Jair Bolsonaro

Jair Bolsonaro
Jair Bolsonaro in 2019.
Geboren 21 maart 1955
Glicério (São Paulo)
Politieke partij PDC (1989–1993)
PP (1993)
PPR (1993–1995)
PPB (1995–2003)
PTB (2003–2005)
PFL (2005)
PP (2005–2016)
PSC (2016–2018)
PSL (2018–2019)
Partijloos (2019–2021)
PL (2021–heden)
Partner Michelle Bolsonaro
Rogéria Nantes Nunes Braga
Beroep politicus
militair
Handtekening Handtekening
38e president van Brazilië
Aangetreden 1 januari 2019
Einde termijn 1 januari 2023
Voorganger Michel Temer
Opvolger Luiz Inácio Lula da Silva
Federale afgevaardigde Rio de Janeiro
Aangetreden 1 februari 1991
Einde termijn 31 december 2018
Gemeenteraadslid Rio de Janeiro
Aangetreden 1 januari 1989
Einde termijn 1 februari 1991
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Jair Messias Bolsonaro (Glicério, 21 maart 1955[1]) is een Braziliaans politicus.[2] Hij is sinds 1991 Nationaal Congreslid, was achtereenvolgens lid van acht politieke partijen, en stelde zich namens de Sociaal-Liberale Partij (PSL) kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2018. Hij won deze verkiezingen op 28 oktober 2018[3], en trad op 1 januari 2019 aan als de 38e president van Brazilië. Hij verliet Brazilië op 30 december 2022, twee dagen voor het verlopen van zijn ambtstermijn, na het verliezen van de presidentsverkiezingen van 2022.[4] Hij zou op Donald Trumps landgoed Mar-a-Lago verblijven.[5]

Biografie

Bolsonaro is een nakomeling van Geraldo Bolsonaro en Olinda Bonturi, allebei afstammelingen van Italianen.[6] Hij groeide met zijn 5 broers en zusters op in Eldorado, een klein dorp in de vallei van de Ribeira.

Na een militaire opleiding aan de Academia Militar das Agulhas Negras diende Bolsonaro van 1971 tot 1988 in het Braziliaanse leger.

Politieke carrière

In 1988 werd hij namens de Christendemocratische Partij raadslid in Rio de Janeiro. In 1991 begon hij als federaal congreslid. Tussen 1991 en 2018 zat hij steeds in de oppositie en legde bijna 200 wetsvoorstellen neer, waarvan er twee door het parlement werden goedgekeurd.[7][8]

President van Brazilië

Op 22 juli 2018 droeg de Sociaal-Liberale Partij (PSL) hem voor als presidentskandidaat voor de aankomende verkiezingen. Op 6 september 2018 werd Bolsonaro in de stad Juiz de Fora door Adelio Bispo de Oliveira neergestoken, tijdens een campagnerally.[9] Hij overleefde de aanslag en kon op 30 september het ziekenhuis verlaten. Hij kreeg bij de tweede verkiezingsronde op 28 oktober 2018 55% van de stemmen, 10% meer dan zijn tegenstander Fernando Haddad van de Arbeiderspartij. Hij won daarmee de presidentsverkiezingen.[10] In zijn overwinningsspeech beklemtoonde Bolsonaro dat zijn regering de democratie en de grondwet zal verdedigen.[11]

Hij gaf aan dat hij het aantal ministeries wilde verminderen en dat hij Sergio Moro, die bekend werd als de onderzoeksrechter in het corruptieschandaal Lava jato ('autowasserij'), tot minister van Justitie zou benoemen.[12] Zijn economisch team wordt geleid door Paulo Guedes.[13] Bolsonaro is van plan de Braziliaanse ambassade in Israël te verplaatsen van Tel Aviv naar Jeruzalem.[14]

De Braziliaanse beurs reageerde positief op de verkiezing van Bolsonaro en sloot op 1 november 2018 af op een nieuwe recordhoogte.[15]

Eind januari 2019 raakte Bolsonaro in opspraak nadat bleek dat zijn zoon Flávio Bolsonaro nauwe banden onderhield met hoofdverdachten voor de moord op Marielle Franco, namelijk leden van de moordenaarsbende Escritório do Crime ("Bureau van de misdaad"). Een media-optreden in Davos door de president werd hierop afgeblazen. Flávio ontkende de vastgestelde banden en sprak van een lastercampagne.[16][17][18] Lokale media berichtten op 29 oktober 2019 dat de bezoekersgegevens van een luxe-appartementencomplex in Rio de Janeiro, waar de hoofdverdachten van de moord op Franco enkele uren voor haar dood samen waren gekomen, vermeldden dat zij op bezoek waren bij Jair Bolsonaro. Bolsonaro ontkende kort daarna alle betrokkenheid bij de moord in een Facebookvideo en viel uit tegen de media.[19]

