Amerikaanse presidentsverkiezingen 2020

Amerikaanse
presidentsverkiezingen van 2020
Amerikaanse presidentsverkiezingen 2020
Datum 3 november 2020
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Te verdelen zetels 270 van de 538 kiesmannen nodig om te winnen
Opkomst 66,8%
Resultaat
Genomineerde Joe Biden
Partij Democratische Partij
Percentage
Kiesmannen 		51,3%
306
Genomineerde Donald Trump
Partij Republikeinse Partij
Percentage
Kiesmannen 		46,9%
232
Nieuwe president Joseph Robinette (Joe) Biden jr. (D)
Vorige president Donald John Trump (R)
Begin regeerperiode Kabinet-Biden
De gekleurde rondjes in de staten Maine en Nebraska geven de uitslag in het in dat deel van de staat gelegen congresdistrict aan, die afwijkt van de uitslag voor de staat als geheel.
Opvolging verkiezingen
← 2016     2024 →
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Verenigde Staten

De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020 waren de 59e presidentsverkiezingen van de Verenigde Staten, die werden gehouden op dinsdag 3 november 2020.[1] De door de kiezers verkozen kiesmannen in het Kiescollege brachten op 14 december 2020 per staat hun stem uit op hun nieuwe voorkeurs president en vicepresident van de Verenigde Staten. In dit verkiezingsjaar gingen deze zogenoemde "electoral votes" vergezeld van betwistende stemmen, "dueling votes", in 7 betwiste staten.[2]

Voorafgaand aan de stembusgang vonden er voorverkiezingen plaats van februari tot augustus 2020. De Republikeinse zittende president Donald Trump stelde zich verkiesbaar voor een tweede ambtstermijn. De belangrijkste tegenkandidaat was Democraat Joe Biden. Tegelijkertijd met de presidentsverkiezingen vonden ook de congresverkiezingen (voor de Senaat en het Huis van Afgevaardigden) en gouverneursverkiezingen plaats.

De winnaar was niet direct duidelijk op de verkiezingsdag zelf, mede omdat veel kiezers vanwege de coronapandemie hun stem per post of voortijdig hadden uitgebracht en deze stemmen vaak nog na verkiezingsdag konden arriveren of geteld moesten worden. Nadat een groot aantal nieuwsmedia op 7 november de ruime voorsprong van Biden in de staat Pennsylvania voldoende achtten om de staat aan hem toe te wijzen, waarmee hij het noodzakelijke aantal kiesmannen bereikte, werd algemeen gesproken van een overwinning van Biden.[3][4][5] Regeringsleiders feliciteerden hem daarop massaal.[6] Biden riep eveneens op 7 november zichzelf tot winnaar uit.[3] Trump weigerde zich bij die uitslag neer te leggen en kondigde aan de resultaten aan te vechten. Hij had al voor de verkiezingen twijfels geuit over de integriteit van de verkiezingen en weigerde een vreedzame machtsoverdracht toe te zeggen indien hij zou verliezen.[7][8][9] Joe Biden haalde ruim 81 miljoen stemmen, Donald Trump ruim 74 miljoen.

Een belangrijk onderwerp bij deze verkiezingen was de uitbraak en beheersing van het coronavirus, dat op het moment van de stembusgang al meer dan 230.000 mensen het leven had gekost. Daarnaast stonden ook de economie en de economische terugval na de pandemie centraal, evenals de protesten na de dood van George Floyd en andere Afro-Amerikanen, het overlijden van opperrechter Ruth Bader Ginsburg en de benoeming van Amy Coney Barrett als opperrechter in het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten kort voor de verkiezingen, de klimaatverandering met in het bijzonder het terugtrekken van de Verenigde Staten uit het Akkoord van Parijs en ten slotte de toekomst van de Patient Protection and Affordable Care Act, beter bekend als Obamacare, de ziekteverzekeringswet die president Trump wilde afschaffen en die voormalig vicepresident Biden wilde uitbreiden.

Tijdens de Republikeinse voorverkiezingen wisten president Trump en vicepresident Mike Pence de Republikeinse nominatie binnen te halen zonder noemenswaardige tegenstand. Voormalig vicepresident Joe Biden behaalde de Democratische nominatie en won in de Democratische voorverkiezingen van onder meer senator Bernie Sanders. De Democraten kenden een competitieve voorverkiezing met het grootste aantal presidentskandidaten voor een politieke partij in de moderne Amerikaanse politiek. Op 11 augustus 2020 kondigde Biden aan dat senator Kamala Harris zijn running mate zou zijn, waardoor zij de eerste Afro-Amerikaanse, de eerste Aziatisch-Amerikaanse en de derde vrouwelijke genomineerde vicepresident werd van een van de twee grote Amerikaanse partijen. Bij de overige partijen behaalde Jo Jorgensen de nominatie voor de Libertarische Partij met Spike Cohen als haar running mate en behaalde Howie Hawkins de nominatie van de Groene Partij met Angela Nicole Walker als zijn running mate.

Biden legde op 20 januari 2021 de eed af als 46e president van de Verenigde Staten, met Kamala Harris als eerste vrouwelijke vicepresident. Biden was met zijn leeftijd van 78 jaar ten tijde van zijn inauguratie de oudste Amerikaanse president in de geschiedenis. Hij was ook de eerste kandidaat in 28 jaar die een zittende president had verslagen sinds president Bill Clinton in 1992 de zittende Republikeinse president George H.W. Bush had verslagen. Was Trump herkozen, dan zou ook hij met zijn leeftijd van 74 jaar de oudste president uit de Amerikaanse geschiedenis zijn geweest.

Procedure

In het tweeëntwintigste amendement op de Grondwet van de Verenigde Staten staat dat een persoon niet meer dan tweemaal tot president kan worden gekozen. Door dit amendemenment is het niet mogelijk dat de voormalige presidenten Bill Clinton, George W. Bush en Barack Obama opnieuw tot president worden gekozen.

