Ingrid Berghmans

Ingrid Berghmans
Ingrid Berghmans met de Olympische vlam in Brussel
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Ingrid Berghmans
Geboortedatum	24 augustus 1961
Geboorteplaats	Koersel
Nationaliteit	Belgische
Gewicht	-72 kg
Sportieve informatie
Discipline	Judo
Graduatie	5de dan
Olympische Spelen	1988
Medailles
Olympische Zomerspelen 1 Seoul 1988 -72 kg Wereldkampioenschappen 1 New York 1980 Open 3 New York 1980 +72 kg 1 Parijs 1982 Open 2 Parijs 1982 -72 kg 1 Wenen 1984 Open 1 Wenen 1984 -72 kg 1 Maastricht 1986 Open 2 Maastricht 1986 -72 kg 2 Essen 1987 Open 2 Essen 1987 -72 kg 1 Belgrado 1989 -72 kg Europese kampioenschappen 2 Udine 1980 Open 2 Udine 1980 -72 kg 2 Madrid 1981 Open 3 Madrid 1981 -72 kg 1 Genua 1983 Open 1 Genua 1983 -72 kg 1 Landskrona 1985 -72 kg 3 Londen 1986 -72 kg 1 Parijs 1987 Open 2 Parijs 1987 -72 kg 1 Pamplona 1988 Open 1 Pamplona 1988 -72 kg 1 Helsinki 1989 -72 kg 3 Helsinki 1989 Open Europese kampioenschappen (team) 2 Visé 1988 Team
Portaal    Sport

Ingrid Berghmans (Koersel, 24 augustus 1961^[1]) is een Belgische voormalig judoka.

Levensloop

Berghmans werd geboren in Koersel, maar groeide op in het naburige Leopoldsburg. In die gemeente heeft ze ook een ster op de plaatselijke Walk of Fame. Samen met Robert Van de Walle was ze de Belgische pionier van het competitiejudo. Op 9-jarige leeftijd werd ze actief in de sport en op haar 16e werd Berghmans eens eerste keer Belgisch kampioene.^[2] Op 19-jarige leeftijd behaalde ze op het eerste wereldkampioenschap judo voor vrouwen in Madison Square Garden (New York) twee medailles: een bronzen in haar eigen gewichtsklasse (-72 kg) en een gouden in de open categorie.^[3][4] In 1982 behaalde ze in Parijs de wereldtitel in de open categorie en dat werd beloond met de Nationale Trofee voor Sportverdienste. Een jaar later werd Berghmans voor het eerst Sportvrouw van het jaar.

In totaal behaalde ze zes wereldtitels, zeven Europese titels en werd ze in België acht keer uitgeroepen tot Sportvrouw van het jaar.^[5] Ook op de Olympische Zomerspelen van 1988 in Seoel - waar vrouwenjudo een demonstratiesport was - behaalde ze goud.^[6] In 2000 werd ze verkozen tot Sportvrouw van de eeuw.^[7][8] Haar record werd in 2003 geëvenaard door de Japanse Ryoko Tamura, en later, in 2007, ook gebroken toen die een 7^de wereldtitel behaalde.^[9] Haar laatste gouden medaille in de categorie -72 behaalde ze in 1989 tijdens het Europees kampioenschap in Helsinki.

Ze is houder van een zwarte gordel 5^de dan uitgereikt, door de Vlaamse Judofederatie (VJF). Sinds 2001 is ze trainer en zet ze niet-sportieve mensen aan tot bewegen. Ze is sindsdien ook voorzitster van de atletencommissie van het BOIC. Daarnaast baat ze fitnesscentrum Vital Club in Luik uit.^[7][10]

Ze had tijdens de jaren '80 een relatie met judoka Robert Van de Walle. In 1990 trouwde Berghmans met Marc Vallot, eveneens actief in het judo. Vallot overleed echter al op 38-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hoewel Berghmans en Vallot feitelijk elf jaar getrouwd waren, leefden beiden op het tijdstip van Vallots overlijden gescheiden, en was een procedure tot echtscheiding lopende. Uit het huwelijk werden twee kinderen geboren.^[11] Ook haar zus Brigitte was actief in het judo.^[12]

In 1990 presenteerde Berghmans op de BRTN de sportquiz Ingrid, Ingrid. In 2005 eindigde ze 75^ste in de Vlaamse versie van De Grootste Belg. Ze had een cameo in de serie Familie.

Discografie

• Aerobic met Ingrid Berghmans^[13], Ariola, 1983

Bibliografie

• Lamoral, Rik, Ingrid Berghmans, de tatami als troon, Vlaamse Judofederatie, 1988