In april 2020 kondigde Sergio Moro, zijn minister van Justitie, zijn vertrek aan uit protest tegen de plannen van Bolsonaro om het hoofd van de federale politie, Mauricio Valeixo, te vervangen.[20] Moro beschuldigde Bolsonaro van herhaaldelijke pogingen om politieonderzoeken, vooral tegen zijn drie zonen, te beïnvloeden. De oudste zoon van de president, senator Flávio Bolsonaro, wordt onderzocht wegens corruptie en zou banden hebben met milities in Rio de Janeiro. Carlos Bolsonaro is wethouder van de stad Rio de Janeiro en hij zou op grote schaal nepnieuws hebben verspreid en dit laatste zou ook van toepassing zijn op parlementslid Eduardo Bolsonaro.[20] Direct nadat Moro zijn ontslag bekend had gemaakt, braken er op verschillende plekken in het land spontane protesten uit tegen Bolsonaro.[20]

Bolsonaro stelde zich op 24 juli 2022 weer kandidaat voor de presidentsverkiezingen die op 2 oktober 2022 in Brazilië worden gehouden.[21] Zijn belangrijkste opponent is oud-president Luiz Inácio Lula da Silva en in de peilingen ligt Bolsonaro zo'n 20%-punten op Lula achter.[21] Bolsonaro heeft eerder kritiek geuit op het elektronisch kiessysteem, zonder bewijs te leveren dat het systeem niet goed werkt, en heeft gesuggereerd dat hij de uitslag niet zou accepteren.[21] In zijn speech waarin hij zich herkiesbaar stelde, verklaarde hij met nadruk dat het leger achter hem staat.[21]

Op 30 oktober 2022 verloor hij in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen. Zijn linkse opponent Luiz Inácio Lula da Silva kreeg 50,9% van de stemmen tegen 49,1% voor Bolsonaro.[22] Bolsonaro heeft geweigerd Lula te feliciteren met zijn overwinning. De partij van Bolsonaro diende een klacht in bij het Tribunal Superior Eleitoral (TSE). In de klacht stelde de partij dat sommige oude stemmachines gebreken hadden die de uitslag mogelijk hadden "bezoedeld".[22] De klacht had alleen betrekking op de tweede ronde van de presidentsverkiezingen, maar om door het tribunaal behandeld te worden had zij volgens de kieswet ook over de eerste ronde moeten gaan. Het hoogste verkiezingscollege (TSE) wees niet alleen de klacht af, maar veroordeelde zijn partij ook tot een boete van 23 miljoen real (ongeveer 4,1 miljoen euro). Volgens rechter Alexandre de Moraes probeerde de partij met de klacht het kiessysteem te ondermijnen.[22]

Standpunten

Bolsonaro bepleit een strengere aanpak van de misdaad, onder andere door een versoepeling van de wapenwetgeving maar vooral door een verandering van de moraliteit in de samenleving.[23] Hij presenteert zich als strijder tegen de corruptie en misdaad die onder Lula, Rousseff en Temer zijn gegroeid, hetgeen hem een deel van zijn populariteit oplevert.[24] Hij prees meermaals het militair bewind in Brazilië (tussen 1964 en 1985) en bleef bij dit standpunt tijdens de campagne van 2018;[23][8] zo stelde hij dat het probleem van de militaire dictatuur niet was dat tegenstanders gemarteld werden, maar dat ze in leven werden gelaten.[25]

Op economisch vlak wil hij een aantal staatsbedrijven privatiseren, de belastingen voor bedrijven verlagen. Hij wil ook inzetten op grootschalige landbouw, veeteelt en industrie, zelfs al gaat dat ten koste van milieu en natuur (vooral het Amazoneregenwoud),[26] en investeren in de wegen- en spoorweginfrastructuur.

Ook de 'herwaardering van de meerderheid' was een van zijn programmapunten tijdens de campagne in 2018. Volgens Bolsonaro hebben verschillende minderheidsgroepen het te veel voor het zeggen gehad toen de Arbeiderspartij (PT) tussen 2003 en 2016 aan de macht was.