De samenstelling van het Kiescollege is niet gewijzigd sinds de presidentsverkiezingen van 2016 en is daardoor nog gebaseerd op de bevolkingsaantallen van de volkstelling van 2010.

Tegelijk met de presidentsverkiezing wordt het gehele Huis van Afgevaardigden en een derde van de Senaat herkozen, alsook die van de meeste deelstaten.

Genomineerde presidentskandidaten

Genomineerde vicepresidentskandidaten

Voorverkiezingen

Democratische voorverkiezingen

Procedure

De procedures voor de voorverkiezingen bij de Democraten waren sinds de vorige verkiezingen gewijzigd. In augustus 2018 besloot het Democratisch Nationaal Comité supergedelegeerden te verbieden om te stemmen bij de eerste stemming van het nominatieproces, te beginnen met de verkiezing van 2020. Dit betekent dat een kandidaat een meerderheid van de stemmen van de verkozen afgevaardigden (pledged delegates) in de diverse voorverkiezingen zou moeten verzamelen om de nominatie van de partij te winnen. De laatste keer dat dit niet gebeurde, was op de Democratische Nationale Conventie van 1952, waarin uiteindelijk Adlai Stevenson II tot kanidaat werd benoemd. Dit zou onder de nieuwe regels niet meer mogelijk zijn geweest.

Kalender

Vanwege de coronacrisis in de Verenigde Staten diende een deel van de voorverkiezingen te worden uitgesteld. Hieronder een overzicht van de kalender, rekening houdend met dit uitstel.

■ februari
■ 3 maart (Super Tuesday)
■ 10 maart
■ 14-17 maart
■ 7-17 april
■ 28 april
■ mei
■ juni
■ juli-augustus
Datum Staat/gebied Aantal
verkozen
afgevaardigen
3 februari Iowa 41
11 februari New Hampshire 24
22 februari Nevada 36
29 februari South Carolina 54
3 maart Alabama 52
Amerikaans-Samoa 6
Arkansas 31
Californië 415
Colorado 67
Maine 24
Massachusetts 91
Minnesota 75
North Carolina 110
Oklahoma 37
Tennessee 64
Texas 228
Utah 29
Vermont 16
Virginia 99
10 maart Democraten in het buitenland 13
Idaho 20
Michigan 125
Mississippi 36
Missouri 68
North Dakota 14
Washington 89
14 maart Noordelijke Marianen 6
17 maart Arizona 67
Florida 219
Illinois 155
7 april Wisconsin 84
10 april Alaska 15
17 april Wyoming 14
28 april Ohio 136
2 mei Kansas 39
12 mei Nebraska 29
19 mei Oregon 61
22 mei Hawaï 24
2 juni Washington D.C. 20
Indiana 82
Maryland 96
Montana 19
New Mexico 34
Pennsylvania 186
Rhode Island 26
South Dakota 16
6 juni Amerikaanse Maagdeneilanden 7
Guam 7
9 juni Georgia 105
West Virginia 28
23 juni Kentucky 54
New York 274
7 juli Delaware 21
New Jersey 126
11 juli Louisiana 54
12 juli Puerto Rico 51
11 augustus Connecticut 60

Kandidaat

Naam Huidige of voormalige functie Staat Aangekondigd
Joe Biden
Joe Biden
(1942)		 Lid van de Senaat namens Delaware (1973–2009)
Vicepresident van de Verenigde Staten (2009–2017)		 Delaware 25 april 2019[10]

