Lale Gül

Lale Gül
Lale Gül in 2021
Algemene informatie
Volledige naam Lale Gül
Geboren 3 november 1997
Geboorteplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep auteur
Werk
Jaren actief 2021-heden
Genre autobiografische roman
Invloeden Multatuli
Bekende werken Ik ga leven
Uitgeverij Uitgeverij Prometheus
Onderscheidingen NS Publieksprijs 2021, Pim Fortuynprijs 2022
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Lale Gül (Amsterdam, 3 november 1997) is een Turks-Nederlandse schrijfster.[1][2]

Biografie

Lale Gül groeide op in een streng-islamitisch gezin in Amsterdam-West.[3] Haar schooltijd doorliep ze aan de protestants-christelijke Paulusschool (2001-2009), een basisschool in Slotermeer, en het Hervormd Lyceum West (2010-2016) in de wijk Slotervaart. Gül studeert sinds 2018 Nederlands aan de Vrije Universiteit.[4] In haar jeugd ging ze doordeweeks naar school, in het weekend naar de koranschool van Milli Görüş (2004-2015).[5]

Carrière

In februari 2021 publiceerde ze haar autobiografische debuutroman Ik ga leven waarin ze afstand neemt van haar streng gelovige opvoeding.[6]

Na de publicatie werd Gül vanuit extremistische islamitische hoek ernstig bedreigd.[7][8][9] Ook binnen haar familie werd het boek kritisch ontvangen. Hoewel ze in eerste instantie zei in haar ouderlijk huis te blijven wonen,[3] besloot ze later diezelfde maand dat dit geen optie meer was.[10]

6 mei 2021 werd Gül genomineerd voor de Pim Fortuynprijs en op 20 mei 2021 werd de winnares van deze wisselbokaal voor dat jaar Fidan Ekiz aangewezen, die in 2019 ook al genomineerd was voor deze prijs.

Voor Ik ga leven, haar eersteling, toonden meerdere producenten, voor zowel een film als een serie, belangstelling. Voor het boek ontving zij in 2021 de NS Publieksprijs.[11]

Gül is regelmatig te gast in verschillende talkshows. Sinds juli 2021 heeft Gül een vaste wekelijkse column in de zaterdageditie van Het Parool. In haar eerste publicatie als columniste vertelde ze bezig te zijn met haar tweede boek, dat zal gaan over de nare nasleep van haar eerste boek.[12] In november 2021 begon Lale Gül de gelijknamige podcast Ik ga leven met wetenschapper Ömer Uyar. Daarin bespreken zij allerlei onderwerpen uit onder andere de actualiteit, cultuur, religie en wetenschap.[13]

In december 2021 riep het opinieblad Elsevier Weekblad Gül uit tot Nederlander van het Jaar 2021 vanwege haar "grensverleggende boek".[14]

In oktober 2022 maakt Gül samen met Ronit Palache (1984) de 5-delige podcastserie Van God Los over geloofsverlaters.

Kritiek

In de de Kanttekening[15], Joop.nl[16] en Frontaal Naakt[17] is Gül vanuit progressieve hoek bekritiseerd. Vanuit deze hoek wordt afstand genomen van bedreigingen tegen Gül, maar wordt tegelijkertijd de inhoud van haar werk bekritiseerd voor geobserveerde tegenstrijdigheden en onwaarheden.

Bibliografie

  • Ik ga leven (2021)
  • Gevangenispost: 10 Schrijvers van binnen ontmoeten 10 schrijvers van buiten (2022) - bijdrage
  • Ik ben vrij (2023)

De Bestseller 60

Boeken met noteringen in de Nederlandse Bestseller 60 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		  Hoogste 
positie		  Aantal 
weken		  Opmerkingen 
Ik ga leven 2021 17-02-2021 1(5wk) 83

Prijzen

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Lale Gül Uitgeverij Prometheus, geraadpleegd 3 juli 2021. Gearchiveerd op 1 augustus 2021.
  2. ↑ Lale Gül ontmoet Mano Bouzamour: ‘Iedereen viel me aan: hoe durfde ik zo over de islam te praten’ Het Parool, 21 mei 2021. Gearchiveerd op 9 december 2022.
  3. ↑ a b Lale Gül: Praat over mijn verhaal, zodat iedereen weet wat er speelt Algemeen Dagblad, 17 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
  4. ↑ Statement Vrije Universiteit Amsterdam naar aanleiding van verschijning boek “Ik ga leven” van Lale Gül vu.nl, 12 maart 2021
  5. ↑ Lale Gül schreef een boek over haar streng islamitische opvoeding en werd verketterd: ‘Ik word een nestbevuiler genoemd’ Volkskrant, 25 februari 2021. Gearchiveerd op 10 augustus 2023.
  6. ↑ Het islamkritische boek van Lale Gül houdt de gemoederen flink bezig Het Parool, 20 maart 2021. Gearchiveerd op 26 september 2022.
  7. ↑ Lale Gül trekt online haat niet meer. Halsema haalt uit naar DENK Het Parool, 13 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
  8. ↑ Politici betuigen in manifest steun aan bedreigde schrijver Lale Gül Volkskrant, 15 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
  9. ↑ Met haar roman confronteert Lale Gül de samenleving NRC, 16 maart 2021. Gearchiveerd op 23 juli 2023.
  10. ↑ Lale Gül woont niet meer thuis: ‘De enige uitweg’ Het Parool, 19 maart 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
  11. ↑ Lale Gül wint NS Publieksprijs AD, 17 november 2021. Gearchiveerd op 23 juni 2023.
  12. ↑ Ik heb geen zin in nóg meer Midden-Oosterse gekwetste zielen die bereid zijn actief mij de mond te snoeren Het Parool, 3 juli 2021. Gearchiveerd op 29 mei 2022.
  13. ↑ Ik ga leven. Spotify. Gearchiveerd op 16 maart 2022. Geraadpleegd op 16 maart 2022.
  14. ↑ Dit is de Nederlander van het Jaar. EWmagazine.nl (8 december 2021). Gearchiveerd op 9 december 2021. Geraadpleegd op 10 december 2021.
  15. ↑ De Nederlandse krokodillentranen om Lale Gül. dekanttekening.nl (30 maart 2021). Gearchiveerd op 2 juli 2023. Geraadpleegd op 2 juli 2023.
  16. ↑ De tranen van Lale Gül vertroebelen haar woorden. bnnvara.nl/joop (8 april 2021). Gearchiveerd op 2 juli 2023. Geraadpleegd op 2 juli 2023.
  17. ↑ Nederland, laat je niet ringeloren door ex-moslims!. frontaalnaakt.nl (10 maart 2021). Gearchiveerd op 2 juli 2023. Geraadpleegd op 2 juli 2023.
  18. ↑ Lale Gül over aanwezigheid bij VI Vandaag. Gearchiveerd op 2 juni 2023.
Bibliografische informatie