Axel Witsel

Axel Witsel
Axel Witsel
Persoonlijke informatie
Volledige naam Axel Laurent Angel Lambert Witsel[1]
Geboortedatum 12 januari 1989
Geboorteplaats Luik, Vlag van België België
Lengte 186 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Spanje Atlético Madrid
Rugnummer 20
Contract tot 30 juni 2023
Jeugd
1995–1997
1997–1999
1999–2006 		Vlag van België RRC Vottem
Vlag van België CS Visé
Vlag van België Standard Luik
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2006–2011
2011–2012
2012–2017
2017–2018
2018–2022
2022– 		Vlag van België Standard Luik
Vlag van Portugal Benfica
Vlag van Rusland FK Zenit
Vlag van China Tianjin Quanjian
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
Vlag van Spanje Atlético Madrid 		148(33)
32(1)
122(16)
36(5)
105(10)
35(1)
Interlands **
2004
2005
2005–2006
2006–2007
2006
2007–2009
2008–2022 		Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –18
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
Vlag van België België 		1(0)
2(0)
19(0)
5(0)
3(0)
10(0)
130(12)
* Bijgewerkt op 6 juli 2022, enkel nationale competitie
** Bijgewerkt op 15 mei 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Axel Laurent Angel Lambert Witsel (Luik, 12 januari 1989) is een Belgisch voetballer die doorgaans als middenvelder speelt. Sinds juli 2022 staat hij voor één seizoen onder contract bij Atlético Madrid. Witsel debuteerde in 2008 voor de Rode Duivels, waarbij hij 130 caps, 12 goals en 8 assists verzamelde.

Witsel kan als verdedigende en als aanvallende middenvelder uitgespeeld worden. In België brak hij door bij Standard Luik. Hij won er twee landstitels en ontving in 2008 de Gouden Schoen. In 2009 kwam hij negatief in de aandacht. Een tackle, die tegenspeler Marcin Wasilewski een dubbele open beenbreuk bezorgde, leverde Witsel een lange schorsing op. In 2011 stapte hij over naar Benfica, waar hij een vaste waarde werd. Van september 2012 tot januari 2017 maakte hij net als zijn landgenoot Nicolas Lombaerts deel uit van Zenit Sint-Petersburg. In januari 2017 tekende Witsel voor 3,5 seizoenen bij Tianjin Quanjian. Dit leverde hem heel wat kritiek op omdat het niveau van voetbal in China een stuk lager zou liggen en het hem vooral voor het riante loon te doen was. Na het succesvolle Wereldkampioenschap voetbal 2018 werd bekend dat Witsel voor vier seizoenen overstapte naar het Duitse Borussia Dortmund. In juli 2022 tekende hij een contract voor één seizoen bij Atlético Madrid.

Carrière

Jeugd

Witsel begon te voetballen toen hij vier was bij Vottem in de buurt van Luik. Toen hij zes was mocht hij spelen bij Wezet, waar hij twee jaar bleef. Op zijn negende ging hij naar het grote Standard Luik. Daar speelde hij bij alle jeugdteams. In 2005 werd hij als lid van de nationale ploeg min-16 ooit uitgeroepen tot speler van een toernooi in Kiev. Het jaar daarop speelde hij dan de finale van het EK voor min-17-jarigen, en ja, daarna stonden ze echt allemaal aan de deur. Arsenal wilde hem heel graag binnenhalen, Feyenoord ook, zelfs Real Madrid. Hij verkoos om in Luik te blijven.[2] Toen hij 16 was werd hij profvoetballer.[3]

Standard Luik

In het seizoen 2006/07 maakte Witsel zijn debuut in de Jupiler League bij Standard Luik. Trainer Johan Boskamp kreeg onvoldoende spelers ter beschikking. Daarom haalde hij uit wanhoop twee Luikse jeugdspelers bij de A-kern. De ene heette Marouane Fellaini, de andere was Witsel. Axel Witsel was voor honderd procent opgeleid bij Standard. Met nauwelijks zeventien was hij nog wel erg jong om in troebele tijden voor de leeuwen te worden geworpen. Maar amper een half jaar later - talent kan niet wachten - debuteerde de jonge Luikenaar dan toch in het eerste elftal (hij was toen 17,5 jaar). Na een eerste match op FC Brussels breekt hij door in februari 2007, enkele maanden na Marouane Fellaini. Met hun tweeën staan ze symbool voor de bocht die Luciano D'Onofrio genomen heeft: meer aandacht voor de jeugd, culminerend in de Académie Robert Louis-Dreyfus. Witsel veroverde in geen tijd een basisplaats onder Boskamps opvolger Preud'homme en was sindsdien niet meer weg te denken uit het veelgeprezen middenveld van Standard. Op dat ogenblik was doorbreken voor (eigen) jeugd niet evident aangezien er bij Standard steevast gekozen werd voor oudere jongens en voor buitenlanders. Witsel oogstte roem om zijn veelzijdigheid - hij kon zowel links, rechts als centraal op het middenveld uit de voeten. Op zijn best kan Axel Witsel inderdaad worden gezien als de volmaakte synthese van jonge Belgische talenten als Steven Defour en Marouane Fellaini met wij hij vlug een vast onderdeel van het veelgeprezen middenveld vormde.[4][5]

In het seizoen 2007/08 maakte hij deel uit van de ploeg die landskampioen werd. Het was historisch want Standard wachtte daar al 25 jaar op. Witsel werd dat seizoen ook verkozen verkozen tot Jonge Profvoetballer van het Jaar.[6] Op 21 januari 2009 ontving hij op twintigjarige leeftijd de Gouden Schoen als beloning voor zijn prestaties in het kalenderjaar 2008. Hiermee was hij één van de jongste winnaars ooit. Enkel Paul Van Himst, als 17-jarige de jongste, Enzo Scifo, Vincent Kompany en Steven Defour waren nog jonger. Witsel had slechts 4 punten voorsprong op ploegmaat Milan Jovanovic.[7] Dat leverde de Luikse middenvelder de interesse op van clubs als Real Madrid, Arsenal, Marseille, Bolton, Middlesbrough, Chelsea, Manchester City, Manchester United, Atlético Madrid, Galatasaray, Inter en Benfica. Het prijskaartje is al helemaal om tureluurs van te worden: € 25.000.000,- en meer, luidde het zelfs.

Onder Michel Preud’homme was Witsel op de flank begonnen, maar al onder László Bölöni verhuisde hij naar een centrale positie. Verdedigend kan hij zijn waarde hebben op de flank, maar aanvallend niet. Hij is geen speler die een defensie openbreekt. Hij speelde met Standard voor het tweede jaar op rij kampioen.

Op 30 augustus 2009, tijdens het duel Anderlecht-Standard, raakte Witsel in opspraak door een drieste overtreding met gestrekt been op Marcin Wasilewski. Het slachtoffer had een dubbele open beenbreuk en moest afgevoerd worden.[8] Op 1 september besliste de Belgische Voetbalbond dat Witsel geschorst zou worden tot en met 23 november en een boete van €2.500,-. Dat waren elf speeldagen. Standard Luik ging echter in beroep, waarna Witsel strafvermindering kreeg. In plaats van elf speeldagen schorsing werd deze gereduceerd tot acht wedstrijden en een boete van €250,-. In Europees verband mocht Witsel wel spelen, dit omdat de KBVB de schorsing niet aan de FIFA en de UEFA voorlegde.[9] Van de eerste zes in de uitslag zijn er maar liefst vijf van Standardsignatuur.

Omdat het gala van de Gouden Schoen door de krant Het Laatste Nieuws georganiseerd wordt, besloot de delegatie van Standard begin 2010 niet aanwezig te zijn tijdens het gala. De aanleiding hiervoor was een poll van de krant, die Witsel genomineerd had in de categorie Meest Verwerpelijke Persoon van het Jaar, omwille van het incident met Wasilewski.

Na de schorsing herpakte Witsel zich op sportief vlak. Hij ontpopte zich samen met Steven Defour tot leider op het middenveld bij Standard. Witsel maakte een geslaagde comeback door zich te laten opmerken door zijn balvastheid en infiltraties. Ook bij de Rode Duivels kon hij bevestigen, door in de vriendschappelijke interland tegen Finland de 1-0 te scoren. Hij gaf hier een vervolg aan door twee doelpunten in de EK-kwalificatiematch tegen Oostenrijk te scoren en drie dagen later een assist te geven tegen Azerbeidzjan.

Na een wisselvallig seizoen kon Standard zich in 2011 toch plaatsen voor Play-off I. Standard klom van de laatste plaats in Play-off I naar de tweede plaats. Standard won dat seizoen ook voor het eerst in 18 jaar de Beker van België. In de finale wonnen de Rouches van Westerlo met 2-0.

Benfica

Witsel als speler van Benfica in een duel tegen zijn latere werkgever Zenit (15-02-2012).

