İlkay Gündoğan

İlkay Gündoğan
İlkay Gündoğan
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 24 oktober 1990
Geboorteplaats Gelsenkirchen, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 180 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Spanje FC Barcelona
Rugnummer 22
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1993–1998
1998–1999
1999–2004
2004–2005
2005–2009 		Vlag van Duitsland SV Heßler 06
Vlag van Duitsland FC Schalke 04
Vlag van Duitsland SV Heßler 06
Vlag van Duitsland SSV Buer 07/28
Vlag van Duitsland VfL Bochum
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2008–2009
2009–2011
2011–2016
2016–2023
2023– 		Vlag van Duitsland VfL Bochum II
Vlag van Duitsland 1. FC Nürnberg
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Spanje FC Barcelona 		2(1)
50(7)
105(10)
188(44)
26(5)
Interlands **
2010–2012
2011– 		Vlag van Duitsland Duitsland –21
Vlag van Duitsland Duitsland 		8(1)
73(18)
* Bijgewerkt op 2 maart 2024
** Bijgewerkt op 2 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Gündoğan in 2010 in een trainingshesje van FC Nürnberg

İlkay Gündoğan (Gelsenkirchen, 24 oktober 1990) is een Duits voetballer die doorgaans als middenvelder speelt voor FC Barcelona, hij kwam in juli 2023 transfervrij over van Manchester City.[1] Gündoğan debuteerde in 2012 in het Duits voetbalelftal.

Clubcarrière

Gündoğan speelde tot zijn achttiende in de jeugdelftallen van diverse clubs, waaronder FC Schalke 04 en VfL Bochum.[2] Op vijftienjarige leeftijd kwam hij bij Bochum terecht, waar hij vier jaar lang speelde.[3] Tot 2009 speelde Gündoğan in het elftal onder 19; ook kwam hij in december 2008 tweemaal in actie in het tweede elftal van Bochum (VfL Bochum II), dat speelde in de Regionalliga West. Gündoğans periode bij Bochum –19 was de meeste doelpuntrijke uit zijn hele (semi-)professionele voetbalcarrière: in 39 wedstrijden in de A-Jugend Bundesliga maakte hij 26 doelpunten. In een wedstrijd op 28 augustus 2008 tegen het jeugdelftal van Rot-Weiss Essen maakte hij een hattrick.[4] In het voorjaar van 2009 maakte Gündoğans op negentienjarige leeftijd de stap naar het betaald voetbal.

1. FC Nürnberg

In februari 2009 tekende Gündoğan een contract bij 1. FC Nürnberg voor twee seizoenen. Hij kreeg rugnummer 22 toebedeeld.[5] In Nürnberg kwam hij direct bij de A-selectie terecht, maar Gündoğan moest wachten op de laatste competitiewedstrijd van het seizoen voor zijn debuut in het betaald voetbal. In het thuisduel tegen TSV 1860 München (2–1 overwinning) in de 2. Bundesliga op 24 mei 2009 verving hij na een uur spelen de Argentijn Javier Pinola, die werd gespaard voor de play-offs om promotie en degradatie.[6][7] Met Nürnberg promoveerde Gündoğan aan het einde van het seizoen naar de Bundesliga, door in de play-off Energie Cottbus te verslaan.[8] Gelijktijdig met de promotie kreeg Gündoğan ook een plaats in het basiselftal van Nürnberg.[9] Op 8 augustus 2009 speelde hij zijn eerste wedstrijd op het hoogste niveau van Duitsland: een thuiswedstrijd tegen FC Schalke 04, die met 1–2 werd verloren. Hij startte in het basiselftal en werd na 55 minuten vervangen door Mike Frantz.[10] Een week eerder had Gündoğan zijn club naar de tweede ronde van de DFB-Pokal geschoten, met een doelpunt en een assist in de wedstrijd tegen Dynamo Dresden (0–3). In de volgende ronde in september 2009 zou Nürnberg door TSG 1899 Hoffenheim worden uitgeschakeld.[11] Gündoğan kreeg in zijn eerste weken bij de A-selectie diverse malen een basisplaats. In oktober en november 2009 was hij uitgeschakeld met een bovenbeenblessure; op 5 december keerde Gündoğan terug in het elftal van Nürnberg, dat op dat moment op de vijftiende plaats in het klassement stond. In de tweede seizoenshelft, die begon op 17 januari 2010, was hij een vaste waarde in het basiselftal en speelde hij meestal de volledige negentig minuten. Op 20 februari 2010 maakte Gündoğan zijn eerste doelpunt op het hoogste competitieniveau in het thuisduel tegen Bayern München (1–1), dat op dat moment op de tweede plaats in de Bundesliga stond en uiteindelijk in mei 2010 de landstitel zou winnen. Aan het begin van de tweede helft maakte Gündoğan de gelijkmaker, nadat Thomas Müller Bayern op voorsprong had gezet.[12]

