Branko Strupar

Branko Strupar
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Branko Strupar
Geboortedatum 9 februari 1970
Geboorteplaats Zagreb, Joegoslavië
Lengte 190 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2004
Jeugd
1980–1989 Vlag van Joegoslavië NK Špansko
Senioren
Seizoen Club W (G)
1989–1994
1994–1999
2000–2003
2003–2004
Vlag van Kroatië NK Špansko
Vlag van België KRC Genk
Vlag van Engeland Derby County
Vlag van Kroatië Dinamo Zagreb

168(106)
41(16)
13(7)
Interlands
1999–2002 Vlag van België België 17(5)
Erelijst
1998


1999
Beker van België
Topschutter
Gouden Schoen
Kampioen van België
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Branko Strupar (Zagreb, 9 februari 1970) is een gewezen Kroatisch-Belgische voetballer. In België speelde hij vijf seizoenen voor KRC Genk. In die periode won hij onder meer de landstitel en de Gouden Schoen.

Strupar kwam ook 17 keer uit voor de Rode Duivels. In 2000 nam hij deel aan het EK in België en Nederland. Twee jaar later was hij ook aanwezig op het WK in Japan en Zuid-Korea.

Clubcarrière

Branko Strupar werd geboren in het Joegoslavische Zagreb. In 1989 brak hij als 18-jarige aanvaller door bij tweedeklasser NK Špansko. Bij die club werd hij in geen tijd een van de smaakmakers, hetgeen hem in die buurt heel populair maakte. Midden jaren 90 werd hij ontdekt door Racing Genk. De Limburgse club haalde hem in 1994 naar België. De club speelde toen in Tweede Klasse en haalde dat jaar de eindronde. Een jaar later eindigde Genk onder leiding van trainer Aimé Antheunis tweede. Zo dwongen Strupar en zijn ploegmaats de promotie naar Eerste Klasse af.

Op het hoogste niveau draaide Genk makkelijk mee, vooral door het efficiënte spitsenduo dat Strupar met de Guinees Souleymane Oulare vormde. Het duo kreeg in die dagen de bijnaam Strulare. In 1998 werd Strupar topschutter met 22 doelpunten en veroverde hij met Genk de Beker van België. Het leverde hem enkele maanden later de Gouden Schoen op. Later dat seizoen won hij met Genk bovendien de landstitel. Het was de eerste keer dat de Limburgse club kampioen werd.

In december 1999 vertrok Strupar naar het buitenland. Hij tekende een contract bij de Engelse eersteklasser Derby County. In zijn eerste seizoen in de Premier League slaagde Strupar erin om de degradatie te vermijden. Toch haalde de Kroatische Belg nooit een hoog niveau in Engeland. Heel wat blessures en heimwee deden hem naar een andere club verlangen. In 2002 zakte Derby County naar de Football League. Strupar degradeerde mee en kreeg in de zomer van 2003 een vrije transfer. Hij besloot terug te keren naar zijn thuisland.

De 33-jarige aanvaller belandde bij de Kroatische landskampioen Dinamo Zagreb, waar hij opnieuw floreerde. Strupar speelde er in totaal nog één seizoen alvorens een punt te zetten achter zijn loopbaan als voetballer.

Interlandcarrière

Strupar liet zich eind jaren negentig naturaliseren tot Belg. Door zijn goede prestaties bij Genk werd hij in 1999 gevraagd om voor de Rode Duivels te spelen. Hij maakte zijn debuut onder leiding van bondscoach Georges Leekens op woensdag 18 augustus 1999, toen hij in de rust inviel voor Sandy Martens in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Finland (3-4). Kort daarop, in de Derby der Lage Landen tegen Nederland, scoorde hij tweemaal in de wedstrijd die eindigde in 5-5. In 2000 nam hij deel aan het EK in België en Nederland. Twee jaar later was hij ook aanwezig op het WK in Japan en Zuid-Korea.

Interlanddoelpunten
# Datum Locatie Wedstrijd Goal(s) Score Uitslag Wedstrijd
1 04/09/1999 Rotterdam Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België Goal 8' 0 – 1 5 – 5 Oefeninterland
2 04/09/1999 Rotterdam Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België Goal 29' 0 – 2 5 – 5 Oefeninterland
3 07/09/1999 Luik Vlag van België België – Marokko Vlag van Marokko Goal 88' 4 – 0 4 – 0 Oefeninterland
4 10/10/1999 Sunderland Vlag van Engeland Engeland – België Vlag van België Goal 14' 1 – 1 2 – 1 Oefeninterland
5 23/02/2000 Charleroi Vlag van België België – Portugal Vlag van Portugal Goal 56' 1 – 0 1 – 1 Oefeninterland

Privé

Hij heeft samen met zijn echtgenote Sanja twee dochters (Dora en Laura) en één zoon (Bruno).