Op 13 juli 2011 tekende Witsel een contract voor vijf seizoenen bij Benfica. De Portugese club betaalde een transfersom van € 8.000.000,-. Witsel verdiende bij Benfica jaarlijks € 1.200.000,-.[10] Hij trad in de voetsporen van zijn ex-coach Michel Preud'homme, die in de jaren 90 ook voor Benfica uitkwam.[11]

Op 12 augustus debuteerde Witsel tegen Gil Vicente. Hij mocht na 45 minuten invallen voor Pablo Aimar. Benfica speelde 2-2 gelijk.[12] Op 24 augustus 2011 scoorde hij twee doelpunten in de kwalificatiewedstrijd voor de Champions League tegen FC Twente. Benfica won de wedstrijd met 3-1 en stootte uiteindelijk door tot de kwartfinale van het kampioenenbal. Zijn technische voetbal past wonderlijk goed in de Portugese competitie. Witsel groeide bij Benfica uit tot een vaste waarde en werd door zijn trainer Jorge Jesus geprezen om zijn polyvalentie en loopvermogen. Zo werd de Belgische middenvelder ook enkele keren ingezet als rechtsachter. Het is dankzij Benfica dat iedereen in Europa de naam Witsel kent.[13] Zijn eerste competitiedoelpunt scoorde hij op 21 april 2012 tegen Braga. Op 15 april 2012 wint Witsel de Portugese Ligabeker. Voor Benfica was dit al de vierde keer op rij. Axel Witsel de hele wedstrijd op het middenveld. In de finale in het Estádio Cidade de Coimbra haalden ze het met 2-1 van Gil Vicente.[14]

In dat seizoen bij Benfica toont Witsel dat hij klaar is voor een grote club. In mei 2012 werd Witsel door de Spaanse media aan Real Madrid en andere Europese topclubs gelinkt.[15]

In één seizoen in Portugal speelde Witsel 49 keer in de hoofdmacht. Hierin scoorde hij vijf keer en was hij goed voor zes assists.

Zenit Sint-Petersburg

Op 3 september 2012 tekende Witsel een contract voor vijf seizoenen bij Zenit Sint-Petersburg. Deze transfer was enigszins verrassend. De Russische club betaalde zo'n € 40.000.000,- (de opstapclause in zijn contract) voor zijn transfer. Hierdoor werd wordt samen met Eden Hazard (Chelsea FC|Chelsea) de duurste Belgische voetballer ooit.[16] Witsel werd bij Zenit verenigd met zijn landgenoot Nicolas Lombaerts. Ook de Braziliaanse aanvaller Hulk maakte in de zomer van 2012 de overstap naar Zenit. Niet alleen de grote transfersom maar ook het hoge loon van zowel Witsel als Hulk zorgde voor ophef binnen het team (De twee verdienen er naar verluidt respectievelijk 3.500.000,- en 6.000.000,- per jaar). Ploegmaats als Igor Denisov en Aleksandr Kerzjakov vonden dat de twee buitenlanders te veel verdienden in vergelijking met de Russische spelers.[17] De ophef die veroorzaakt werd door het hoge loon van Witsel leverde zelfs een reactie van Vladimir Poetin op. De Russische president, een supporter van Zenit, verdedigde de transfer van Witsel.[18] Hoewel Kerzjakov zich al snel bij de zaak neerlegde, bleef aanvoerder Denisov kritiek uiten op het bestuur. De verdediger werd door Luciano Spalletti naar de B-kern verwezen.[19] Pas toen hij eind oktober zijn excuses aanbood, keerde hij terug in het eerste elftal.[20] Hij viel eigenlijk van het ene uiterste in het andere, van de Latijnse inslag naar een veel fysieker voetbal met slechts af en toe een persoonlijke flits. Hier krijgt hij te maken met spelers die van de eerste tot de laatste minuut knokken en niet aflaten. Niettemin heeft hij zich vrij snel geïntegreerd.

Axel Witsel speelde op 14 september 2012 zijn eerste speelminuten bij zijn nieuwe club Zenit Sint-Petersburg, dat op de achtste speeldag in de Russische voetbalcompetitie tegen een 0-2 thuisnederlaag aanliep tegen Terek Grozny. Hij mocht in de 69e minuut invallen voor Zyryanov.[21] Zijn eerste doelpunten maakt hij op 30 november 2012 tegen Spartak Moskou. De thuisploeg hield aan het einde nog negen spelers over. Axel Witsel was de matchwinnaar met twee goals (einduitslag 2-4).[22] Ook tegen Grozny en Rostov vond Witsel het net. Door de slechte sfeer binnen de spelersgroep bleven de goede resultaten aanvankelijk uit. In de Champions League verloor Zenit in de groep van Anderlecht, AC Milan en Málaga de helft van zijn wedstrijden en wist het pas op de laatste speeldag een plaats in de Europa League af te dwingen. Zenit werd uiteindelijk in de 1/8e finale van de Europa League uitgeschakeld door FC Basel waarin Witsel wist te scoren. Zenit werd tweede na CSKA Moskou. Witsel speelde in zijn eerste seizoen 31 wedstrijden waarin hij vijf keer wist te scoren.

In 2015 werd Witsel kampioen met Zenit Sint-Petersburg. Op de 28e speeldag in de Russische Premier League speelde de club van Rode Duivels Axel Witsel en Nicolas Lombaerts gelijk (1-1) op het veld van FK Oefa, wat volstond voor de vijfde titel in de clubgeschiedenis.[23] Tijdens de zomer van 2015 vonden er onderhandelingen plaats met Chelsea, Juventus en AC Milan. Bij Juventus moest hij Paul Pogba vervangen. De stugge houding van het Zenitbestuur bleek telkens een struikelblok. In juli 2015 won Witsel met Zenit de Russische SuperCup. In de finale haalde de landskampioen het na het nemen van strafschoppen met 4-2 van Bekerwinnaar Lokomotiv Moskou. Na 90 en 120 minuten stond er 1-1 op het scorebord in het Petrovski stadion.[24]

In mei 2016 wint Zenit Sint-Petersburg voor een vierde keer in zijn geschiedenis de Russische beker. De troepen van André Villas-Boas waren een maatje te groot voor CSKA Moskou, het werd 4-1. Witsel stond in de basis en speelde een sterke partij.[25] In juli 2016 wint Zenit voor de tweede maal op rij de Russische SuperCup. Witsel bleef tegen CSKA Moskou op de bank.[26]

Witsel speelde 4,5 jaar bij Zenit. In die periode won hij slechts één titel (2015), één beker (2016) en twee Russische Supercup (2015 en 2016). In die vier jaar miste hij amper een wedstrijd voor Zenit. Hij droeg 180 keer het shirt en scoorde daarin 22 keer.[27]

Axel Witsel en Nicolas Lombaerts werden begin 2020 opgenomen in het elftal van het decennium bij de Russische topclub Zenit Sint-Petersburg. In het elftal van het seizoen krijgen ze nog het gezelschap van onder andere Danny, Hulk, Andrey Arshavin en Artem Dzyuba.[28]

Tianjin Tianhai

Op 3 januari 2017 verkaste Axel Witsel naar China. Hij ging er spelen voor Tianjin Tianhai, dat hem een monstersalaris van € 18.000.000,- per jaar bood. Een veelvoud van wat hij nu opstreek bij Zenit. De transfer van Witsel naar China kwam op Nieuwjaarsdag in een stroomversnelling. Niet Shanghai SIPG, maar Tianjin Quanjian, de club van coach Fabio Cannavaro trok aan het langste eind. Hij ging er samenspelen met Brazilianen Luis Fabiano en Jádson. Witsel tekende er een contract van 3,5 seizoenen. Witsel stond vorige zomer nog heel dicht bij een transfer naar Juventus, maar op het laatste moment kwam er een kink in de kabel. Ook Bayern München hengelde onlangs naar zijn diensten.[29] De keuze voor Tianjin was een aanbod dat hij niet kon weigeren. Met de transfer was ruim €20.000.000,- gemoeid, wat veel is voor een speler die in juni einde contract was. Witsel is de volgende in de rij topvoetballers die de oversteek maakt naar China. Eerder raakte ook al bekend dat de Braziliaan Oscar (naar Shanghai SIPG) en de Argentijn Carlos Tévez (naar Shanghai Shenhua) overstappen naar de Chinese Super League. Witsel wordt de tweede Belg ooit in dienst bij Tianjin Quanjian. Tussen 2010 en 2011 was Patrick De Wilde er hoofdcoach.[30][31]

Witsel debuteerde tegen Guangzhou R&F met een 2-0 uitnederlaag.[32] Op de tweede speeldag was hij meteen belangrijk voor zijn club. Tegen Shanghai Shenhua scoorde hij na 85 minuten met een knappe volley op een hoekschop. De partij eindigde op een 1-1 gelijkspel.[33] Witsel speelde in zijn eerste seizoen in Chinese loondienst 29 wedstrijden waarin hij goed was voor vier doelpunten en drie assists.

In zijn tweede seizoen won Tianjin Quanjian op de eerste speeldag tegen met 0-4 bij Henan Jianye. De Rode Duivel nam in de toegevoegde tijd van de eerste helft het eerste doelpunt voor zijn rekening.[34] Witsel was in een half seizoen goed voor twee doelpunten en één assist in 18 wedstrijden.