Bolsonaro's afwijzing van abortus en homoseksualiteit maken hem populair bij de groeiende groep evangelische christenen. Hij bekritiseert lesprogramma's tegen homofobie als 'homoseksuele propaganda' en bestempelt zichzelf als 'trotse homofoob'.[27]

Kritiek en controverses

Jair Bolsonaro wordt door de westerse reguliere media steevast vermeld als "extreemrechts", "uiterst rechts", "ultrarechts" of "rechts-populistisch" vanwege zijn anti-democratische, racistische, misogyne en homofobe standpunten.[8][28][29] Bolsonaro zelf ontkent de beschuldiging een fascist te zijn.[30]

In 2014 kwam het tot een scherpe woordenwisseling met medelid van het Nationaal Congres Maria do Rosário, die voorheen minister van Mensenrechten was geweest onder Dilma Rousseff. Nadat zij Bolsonaro een "verkrachter" had genoemd, had hij gerepliceerd dat ze 'te lelijk was om te verkrachten'. Hiervoor kreeg hij in 2015 een geldboete.[31]

In december 2019 noemde hij de 16-jarige klimaatactiviste Greta Thunberg een snotaap ("pirralha"), die veel te veel aandacht van de media krijgt. Hij reageerde op ophef ontstaan naar aanleiding van een Twitter-bericht van haar, waarin zij geschreven had dat inheemse volkeren in Brazilië worden vermoord (er waren twee inheemse leiders om het leven gebracht). Thunberg op haar beurt reageerde dat "Snotaap" een mooie titel voor haar biografie zou zijn.[32]

Persoonlijk

Voor zijn huidige huwelijk is hij twee keer getrouwd geweest. Met zijn eerste vrouw had hij drie zonen, met zijn tweede vrouw één zoon. Hij kreeg een dochter met zijn huidige vrouw Michelle Bolsonaro. Drie van zijn zonen zijn ook politici: Flávio, Carlos en Eduardo.[33][34]

Bolsonaro bezocht een protestantse kerk en liet zich in 2016 bij een bezoek aan Israël dopen in de Jordaan door een bekende predikant. Toch noemt hij zichzelf nog katholiek.[35]