In het seizoen 2010/11, Gündoğans laatste seizoen in Nürnberg, was hij een vaste waarde in het elftal van FC Nürnberg. Gündoğan speelde in vijfentwintig competitiewedstrijden (21 basisplaatsen), en miste negen wedstrijden door ziekte of blessures. In oktober 2010 maakte hij in drie wedstrijden op rij vier doelpunten, tegenover één doelpunt in het hele vorige seizoen. Op 23 oktober 2010 maakte hij een doelpunt in de thuiswedstrijd tegen VfL Wolfsburg; ook gaf Gündoğans de assist op het winnende doelpunt van Mike Frantz.[13] Een week later maakte hij twee doelpunten in de met 2–3 gewonnen uitwedstrijd tegen Werder Bremen.[14][15] Weer een week later schoot Gündoğan zijn club bij een 1–1 tussenstand naar een 2–1 voorsprong op 1. FC Köln (eindstand 3–1), met Franz nu als aangever.[16] Hij speelde op 7 mei 2011 zijn laatste wedstrijd in dienst van Nürnberg, een wedstrijd in de Bundesliga die werd verloren van Hoffenheim. Gündoğan had bij Nürnberg nog een contract tot juni 2012.[17] In totaal speelde hij in tweeënhalf jaar 53 officiële wedstrijden bij de club, waarin hij acht doelpunten maakte en zes assists gaf.[18]

Borussia Dortmund

Reeds twee dagen voor zijn laatste wedstrijd bij Nürnberg had Gündoğan een akkoord bereikt met Borussia Dortmund, dat in het seizoen 2010/11 de landstitel won. Hij tekende een contract voor vier seizoenen; de transferbedrag bedroeg circa vier miljoen euro.[19][20] Trainer Jürgen Klopp haalde Gündoğan als opvolger van Nuri Şahin, die na het seizoen 2010/11 vertrok naar Real Madrid.[21] Klopp bekritiseerde Gündoğan al voor het begin van het nieuwe seizoen – hij zou te veel wegen – maar stelde hem wel op in het basiselftal voor de wedstrijd om de DFL-Supercup 2011 tegen Schalke 04 op 23 juli. Hij deelde de centrale verdediging met aanvoerder Sebastian Kehl. Dortmund verloor na strafschoppen; Gündoğan benutte de eerste strafschop, maar zag ploeggenoten Kevin Großkreutz en Ivan Perišić misschieten.[22][23] Op 5 augustus 2011 maakte hij zijn competitiedebuut voor Dortmund in de thuiswedstrijd tegen Hamburger SV, die met 3–1 werd gewonnen. Gündoğan was direct een vaste waarde in het basiselftal en kreeg wekelijks een basisplaats in de Bundesliga van Klopp.[24] Borussia Dortmund keerde in zijn eerste seizoen bij de club na negen jaar afwezigheid weer terug in de UEFA Champions League. Gündoğan verkeerde niet in goede vorm in zijn eerste wedstrijden bij Dortmund,[25] en werd door Klopp uit het basiselftal gehaald. Hij kwam niet in de eerste groepswedstrijden in de Champions League in actie. Zijn Champions League-debuut volgde uiteindelijk in het derde groepsduel, uit tegen Olympiakos op 19 oktober 2011. Hij begon aan de wedstrijd en werd na een uur vervangen door Moritz Leitner. Dortmund verloor met 3–1; Gündoğan kwam in de groepsfase nog eenmaal in actie (in december, tegen Olympique Marseille). Dortmund won maar één wedstrijd en plaatste zich niet voor de knock-outfase.[26] Gündoğan kreeg zijn basisplaats nog niet terug: in november 2011 kwam hij in geen enkele wedstrijd in actie. Voor twee wedstrijden, één in het bekertoernooi en één in de competitie, werd hij ook buiten de wedstrijdselectie gelaten.[24]