Voor Tianjin Tianhai speelde Witsel in 1,5 jaar 47 officiële wedstrijden, waarin hij goed was voor zes doelpunten en drie assists.[35]

Borussia Dortmund

Na een geslaagd WK met België had Witsel een aantal aantrekkelijke voorstellen uit Europa ontvangen. Maar de middenvelder had weinig zin in een terugkeer naar zijn Chinese club. Op 6 augustus 2018 wordt Witsel een speler van Borussia Dortmund. De Duitse traditieclub toonde zich bereid de vertrekclausule van € 20.000.000,- aan Tianjin Quanjian te betalen. Hij tekende in Duitsland een contract voor vier jaar. Witsel had alles in huis om het middenveld van Borussia te leiden: tactisch inzicht, snelheid, creativiteit, mentaliteit en een goeie tackle.[36][37] Bij Dortmund verdiende hij naar verluidt € 10.000.000,- per jaar verdienen. Daarmee was hij de bestbetaalde speler uit de selectie van trainer Lucien Favre. Ook Manchester United en Napoli hengelden naar de diensten van Witsel.[38]

Op 18 augustus 2018 maakte Witsel zijn debuut in de eerste ronde van de DFB-Pokal tegen tweedeklasser Greuther Fürth. Hij viel een kwartier voor tijd in voor Thomas Delaney toen Dortmund 1-0 in het krijt stond. Diep in blessuretijd ramde hij op voorzet van Marco Reus tegen de netten. De wedstrijd stevende af op verlengingen. Daarin maakte Dortmund het af met 1-2.[39] Op 26 augustus 2018 debuteerde Witsel in de Bundesliga (seizoen 2018/2019). Witsel kreeg meteen zijn eerste basisplaats voor de Borussen in een topmatch tegen RB Leipzig. Vlak voor de rust scoorde Witsel zijn tweede doelpunt in evenveel wedstrijden voor Dortmund. De wedstrijd eindigde op een 4-1 overwinning.[40] Op 24 oktober 2018 scoorde Witsel zijn derde goal in Duitse loondienst, dit keer in de eerste voorronde van de Champions League tegen Atlético Madrid. De wedstrijd eindigde op 4-0.[41] Op 19 januari 2019 was Witsel weer beslissend met zijn vierde doelpunt voor Borussia in de topper tegen RB Leipzig. Dit keer met een bangelijke streep via de onderkant van de lat. Zijn goal was belangrijk want deze zorgde voor de 0-1 overwinning.[42] Een week later scoorde hij voor de tweede week op rij voor Dortmund. Met een knap afstandsschot in de 90e minuut zorgde hij mee voor in ruime zege tegen Hannover 96. De wedstrijd eindigde op 5-1.[43] In januari 2019 scoorde hij zijn vijfde goal tegen Union Berlin. Twee keer per jaar pakt het Duitse weekblad Kicker uit met een ranglijst van het Duitse voetbal. Opvallend was de prominente rol die daarbij was weggelegd voor Axel Witsel en Thorgan Hazard. Witsel stond tot dan in alle competitiewedstrijden aan de aftrap, ofschoon Borussia over een brede kern beschikt.[44] In de derby tegen Schalke 04 moest Dortmund, ondanks een doelpunt van Witsel (zijn zesde voor de geel-zwarthemden), zich gewonnen geven. Axel Witsel en co verloren met 2-4 en eindigden de match met negen spelers.[45]

Het eerste seizoen speelde Witsel bijna alle competitiewedstrijden in de basis. Hij miste slechts één wedstrijd door een blessure. In 33 wedstrijden was hij goed voor vier doelpunten en één assist. In de Champions League stond hij zeven keer in de basis en scoorde hij één keer. In de beker speelde hij drie wedstrijden, goed voor één doelpunt. Met Dortmund werd hij vice kampioen op slechts twee punten van Bayern München.

Op 3 augustus 2019 veroverde Witsel zijn eerste prijs in Duitse loondienst. Borussia Dortmund verraste landskampioen Bayern München in de Duitse Supercup door met 2-0 te winnen. Axel Witsel speelde de hele partij mee.[46] Op de openingsspeeldag van de Bundesliga 2019/20, was Witsel met twee assists meteen beslissend in de 5-1 overwinning tegen Augsburg.[47] Op de vijfde speeldag, op 22 september, was Witsel goed voor één goal en één assist tegen Eintracht Frankfurt. Dortmund kwam niet verder dan 2-2.[48] Twee speeldagen later zorgde hij met een wereldgoal tegen SC Freiburg opnieuw voor een 2-2 gelijkspel. Thorgan Hazard zorgde voor de assist.[49] Op de twaalfde speeldag kwamen de Borussen op eigen veld niet verder dan een 3-3 gelijkspel tegen Bundesliga-dwerg SC Paderborn 07. Witsel scoorde de 2-3.[50]

Witsel werd voor de tweede maal op rij vicekampioen na Bayern. Hij speelde in zijn tweede seizoen 39 wedstrijden voor Dortmund waarin hij goed was voor vier doelpunten en vijf assists.

Op 30 september 2020 verloor Witsel met Dortmund in de Duitse Supercup met 3-2. Axel Witsel startte op de bank.[51] In het seizoen 2020/21 begon goed voor Witsel. Hij stond telkens in de basis. Op de 15e speeldag moest Witsel tegen Leipzig na 28 minuten het veld verlaten. Zonder een tegenstander in de buurt zakte hij door zijn benen.[52] Het is hoogstwaarschijnlijk zo dat er voordien al een ontsteking door overbelasting op die achillespees zat. Hierdoor is die achillespees gescheurd. Er werd aanvankelijk gedacht dat hij een maand of acht zou moeten revalideren om topfit te zijn.[53] Een kleine vijf maanden later staat Witsel al klaar om zijn combeback te maken op het EK 2020. Straf na zo’n zware blessure. Witsel scoorde dit seizoen één goal. In de Champions League werd Borussia Dortmund groepswinnaar dankzij de winning goal van Axel Witsel tegen zijn ex-ploeg Zenit Sint-Petersburg (1-2).[54]

Op 13 mei 2021 wint Dortmund de Duitse beker tegen Leipzig met 4-1. Meteen de tweede prijs in Duitse loondienst voor Witsel die ontbrak door een zware blessure.[55] In zijn derde seizoen was Witsel goed voor 22 wedstrijden waarin hij één keer scoorde.

Op 17 augustus 2021 speelde Dortmund voor de derde keer op rij de Duitse Supercup. Witsel startte in de basis en werd als centrale verdediger uitgespeeld. Dortmund ging met 1-3 de boot in. [56] In het seizoen 2021/22 speelde Witsel regelmatig. Hij stond 22 keer in de basis en viel 7 keer in. Hierin was twee keer beslissend. Op 16 maart 2022 kroonde hij zich tegen Mainz tot matchwinnaar door in de 87e minuut de bal binnen te werken. Het was zijn allereerste goal van het seizoen.[57] Op 16 april deed hij opnieuw zijn duid in het zakje in de 6-1 mosterzege tegen Wolfsburg.[58] In mei raakte bekend dat er geen verlengd verblijf voor Witsel in zat bij de Duitse topclub Borussia Dortmund.[59] Op de 34e speeldag neemt Witsel afscheid van Dortmund met een 2-1 thuisoverwinning tegen Hertha Berlijn. Hij werd in de 83e minuut met een applausvervanging naar de kant gehaald voor Youssoufa Moukoko, zijn gedoodverfde opvolger. Voor Witsel komt er zo een einde aan vier seizoenen bij de ‘eeuwige nummer twee’ in de Bundesliga.[60]

In vier jaar Dortmund was Witsel goed voor in totaal 145 wedstrijden waarin hij 13 keer trefzeker was en 5 assists uitdeelde.

Atlético Madrid

Op 6 juni 2022 tekende Alex Witsel een éénjarig contract (met optie) bij Atlético Madrid dat hem transfervrij overnam, nadat Borussia Dortmund zijn contract niet verlengde. Eén van de redenen van zijn overstap was coach Diego Simeone die Witsel al volgde sinds 2013, toen Zenit op bezoek kwam in het (toen nog) Vicente Calderón stadion. Ook het Franse Marseille toonde stevige interesse. Bij Atlético werd hij ploegmaat van landgenoot Yannick Carrasco.[61] Hij moet op het Madrileense middenveld de concurrentie aangaan met Koke, Geoffrey Kondogbia, Marcos Llorente en ook nog eens Saúl die terugkeerde van Chelsea. Witsel kan ook centraal in de verdediging uit de voeten. Met zijn ervaring en coachbaarheid is hij een enorm pluspunt. Witsel kan de troepen van Diego Simeone de nodige ervaring en ook evenwicht bijbrengen.[62][63]

Op de eerste speeldag van de Primera Division stond Witsel meteen in het basiselftal tegen Getafe. Hij speelde als centrale verdediger in een driemans defensie. Atlético sloot de wedstrijd met een 0-3-zege af. Hij maakte een geslaagd debuut.[64] 33 jaar en 215 dagen was Witsel op de dag van zijn eerste wedstrijd voor Atletico Madrid. In het verleden waren enkel Jorge Otero en Luis Suarez ouder toen ze voor het eerst het rood en wit van Atlético aantrokken.[65] Bij Atlético schoof Witsel een rijtje achteruit en verliet hij zijn vertrouwde positie als verdedigende middenvelder voor een plekje in het hart van de defensie. Hierin groeide hij snel uit tot een sterkhouder. Witsel werd in september bij Atletico meteen beloond met de trofee voor 'Speler van de Maand' in augustus.[66] Hij stond telkens in de basis. Vervolgens wist hij opnieuw zijn favoriete positie op het middenveld af te dwingen, terwijl hij af en toe bleef helpen in de verdediging.