Teruggetrokken kandidaten

Naam Huidige of voormalige functie Staat Aangekondigd Teruggetrokken
Richard Ojeda
Richard Ojeda
(1970)		 Lid van de senaat van West Virginia (2016–2019)
Kandidaat Senaatsverkiezing 2020		 West Virginia 12 november 2018[11] 25 januari 2019[12]
Eric Swalwell
Eric Swalwell
(1980)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Californië (2013–heden) Californië 8 april 2019[13] 8 juli 2019[14]
Mike Gravel
Mike Gravel
(1930-2021)		 Lid van de Senaat namens Alaska (1969–1981) Alaska 8 april 2019[15] 6 augustus 2019[16]
(Steunbetuiging aan Bernie Sanders)
John Hickenlooper
John Hickenlooper
(1952)		 Burgemeester van Denver (2003–2011)
Gouverneur van Colorado (2011–2019)
Kandidaat Senaatsverkiezing 2020		 Colorado 4 maart 2019[17] 15 augustus 2019[18]
Jay Inslee
Jay Inslee
(1951)		 Gouverneur van Washington (2013–heden)
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Washington
(1993–1995), (1999–2012)		 Washington 1 maart 2019[19] 21 augustus 2019[20]
Seth Moulton
Seth Moulton
(1978)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Massachusetts (2015–heden) Massachusetts 22 april 2019[21] 23 augustus 2019[22]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Kirsten Gillibrand
Kirsten Gillibrand
(1966)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens New York (2007–2009)
Lid van de Senaat namens New York (2009–heden)		 New York 17 maart 2019[23] 28 augustus 2019[24]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Bill de Blasio
Bill de Blasio
(1961)		 Burgemeester van New York (2014–heden) New York 16 mei 2019[25] 20 september 2019[26]
(Steunbetuiging aan Bernie Sanders)
Tim Ryan
Tim Ryan
(1973)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Ohio (2003–heden) Ohio 4 april 2019[27] 24 oktober 2019[28]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Beto O'Rourke
Beto O'Rourke
(1972)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Texas (2013–2019) Texas 14 maart 2019[29] 1 november 2019[30]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Wayne Messam
Wayne Messam
(1974)		 Burgemeester van Miramar, Florida (2015–heden) Florida 28 maart 2019[31] 20 november 2019[32]
Joe Sestak
Joe Sestak
(1951)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Pennsylvania (2007–2011) Pennsylvania 22 juni 2019[33] 1 december 2019[34]
Steve Bullock
Steve Bullock
(1966)		 Gouverneur van Montana (2013–heden) Montana 14 mei 2019[35] 2 december 2019[36]
Kamala Harris
Kamala Harris
(1964)		 Procureur-generaal van Californië (2011–2017)
Lid van de Senaat namens Californië (2017–heden)		 Californië 21 januari 2019[37] 3 december 2019[38]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Julián Castro
Julián Castro
(1974)		 Burgemeester van San Antonio, Texas (2009–2014)
Minister van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling (2014–2017)		 Texas 12 januari 2019[39] 2 januari 2020[40]
(Steunbetuiging aan Elizabeth Warren)
Marianne Williamson
Marianne Williamson
(1952)		 Spiritueel leraar, auteur, ondernemer en activist Californië 28 januari 2019[41] 10 januari 2020[42]
(Steunbetuiging aan Bernie Sanders)
Cory Booker
Cory Booker
(1969)		 Burgemeester van Newark, New Jersey (2009–2013)
Lid van de Senaat namens New Jersey (2013–heden)		 New Jersey 1 februari 2019[43] 13 januari 2020[44]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
John Delaney
John Delaney
(1963)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Maryland (2013–2019) Maryland 28 juli 2017[45] 31 januari 2020[46]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Michael Bennet
Michael Bennet
(1964)		 Lid van de Senaat namens Colorado (2009–heden) Colorado 2 mei 2019[47] 12 februari 2020[48]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Andrew Yang
Andrew Yang
(1975)		 Ondernemer, filantroop en auteur New York 6 november 2017[49] 12 februari 2020[50]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Deval Patrick
Deval Patrick
(1956)		 Gouverneur van Massachusetts (2007–2015) Massachusetts 14 november 2019[51] 12 februari 2020[52]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Tom Steyer
Tom Steyer
(1957)		 Hedgefondsbeheerder en filantroop Californië 9 juli 2019[53] 1 maart 2020
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Pete Buttigieg
Pete Buttigieg
(1982)		 Burgemeester van South Bend (2012–2020) Indiana 14 april 2019[54] 1 maart 2020
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Amy Klobuchar
Amy Klobuchar
(1960)		 Lid van de Senaat namens Minnesota (2007–heden) Minnesota 10 februari 2019[55] 2 maart 2020
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Michael Bloomberg
Michael Bloomberg
(1942)		 Burgemeester van New York (2002–2013)
bestuursvoorzitter van Bloomberg L.P. (1981–2001, 2014–heden)		 New York 24 november 2019[56] 4 maart 2020
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Elizabeth Warren
Elizabeth Warren
(1949)		 Lid van de Senaat namens Massachusetts (2013–heden) Massachusetts 9 februari 2019[57] 5 maart 2020[58]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Tulsi Gabbard
Tulsi Gabbard
(1981)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Hawaï (2013–heden) Hawaï 11 januari 2019[59] 19 maart 2020
(Steunbetuiging aan Joe Biden)
Bernie Sanders
Bernie Sanders
(1941)		 Burgemeester van Burlington, Vermont (1981–1989)
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Vermont (1991–2007)
Lid van de Senaat namens Vermont (2007–heden)		 Vermont 19 februari 2019[60] 8 april 2020[61]
(Steunbetuiging aan Joe Biden)

Debatten

Door het grote aantal kandidaten werden de eerste twee debatten over twee avonden gespreid.[62] Van juni 2019 tot januari 2020 werd er, met uitzondering van augustus, iedere maand een debat gehouden. In februari 2020 werden er drie debatten gehouden en op 15 maart werd het laatste debat gehouden, tussen Biden en Sanders.[63][64]

Republikeinse voorverkiezingen

Zittend president Donald Trump stelde zich kort na zijn benoeming al kandidaat voor een tweede termijn.[65] Hij registreerde zich hiervoor bij de Federale Verkiezingscommissie op 20 januari 2017, de dag van zijn inauguratie. Uiteindelijk waren er drie Republikeinse uitdagers, die allemaal op een gegeven moment in de campagne uit de race stapten.

Kandidaat

Naam Huidige of voormalige functie Staat Aangekondigd
Donald Trump
Donald Trump
(1946)		 President van de Verenigde Staten (2017–2021)
Bestuursvoorzitter van The Trump Organization (1971–2017)		 Florida[noot 1] 17 februari 2017[66]

Teruggetrokken kandidaten

Naam Huidige of voormalige functie Staat Aangekondigd Teruggetrokken
Mark Sanford
Mark Sanford
(1960)		 Gouverneur van South Carolina (2003–2011)
Lid van het Huis van Afgevaardigden namens South Carolina (1995–2001, 2013–2019)		 South Carolina 8 september 2019[67] 12 november 2019[68]
Joe Walsh
Joe Walsh
(1961)		 Lid van het Huis van Afgevaardigden namens Illinois (2011–2013) Illinois 25 augustus 2019[69] 7 februari 2020
Bill Weld
Bill Weld
(1945)		 Gouverneur van Massachusetts (1991–1997)
Libertarische genomineerde kandidaat voor vicepresident (2016)		 Massachusetts 16 april 2019[70] 13 maart 2020

Libertarische voorverkiezingen

Ook de Libertarische Partij heeft een kandidaat bij de verkiezingen: Jo Jorgensen, een docent psychologie op de Clemson University in South Carolina. Op 23 mei 2020 werd ze officieel gekozen op de conventie van de partij. Haar running mate is zakenman Spike Cohen.