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  • Branko Strupar op National Football Teams
Vlag van België
Vlag van België
België – EK 2000 (groepsfase)

1 De Wilde · 2 Deflandre · 3 Valgaeren · 4 Staelens Aanvoerder · 5 Clement · 6 Vanderhaeghe · 7 Wilmots · 8 Goor · 9 É. Mpenza · 10 Strupar · 11 Verheyen · 12 De Vlieger · 13 Herpoel · 14 Walem · 15 Peeters · 16 Nilis · 17 Léonard · 18 Van Kerckhoven · 19 Van Meir · 20 De Bilde · 21 M. Mpenza · 22 Hendrikx · Coach: Waseige

Vlag van België
Vlag van België
België – WK 2002 (1/8ste finales)

1 De Vlieger · 2 Deflandre · 3 De Boeck · 4 Van Meir · 5 Van Kerckhoven · 6 Simons · 7 Wilmots Aanvoerder · 8 Goor · 9 Sonck · 10 Walem · 11 Verheyen · 12 Van der Heyden · 13 Vandendriessche · 14 Vermant · 15 Peeters · 16 Van Buyten · 17 Englebert · 18 Vanderhaeghe · 19 Thijs · 20 Strupar · 21 Boffin · 22 Mpenza · 23 Herpoel · Coach: Waseige

· · Sjabloon bewerken
KRC Genk (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 1998–1999
Doelmannen: 1 Brockhauser · 21 Doumen · 25 Volders
Verdedigers: 2 Reini · 3 Kimoni · 4 Kinnunen · 5 Delbroek · 6 Olivieri Aanvoerder · 13 Vangronsveld · 15 Van Geem · 19 Teelen · 26 Vanhees
Middenvelders: 8 Hasi · 10 Thordur · 12 Hendrikx · 17 Joey · 20 Bjarni · 22 Rogério
Aanvallers: 7 Origi · 9 Oulare · 11 Strupar Clubtopschutter/Topschutter · 14 Nsumbu · 18 Horváth · 23 Edmílson · 24 Onya
Coach: Anthuenis
· · Sjabloon bewerken

1954: Rik Coppens · 1955: Fons Van Brandt · 1956: Vic Mees · 1957: Jef Jurion · 1958: Roland Storme · 1959: Lucien Olieslagers · 1960–61: Paul Van Himst · 1962: Jef Jurion · 1963: Jean Nicolay · 1964: Wilfried Puis · 1965: Paul Van Himst · 1966: Wilfried Van Moer · 1967: Fernand Boone · 1968: Odilon Polleunis · 1969: Wilfried Van Moer · 1970: Wilfried Van Moer · 1971: Erwin Vandendaele · 1972: Christian Piot · 1973: Maurice Martens · 1974: Paul Van Himst · 1975: Johan Boskamp · 1976: Rob Rensenbrink · 1977: Julien Cools · 1978: Jean-Marie Pfaff · 1979: Jean Janssens · 1980: Jan Ceulemans · 1981: Erwin Vandenbergh · 1982: Eric Gerets · 1983: Frank Vercauteren · 1984: Enzo Scifo · 1985–86: Jan Ceulemans · 1987: Michel Preud'homme · 1988: Lei Clijsters · 1989: Michel Preud'homme · 1990: Franky Van der Elst · 1991: Marc Degryse · 1992: Philippe Albert · 1993: Pär Zetterberg · 1994: Gilles De Bilde · 1995: Paul Okon · 1996: Franky Van der Elst · 1997: Pär Zetterberg · 1998: Branko Strupar · 1999: Lorenzo Staelens · 2000: Jan Koller · 2001: Wesley Sonck · 2002: Timmy Simons · 2003: Aruna Dindane · 2004: Vincent Kompany · 2005: Sérgio Conceição · 2006: Mbark Boussoufa · 2007: Steven Defour · 2008: Axel Witsel · 2009: Milan Jovanović · 2010: Mbark Boussoufa · 2011: Matías Suárez · 2012: Dieumerci Mbokani · 2013: Thorgan Hazard · 2014: Dennis Praet · 2015: Sven Kums · 2016: José Izquierdo · 2017: Ruud Vormer · 2018–19: Hans Vanaken · 2020: Lior Refaelov · 2021: Paul Onuachu · 2022: Simon Mignolet · 2023: Toby Alderweireld

Voorganger:
Pär Zetterberg
Gouden Schoen
1998
Opvolger:
Lorenzo Staelens
Voorganger:
Robert Špehar
Topschutter in België
1998
Opvolger:
Jan Koller