Ondanks dat hij prima aan het seizoen begon bij zijn nieuwe ploeg Atletico Madrid, kreeg Axel Witsel in de tweede seizoenshelft steeds minder minuten. Sinds 21 januari maakte hij geen deel meer uit van de vaste basiself, terwijl hij voordien 14 keer als basisspeler aan een wedstrijd begon. In februari kwam hij opgeteld slechts aan 37 speelminuten. Door een steeds groter wordende kern mocht Witsel minder frequent starten. Hij werd het slachtoffer van de snelle uitschakeling in de Champions League en de Copa del Rey.[67] Het verblijf van de Luikenaar werd automatisch verlengd op basis van een clausule in zijn contract. Dat was ook de wens van zijn Argentijnse coach. Op het einde van het seizoen was hij telkens basisspeler. Hij speelde uiteindelijk in 33 van de 38 competitiewedstrijden waarin hij niet kon scoren

Statistieken

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internat. Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2006/07 Standard Luik Vlag van België Jupiler Pro League 16 2 5 1 1 0 22 3
2007/08 33 7 6 1 3 2 42 10
2008/09 35 8 1 0 10 1 46 9
2009/10 27 6 2 2 12 3 41 11
2010/11 37 10 6 2 — 43 12
Club Totaal 148 33 20 6 26 6 194 45
2011/12 SL Benfica Vlag van Portugal Liga ZON Sagres 29 1 6 2 14 2 49 5
2012/13 3 0 0 0 0 0 3 0
Club Totaal 32 1 6 2 14 2 52 5
2012/13 Zenit Sint-Petersburg Vlag van Rusland Premjer-Liga 19 4 3 0 9 1 31 5
2013/14 30 4 2 0 11 0 43 4
2014/15 28 4 1 0 13 2 42 6
2015/16 29 3 5 2 7 1 41 6
2016/17 16 1 1 0 6 0 23 1
Club Totaal 122 16 12 2 46 4 180 22
2017 Tianjin Quanjian Vlag van China Super League 27 4 2 0 0 0 29 4
2018 9 1 1 1 8 0 18 2
Club Totaal 36 5 3 1 8 0 47 6
2018/19 Borussia Dortmund Vlag van Duitsland Bundesliga 33 4 3 1 7 1 43 6
2019/20 28 4 4 0 7 0 39 4
2020/21 15 0 2 0 5 1 22 1
2021/22 29 2 3 0 8 0 40 2
Club Totaal 105 10 12 1 27 2 144 13
2022/23 Atlético Madrid Vlag van Spanje Primera División 33 0 4 0 6 0 43 0
2023/24 28 1 5 0 8 0 41 1
Club Totaal 61 1 9 0 14 0 84 1
TOTAAL 504 66 62 12 125 14 674 90

Laatst bijgewerkt op 24 april 2021.

Nationale ploeg

Witsel werd in maart 2008 voor het eerst opgeroepen door bondscoach René Vandereycken voor de Belgische nationale ploeg. Amper 2,5 jaar na zijn debuut bij Standard werd hij al Rode Duivel.[68] Op 26 maart 2008 maakte hij zijn internationaal debuut in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Marokko. Hij verving bij de rust Stijn De Smet. Na amper vijf minuten op het veld kopte Witsel bij zijn debuut meteen de 1-2 binnen. De wedstrijd werd uiteindelijk met 1-4 verloren.[69] Op 1 april 2009, zijn 9e cap, werd Witsel tijdens de wedstrijd tegen Bosnië en Herzegovina uitgesloten na een gevaarlijke overtreding. De FIFA schorste hem vervolgens voor vier interlands en gaf hem een boete van €5.000,-. De wedstrijd werd met 2-1 verloren.

Op 25 maart 2011, in zijn 17e cap, een interland tegen Oostenrijk maakte Witsel beide doelpunten in de 0-2-overwinning. Hiermee leidde hij de wedergeboorte van de nationale ploeg in. Enkele maanden later, in zijn 19e cap miste Witsel een belangrijke strafschop in de interland tegen Turkije, waardoor België op 1-1 bleef steken. Hierdoor was de droom van het EK 2012 weg.[70]

WK 2014

De Rode Duivels kwalificeerden zich met Axel Witsel voor het WK van 2014 in Brazilië. Het was het eerste grote toernooi waarvoor België zich kwalificeerde sinds het WK van 2002. Witsel stond in de basis in vier van de vijf wedstrijden die de Rode Duivels speelden tot hun uitschakeling in de kwartfinale tegen de uiteindelijke finalist Argentinië.

EK 2016

Op EURO 2016 speelde Witsel elke minuut voor België, dat opnieuw in de kwartfinale werd uitgeschakeld, ditmaal door Wales. Witsel scoorde de 2-0 in de groepswedstrijd tegen Ierland. Het was zijn eerste doelpunt voor de nationale ploeg sinds 2011.

WK 2018

Na het Europees kampioenschap kregen de Belgen een nieuwe bondscoach: Roberto Martínez. Onder hem bleef België ongeslagen in de kwalificatie voor het WK 2018. Witsel was een belangrijke pion voor Martinez. Op het WK speelde Witsel zes van de zeven wedstrijden. België werd uiteindelijk derde door in de troostfinale Engeland te kloppen met 2-0.

Zijn jubileumwedstrijd (100 caps) maakte Witsel op 18 november 2018 tegen Ijsland. Hiermee is hij na Jan Vertonghen de tweede Rode Duivel die toetrad tot 'Club van 100'.

EK 2020

Axel Witsel op het WK 2022 in Qatar

Op 17 mei 2021 werd Witsel door Roberto Martínez geselecteerd voor het EK 2020.[71] In de derde groepswedstrijd stond Witsel voor het eerst in de basis tegen Finland, nadat hij maandenlang moest revalideren van een zware blessure. Ook in de twee daaropvolgende wedstrijden, de achtste finale tegen Portugal en de kwartfinale tegen Italië kreeg hij het vertrouwen.

WK 2022

Witsel zat in de selectie van het WK 2022 in Qatar. Hij speelde mee in de drie wedstrijden van België, dat werd uitgeschakeld in de groepsfase.

Op 12 mei 2023 kondigde Witsel op Instagram zijn afscheid voor de Rode Duivels aan. De match tegen Kroatië op het WK 2022 was daarmee zijn laatste interland. In totaal kwam Witsel 130 keer uit voor de Rode Duivels.[72]