Kandidaat

Naam Huidige of voormalige functie Staat Aangekondigd
Jo Jorgensen

(1957)

Docent psychologie South Carolina 2 november 2019

Voorverkiezingen Groene Partij

De kandidaat van de Groene Partij is Howie Hawkins. Hij begon zijn kandidaatschap voor te bereiden in april 2019 en op 28 mei 2019 deed hij officieel mee om het kandidaatschap voor zijn partij te winnen. Op 5 mei 2020 koos hij officieel zijn vicekandidaat Angela Walker en op 11 juli werd hij officieel de kandidaat voor zijn partij voor de presidentsverkiezingen.

Kandidaat

Naam Huidige of voormalige functie Staat Aangekondigd
Howie Hawkins
Howie Hawkins
(1952)		 Vakbondleider
Milieu-activist		 New York 28 mei 2019

Algemene verkiezing en campagne

Kiezers in Des Moines (Iowa)

De verkiezingen vonden plaats op dinsdag 3 november. Een record aantal mensen brachten hun stem vooraf uit, in de loop van september en oktober (voornamelijk per post maar ook in reeds geopende stembureaus). De voornaamste reden daarvoor was het coronavirus, waardoor vooral Democratische stemgerechtigden de drukte op de verkiezingsdag wilden vermijden. Vóór verkiezingsdag hadden in Texas en Hawaii al meer mensen gestemd dan de volledige opkomst in 2016. Enkele andere staten zaten al rond de 80%-90% ten opzichte van 2016. President Trump heeft meermaals kritiek geuit op de methode van stemmen per post, bewerend dat dit zeer fraudegevoelig is. De regels omtrent verkiezingen verschillen van staat tot staat (in Colorado en Oregon verlopen deze bijvoorbeeld reeds grotendeels per post).

Op 18 september 2020 overleed de progressieve opperrechter Ruth Bader Ginsburg. Enkele dagen later nomineerde president Trump reeds een opvolger, rechter Amy Coney Barrett. Zoals elke kandidaat dient zij door de Senaat goedgekeurd te worden. Republikeins Senaatsleider Mitch McConnell stelde meteen dat hij haar zo snel mogelijk ter stemming zou brengen, waarmee hij volledig ingaat tegen zijn standpunt in 2016, toen hij weigerde Merrick Garland ter stemming te brengen. President Obama had toen Garland genomineerd nadat conservatief opperrechter Antonin Scalia in februari 2016 overleed, negen maanden vóór de Amerikaanse presidentsverkiezingen 2016. Barrett werd op 27 oktober benoemd tot rechter, wat de ideologische verdeling binnen het Hooggerechtshof significant naar rechts doet opschuiven. Bij Democraten bestond de achteraf onterechte vrees dat de conservatieve meerderheid in het Hof bij verkiezingsgeschillen een oordeel zou vellen in het voordeel van Trump, vergelijkbaar met Bush v. Gore.

De peilingen gaven Joe Biden een ruime voorsprong, zeker sinds begin oktober.[71] De meest beslissende swing states waren Pennsylvania, Wisconsin, Michigan en Florida. Trump won in deze staten in 2016, maar de peilingen waren nu gunstig voor Biden, hoewel Bidens voorsprong in Florida niet groot was.[72] Van deze vier swing states won Trump Florida en Biden won de andere drie. Georgia, waar het 28 jaar geleden was dat een Democraat won, en Texas, waren twee grote traditioneel Republikeinse staten waar de peilingen dit jaar beide kandidaten vrijwel evenveel kans gaven,[73] met een lichte voorsprong van Trump in Texas, een staat die hij opnieuw heeft gewonnen.[74]

Resultaten

In 2020 werden in totaal 158.429.631 geldige stemmen uitgebracht; dit is een toename van bijna 22 miljoen t.o.v. 2016 (+16%) en een absoluut record. De stijging deed zich voor in alle 50 staten gaande van 5,1% in North Dakota tot 33,9% in Hawaii. In tegenstelling tot 2016 wint nu wel de kandidaat die het hoogste aantal stemmen haalt en deze keer ook met een absolute meerderheid der stemmen (51,31%).

Ondanks zijn nederlaag behaalt Donald Trump t.o.v. 2016 niet alleen meer stemmen in absolute cijfers (+17,8%) maar ook een licht hoger stemaandeel (46,85% t.o.v. 46,1%), hij wint m.a.w. nog iets aan populariteit. Winnend kandidaat Biden wint in absolute cijfers echter nog meer stemmem (+23,4%) t.o.v. het resultaat van Hillary Clinton in 2016. Hij haalt dus het meeste voordeel uit de toename van het totaal aantal uitgebrachte stemmen maar profiteert ook het van stemmenverlies van de andere kandidaten (vooral van de Libertarische Partij en de Groene Partij) die in 2016 samen nog goed waren voor bijna 7 miljoen stemmen (5,09%) en in 2020 slechts voor 2,9 miljoen (1,84%), wat resulteert in een stijging van het stemaandeel van 48,2% in 2016 (Clinton) naar 51,3% voor Biden.

Het grootste verschil tussen Biden met 92,15% en Trump met 5,40% van de stemmen werd genoteerd in Washington DC, het kleinste in Georgia met resp. 49,47% voor Biden en 49,24% voor Trump. Dit laatste resultaat zal Trump ertoe aanzetten de ambtenaar verantwoordelijk voor de tellingen persoonlijk telefonisch onder druk te zetten om 11.780 stemmen "te vinden" om zijn verlies om te zetten in winst, een telefoontje dat mede zou leiden tot de strafzaak voor poging tot verkiezingsfraude door de staat Georgia tegen Trump en een aantal van zijn medewerkers in augustus 2023.