Galerij

Externe link

  • (pt) Website Jair Bolsonaro (archive)
Op andere Wikimedia-projecten

    Mediabestanden
  • Media
    op Commons
    • Wikiquote
  • Citaten
    op Wikiquote
    • Wikinieuws
  • Nieuws
    op Wikinieuws
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) afgesplitst vanaf een ander artikel op de Nederlandstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie deze pagina voor de bewerkingsgeschiedenis.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jair Bolsonaro op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ Marcelo Godoy, "Um fantasma ronda o Planalto", O Estado de S. Paulo, 2 april 2017. Gearchiveerd op 1 juni 2023.
  2. ↑ Biografia de Jair Bolsonaro, www.eBiografia.com. Gearchiveerd op 10 juni 2023.
  3. ↑ "Brazil's congress starts to reform itself", The Economist, 14 October 2017. Gearchiveerd op 15 mei 2018.
  4. ↑ (en) Jair Bolsonaro leaves Brazil for the US ahead of Lula’s inauguration, CNN, 30 december 2022. Gearchiveerd op 31 maart 2023.
  5. ↑ Bolsonaro's afscheid zet Brazilië op scherp: 'Aanslag op Lula dreigt', RTL Nieuws, 31 december 2022. Gearchiveerd op 9 april 2023.
  6. ↑ Ele não era de falar besteira', diz mãe de Jair Bolsonaro, revistacrescer.globo.com; accessed 28 April 2018. Gearchiveerd op 30 maart 2023.
  7. ↑ (pt) Bolsonaro aprova dois projetos em 26 anos de Congresso, Julia Lindner, Estadão, 23 juli 2017. Gearchiveerd op 3 november 2022.
  8. ↑ a b c Who is Jair Bolsonaro? Brazil's far-right president in his own words. The Guardian (29 oktober 2018). Gearchiveerd op 1 april 2023.
  9. ↑ Neergestoken 'tropische Trump' zet Brazilië op z'n kop, NOS, 7 september 2018. Gearchiveerd op 8 maart 2023.
  10. ↑ Rechts-populistische Bolsonaro nieuwe president Brazilië. NOS, 28 oktober 2018. Geraadpleegd op 29 oktober 2018. Gearchiveerd op 29 oktober 2018.
  11. ↑ (pt) (en) Brazil's newly elected president Jair Bolsonaro victory speech, YouTube, 28 oktober 2018. Gearchiveerd op 22 mei 2023.
  12. ↑ (en) Brazil's Jair Bolsonaro makes top judge Sergio Moro justice minister, BBC, 1 november 2018. Gearchiveerd op 5 april 2023.
  13. ↑ (en) President-Elect Bolsonaro To Brazil's Bureaucrats: 'You're Fired', Forbes, 1 november 2018
  14. ↑ Bolsonaro wil Braziliaanse ambassade in Israël naar Jeruzalem verplaatsen, De Standaard, 1 november 2018. Gearchiveerd op 12 augustus 2022.
  15. ↑ Bolsonaro-effect stuurt beurs Sao Paulo naar recordhoogtes[dode link], De Standaard, 2 november 2018
  16. ↑ "Marielle Franco's fiancee on the grief of losing Brazilian LGBT activist and Bolsonaro's rise: 'A nightmare has become my actual life'", The Independent, 27 januari 2019. Gearchiveerd op 8 maart 2023.
  17. ↑ "Video: The Dramatic Scandal Swallowing the Bolsonaro Presidency Just Drove an LGBT Congressman to Flee Brazil", The Intercept, 25 januari 2019. Gearchiveerd op 3 juni 2023.
  18. ↑ "Bolsonaro cancela entrevista coletiva no Fórum Econômico Mundial ", O Globo, 23 januari 2019. Gearchiveerd op 27 april 2023.
  19. ↑ (en) Terrence McCoy, Marina Lopes and Teo Armus, "'This will not stick’: Brazilian president lashes out over alleged links to left-wing politician’s killing", Washington Post, 30 oktober 2019. Gearchiveerd op 30 november 2022.
  20. ↑ a b c Politieke crisis in Brazilië: minister Justitie stapt op na ruzie met Bolsonaro, NOS, 24 april 2020. Geraadpleegd op 25 april 2020. Gearchiveerd op 29 april 2020.
  21. ↑ a b c d (en) Reuters Bolsonaro officially launches re-election bid, 24 juli 2022. Gearchiveerd op 8 maart 2023.
  22. ↑ a b c Miljoenenboete voor partij Bolsonaro om betwisten Braziliaanse verkiezingsuitslag, 24 november 2022, De Morgen. Geraadpleegd op 27 november 2022. Gearchiveerd op 27 november 2022.
  23. ↑ a b (pt) Bolsonaro, em Porto Alegre, confirma ser contra o aborto e a favor da redução da maioridade penal, O Sul, 21 augustus 2015. Gearchiveerd op 9 juli 2023.
  24. ↑ (de) Bolsonaros unerwartete Wähler. Wiener Zeitung (5 oktober 2018). Gearchiveerd op 16 oktober 2018.
  25. ↑ (en) Jair Bolsonaro: the worst quotes from Brazil's far-right presidential frontrunner. The Independent (8 oktober 2018). Gearchiveerd op 8 augustus 2023.
  26. ↑ (en) "Brazil’s new far-right president Bolsonaro risks turning environmental champions into ‘climate rogues’, experts say", The Independent, 6 december 2018. Gearchiveerd op 8 november 2020.
  27. ↑ (en) Brazil’s fearful LGBT community prepares for a ‘proud homophobe’. The Guardian (27 oktober 2018). Gearchiveerd op 16 juli 2023.
  28. ↑ Ei zo na 50 procent voor ultrarechtse Bolsonaro, Nina Jurna, De Standaard, 10 oktober 2018. Gearchiveerd op 25 januari 2022.
  29. ↑ (en) Trump of the tropics: the 'dangerous' candidate leading Brazil's presidential race, The Guardian, 19 april 2018. Gearchiveerd op 7 augustus 2023.
  30. ↑ (en) Jair Bolsonaro denies he is a fascist and paints himself as a Brazilian Churchill, The Guardian, 30 oktober 2018. Gearchiveerd op 5 april 2023.
  31. ↑ (en) (en) Brazilian congressman ordered to pay compensation over rape remark. The Guardian (18 september 2015). Gearchiveerd op 8 mei 2023.
  32. ↑ Braziliaanse president noemt Greta Thunberg snotaap, 10 december 2019 De Morgen. Geraadpleegd op 27 november 2022. Gearchiveerd op 2 december 2022.
  33. ↑ (pt) Tal pai, tal filho, www.terra.com.br
  34. ↑ (en) Bolsonaro’s Men in Brazil: A Look at His Inner Circle, Rachel Gamarski, Simone Iglesias en Jackie Gu, Bloomberg, 28 oktober 2018. Gearchiveerd op 1 mei 2019.
  35. ↑ Erik De Smet, Kerken als alternatieve sociale zekerheid, Kerk & Leven, 20 juli 2021
Bibliografische informatie
Voorganger:
Michel Temer 		President van Brazilië
2019 – 2023 		Opvolger:
Luiz Inácio Lula da Silva