Interlands

Interlands van Axel Witsel
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België Standard Luik
1. 26 maart 2008 Vlag van België België – Marokko Vlag van Marokko 1 – 4 Vriendschappelijk Goal 50'
2. 30 mei 2008 Vlag van Italië Italië – België Vlag van België 3 – 1 Vriendschappelijk -
3. 20 augustus 2008 Vlag van Duitsland Duitsland – België Vlag van België 2 – 0 Vriendschappelijk -
4. 6 september 2008 Vlag van België België – Estland Vlag van Estland 3 – 2 WK-kwalificatie 2010 -
5. 10 september 2008 Vlag van Turkije Turkije – België Vlag van België 1 – 1 WK-kwalificatie 2010 -
6. 11 oktober 2008 Vlag van België België – Armenië Vlag van Armenië 2 – 0 WK-kwalificatie 2010 -
7. 15 oktober 2008 Vlag van België België – Spanje Vlag van Spanje 1 – 2 WK-kwalificatie 2010 -
8. 11 februari 2009 Vlag van België België – Slovenië Vlag van Slovenië 2 – 0 Vriendschappelijk -
9. 1 april 2009 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina – België Vlag van België 2 – 1 WK-kwalificatie 2010 -
10. 17 november 2009 Vlag van Qatar Qatar – België Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk Goal 20'
11. 3 maart 2010 Vlag van België België – Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 1 Vriendschappelijk -
12. 11 augustus 2010 Vlag van Finland Finland – België Vlag van België 1 – 0 Vriendschappelijk -
13. 7 september 2010 Vlag van Turkije Turkije – België Vlag van België 3 – 2 EK-kwalificatie 2012 -
14. 8 oktober 2010 Vlag van Kazachstan Kazachstan – België Vlag van België 0 – 2 EK-kwalificatie 2012 -
15. 12 oktober 2010 Vlag van België België – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 4 – 4 EK-kwalificatie 2012 -
16. 09 februari 2011 Vlag van België België – Finland Vlag van Finland 1 – 1 Vriendschappelijk Goal 61'
17. 25 maart 2011 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – België Vlag van België 0 – 2 EK-kwalificatie 2012 Goal 6' Goal 50'
18. 29 maart 2011 Vlag van België België – Azerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan 4 – 1 EK-kwalificatie 2012 -
19. 3 juni 2011 Vlag van België België – Turkije Vlag van Turkije 1 – 1 EK-kwalificatie 2012 -
Als speler bij Vlag van Portugal SL Benfica
20. 10 augustus 2011 Vlag van Slovenië Slovenië – België Vlag van België 0 – 0 Vriendschappelijk -
21. 02 september 2011 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan – België Vlag van België 1 – 1 EK-kwalificatie 2012 -
22. 06 september 2011 Vlag van België België – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 0 Vriendschappelijk -
23. 07 oktober 2011 Vlag van België België – Kazachstan Vlag van Kazachstan 4 – 1 EK-kwalificatie 2012 -
24. 11 oktober 2011 Vlag van Duitsland Duitsland – België Vlag van België 3 – 1 EK-kwalificatie 2012 -
25. 11 november 2011 Vlag van België België – Roemenië Vlag van Roemenië 2 – 1 Vriendschappelijk -
26. 15 november 2011 Vlag van Frankrijk Frankrijk – België Vlag van België 0 – 0 Vriendschappelijk -
27.' 29 februari 2012 Vlag van Griekenland Griekenland – België Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
28. 25 mei 2012 Vlag van België België – Montenegro Vlag van Montenegro 2 – 2 Vriendschappelijk -
29. 2 juni 2012 Vlag van Engeland Engeland – België Vlag van België 1 – 0 Vriendschappelijk -
30. 15 augustus 2012 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 4 – 2 Vriendschappelijk -
Als speler bij Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
31. 7 september 2012 Vlag van Wales Wales – België Vlag van België 0 – 2 WK-Kwalificatie 2014 -
32. 11 september 2012 Vlag van België België – Kroatië Vlag van Kroatië 1 – 1 WK-kwalificatie 2014 -
33. 12 oktober 2012 Vlag van Servië Servië – België Vlag van België 0 – 3 WK-kwalificatie 2014 -
34. 16 oktober 2012 Vlag van België België – Schotland Vlag van Schotland 2 – 0 WK-kwalificatie 2014 -
35. 14 november 2012 Vlag van Roemenië Roemenië – België Vlag van België 2 – 1 Vriendschappelijk -
36. 06 februari 2013 Vlag van België België – Slowakije Vlag van Slowakije 2 – 1 Vriendschappelijk -
37. 22 maart 2013 Vlag van Macedonië Macedonië – België Vlag van België 0 – 2 WK-kwalificatie 2014 -
38. 26 maart 2013 Vlag van België België – Macedonië Vlag van Macedonië 1 – 0 WK-kwalificatie 2014 -
39. 07 juni 2013 Vlag van België België – Servië Vlag van Servië 2 – 1 WK-kwalificatie 2014 -
40. 14 augustus 2013 Vlag van België België – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Vriendschappelijk -
41. 06 september 2013 Vlag van Schotland Schotland – België Vlag van België 0 – 2 WK-kwalificatie 2014 -
42. 11 oktober 2013 Vlag van Kroatië Kroatië – België Vlag van België 1 – 2 WK-kwalificatie 2014 -
43. 15 oktober 2013 Vlag van België België – Wales Vlag van Wales 1 – 1 WK-kwalificatie 2014 -
44. 14 november 2013 Vlag van België België – Colombia Vlag van Colombia 0 – 2 Vriendschappelijk -
45. 19 november 2013 Vlag van België België – Japan Vlag van Japan 2 – 3 Vriendschappelijk -
46. 5 maart 2014 Vlag van België België – Ivoorkust Vlag van Ivoorkust 2 – 2 Vriendschappelijk -
47. 26 mei 2014 Vlag van België België – Luxemburg Vlag van Luxemburg 5 – 1 Vriendschappelijk -
48. 1 juni 2014 Vlag van Zweden Zweden – België Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk -
49. 7 juni 2014 Vlag van België België – Tunesië Vlag van Tunesië 1 – 0 Vriendschappelijk -
50. 17 juni 2014 Vlag van Algerije Algerije – België Vlag van België 1 – 2 WK 2014 -
51. 22 juni 2014 Vlag van België België – Rusland Vlag van Rusland 1 – 0 WK 2014 -
52. 1 juli 2014 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – België Vlag van België 1 – 2 WK 2014 -
53. 5 juli 2014 Vlag van Argentinië Argentinië – België Vlag van België 1 – 0 WK 2014 -
54. 4 september 2014 Vlag van België België – Australië Vlag van Australië 2 – 0 Vriendschappelijk Goal 77'
55. 12 november 2014 Vlag van België België – IJsland Vlag van IJsland 3 – 1 Vriendschappelijk -
56. 16 november 2014 Vlag van België België – Wales Vlag van Wales 0 – 0 EK-kwalificatie 2016 -
57. 28 maart 2015 Vlag van België België – Cyprus Vlag van Cyprus 5 – 0 EK-kwalificatie 2016 -
58. 31 maart 2015 Vlag van Israël Israël – België Vlag van België 0 – 1 EK-kwalificatie 2016 -
59. 7 juni 2015 Vlag van Frankrijk Frankrijk – België Vlag van België 3 – 4 Vriendschappelijk -
60. 12 juni 2015 Vlag van Wales Wales – België Vlag van België 1 – 0 EK-kwalificatie 2016 -
61. 3 september 2015 Vlag van België België – Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 1 EK-kwalificatie 2016 -
62. 3 september 2015 Vlag van Cyprus Cyprus – België Vlag van België 0 – 1 EK-kwalificatie 2016 -
63. 3 september 2015 Vlag van Andorra Andorra – België Vlag van België 1 – 4 EK-kwalificatie 2016 -
64. 3 september 2015 Vlag van België België – Israël Vlag van Israël 3 – 1 EK-kwalificatie 2016 -
65. 12 november 2015 Vlag van België België – Italië Vlag van Italië 3 – 1 Vriendschappelijk -