Uitgebrachte stemmen en behaald aantal kiesmannen

Naam Partij Running mate Thuisstaat Kiesmannen Gewonnen staten Aantal stemmen Percentage
Joe Biden Democratische Partij Kamala Harris Delaware 306 25 + DC 81 283 501 51,31%
Donald Trump Republikeinse Partij Mike Pence Florida 232 25 74 223 975 46,85%
Jo Jorgensen Libertarische Partij Spike Cohen South Carolina 0 0 1 865 535 1,18%
Howie Hawkins Groene Partij Cheri Honkala New York 0 0 407 068 0,26%
Overige - - - 0 0 649 552 0,41%
Totaal 538 50 + DC 158 429 631 100,0%

Kiesmannen per kandidaat per staat

Op een kandidaat dienen 270 van de 538 kiesmannen te stemmen om verkozen te geraken door het kiescollege. Het aantal van 538 kiesmannen is gelijk aan het totaal aantal Congresleden (100 voor de Senaat en 438 voor het Huis van Afgevaardigden). Net als voor de Senaat telt het kiescollege twee leden per staat, de 438 andere kiesmannen worden proportioneel toegekend volgens het aantal inwoners per staat echter met een minimum van 1 en een maximum van 53. Door deze samenstelling wegen staten met een klein aantal inwoners zwaarder door dan louter op basis van het aantal inwoners het geval zou zijn en het omgekeerde geldt voor dichtbevolkte staten. De uitersten zijn resp. Wyoming dat op basis van zijn bevolking slechts 1 kiesman zou hebben i.p.v. 3 (2+1) en California dat 64 kiesmannen zou krijgen i.p.v. 55 (2+53).

De volgende tabel geeft per staat:

  • het aantal inwoners
  • het % uitgebrachte stemmen t.o.v. het aantal inwoners
  • het stemmenaandeel voor Biden en Trump
  • het aantal kiesmannen geassocieerd aan resp. Biden of Trump

Staten die in 2020 een andere meerderheid hadden dan in 2016, zogenaamde swingstates, zijn aangeduid met (S) achter hun naam.

Omdat er geen faithless electors waren is dit tevens de uitslag van de verkiezingen door het kiescollege. Een officiële bevestiging door het Congres vond plaats in de nacht van 6 op 7 januari 2021, nadat de zitting voor enkele uren was geschorst door toedracht van de bestorming van het Capitool door aanhangers van Trump.[75][76] Een groep Republikeinse Congresleden wilde de verkiezingsresultaten van een vijftal staten dan aanvechten.[77] Volgens Amerikaanse media was dat vooral een symbolische stap en was de kans heel klein dat Trump alsnog won.[78] De ingediende bezwaren werden op de dag van de bestorming van het Capitool verworpen, en de eerdere uitslag werd bevestigd. Merkwaardig was dat het verzet van de Republikeinen zich uiteindelijk nog maar toespitste op twee staten, Georgia en Pennsylvania. Als die bezwaren waren toegekend, had Biden alsnog gewonnen met 270 tegen 268 kiesmannen.[79][80][81]


Kiesmannen per staat
Staat Inwoners
census 2020		 Stem%/
Inwoners		 Biden
Stem%		 Trump
Stem%		 Biden
Kiesmannen		 Trump
Kiesmannen
Alabama 5.024.296 46,24% 36,57 % 62,03% – 9
Alaska 733.391 49,02% 42,77% 52,83% - 3
Arizona (S) 7.151.502 47,37% 49,36% 49,06% 11 –
Arkansas 3.011.524 40,48% 34,78% 62,40% – 6
Californië 39.538.223 44,26% 63,48% 34,32% 55 –
Colorado 5.773.714 56,41% 55,40% 41,90% 9 –
Connecticut 3.605.944 50,58% 59,26% 39,19% 7 –
Delaware 989.948 50,59% 58,74% 39,77% 3 –
District of Columbia 689.545 49,94% 92,15% 5,40% 3 –
Florida 21.538.187 51,39% 47,86% 51,22% – 29
Georgia (S) 10.711.908 46,68% 49,47% 49,24% 16 -
Hawaï 1.455.271 39,48% 63,73% 34,27% 4 –
Idaho 1.839.106 47,19% 33,07% 63,84% – 4
Illinois 12.812.508 47,09% 57,54% 40,55% 20 –
Indiana 6.785.528 44,70% 40,96% 57,03% – 11
Iowa 3.190.369 53,00% 44,89% 53,09% – 6
Kansas 2.937.880 46,77% 41,51% 56,14% – 6
Kentucky 4.505.836 47,42% 36,15% 62,09% – 8
Louisiana 4.657.757 46,12% 39,85% 58,46% – 8
Maine* 1.362.359 60,15% 53,09% 44,02% 3 1
Maryland 6.177.224 49,16% 65,36% 32,15% 10 –
Massachusetts 7.029.917 51,66% 65,60% 32,14% 11 –
Michigan (S) 10.077.331 54,97% 50,62% 47,84% 16 –
Minnesota 5.706.494 57,43% 52,40% 45,28% 10 –
Mississippi 2.961.279 44,36% 41,06% 57,60% – 6
Missouri 6.154.913 49,16% 41,41% 56,80% – 10
Montana 1.084.225 55,68% 40,55% 56,92% – 3
Nebraska* 1.961.504 48,76% 39,17% 58,22% 1 4
Nevada 3.104.614 45,27% 50,06% 47,67% 6 –
New Hampshire 1.377.529 58,53% 52,71% 45,36% 4 –
New Jersey 9.288.994 48,98% 57,33% 41,40% 14 –
New Mexico 2.117.522 43,63% 54,29% 43,50% 5 –
New York 20.201.249 42,66% 60,87% 37,74% 29 –
North Carolina 10.439.388 52,92% 48,59% 49,93% - 15
North Dakota 779.094 46,47% 31,78% 65,12% – 3
Ohio 11.799.448 50,19% 45,24% 53,27% – 18
Oklahoma 3.959.353 39,42% 32,29% 65,37% – 7
Oregon 4.237.256 56,03% 56,45% 40,37% 7 –
Pennsylvania (S) 13.002.700 53,35% 49,85% 48,69% 20 –
Rhode Island 1.097.379 47,18% 59,39% 38,61% 4 –
South Carolina 5.118.425 49,10% 43,43% 55,11% – 9
South Dakota 886.667 47,66% 35,61% 61,77% – 3
Tennessee 6.910.840 44,19% 37,45% 60,66% – 11
Texas 29.145.505 38,82% 46,48% 52,06% – 38
Utah 3.271.616 45,49% 37,65% 58,13% – 6
Vermont 643.077 57,14% 66,09% 30,67% 3 –
Virginia 8.631.393 51,68% 54,11% 44,00% 13 –
Washington 7.705.281 53,05% 57,97% 38,77% 12 –
West Virginia 1.793.716 44,31% 29,69% 68,62% – 5
Wisconsin (S) 5.893.718 55,96% 49,45% 48,82% 10 –
Wyoming 576.851 47,98% 26,55% 69,94% – 3
Totaal 331.449.298 47,80% 51,31% 46,85% 306 232
*Maine en Nebraska verkiezen slechts twee kiesmannen over de hele staat; de overige (respectievelijk twee en drie) kiesmannen worden per congresdistrict verkozen.
  • (S) = Swingstate

