Korenburgerveen

Het Korenburgerveen is een natuurreservaat ten noordwesten van Winterswijk in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is grotendeels in eigendom van Vereniging Natuurmonumenten en vormt geografisch en ecologisch een geheel met het Meddosche Veen, het Vragenderveen en het Corlese Veen. Het bestaat uit hoogveen, moerasbos, heide en voedselarme graslanden met wollegras, veenmos en veenpluis. Het Korenburgerveen is sinds februari 2015 een Natura 2000-gebied (met nummer 61).^[1] Het is tevens (naast negentien andere gebieden) onderdeel van het in 2005 door de Nederlandse overheid uitgeroepen Nationaal Landschap Winterswijk, een gebied van totaal bijna 22.000 hectare groot.

Vegetatie en dieren

Het Korenburgerveen heeft het uiterlijk van een moerasgebied en is in feite een veenkom, doordat het lager gelegen is dan de omringende stukken land. Verder bestaat het voornamelijk uit blauwgraslanden (blauwe zegge) en de hiermee samengaande bijzondere vegetatie, zoals zonnedauw, orchideeën, parnassia en lavendelheide, koningsvaren, wilde gagel en rijsbes groeien op de veendijken.

De bijzondere vegetatie, zoals nectarplanten, trekken zeldzame vlinders aan en verder wordt het gebied bevolkt door onder anderen de kleine bonte specht en havik, wezel, kamsalamander en heikikker.

Natuurherstel

De venen in de Achterhoek, waar het Korenburgerveen en de omliggende veengebieden deel van uitmaken, zijn ontstaan na de laatste ijstijd en strekten zich ooit uit over een groot deel van de Achterhoek en het aangrenzende Duitsland. Van het levende hoogveen was na turfafgraving en ontginning tot landbouwgrond in de twintigste eeuw echter niet veel meer over. De kwaliteit van de natuur in het veen werd bovendien behalve door verdroging ernstig bedreigd door vermesting, met name door vervuild oppervlaktewater dat naar het gebied stroomde.

Natuurmonumenten kocht al in 1918 94 ha van het Korenburgerveen en later de omliggende venen. Nu heeft zij, samen met de Stichting Marke Vragender Veen, resp. 420 en 80 ha in eigendom. Deze organisaties zetten zich met financiële steun van onder andere de LIFE-natuurregeling van de Europese Gemeenschap in om door beheersingrepen zoals het verbeteren van de waterhuishouding, het graven van poelen en het instellen van bufferzones de aanwezige zeldzame planten- en diersoorten te behouden en om het proces van de vorming van hoogveen weer te laten functioneren.