66. Aanvoerder 29 maart 2016 Vlag van Portugal Portugal – België Vlag van België 2 – 1 Vriendschappelijk -
67. 28 mei 2016 Vlag van Zwitserland Zwitserland – België Vlag van België 1 – 2 Vriendschappelijk -
68. 1 juni 2016 Vlag van België België – Finland Vlag van Finland 1 – 1 Vriendschappelijk -
69. 5 juni 2016 Vlag van België België – Noorwegen Vlag van Noorwegen 3 – 2 Vriendschappelijk -
70. 13 juni 2016 Vlag van België België – Italië Vlag van Italië 0 – 2 EK 2016 -
71. 18 juni 2016 Vlag van België België – Ierland Vlag van Ierland 3 – 0 EK 2016 Goal 61'
72. 22 juni 2016 Vlag van Zweden Zweden – België Vlag van België 0 – 1 EK 2016 -
73. 26 juni 2016 Vlag van Hongarije Hongarije – België Vlag van België 0 – 4 EK 2016 -
74. 1 juli 2016 Vlag van Wales Wales – België Vlag van België 3 – 1 EK 2016 -
75. 1 september 2016 Vlag van België België – Spanje Vlag van Spanje 0 – 2 Vriendschappelijk -
76. 6 september 2016 Vlag van Cyprus Cyprus – België Vlag van België 0 – 3 Kwalificatie WK 2018 -
77. 7 oktober 2016 Vlag van België België – Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 4 – 0 Kwalificatie WK 2018 -
78. 10 oktober 2016 Vlag van Gibraltar Gibraltar – België Vlag van België 0 – 6 Kwalificatie WK 2018 Goal 19'
79. 9 november 2016 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
80. 13 november 2016 Vlag van België België – Estland Vlag van Estland 8 – 1 Kwalificatie WK 2018 -
Als speler bij Vlag van China Tianjin Quanjian
81. 25 maart 2017 Vlag van België België – Griekenland Vlag van Griekenland 1 – 1 Kwalificatie WK 2018 -
82. 28 maart 2017 Vlag van Rusland Rusland – België Vlag van België 3 – 3 Vriendschappelijk -
83. 9 juni 2017 Vlag van Estland Estland – België Vlag van België 0 – 2 Kwalificatie WK 2018 -
84. 31 augustus 2017 Vlag van België België – Gibraltar Vlag van Gibraltar 9 – 0 Kwalificatie WK 2018 Goal 27'
85. 10 oktober 2017 Vlag van België België – Cyprus Vlag van Cyprus 4 – 0 Kwalificatie WK 2018 -
86. 10 november 2017 Vlag van België België – Mexico Vlag van Mexico 3 – 3 Vriendschappelijk -
87. 14 november 2017 Vlag van België België – Japan Vlag van Japan 1 – 0 Vriendschappelijk -
88. 27 maart 2018 Vlag van België België – Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 4 – 0 Vriendschappelijk -
89. 6 juni 2018 Vlag van België België – Egypte Vlag van Egypte 3 – 0 Vriendschappelijk -
90. 11 juni 2018 Vlag van België België – Costa Rica Vlag van Costa Rica 4 – 1 Vriendschappelijk -
91. 18 juni 2018 Vlag van België België – Panama Vlag van Panama 3 – 0 WK 2018 -
92. 23 juni 2018 Vlag van België België – Tunesië Vlag van Tunesië 5 – 2 WK 2018 -
93. 2 juli 2018 Vlag van België België – Japan Vlag van Japan 3 – 2 WK 2018 -
94. 6 juli 2018 Vlag van Brazilië Brazilië – België Vlag van België 1 – 2 WK 2018 -
95. 10 juli 2018 Vlag van Frankrijk Frankrijk – België Vlag van België 1 – 0 WK 2018 -
96. 14 juli 2018 Vlag van België België – Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 WK 2018 -
Als speler bij Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
97. 11 september 2018 Vlag van IJsland IJsland – België Vlag van België 0 – 3 UEFA Nations League 2018/19 -
98. 12 oktober 2018 Vlag van België België – Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 1 UEFA Nations League 2018/19 -
99. 16 oktober 2018 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 1 Vriendschappelijk -
100. 15 november 2018 Vlag van België België – IJsland Vlag van IJsland 2 – 0 UEFA Nations League 2018/19 -
101. 18 november 2018 Vlag van Zwitserland Zwitserland – België Vlag van België 5 – 2 UEFA Nations League 2018/19 -
102. 8 juni 2018 Vlag van België België – Kazachstan Vlag van Kazachstan 3 – 0 Kwalificatie EK 2020 -
103. 11 juni 2019 Vlag van België België – Schotland Vlag van Schotland 3 – 0 Kwalificatie EK 2020 -
104. 13 oktober 2019 Vlag van Kazachstan Kazachstan – België Vlag van België 0 – 2 Kwalificatie EK 2020 -
105. 16 november 2019 Vlag van Rusland Rusland – België Vlag van België 1 – 4 Kwalificatie EK 2020 -
106. Aanvoerder 5 september 2020 Vlag van Denemarken Denemarken – België Vlag van België 0 – 2 UEFA Nations League 2020/21 -
107. 8 september 2020 Vlag van België België – IJsland Vlag van IJsland 5 – 1 UEFA Nations League 2020/21 Goal 13'
108. 11 oktober 2020 Vlag van Engeland Engeland – België Vlag van België 2 – 1 UEFA Nations League 2020/21 -
109. 14 oktober 2020 Vlag van IJsland IJsland – België Vlag van België 1 – 2 UEFA Nations League 2020/21 -
110. 15 november 2020 Vlag van België België – Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 UEFA Nations League 2020/21 –
111. 17 juni 2021 Vlag van Denemarken Denemarken - België Vlag van België 1 – 2 EK 2020 groepsfase -
112. 21 juni 2021 Vlag van Finland Finland - België Vlag van België 0 – 2 EK 2020 groepsfase -
113. 27 juni 2021 Vlag van België België - Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 EK 2020 achtste finale -
114. 2 juli 2021 Vlag van België België - Italië Vlag van Italië 1 – 2 EK 2020 kwartfinale -
115. 2 september 2021 Vlag van Estland Estland - België Vlag van België 2 – 5 Kwalificatie WK 2022 Goal 64'
116. 5 september 2021 Vlag van België België − Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 – 0 Kwalificatie WK 2022 -
117. 7 oktober 2021 Vlag van België België – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 3 UEFA Nations League 2020/21 halve finale -
118. 10 oktober 2021 Vlag van Italië Italië – België Vlag van België 2 – 1 UEFA Nations League 2020/21 troostfinale -
119. 13 november 2021 Vlag van België België - Estland Vlag van Estland 3 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
120. 16 november 2021 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
121. 3 juni 2022 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 1 – 4 UEFA Nations League 2022/23 -
122. 8 juni 2022 Vlag van België België – Polen Vlag van Polen 6 – 1 UEFA Nations League 2022/23 Goal 42'
123. 11 juni 2022 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
124. 14 juni 2022 Vlag van Polen Polen – België Vlag van België 0 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
Als speler bij Vlag van Spanje Atlético Madrid
125. 22 september 2022 Vlag van België België – Wales Vlag van Wales 2 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
126. 25 september 2022 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 0 UEFA Nations League 2022/23 -
127. 18 november 2022 Vlag van België België – Egypte Vlag van Egypte 1 – 2 Vriendschappelijk -
128. 23 november 2022 Vlag van België België – Canada Vlag van Canada 1 – 0 WK 2022 groepsfase -
129. 27 november 2022 Vlag van België België – Marokko Vlag van Marokko 0 – 2 WK 2022 groepsfase -
130. 1 december 2022 Vlag van Kroatië Kroatië – België Vlag van België 0 – 0 WK 2022 groepsfase -
Totaal 12