Gündoğan herstelde zich in december 2011, toen hij driemaal op rij een basisplaats kreeg. Borussia Dortmund had in de week voor zijn rentree de eerste plaats in de competitie bereikt, maar zakte naar plaats twee toen twee van de drie duels eindigden in een gelijkspel. In het derde duel op 17 december 2011, dat met 1–4 werd gewonnen van SC Freiburg, maakte Gündoğan zijn eerste doelpunt in dienst van zijn nieuwe club. Enkele minuten voor rust schoot hij Dortmund naar een 1–2 voorsprong. De Pool Robert Lewandowski maakte twee van de vier overige doelpunten en bereidde ook een doelpunt voor.[27] In de laatste negen competitiewedstrijden van het seizoen kreeg hij continu een basisplaats en maakte hij nog twee doelpunten (plus drie assists). Met Dortmund won Gündoğan in mei 2012 het landskampioenschap, na een afsluitende 4–0 zege op Freiburg.[28] In de DFB-Pokal 2011/12 schoot hij op 20 maart 2012 Dortmund naar de bekerfinale door in de laatste minuut van de verlenging het enige doelpunt te maken, ten koste van tweedeklasser SpVgg Greuther Fürth.[29] Op 12 mei werd Bayern München in de eindstrijd met 5–2 verslagen, onder meer na een hattrick van Lewandowski, waardoor Gündoğan in zijn eerste seizoen bij Borussia Dortmund beide nationale titels won.

In het seizoen 2012/13 kwam Gündoğan in eenzelfde aantal competitiewedstrijden in actie als in zijn eerste jaargang in Dortmund (28) en maakte hij evenveel doelpunten (3). Hij miste dus opnieuw meerdere duels gedurende het seizoen, nu niet door de trainer, maar door meerdere blessures.[30] In de Bundesliga bereikte Borussia Dortmund de tweede plaats, achter Bayern München. In de UEFA Champions League 2012/13 speelde Gündoğan alle twaalf wedstrijden, waaronder de zes groepsduels, waarvan geen werd verloren. In de van Bayern verloren finale op 25 mei 2013 benutte hij een strafschop in de 68ste minuut, waardoor Dortmund op gelijke hoogte kwam na een doelpunt van Bayern München-speler Thomas Müller, enkele minuten eerder. Door een doelpunt in de laatste minuut van Arjen Robben werd de eindstrijd met 1–2 verloren.[31] Gündoğan werd geprezen om zijn spel als strateeg en controleur in het elftal van Dortmund, onder anderen door trainer Klopp – zijn eerdere criticus – die stelde dat het tactisch inzicht van Gündoğan hem tot een bijzondere speler maakte.[32] Der Kicker, het voetbalblad van Duitsland, noemde hem na afloop van de jaargang 2012/13 een middenvelder van wereldklasse. Ook noemde het blad hem de opvolger van Bastian Schweinsteiger, die op dat moment actief was bij landskampioen Bayern München.[33] Gündoğan besloot na afloop van het seizoen bij Dortmund te blijven en niet te vertrekken naar een andere club. Ook hoopte hij hiermee een plaats in de selectie van Duitsland voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 te verdienen.[34] Met Dortmund begon hij het seizoen 2013/14 met de DFL-Supercup 2013, tegen Bayern, de club die Dortmund in het voorgaande seizoen versloeg in het nationale bekertoernooi, de nationale competitie en de Champions League. In de 57ste minuut schoot Gündoğan zijn club naar een 3–1 voorsprong; hij verliet het veld enkele minuten voor tijd, met de Griek Sokratis Papastathopoulos als vervanger, toen de eindstand al op 4–2 was bepaald.[35] Gündoğan speelde na de Supercup nog maar één wedstrijd voor Dortmund in de jaargang 2013/14. Na de competitiewedstrijd tegen Augsburg op 10 augustus 2013 bleek zijn onderrug overbelast, waardoor hij meerdere weken was uitgeschakeld. In november 2013 bleek hij in de rest van het kalenderjaar niet meer in actie te kunnen komen, maar Gündoğan stelde in het nieuwe jaar weer fit te zijn en het WK niet te zullen missen. Dat bleek uiteindelijk onhaalbaar: pas enkele weken in het nieuwe seizoen speelde hij weer zijn eerste officiële duel voor Dortmund.[36][37][38] In oktober 2014 was Gündoğan weer wedstrijdfit; een met 2–1 van FC Köln verloren uitwedstrijd was zijn eerste duel. Trainer Klopp gaf hem direct een plaats in het basiselftal, ook in de daaropvolgende wedstrijden.[39][40]

