, 30 september 2006
  2. Biografie Stefan Everts, website Liam Everts
  3. 12 (+1) vragen aan Stefan Everts!, MXvintage, 15 november 2018
  4. Informatiebord bij zijn standbeeld
  5. "Stefan Everts wordt ambassadeur Mediclowns", Gazet van Antwerpen, 20 september 2010
  6. Stefan Everts & Thierry Klutz verzorgen de show in Congo!, MXM, 18 november 2018
  7. Everts: "Dat ik hier nog ben, is het mooiste kerstcadeau", Sporza, 25 december 2018
· · Sjabloon bewerken

1982 Annie Lambrechts · 1983 Eddy Annys · 1984 Ingrid Berghmans · 1985 niet uitgereikt · 1986 William Van Dijck · 1987 Wim Van Belleghem · 1988 Robert Van de Walle · 1989 niet uitgereikt · 1990 Ulla Werbrouck · 1991 Sabine Appelmans · 1992 Annelies Bredael · 1993 Gella Vandecaveye · 1994 Brigitte Becue · 1995 Fred Deburghgraeve · 1996 Luc Van Lierde · 1997 Stefan Everts · 1998 Sven Nys · 1999 Marleen Renders · 2000 Filip Meirhaeghe · 2001 Kim Clijsters · 2002 Kim Gevaert · 2003 Benny Vansteelant · 2004 Gino De Keersmaeker · 2005 Kathleen Smet · 2006 Tia Hellebaut · 2007 estafetteploeg 4x100m dames · 2008 Kenny De Ketele · 2009 Tom Goegebuer · 2010 Cédric Van Branteghem · 2011 Evi Van Acker · 2012 Hans Van Alphen and Marieke Vervoort · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Bart Swings · 2015 Jaouad Achab · 2016 Peter Genyn · 2017 Seppe Smits · 2018 Nina Derwael · 2019 Emma Meesseman · 2020 niet uitgereikt · 2021 Belgische hockeyploeg (mannen) · 2022 Remco Evenepoel · 2023 Lotte Kopecky

· · Sjabloon bewerken

1928 Louis Crooy en Victor Groenen · 1929 Georges Ronsse · 1930 Hyacinthe Roosen · 1931 René Milhoux en Jules Tacheny · 1933 Jef Scherens · 1934 Union Sint-Gillis · 1935 Arnold de Looz-Corswarem · 1936 Ernest Demuyter · 1937 Joseph Mostert · 1938 Hubert Carton de Wiart · 1939 Henry de Menten de Horne · 1940 Fernande Caroen · 1941 Jan Guilini · 1942 Pol Braekman · 1943 Albert de Ligne · 1944 niet toegekend · 1945 vliegend personeel van de Belgische sectie van de Royal Air Force · 1946 Gaston Reiff · 1947 Micheline Lannoy en Pierre Baugniet · 1948 Etienne Gailly · 1949 Feru Moulin · 1950 Briek Schotte · 1951 Johny Claes en Jacques Ickx · 1952 André Noyelle · 1953 bemanning van het jacht Omoo (zeilsport) · 1954 Adolf Verschueren · 1955 Roger Moens · 1956 Gilberte Thirion · 1957 Jacky Brichant en Philippe Washer · 1958 René Baeten · 1959 Belgische hockeyploeg bij de mannen · 1960 Flory Van Donck · 1961 Rik Van Looy · 1962 Gaston Roelants · 1963 Aureel Vandendriessche · 1964 Joël Robert · 1965 Eerste Jachtwing van de Belgische Luchtmacht · 1966 Raymond Ceulemans · 1967 Ferdinand Bracke en Eddy Merckx · 1968 Jacky Ickx · 1969 Serge Reding · 1970 Freddy Herbrand · 1971 Miel Puttemans · 1972 Karel Lismont · 1973 Roger De Coster · 1974 Paul Van Himst · 1975 Jean-Pierre Burny · 1976 Ivo Van Damme · 1977 Gaston Rahier · 1978 RSC Anderlecht · 1979 Robert Van de Walle · 1980 Belgische voetbalploeg bij de mannen · 1981 Annie Lambrechts · 1982 Ingrid Berghmans · 1983 Eddy Annys · 1984 André Malherbe · 1985 niet toegekend · 1986 William Van Dijck · 1987 Ingrid Lempereur · 1988 Eric Geboers · 1989 Michel Preud'homme · 1990 Jan Ceulemans · 1991 Jean-Michel Saive · 1992 Annelies Bredael · 1993 Vincent Rousseau · 1994 Brigitte Becue · 1995 Frédérik Deburghgraeve · 1996 Johan Museeuw · 1997 Luc Van Lierde · 1998 Ulla Werbrouck · 1999 Gella Vandecaveye · 2000 Joël Smets · 2001 Kim Clijsters en Justine Henin · 2002 Marc Wilmots · 2003 Stefan Everts · 2004 Axel Merckx · 2005 Tom Boonen · 2006 Kim Gevaert en Tia Hellebaut · 2007 4x100m-estafetteploeg voor vrouwen · 2008 niet toegekend · 2009 Philippe Gilbert · 2010 Philippe Le Jeune · 2011 Kevin Borlée · 2012 Evi Van Acker · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Daniel Van Buyten · 2015 4x400m-estafetteploeg voor mannen · 2016 Nafissatou Thiam · 2017 David Goffin · 2018 Nina Derwael · 2019 Belgische hockeyploeg bij de mannen · 2020 Wout van Aert · 2021 Bashir Abdi · 2022 Remco Evenepoel · 2023 Bart Swings