Bijgewerkt t/m 1 december 2022[73]

Trivia

  • Zijn voornaam is afkomstig van het filmpersonage Axel Foley, gespeeld door Eddie Murphy. Het is de protagonist uit de Beverly Hills Cop-films.[74]
  • Als Witsel scoort, vormt hij regelmatig met beide handen de letter 'W', verwijzend naar zijn familienaam. Deze handbeweging is bovendien ook het symbool van de hiphopformatie Wu-Tang Clan. Volgens Witsel zelf staat het symbool voor een vliegende vogel.[74]

Palmares

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België Standard Luik
Eerste klasse 2x 2007/08, 2008/09
Beker van België 1x 2010/11
Belgische Supercup 2x 2008, 2009
Vlag van Portugal SL Benfica
Taça da Liga 1x 2011/12
Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Premjer-Liga 1x 2014/15
Beker van Rusland 1x 2015/16
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
DFB-Pokal 1x 2020/21
DFL-Supercup 1x 2019
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van België België
Wereldkampioenschap voetbal 1x 3 Brons 2018
Individueel
Jonge Profvoetballer van het Jaar 1x 2008
Gouden Schoen 1x 2008

Zie ook

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Axel Witsel.
Bronnen, noten en/of referenties
  • RSSSF
  1. ↑ (en) Profil on http://www.transfermarkt.de
  2. ↑ 'Axel Witsel (20) wint met minieme voorsprong door Standard gedomineerde verkiezing' De Morgen, 22 januari 2009
  3. ↑ 'Axel Witsel over het begin van zijn carrière: “Dankzij Benfica kent iedereen de naam Witsel”' Het Laatste Nieuws, 3 januari 2017. Gearchiveerd op 24 juni 2022.
  4. ↑ 'Witsel: volmaakt symbool van gouden generatie' Het Nieuwsblad, 22 januari 2009. Gearchiveerd op 26 juni 2022.
  5. ↑ 'De wondere wereld van Axel Witsel' Sport Voetbalmagazine, 18 maart 2014. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  6. ↑ 'Prof van het jaar: Witsel is beste jongere' Voetbalkrant.com, 11 mei 2018. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
  7. ↑ 'Gouden Schoen voor Axel Witsel' Het Nieuwsblad, 21 januari 2009. Gearchiveerd op 24 juni 2022.
  8. ↑ 'Axel Witsel breekt been Marcin Wasilewski na gruweltackle' Gazet van Antwerpen. Gearchiveerd op 26 juni 2022.
  9. ↑ 'Witsel krijgt lagere straf voor doodschop' Het Belang van Limburg, 4 september 2009. Gearchiveerd op 26 juni 2022.
  10. ↑ 'Loon van 1,2 miljoen voor Witsel' La Dernière Heure, 13 juli 2011
  11. ↑ 'Axel Witsel tekent voor vijf jaar bij Benfica'Sport Voetbalmagazine, 13 juli 2011. Gearchiveerd op 13 juni 2021.
  12. ↑ 'Axel Witsel begint matig met Benfica' Voetbalkrant.com, 13 augustus 2011. Gearchiveerd op 7 juli 2022.
  13. ↑ 'Axel Witsel over het begin van zijn carrière: “Dankzij Benfica kent iedereen de naam Witsel”' Het nieuwsblad, 17 november 2016. Gearchiveerd op 24 juni 2022.
  14. ↑ 'Benfica wint Portugese Ligabeker voor de vierde keer op rij' De Standaard, 15 april 2012. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
  15. ↑ "Witsel heeft mondeling akkoord met Real Madrid" Sport.be, 3 mei 2012
  16. ↑ 'Rode Duivel Axel Witsel ruilt Benfica voor Zenit Sint-Petersburg' Sport Voetbalmagazine, 3 september 2012. Gearchiveerd op 4 december 2022.
  17. ↑ Toplonen Witsel en Hulk verzieken sfeer De Standaard, 20 oktober 2012
  18. ↑ Russisch president Vladimir Poetin verdedigt 'dure vogel' Axel Nr10.be, 28 september 2012
  19. ↑ 'Toplonen Witsel en Hulk verzieken sfeer' Sport Voetbalmagazine, 24 september 2012. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  20. ↑ 'Toploon Axel Witsel zorgt voor onrust bij Zenit' Sport Voetbalmagazine, 24 september 2012. Gearchiveerd op 22 juni 2021.
  21. ↑ 'Axel Witsel debuteert bij Zenit met 0-2 nederlaag tegen Terek Grozny' Sport Voetbalmagazine, 14 september 2012. Gearchiveerd op 3 december 2022.
  22. ↑ 'Twee goals van Witsel helpen Zenit voorbij Spartak Moskou' Het Nieuwsblad, 30 november 2012. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  23. ↑ 'Lombaerts en Witsel kampioen met Zenit' De Standaard, 17 mei 2015. Gearchiveerd op 9 oktober 2022.
  24. ↑ 'Lombaerts en Witsel winnen SuperCup met Zenit' De Standaard, 12 juli 2015. Gearchiveerd op 15 oktober 2022.
  25. ↑ 'Zenit, met een sterke Witsel, pakt Russische beker' Het Laatste Nieuws, 2 mei 2015. Gearchiveerd op 15 oktober 2022.
  26. ↑ 'Zenit wint supercup zonder Witsel en Lombaerts' Sporza.be, 23 juli 2016. Gearchiveerd op 12 oktober 2022.
  27. ↑ 'Zenit kan Witsel niet langer tegenhouden' Sport Voetbalmagazine, 1 april 2016. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  28. ↑ 'Axel Witsel en Nicolas Lombaerts staan in het elftal van het decennium bij Zenit' Het Nieuwsblad, 10 januari 2020. Gearchiveerd op 25 mei 2023.
  29. ↑ 'Bayern wilde deze zomer Axel Witsel halen' Sport Voetbalmagazine, 5 juli 2022. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  30. ↑ 'Witsel trekt officieel naar China: "Ik kijk uit naar een héél nieuw avontuur"' Het Nieuwsblad, 3 januari 2017. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
  31. ↑ 'Witsel bezwijkt voor Chinees monsterbod van 20 miljoen euro per jaar: "Was moeilijke keuze"' Het Laatste Nieuws, 3 januari 2017. Gearchiveerd op 13 december 2021.
  32. ↑ 'Witsel kent een slechte start van zijn Chinese avontuur' Voetbalprimeur.be, 4 maart 2017. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
  33. ↑ 'Witsel speelt hoofdrol in China: eerst schandalige fout op hem, daarna heerlijke goal' Het Nieuwsblad, 11 maart 2011. Gearchiveerd op 5 april 2019.
  34. ↑ 'Axel Witsel begint nieuw seizoen in China meteen met doelpunt' Het Nieuwsblad, 2 maart 2018. Gearchiveerd op 7 juli 2022.
  35. ↑ 'Borussia Dortmund haalt Witsel: transfersom, salaris en contract' Voetbal Zone, 6 augustus 2018. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
  36. ↑ 'Dortmund maakt transfer bekend: Witsel is aangekomen bij zijn nieuwe ploegmaats' Sporza.be, 6 augustus 2018. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
  37. ↑ 'Onze man volgde Witsel op zijn eerste dag bij Dortmund: Rode Duivel traint meteen mee en groet uitgebreid de fans' Het Nieuwsblad, 6 augustus 2018. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
  38. ↑ 'Het onwaarschijnlijke verhaal achter de transfer van Axel Witsel' Het Laatste Nieuws, 8 augustus 2019. Gearchiveerd op 24 juni 2022.
  39. ↑ 'Van een straf debuut gesproken: invaller Witsel meteen de held bij Dortmund, dat na verlengingen afrekent met Duitse tweedeklasser' Het Laatste Nieuws, 20 augustus. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  40. ↑ 'Witsel scoort nu ook in eerste competitiematch en is goed op weg publiekslieveling te worden in Dortmund' Het Nieuwsblad, 26 augustus 2018. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  41. ↑ 'Groep A: dodelijk Dortmund hakt Atlético Madrid in de pan' Voetbal International, 24 oktober 2018
  42. ↑ https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190119_04114967 'Axel Witsel breekt Duitse topper open met bangelijke streep via de onderkant van de lat'] Het Nieuwsblad, 19 januari 2019. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
  43. ↑ 'Witsel scoort voor tweede week op rij voor Dortmund: knap afstandsschot in ruime zege' Het Nieuwsblad, 26 januari 2019. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  44. ↑ 'Axel Witsel en Thorgan Hazard: uitblinkers in de Bundesliga' Sport Voetbalmagazine, 22 januari 2019. Gearchiveerd op 8 oktober 2022.
  45. ↑ 'Scorende Axel Witsel en Borussia Dortmund met de billen bloot in derby tegen Schalke 04: twee vuile rode kaarten doen Bayern lachen' Het Nieuwsblad, 27 april 2019. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  46. ↑ 'Borussia Dortmund en Axel Witsel verrassen landskampioen Bayern München in Duitse Supercup' Het Belang van Limburg, 3 augustus 2019. Gearchiveerd op 14 januari 2023.
  47. ↑ 'Witsel loodst Dortmund met twee assists naar vlotte zege in openingsmatch, Thorgan Hazard krijgt basisplaats' Het Nieuwsblad, 17 augustus 2019. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  48. ↑ 'Dortmund blijft op gelijkspel steken tegen Frankfurt, Witsel en Hazard zorgen voor Belgische goal' Het Laatste Nieuws, 22 september 2019
  49. ↑ 'Pure klasse! Axel Witsel doet monden openvallen met wereldgoal op assist van Thorgan Hazard' Het Nieuwsblad, 5 oktober 2019. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  50. ↑ 'Crisis bij Dortmund neemt toe ondanks spectaculaire comeback' Voetbal International, 22 november 2019
  51. ↑ 'Alweer prijs! Bayern München zet Dortmund-Belgen opzij en wint nu ook Duitse Supercup' Het Nieuwsblad, 30 september 2020. Gearchiveerd op 23 juni 2022.
  52. ↑ 'Witsel mist wellicht EK door scheur in achillespees, vader Thierry: “Er is een mirakel nodig”' het Laatste Nieuws, 10 januari 2021. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  53. ↑ 'Axel Witsel al geopereerd aan gescheurde achillespees' Gazet van Antwerpen, 11 januari 2021. Gearchiveerd op 14 januari 2023.
  54. ↑ 'Borussia Dortmund groepswinnaar dankzij winning goal van Axel Witsel tegen zijn ex-ploeg' Het Nieuwsblad, 8 december 2020. Gearchiveerd op 21 juni 2022.
  55. ↑ 'Dortmund wint Duitse beker na 4-1 tegen Leipzig' Sport Voetbalmagazine, 13 mei 2021. Gearchiveerd op 14 augustus 2022.
  56. ↑ 'Verdediger Axel Witsel de boot in met Dortmund: Bayern München wint Duitse Supercup' Het Nieuwsblad, 17 augustus 2022. Gearchiveerd op 23 juni 2022.
  57. ↑ 'Axel Witsel trapt zwoegend Dortmund in minuut 87 voorbij Mainz, verschil met Bayern bedraagt nog vier punten' Het Nieuwsblad, 16 maart 2022. Gearchiveerd op 23 juni 2022.
  58. ↑ 'Witsel helpt Dortmund aan monsterzege tegen Wolfsburg-Belgen' Voetbalnieuws.be, 16 april 2022. Gearchiveerd op 10 mei 2022.
  59. ↑ 'Axel Witsel bevestigt nakend vertrek bij Borussia Dortmund' De Standaard, 1 mei 2022. Gearchiveerd op 30 september 2022.
  60. ↑ 'Witsel neemt afscheid van Dortmund met zege tegen Hertha, dat naar barrages moet' Het Laatste Nieuws, 14 mei 2022. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
  61. ↑ 'Transfer Axel Witsel naar Atlético helemaal rond: “Carrasco heeft me een beetje gepusht”' Het Laatste Nieuws, 6 juni 2022. Gearchiveerd op 12 augustus 2022.
  62. ↑ 'Axel Witsel is officieel van Atlético: wat wordt het plan van Simeone met de Rode Duivel?' Sporza.be, 6 juni 2022. Gearchiveerd op 5 september 2022.
  63. ↑ 'Axel Witsel vervolgt zijn carrière bij Atlético Madrid' Sport Voetbalmagazine, 6 juli 2022. Gearchiveerd op 12 augustus 2022.
  64. ↑ 'Centrale verdediger Axel Witsel kent geslaagd debuut in Spanje: Atlético Madrid wint vlotjes bij Getafe' Het Nieuwblad, 15 augustus 2022. Gearchiveerd op 8 september 2022.
  65. ↑ 'Axel Witsel, de nieuwe maarschalk van Atletico? "Voor gisteren zou ik hem 6,5/10 geven"' Sporza.be, 16 augustus 2022. Gearchiveerd op 22 september 2022.
  66. ↑ 'Nieuwkomer Axel Witsel meteen verkozen tot Speler van de Maand bij Atlético ' Sporza.be, 10 september 2022. Gearchiveerd op 21 september 2022.
  67. ↑ '“Axel is niet gelukkig en ging al uitleg vragen bij Simeone”: Thierry Witsel ziet met lede ogen aan hoe z’n zoon op achterplan is geraakt bij Atlético' Het Laatste Nieuws, 31 augustus 2023
  68. ↑ 'Witsel voor het eerst Rode Duivel' Het Nieuwsblad, 21 maart 2021. Gearchiveerd op 16 augustus 2022.
  69. ↑ 'België - Marokko' Voetbal International, 26 maart 2008
  70. ↑ 'Aan vooravond van jubileum Axel Witsel blikt vader Thierry terug in 10 momenten: “100 interlands: het bewijs dat veel criticasters verkeerd waren”' het Laatste Nieuws, 14 november 2018. Gearchiveerd op 16 augustus 2022.
  71. ↑ 'De EK-selectie van de Rode Duivels is bekend: bondscoach neemt Hans Vanaken en Nacer Chadli mee, geen spoor van Koen Casteels' Het Nieuwsblad, 17 mei 2021. Gearchiveerd op 7 december 2022.
  72. ↑ Axel Witsel kondigt afscheid aan bij Rode Duivels: "Na goed nadenken en veel emoties keuze gemaakt". sporza.be (12 mei 2023). Gearchiveerd op 14 mei 2023. Geraadpleegd op 14 mei 2023.
  73. ↑ [1] European Football. Gearchiveerd op 8 februari 2023.
  74. ↑ a b Witsel: "Ik ben genoemd naar Axel Foley"[dode link] Sporza, 18 december 2013
Vlag van Spanje
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Spanje
Atlético Madrid – seizoen 2023/24

