André Malherbe

André Malherbe
Malherbe op Zündapp MC125 (FIM-kampioenschap seizoen 1974)
Persoonlijke informatie
Volledige naam André Malherbe
Geboortedatum 21 maart 1956
Geboorteplaats Hoei
Overlijdensdatum 24 november 2022
Overlijdensplaats Luik
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Sportieve informatie
Discipline Motorcross
Formule 3
Onderde(e)l(en) 125 cc
250 cc
500 cc
Medailles
Wereldkampioenschappen
3 Brons 1977 250 cc
3 Brons 1979 500 cc
1 Goud 1980 500 cc
1 Goud 1981 500 cc
2 Zilver 1983 500 cc
1 Goud 1984 500 cc
2 Zilver 1985 500 cc
2 Zilver 1986 500 cc
Portaal  Portaalicoon   Sport

André Malherbe (Hoei, 21 maart 1956 – Luik, 24 november 2022) was een Belgisch motorcrosscoureur.

Levensloop

Geboren als zoon van een motorcrosscoureur reed hij zijn eerste race op 11-jarige leeftijd. Het jaar daarop won hij al zijn eerste race, waarna het hard ging. In 1972, toen André 17 was, verbood de Belgische regering motorcross voor coureurs jonger dan 18. Hierdoor werd André genoodzaakt om in het seizoen 1973 een tijd voor Frankrijk te rijden. Hij won zelfs zijn eerste FIM grand prix onder een Franse licentie.

Later nam hij terug een Belgische licentie en werd driemaal wereldkampioen 500 cc en driemaal vicewereldkampioen.

In 1984 kreeg André de nationale trofee voor sportverdienste.

Na zijn motorcrosscarrière legde hij zich toe op het rijden van rally-raids met de motor. Tevens nam hij deel aan verschillende Formule 3-kampioenschappen en het World Touring Car Championship in 1987. Bij zijn eerste deelname aan Parijs-Dakar in 1988 kwam hij zwaar ten val. Malherbe brak bij de val twee nekwervels en de daaropvolgende bloeduitstorting ­beschadigde zijn ruggenmerg zodanig dat hij vanaf de nek verlamd raakte.[1] Door het ongeval kwam er een abrupt einde aan zijn sportieve carrière.

Malherbe overleed op 66-jarige leeftijd.[2][3][4]

Overwinningen

  • FIM-Wereldkampioen 125 cc (1973 en 1974, op Zundapp)
  • Wereldkampioen 500 cc (1980, 1981 en 1984; 2e in 1983, 1985 en 1986)
  • Motorcross der Naties (1977, 1979, 1980)
Bronnen, noten en/of referenties
  • (en) Profile André Malherbe, Racer X
  • Motorcrossland België: onze helden van vroeger en nu, Proximus Sport, 20 februari 2019
  • (fr) WERY Gérald, André Malherbe est décédé, un champion hors norme qui aura vécu deux vies!, RTBF, 24 november 2022
  • VERVLOET Ludo, André Malherbe: een leven vol strijd, MX Vintage, 28 november 2022
  1. Dertig jaar geleden raakte wereldkampioen André Malherbe verlamd op zijn hoogtepunt als motorcrosser, Het Nieuwsblad, 6 januari 2018 (Geraadpleegd op 25 november 2022)
  2. Drievoudig wereldkampioen motorcross André Malherbe overleden op 66-jarige leeftijd, Sporza, 24 november 2022
  3. RIP: Andre “Dédé” Malherbe, MXM, 24 november 2022
  4. (fr) Après le décès d’André Malherbe, Jean-Claude Laquaye son complice pendant 34 ans témoigne: «Il était comme mon frère», SudInfo, 24 november 2022
· · Sjabloon bewerken

1928 Louis Crooy en Victor Groenen · 1929 Georges Ronsse · 1930 Hyacinthe Roosen · 1931 René Milhoux en Jules Tacheny · 1933 Jef Scherens · 1934 Union Sint-Gillis · 1935 Arnold de Looz-Corswarem · 1936 Ernest Demuyter · 1937 Joseph Mostert · 1938 Hubert Carton de Wiart · 1939 Henry de Menten de Horne · 1940 Fernande Caroen · 1941 Jan Guilini · 1942 Pol Braekman · 1943 Albert de Ligne · 1944 niet toegekend · 1945 vliegend personeel van de Belgische sectie van de Royal Air Force · 1946 Gaston Reiff · 1947 Micheline Lannoy en Pierre Baugniet · 1948 Etienne Gailly · 1949 Feru Moulin · 1950 Briek Schotte · 1951 Johny Claes en Jacques Ickx · 1952 André Noyelle · 1953 bemanning van het jacht Omoo (zeilsport) · 1954 Adolf Verschueren · 1955 Roger Moens · 1956 Gilberte Thirion · 1957 Jacky Brichant en Philippe Washer · 1958 René Baeten · 1959 Belgische hockeyploeg bij de mannen · 1960 Flory Van Donck · 1961 Rik Van Looy · 1962 Gaston Roelants · 1963 Aureel Vandendriessche · 1964 Joël Robert · 1965 Eerste Jachtwing van de Belgische Luchtmacht · 1966 Raymond Ceulemans · 1967 Ferdinand Bracke en Eddy Merckx · 1968 Jacky Ickx · 1969 Serge Reding · 1970 Freddy Herbrand · 1971 Miel Puttemans · 1972 Karel Lismont · 1973 Roger De Coster · 1974 Paul Van Himst · 1975 Jean-Pierre Burny · 1976 Ivo Van Damme · 1977 Gaston Rahier · 1978 RSC Anderlecht · 1979 Robert Van de Walle · 1980 Belgische voetbalploeg bij de mannen · 1981 Annie Lambrechts · 1982 Ingrid Berghmans · 1983 Eddy Annys · 1984 André Malherbe · 1985 niet toegekend · 1986 William Van Dijck · 1987 Ingrid Lempereur · 1988 Eric Geboers · 1989 Michel Preud'homme · 1990 Jan Ceulemans · 1991 Jean-Michel Saive · 1992 Annelies Bredael · 1993 Vincent Rousseau · 1994 Brigitte Becue · 1995 Frédérik Deburghgraeve · 1996 Johan Museeuw · 1997 Luc Van Lierde · 1998 Ulla Werbrouck · 1999 Gella Vandecaveye · 2000 Joël Smets · 2001 Kim Clijsters en Justine Henin · 2002 Marc Wilmots · 2003 Stefan Everts · 2004 Axel Merckx · 2005 Tom Boonen · 2006 Kim Gevaert en Tia Hellebaut · 2007 4x100m-estafetteploeg voor vrouwen · 2008 niet toegekend · 2009 Philippe Gilbert · 2010 Philippe Le Jeune · 2011 Kevin Borlée · 2012 Evi Van Acker · 2013 Frederik Van Lierde · 2014 Daniel Van Buyten · 2015 4x400m-estafetteploeg voor mannen · 2016 Nafissatou Thiam · 2017 David Goffin · 2018 Nina Derwael · 2019 Belgische hockeyploeg bij de mannen · 2020 Wout van Aert · 2021 Bashir Abdi · 2022 Remco Evenepoel · 2023 Bart Swings