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bron

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel 2020 United States presidential election op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

  1. ↑ Op 1 november 2019 maakte Trump bekend zijn kiezersregistratie te hebben veranderd van de staat New York naar de staat Florida.

Referenties

  1. ↑ Van Poucke, Sara, Amerika kiest: van de eerste voorverkiezing tot de stembusgang op 3 november, een tijdslijn. VRT (2 februari 2020). Gearchiveerd op 12 april 2020. Geraadpleegd op 12 april 2020.
  2. ↑ (en) Electors in 7 States Cast Dueling Votes for Trump. Geller Report (16 december 2020). Gearchiveerd op 16 december 2020. Geraadpleegd op 4 januari 2021.
  3. ↑ a b Biden defeats Trump for White House, says 'time to heal'. AP NEWS (7 november 2020). Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
  4. ↑ Stephen Collinson and Maeve Reston CNN, Biden defeats Trump in an election he made about character of the nation and the President. CNN. Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
  5. ↑ (en) Paul Steinhauser, Biden wins presidency, Trump denied second term in White House, Fox News projects. Fox News (7 november 2020). Gearchiveerd op 8 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
  6. ↑ How the World is Reacting to Joe Biden's Election Win. Time. Gearchiveerd op 9 november 2020. Geraadpleegd op 8 november 2020.
  7. ↑ (en) Donald Trump Is Lying About The Early Election Results, BuzzFeed News, 4 november 2020. Gearchiveerd op 19 oktober 2021.
  8. ↑ (en) Republicans publicly silent, privately disgusted by Trump’s election threats, Politico, 3 november 2020. Gearchiveerd op 1 december 2021.
  9. ↑ (en) US election: Trump won't commit to peaceful transfer of power, BBC, 24 september 2020. Gearchiveerd op 10 december 2021.
  10. ↑ (en) Arletta Saenz, Joe Biden announces he is running for president in 2020. CNN (25 april 2019). Gearchiveerd op 25 oktober 2021.
  11. ↑ (en) Mariana Alfaro, Ellen Cranley, Grace Panetta, Here’s everyone who has officially announced they are running for president in 2020. Business Insider (16 mei 2019). Gearchiveerd op 1 augustus 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
  12. ↑ (en) Chris Mills Rodrigo, Dem Richard Ojeda drops out of presidential race. The Hill (25 januari 2019). Gearchiveerd op 16 augustus 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
  13. ↑ (en) In photos: Presidential candidate Eric Swalwell. CNN (18 juni 2019). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
  14. ↑ Primaries VS – Eric Swalwell stapt uit race naar Witte Huis. Metro (8 juli 2019). Gearchiveerd op 9 juli 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
  15. ↑ (en) Tessa Stuart, The Teens Have Officially Convinced Mike Gravel to Run for President. Rolling Stone (8 april 2019). Gearchiveerd op 16 april 2019. Geraadpleegd op 25 april 2019.
  16. ↑ (en) Catherine Kim, Mike Gravel drops out of 2020 race. He never wanted to be president anyway.. Vox (6 augustus 2019). Gearchiveerd op 8 augustus 2019. Geraadpleegd op 11 augustus 2019.
  17. ↑ (en) Ex-Colorado governor John Hickenlooper runs for president. BBC (4 maart 2019). Gearchiveerd op 30 januari 2021.
  18. ↑ (en) Matt Stevens en Matt Flegenheimer, John Hickenlooper, Ending Presidential Bid, Will Give Senate 'Serious Thought'. The New York Times (15 augustus 2019). Gearchiveerd op 24 augustus 2019. Geraadpleegd op 24 augustus 2019.
  19. ↑ (en) Dan Mercia, Washington Gov. Jay Inslee announces 2020 presidential bid. CNN (1 maart 2019). Gearchiveerd op 13 september 2021.
  20. ↑ (en) Gregg Re, Jay Inslee, climate advocate who called Trump 'white nationalist,' drops out of 2020 presidential race. Fox News (21 augustus 2019). Gearchiveerd op 25 augustus 2019. Geraadpleegd op 24 augustus 2019.
  21. ↑ (en) Lissandra Villa, Seth Moulton Is Running For President. BuzzFeed News (22 april 2019). Gearchiveerd op 25 april 2019. Geraadpleegd op 25 april 2019.
  22. ↑ (en) Tina Nguyen, Seth Moulton Drops Out, Calls on Other Democrats to Follow. Vanity Fair (23 augustus 2019). Gearchiveerd op 8 augustus 2020. Geraadpleegd op 24 augustus 2019.
  23. ↑ (en) Kirsten Gillibrand’s 2020 presidential campaign. Vox (15 januari 2019). Gearchiveerd op 20 maart 2019. Geraadpleegd op 18 maart 2019.
  24. ↑ Victor Pak, Geen plek voor underdogs: Democratisch strijdtoneel versmalt. Elsevier Weekblad (30 augustus 2019). Gearchiveerd op 22 september 2019. Geraadpleegd op 22 september 2019.