1 Grbić · 2 Giménez · 3 Azpilicueta · 5 De Paul · 6 Koke Aanvoerder · 7 Griezmann · 8 Saúl · 9 Depay · 10 Correa · 11 Lemar · 12 Lino · 13 Oblak · 14 Llorente · 15 Savić · 16 Molina · 17 Galán · 18 Vermeeren · 19 Morata · 20 Witsel · 22 Hermoso · 23 Mandava · 24 Barrios · 25 Riquelme · Coach: Simeone · Assistent-coach: López · Assistent-coach: Vivas

Vlag van België
· · Sjabloon bewerken
Vlag van België
België – WK 2014 (kwartfinalist)

1 Courtois · 2 Alderweireld · 3 Vermaelen · 4 Kompany Aanvoerder · 5 Vertonghen · 6 Witsel · 7 De Bruyne · 8 Fellaini · 9 Lukaku · 10 Hazard · 11 Mirallas · 12 Mignolet · 13 Bossut · 14 Mertens · 15 Van Buyten · 16 Defour · 17 Origi · 18 Lombaerts · 19 Dembélé · 20 Januzaj · 21 Vanden Borre · 22 Chadli · 23 Ciman · Coach: Wilmots

Vlag van België
Vlag van België
België – EK 2016 (kwartfinalist)

1 Courtois · 2 Alderweireld · 3 Vermaelen · 4 Nainggolan · 5 Vertonghen · 6 Witsel · 7 De Bruyne · 8 Fellaini · 9 R. Lukaku · 10 Hazard Aanvoerder · 11 Carrasco · 12 Mignolet · 13 Gillet · 14 Mertens · 15 Denayer · 16 Meunier · 17 Origi · 18 Kabasele · 19 Dembélé · 20 Benteke · 21 J. Lukaku · 22 Batshuayi · 23 Ciman · Coach: Wilmots

Vlag van België
Vlag van België
België – WK 2018 3 Brons (derde)

1 Courtois · 2 Alderweireld · 3 Vermaelen · 4 Kompany · 5 Vertonghen · 6 Witsel · 7 De Bruyne · 8 Fellaini · 9 Lukaku · 10 E. Hazard Aanvoerder · 11 Carrasco · 12 Mignolet · 13 Casteels · 14 Mertens · 15 Meunier · 16 T. Hazard · 17 Tielemans · 18 Januzaj · 19 Dembélé · 20 Boyata · 21 Batshuayi · 22 Chadli · 23 Dendoncker · Coach: Martínez

Vlag van België
Vlag van België
België – EK 2020 (kwartfinalist)

1 Courtois · 2 Alderweireld · 3 Vermaelen · 4 Boyata · 5 Vertonghen · 6 Witsel · 7 De Bruyne · 8 Tielemans · 9 Lukaku · 10 E. Hazard Aanvoerder · 11 Carrasco · 12 Mignolet · 13 Sels · 14 Mertens · 15 Meunier · 16 T. Hazard · 17 Vanaken · 18 Denayer · 19 Dendoncker · 20 Benteke · 21 Castagne · 22 Chadli · 23 Batshuayi · 24 Trossard · 25 Doku · 26 Praet · Coach: Martínez

Vlag van België
· · Sjabloon bewerken
Vlag van België
België – WK 2022 (groepsfase)

1 Courtois · 2 Alderweireld · 3 Theate · 4 Faes · 5 Vertonghen · 6 Witsel · 7 De Bruyne · 8 Tielemans · 9 Lukaku · 10 E. Hazard Aanvoerder · 11 Carrasco · 12 Mignolet · 13 Casteels · 14 Mertens · 15 Meunier · 16 T. Hazard · 17 Trossard · 18 Onana · 19 Dendoncker · 20 Vanaken · 21 Castagne · 22 De Ketelaere · 23 Batshuayi · 24 Openda · 25 Doku · 26 Debast · Coach: Martínez

· · Sjabloon bewerken
Standard Luik (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2007–2008
Doelmannen: 1 Aragón Espinoza · 16 Renard · 18 De Vriendt
Verdedigers: 2 Goreux · 4 Dante Bonfim · 5 Onyewu · 6 Dupré · 14 Mulemo · 17 Camozzato · 19 Sarr · 24 Phibel · 26 Fred · 29 Ingrao
Middenvelders: 7 Dufer · 8 Defour Aanvoerder · 11 Toama · 15 Walasiak · 22 Papassarantis · 27 Fellaini · 28 Witsel · 30 Dembélé · 33 Villano
Aanvallers: 9 Mbokani · 10 De Camargo · 23 Jovanović Clubtopschutter/Topschutter · 25 Lukunku
Coach: Preud'homme
· · Sjabloon bewerken
Standard Luik (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 2008–2009
Doelmannen: 1 Aragón Espinoza · 16 Moris · 38 Bolat
Verdedigers: 2 Goreux · 3 Jansen Da Silva · 5 Onyewu · 13 Digão · 14 Mulemo · 15 Mikulić · 17 Camozzato · 19 Sarr · 21 Mangala · 29 Ingrao
Middenvelders: 6 Dalmat · 8 Defour Aanvoerder · 11 Toama · 26 Nicaise · 28 Witsel · 30 Yagan · 33 Carcela
Aanvallers: 7 Cyriac · 9 Mbokani Clubtopschutter/Topschutter · 10 De Camargo · 20 Benko · 23 Jovanović · 25 Benteke
Coach: Bölöni
· · Sjabloon bewerken

1954: Rik Coppens · 1955: Fons Van Brandt · 1956: Vic Mees · 1957: Jef Jurion · 1958: Roland Storme · 1959: Lucien Olieslagers · 1960–61: Paul Van Himst · 1962: Jef Jurion · 1963: Jean Nicolay · 1964: Wilfried Puis · 1965: Paul Van Himst · 1966: Wilfried Van Moer · 1967: Fernand Boone · 1968: Odilon Polleunis · 1969: Wilfried Van Moer · 1970: Wilfried Van Moer · 1971: Erwin Vandendaele · 1972: Christian Piot · 1973: Maurice Martens · 1974: Paul Van Himst · 1975: Johan Boskamp · 1976: Rob Rensenbrink · 1977: Julien Cools · 1978: Jean-Marie Pfaff · 1979: Jean Janssens · 1980: Jan Ceulemans · 1981: Erwin Vandenbergh · 1982: Eric Gerets · 1983: Frank Vercauteren · 1984: Enzo Scifo · 1985–86: Jan Ceulemans · 1987: Michel Preud'homme · 1988: Lei Clijsters · 1989: Michel Preud'homme · 1990: Franky Van der Elst · 1991: Marc Degryse · 1992: Philippe Albert · 1993: Pär Zetterberg · 1994: Gilles De Bilde · 1995: Paul Okon · 1996: Franky Van der Elst · 1997: Pär Zetterberg · 1998: Branko Strupar · 1999: Lorenzo Staelens · 2000: Jan Koller · 2001: Wesley Sonck · 2002: Timmy Simons · 2003: Aruna Dindane · 2004: Vincent Kompany · 2005: Sérgio Conceição · 2006: Mbark Boussoufa · 2007: Steven Defour · 2008: Axel Witsel · 2009: Milan Jovanović · 2010: Mbark Boussoufa · 2011: Matías Suárez · 2012: Dieumerci Mbokani · 2013: Thorgan Hazard · 2014: Dennis Praet · 2015: Sven Kums · 2016: José Izquierdo · 2017: Ruud Vormer · 2018–19: Hans Vanaken · 2020: Lior Refaelov · 2021: Paul Onuachu · 2022: Simon Mignolet · 2023: Toby Alderweireld

Voorganger:
Steven Defour 		Gouden Schoen
2008 		Opvolger:
Milan Jovanović
Voorganger:
Lucas Biglia 		Jonge Profvoetballer van het Jaar
2008 		Opvolger:
Youri Tielemans (2014)