Gündoğan was met Dortmund niet succesvol in de Bundesliga 2014/15: pas in maart 2015 kwam de club in de top 10 van het klassement. Hij speelde in 23 competitieduels, waarin hij drie doelpunten maakte en vier assists gaf. Gündoğan speelde ook weer mee in de Champions League, waarin Borussia Dortmund de achtste finale bereikte. Hij speelde beide duels in de achtste finale volledig mee, die met 5–1 werd gewonnen door Juventus FC.[41] De 33ste en laatste wedstrijd die Gündoğan gedurende de jaargang 2014/15 speelde, was de bekerfinale tegen VfL Wolfsburg op 30 mei 2015. Wolfsburg versloeg Dortmund met 1–3. Enkele dagen eerder had Gündoğan zijn contract verlengd tot en met het seizoen 2016/17.[42]

Manchester City

Gündoğan tekende in juni 2016 een contract tot medio 2020 bij Manchester City, nadat de club ongeveer €26 miljoen aan Borussia Dortmund had betaald voor zijn transfer. Hij was de eerste aankoop van de toen net aangestelde manager Pep Guardiola, die begon aan destijds het nieuwe City-project. In het seizoen 2017/18 werd Gündoğan met Manchester City kampioen in de Premier League en won hij ook de League Cup. In het seizoen 2022/2023 behaalde hij met City het landskampioenschap en won hij ook de FA Cup, waarbij hij beide doelpunten voor zijn rekening nam. Het eerste doelpunt, na twaalf seconden, was het snelste doelpunt ooit in de geschiedenis van de FA Cup. Sinds augustus 2022 fungeerde hij als aanvoerder van het team en nam hij de beker in ontvangst. In juni 2023 kondigde hij zijn vertrek aan bij Manchester City, nadat hij de treble had gewonnen in het seizoen 2022/2023. Hij veroverde de Premier League, de FA Cup en uiteindelijk ook de Champions League.[1] Op 26 juni 2023 maakte Manchester City bekend dat Gündoğan de club na 7 jaar verlaat.

FC Barcelona

Op 27 juni 2023 maakte FC Barcelona de komst van Gündoğan bekend, hij kwam transfervrij over en tekende een contract tot medio 2025.[1] Gündoğan scoorde zijn eerste doelpunt voor FC Barcelona op 28 oktober 2023 in een El Clásico in de Primera División tegen Real Madrid, die met 1-2 verloren werd.