  25. ↑ (en) "Bill de Blasio announces 2020 presidential bid", The Guardian. Gearchiveerd op 16 mei 2019. Geraadpleegd op 16 mei 2019.
  26. ↑ (en) J.C. Mays, Bill de Blasio Drops Out of 2020 Democratic Presidential Race. The New York Times (20 september 2019). Gearchiveerd op 21 september 2019. Geraadpleegd op 20 september 2019.
  27. ↑ (en) Ali Vitali, Ohio Rep. Tim Ryan throws his name into growing 2020 field. NBC News (4 april 2019). Gearchiveerd op 12 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
  28. ↑ (en) Brooke Singman, Tim Ryan drops out of 2020 presidential race, announces House re-election campaign. Fox News (24 oktober 2019). Gearchiveerd op 17 november 2019. Geraadpleegd op 1 november 2019.
  29. ↑ (en) Sabrina Siddiqui, Beto O'Rourke announces 2020 run for presidency. The Guardian (14 maart 2019). Gearchiveerd op 4 mei 2021.
  30. ↑ Belia Heilbron, Beto O’Rourke uit race Democraten. NRC (4 november 2019). Geraadpleegd op 4 november 2019.
  31. ↑ (en) Christal Hayes, Florida mayor Wayne Messam announces bid for president in 2020. USA Today (29 maart 2019). Gearchiveerd op 7 november 2020. Geraadpleegd op 31 maart 2019.
  32. ↑ (en) Rachel Frazin, Wayne Messam suspends Democratic presidential campaign. The Hill (20 november 2019). Gearchiveerd op 28 november 2019. Geraadpleegd op 27 november 2019.
  33. ↑ (en) Hayley Miller, Joe Sestak Becomes Latest Democrat To Announce 2020 Presidential Run. The Huffington Post (23 juni 2019). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
  34. ↑ (en) Rishika Dugyala, Joe Sestak ends 2020 presidential bid. Politico (1 december 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
  35. ↑ Nummer 22 meldt zich aan: ook Democratische gouverneur van Montana wil president van VS worden. Het Laatste Nieuws (14 mei 2019).
  36. ↑ (en) Michelle L. Price en Matt Volz, Democrat Steve Bullock ends struggling presidential campaign. Explore Big Sky (10 december 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
  37. ↑ (en) Maeve Reston, Kamala Harris to run for president in 2020. CNN (21 januari 2019). Gearchiveerd op 20 november 2021.
  38. ↑ Democraat Kamala Harris stapt uit Amerikaanse presidentsverkiezingen. NU.nl (3 december 2019). Gearchiveerd op 20 december 2019. Geraadpleegd op 9 december 2019.
  39. ↑ (en) Oliver Laughland, Julián Castro launches presidential bid with speech in Texas. The Guardian (12 januari 2019). Gearchiveerd op 23 november 2021.
  40. ↑ (en) Igor Derysh, Julian Castro ends presidential bid by listing names of people of color who were killed by police. Salon (2 januari 2020). Gearchiveerd op 31 januari 2020. Geraadpleegd op 6 januari 2020.
  41. ↑ (en) E.J. Dickson, Marianne Williamson is Oprah’s spiritual adviser. She’s also running for president.. Vox (30 januari 2019). Gearchiveerd op 27 maart 2019. Geraadpleegd op 14 maart 2019.
  42. ↑ (en) Briana Stewart, Marianne Williamson announces she is suspending her presidential campaign. ABC News (10 januari 2020). Gearchiveerd op 12 januari 2020. Geraadpleegd op 11 januari 2020.
  43. ↑ (en) Natasha Korecki, Cory Booker launches bid for president. Politico (1 februari 2019). Gearchiveerd op 5 juli 2021.
  44. ↑ Democratische senator Cory Booker stapt uit race naar Witte Huis. Het Nieuwsblad (13 januari 2020). Gearchiveerd op 14 januari 2020. Geraadpleegd op 18 januari 2020.
  45. ↑ (en) John Delaney, John Delaney: Why I’m running for president. The Washington Post (28 juli 2017). Gearchiveerd op 29 december 2021.
  46. ↑ (en) John Delaney, longest-running Democratic candidate, ends 2020 bid. Los Angeles Times (31 januari 2020). Gearchiveerd op 6 maart 2020. Geraadpleegd op 2 februari 2020.
  47. ↑ Democratische senator Michael Bennet kandidaat nummer 21 voor presidentsverkiezingen. Het Laatste Nieuws (2 mei 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020.
  48. ↑ (nl) Yang en Bennet stappen uit presidentsrace Democraten. Algemeen Dagblad (12 februari 2020).
  49. ↑ (en) Andrew Yang: Everything you need to know about the 2020 candidate. Axios (28 februari 2019). Gearchiveerd op 22 oktober 2021.
  50. ↑ Eerste afvallers in Democratische voorverkiezingen VS. NOS (12 februari 2020).
  51. ↑ Paulien Lambert, Goede vriend van ex-president Barack Obama kandidaat bij Amerikaanse presidentsverkiezingen. VRT (14 november 2019). Gearchiveerd op 6 februari 2020. Geraadpleegd op 14 november 2019.
  52. ↑ (en) Deval patrick ends campaign.. CNN (12 februari 2020). Gearchiveerd op 27 december 2021.