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2008/09 Schalke 04 II Vlag van Duitsland RL West 2 1 0 — — 2 1 0
Club Totaal 2 1 0 0 0 0 0 0 0 2 1 0
2008/09 1. FC Nürnberg Vlag van Duitsland 2.Bundesliga 1 0 0 0 0 0 — 1 0 0
2009/10 Vlag van Duitsland Bundesliga 24 2 2 2 1 1 26 3 3
2010/11 25 5 2 1 0 0 26 5 2
Club Totaal 50 7 4 3 1 1 0 0 0 53 8 5
2011/12 Borussia Dortmund Vlag van Duitsland Bundesliga 28 3 3 6 1 1 2 0 0 34 4 4
2012/13 28 3 3 5 0 0 12 1 1 33 3 3
2013/14 1 0 0 2 1 0 — 3 1 0
2014/15 23 3 4 4 0 0 6 0 1 27 3 4
2015/16 25 1 3 5 1 1 10 1 3 30 2 4
Club Totaal 105 10 13 22 3 2 30 2 5 157 15 20
2016/17 Manchester City Vlag van Engeland Premier League 10 3 1 0 0 0 6 2 1 16 5 2
2017/18 30 4 1 9 0 4 9 2 2 48 6 7
2018/19 31 6 3 11 0 4 8 0 1 50 6 8
2019/20 31 2 1 10 1 2 9 2 2 50 5 5
2020/21 28 13 3 6 1 1 12 3 1 46 17 5
2021/22 27 8 3 6 2 1 10 0 2 43 10 6
2022/23 31 8 5 7 2 0 13 1 2 51 11 7
Club Totaal 188 44 17 49 6 12 67 10 11 304 60 40
2023/24 FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 30 5 6 5 0 1 8 0 3 43 5 10
Club Totaal 30 5 6 5 0 1 8 0 3 43 5 10
TOTAAL 375 67 40 79 10 16 105 12 19 559 89 75

Bijgewerkt op 18 mei 2021.

Interlandcarrière

Gündoğan speelde vanaf achttienjarige leeftijd in alle jeugdelftallen van Duitsland, beginnend met Duitsland –18 en eindigend met Duitsland –21. Zijn debuut in het laatstgenoemde elftal maakte hij op 11 oktober 2010 in een vriendschappelijke interland tegen Oekraïne. Duitsland won met 2–1, na twee doelpunten van André Schürrle.[43] In totaal speelde Gündoğan in acht interlands van het Duits elftal onder 21, waarvan vijf in het kwalificatietoernooi voor het Europees kampioenschap onder 21 in 2013. In die vijf kwalificatieduels maakte Gündoğan één doelpunt (tegen Cyprus) en gaf hij in vier van de vijf wedstrijden een assist. De interland tegen Griekenland (1–0 winst) op 29 februari 2012 was zijn laatste wedstrijd in een Duits vertegenwoordigend jeugdelftal.[44]

Gündoğan voorafgaand aan een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Oostenrijk, september 2012

Drie maanden na zijn transfer naar Borussia Dortmund werd İlkay Gündoğan door bondscoach Joachim Löw op 4 augustus 2011 voor het eerst opgenomen in de selectie van het Duits voetbalelftal voor een vriendschappelijke wedstrijd tegen Brazilië.[45] Gündoğan kwam niet in actie in de wedstrijd, die met 3–2 werd gewonnen. Löw riep hem op 8 oktober opnieuw op, nu voor de laatste EK-kwalificatiewedstrijd tegen België.[46] Drie dagen later maakte Gündoğan zijn debuut voor Duitsland: zes minuten voor tijd verving hij aanvoerder Philipp Lahm. Duitsland versloeg België met 3–1 en plaatste zich zo ongeslagen voor het eindtoernooi in 2012.[47] Op 26 mei 2012 speelde Gündoğan zijn tweede interland, een met 5–3 verloren oefeninterland tegen Zwitserland. Twee dagen later werd hij opgenomen in de definitieve, 23-koppige selectie van Duitsland voor het EK in Polen en Oekraïne. Zijn ploeggenoten bij Dortmund, Marcel Schmelzer, Mats Hummels en Mario Götze behoorden ook tot de selectie. Gündoğan zelf was met zijn twee gespeelde interlands bij aanvang van het toernooi niet de minst ervaren interlandspeler: Ron-Robert Zieler (Hannover 96) speelde tot op dat moment één interland.[48] Op het toernooi kwamen er geen interlands bij voor Gündoğan: in de groepsfase en tijdens de kwartfinale tegen Griekenland zat hij op de reservebank en een dag na de wedstrijd tegen de Grieken liep hij tijdens een training een enkelblessure op, waardoor hij de rest van het toernooi miste.[49] In augustus 2012 keerde hij terug in het nationaal elftal voor een oefeninterland tegen Argentinië[50] en in november 2012 kreeg hij zijn eerste plaats in het basiselftal, in een oefenduel tegen Nederland (0–0).[51] Gündoğan speelde met Duitsland in maart 2013 mee in twee wedstrijden tegen Kazachstan in het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap voetbal 2014. In het tweede duel, dat met 4–1 werd gewonnen, maakte hij zijn eerste interlanddoelpunt: in de 31ste minuut maakte hij de 3–0, nadat ploeggenoten bij Dortmund Marco Reus en Mario Götze reeds trefzeker waren.[52]