  53. ↑ (en) Alexander Burns, Tom Steyer Will Run for President and Plans to Spend $100 Million on His Bid. The New York Times (9 juli 2019). Gearchiveerd op 31 juli 2019. Geraadpleegd op 9 juli 2019.
  54. ↑ 'Mayor Pete' kondigt kandidatuur presidentschap VS aan. Nederlands Dagblad (15 april 2019). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
  55. ↑ (en) Tara Golshan, Sen. Amy Klobuchar has won every one of her elections by huge margins. Now she’s running for president.. Vox (10 februari 2019). Gearchiveerd op 15 mei 2021.
  56. ↑ Bloomberg stelt zich kandidaat, 'wil roekeloze en onethische Trump verslaan'. NOS (24 november 2019). Gearchiveerd op 27 november 2020.
  57. ↑ (en) Tom McCarthy, Senator Elizabeth Warren officially launches 2020 presidential campaign. The Guardian (9 februari 2019). Gearchiveerd op 23 oktober 2021.
  58. ↑ 'Elizabeth Warren trekt zich terug als kandidaat'. NOS (5 maart 2020). Gearchiveerd op 6 maart 2020.
  59. ↑ (en) Caroline Kelly, Tulsi Gabbard says she will run for president in 2020. CNN (12 januari 2019). Gearchiveerd op 26 december 2021.
  60. ↑ (en) Greg Krieg, Bernie Sanders launches second presidential campaign. CNN (19 februari 2019). Gearchiveerd op 13 september 2021.
  61. ↑ Bernie Sanders stopt; ruim baan voor Biden als tegenstander van Trump. NOS (8 april 2020). Gearchiveerd op 8 maart 2021.
  62. ↑ (en) Kendall Karson, Adam Kelsey en John Verhovek, Here's how the first 2020 Democratic presidential debates work. ABC News (25 juni 2019). Gearchiveerd op 31 juli 2019. Geraadpleegd op 3 juli 2019.
  63. ↑ (en) Madeleine Carlisle, Michael Bloomberg Will Join Tonight's Democratic Primary Debate in Nevada. Here’s What to Know. Time (18 februari 2020). Gearchiveerd op 5 juni 2020. Geraadpleegd op 21 mei 2020.
  64. ↑ (en) Jacob Pramuk, Tucker Higgins en Brian Schwartz, Biden and Sanders debate in the shadow of coronavirus – here are the highlights. CNBC (15 maart 2020). Gearchiveerd op 3 april 2020. Geraadpleegd op 21 mei 2020.
  65. ↑ (en) M. Raju, Trump declared he's running again. Many Republicans aren't ready to back him, CNN, 19 april 2018, laatst geraadpleegd op 2 september 2018. Gearchiveerd op 1 augustus 2018.
  66. ↑ Trump start herverkiezingscampagne voor 2020: Keep America Great. NOS. Geraadpleegd op 10 december 2019.
  67. ↑ Weer Republikeinse uitdager voor Trump. Panorama (8 september 2019). Gearchiveerd op 1 november 2019. Geraadpleegd op 1 november 2019.
  68. ↑ (en) Jessica Taylor, Mark Sanford Ends His Primary Challenge Against President Trump. NPR (12 november 2019). Gearchiveerd op 4 mei 2021. Geraadpleegd op 14 november 2019.
  69. ↑ (en) Joseph Marks en Felicia Sonmez, Former congressman Joe Walsh announces primary challenge against Trump. The Washington Post (25 augustus 2019). Gearchiveerd op 25 augustus 2019. Geraadpleegd op 25 augustus 2019.
  70. ↑ Eerste Republikein bindt strijd aan met Trump voor presidentsverkiezingen van 2020. de Volkskrant (16 april 2019). Gearchiveerd op 4 mei 2021.
  71. ↑ (en) General Election: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  72. ↑ (en) Florida: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  73. ↑ (en) Georgia: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  74. ↑ (en) Texas: Trump vs. Biden. RealClearPolitics. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  75. ↑ (en) Congress Certifies Biden Victory; Trump Pledges 'Orderly Transition' On Jan. 20, NPR, 7 januari 2021. Gearchiveerd op 29 oktober 2021.
  76. ↑ (en) Track Electoral College votes, state by state, CNN, 14 december 2020. Gearchiveerd op 4 mei 2021.
  77. ↑ Zegevierende Biden valt Trump aan, Reformatorisch Dagblad, 15 december 2020. Gearchiveerd op 4 mei 2021.
  78. ↑ Groep Republikeinse senatoren gaat stemmen tegen uitslag verkiezingen, NOS, 2 januari 2021. Gearchiveerd op 3 maart 2021.
  79. ↑ Verzet in Congres tegen zege Biden uitgedund: 'Angst voor Trump flink geslonken', NOS, 7 januari 2021. Gearchiveerd op 9 mei 2021.
  80. ↑ Congres verwerpt ook bezwaren tegen uitslag Pennsylvania, Dagblad van het Noorden, 7 januari 2021
  81. ↑ Journalisten over de bestorming: Ik wist dat het een rotzooi zou worden, NOS, 10 januari 2021. Gearchiveerd op 11 januari 2021.
· · Sjabloon bewerken
Vlag van de Verenigde Staten

1789 · 1792 · 1796 · 1800 · 1804 · 1808 · 1812 · 1816 · 1820 · 1824 · 1828 · 1832 · 1836 · 1840 · 1844 · 1848 · 1852 · 1856 · 1860 · 1864 · 1868 · 1872 · 1876 · 1880 · 1884 · 1888 · 1892 · 1896 · 1900 · 1904 · 1908 · 1912 · 1916 · 1920 · 1924 · 1928 · 1932 · 1936 · 1940 · 1944 · 1948 · 1952 · 1956 · 1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 · 2016 · 2020 · 2024