Gündoğan begon op 14 augustus 2013 aan een vriendschappelijke interland tegen Paraguay en was na 18 minuten bij een 0–2 achterstand trefzeker. Bijna tien minuten later verliet hij het veld met een rugblessure, die hem de rest van het seizoen van spelen zou weerhouden en hem ook het wereldkampioenschap in Brazilië zou kosten, waar Duitsland de wereldtitel zou winnen.[38][53] Ruim anderhalf jaar later, op 25 maart 2015, maakte Gündoğan zijn rentree in het Duits elftal in een vriendschappelijk duel tegen Australië. Het duel eindigde in een 2–2 gelijkspel; Gündoğan speelde de volledige negentig minuten.[54] Vanaf juni 2015 was hij een basisspeler in het nationaal elftal en speelde hij mee in alle resterende kwalificatiewedstrijden voor het Europees kampioenschap voetbal 2016. Hij maakte een doelpunt in de kwalificatiewedstrijden tegen Gibraltar (0–7 winst) op 13 juni 2015[55] en Schotland (2–3 winst) op 7 september 2015.[56] Op 11 oktober 2015 kwalificeerde Duitsland zich met een overwinning op Georgië (2–1) voor het EK 2016; het was Gündoğans vijftiende interland.[57]

Gündoğan maakte tevens deel uit van de Duitse selectie, die de titel verdedigde bij het WK voetbal 2018 in Rusland. Daar trad hij aan voor de tweede groepswedstrijd tegen Zweden (2-1) op zaterdag 23 juni, toen hij 31 minuten Sebastian Rudy verving. Uiteindelijk werd Die Mannschaft voortijdig uitgeschakeld in de groepsfase, voor het eerst sinds het wereldkampioenschap 1938, na nederlagen tegen Mexico (0–1) en Zuid-Korea (0–2). In groep F werd alleen van Zweden (2–1) gewonnen, al kwam die zege pas tot stand in de blessuretijd.

In de nasleep van de WK-uitschakeling brak in Duitsland een politieke zondebokdiscussie los, met Gündoğan als mikpunt, nadat hij samen met collega Mesut Özil in de aanloop van het toernooi op de foto was gegaan met de Turkse president Recep Tayyip Erdoğan. Het fotomoment kwam de twee spelers van Turkse komaf op felle kritiek en fluitconcerten van Duitse fans te staan. Daarop volgde een gesprek met bondscoach Löw en DFB-president Reinhard Grindel, en ook met bondspresident Frank-Walter Steinmeier. Özil en Gündogan verzekerden hen geen politiek signaal af te willen geven met de foto[58].

Interlands van İlkay Gündoğan voor Vlag van Duitsland Duitsland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
1. 11 oktober 2011 Vlag van Duitsland Duitsland – België Vlag van België 3 – 1 Kwalificatie EK 2012
2. 26 mei 2012 Vlag van Zwitserland Zwitserland – Duitsland Vlag van Duitsland 5 – 3 Vriendschappelijk
3. 15 augustus 2012 Vlag van Duitsland Duitsland – Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 3 Vriendschappelijk
4. 14 november 2012 Vlag van Nederland Nederland – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
5. 6 februari 2013 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
6. 22 maart 2013 Vlag van Kazachstan Kazachstan – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 3 Kwalificatie WK 2014
7. 26 maart 2013 Vlag van Duitsland Duitsland – Kazachstan Vlag van Kazachstan 4 – 1 Kwalificatie WK 2014 Goal 31'
8. 14 augustus 2013 Vlag van Duitsland Duitsland – Paraguay Vlag van Paraguay 3 – 3 Vriendschappelijk Goal 18'
9. 25 maart 2015 Vlag van Duitsland Duitsland – Australië Vlag van Australië 2 – 2 Vriendschappelijk
10. 10 juni 2015 Vlag van Duitsland Duitsland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 2 Vriendschappelijk
11. 13 juni 2015 Vlag van Gibraltar Gibraltar – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 7 Kwalificatie EK 2016 Goal 51'
12. 4 september 2015 Vlag van Duitsland Duitsland – Polen Vlag van Polen 3 – 1 Kwalificatie EK 2016
13. 7 september 2015 Vlag van Schotland Schotland – Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 3 Kwalificatie EK 2016 Goal 54'
14. 8 oktober 2015 Vlag van Ierland Ierland – Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 0 Kwalificatie EK 2016
15. 11 oktober 2015 Vlag van Duitsland Duitsland – Georgië Vlag van Georgië 2 – 1 Kwalificatie EK 2016
16. 13 november 2015 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 0 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Manchester City
17. 8 oktober 2016 Vlag van Duitsland Duitsland – Tsjechië Vlag van Tsjechië 3 – 0 Kwalificatie WK 2018
18. 11 oktober 2016 Vlag van Duitsland Duitsland – Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 2 – 0 Kwalificatie WK 2018
19. 11 november 2016 Vlag van San Marino San Marino – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 8 Kwalificatie WK 2018
20. 15 november 2016 Vlag van Italië Italië – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
21. 10 november 2017 Vlag van Engeland Engeland – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 0 Vriendschappelijk
22. 14 november 2017 Vlag van Duitsland Duitsland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 2 Vriendschappelijk
23. 23 maart 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Spanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vriendschappelijk
24. 27 maart 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Brazilië Vlag van Brazilië 0 – 1 Vriendschappelijk
25. 2 juni 2018 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 1 Vriendschappelijk
26. 8 juni 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 2 – 1 Vriendschappelijk
27. 23 juni 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Zweden Vlag van Zweden 2 – 1 WK 2018
28. 6 september 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0 – 0 Nations League Divisie A
29. 9 september 2018 Vlag van Duitsland Duitsland – Peru Vlag van Peru 2 – 1 Vriendschappelijk
30. 20 maart 2019 Vlag van Duitsland Duitsland – Servië Vlag van Servië 1 – 1 Vriendschappelijk
31. 24 maart 2019 Vlag van Nederland Nederland – Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 3 Kwalificatie EK 2020
32. 8 juni 2019 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 2 Kwalificatie EK 2020
33. 11 juni 2019 Vlag van Duitsland Duitsland – Estland Vlag van Estland 8 – 0 Kwalificatie EK 2020 Goal 26' (pen.)
34. 6 september 2019 Vlag van Duitsland Duitsland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 4 Kwalificatie EK 2020
35. 13 oktober 2019 Vlag van Estland Estland – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 3 Kwalificatie EK 2020 Goal 51', Goal 57'
36. 16 november 2019 Vlag van Duitsland Duitsland – Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 4 – 0 Kwalificatie EK 2020
37. 19 november 2019 Vlag van Duitsland Duitsland – Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 6 – 1 Kwalificatie EK 2020

Bijgewerkt tot en met 21 augustus 2020.

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
Bundesliga 1× 2011/12
DFB-Pokal 1× 2011/12
DFL-Supercup 1× 2013
Vlag van Engeland Manchester City
Continentaal
UEFA Champions League 1x 2022/23
Nationaal
Premier League 5× 2017/18, 2018/19, 2020/21, 2021/22, 2022/23
FA Cup 2× 2018/19, 2022/23
EFL Cup 4× 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21
FA Community Shield 2× 2018, 2019
Individueel
  • Prijs voor beste jeugdspeler van Duitsland 2007

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c (en) İlkay Gündoğan joins FC Barcelona. www.fcbarcelona.com. Geraadpleegd op 26 juni 2023.
  2. ↑ Spelersprofiel op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  3. ↑ (en) İlkay Gündoğan op de website van voetbalconfederatie UEFA, 25 mei 2012. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  4. ↑ Prestatiegegevens in het seizoen 2008/09 op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  5. ↑ (de) Ilkay Gündogan kommt sofort op de website van 1. FC Nürnberg, 3 februari 2009. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  6. ↑ Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  7. ↑ (de) "Mit Euch pack mer's!" op de website van 1. FC Nürnberg, 24 mei 2009. Geraadpleegd op 20 oktober 2015.
  8. ↑ Nürnberg ten koste van Cottbus terug in Bundesliga FCUpdate.nl, 31 mei 2009. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  9. ↑ Biografie İlkay Gündoğan op de officiële website van Borussia Dortmund. Geraadpleegd op 19 oktober 2015.
  10. ↑ Wedstrijdgegevens op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 20 oktober 2015.
  11. ↑ Spelersprofiel op soccerway.com. Geraadpleegd op 20 april 2016.
  12. ↑ Wedstrijdgegevens op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 20 oktober 2015.
  13. ↑ Nieuwe nederlaag Wolfsburg, Schalke speelt gelijk Voetbal International, 23 oktober 2010. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  14. ↑ (de) Nürnbergs Deutsch-Türken besiegen Werder Bremen Die Welt, 30 oktober 2010. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  15. ↑ (de) Schieber glänzt als Vorbereiter - Gündogan als Torjäger Der Kicker, 30 oktober 2010. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  16. ↑ Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  17. ↑ Eerste versterking voor kampioen Dortmund FCUpdate.nl, 5 mei 2011. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  18. ↑ Performance data op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  19. ↑ (de) Dortmund zahlt vier Millionen Euro für Gündogan Die Welt, 5 mei 2011. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  20. ↑ (en) Borussia Dortmund announce signing of Nurnberg's Ilkay Gundogan goal.com, 5 mei 2011. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  21. ↑ BVB heeft in Gündogan opvoplger Sahin al binnen Voetbal International, 5 mei 2011. Geraadpleegd op 22 oktober 2015.
  22. ↑ Klopp zet nieuwelingen bij Dortmund onder druk Voetbal International, 22 juli 2011. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  23. ↑ Wedstrijdgegevens op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  24. ↑ a b Prestatiegegevens in het seizoen 2011/12 op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  25. ↑ BVB met minimale ervaring terug in Champions League Voetbal International, 12 september 2011. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  26. ↑ Spelersprofiel op soccerway.com. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  27. ↑ Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  28. ↑ (en) Borussia Dortmund 5-2 Bayern Munich: Lewandowski hat-trick secures domestic double for Jurgen Klopp's men goal.com, 12 mei 2012. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  29. ↑ Borussia ten koste van Fürth naar finale in slotseconden Voetbal International, 20 maart 2012. Geraadpleegd op 23 oktober 2015.
  30. ↑ Prestatiegegevens in het seizoen 2012/13 op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  31. ↑ Wedstrijdverslag op de website van voetbalconfederatie UEFA, 25 mei 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  32. ↑ Strateeg Gündogan 'onzichtbare' spin in Dortmund-web Voetbal International, 22 mei 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  33. ↑ (de) Der Gekrönte und der Thronfolger Der Kicker
  34. ↑ Gündogan sluit vertrek bij Dortmund uit FCUpdate.nl, 17 juni 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  35. ↑ Twee goals Robben helpen Bayern niet aan prijs FCUpdate.nl, 27 juli 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  36. ↑ Gündogan vier weken langer afwezig bij Borussia Dortmund Voetbal International, 27 augustus 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  37. ↑ Rugkwetsuur houdt Gündogan rest van jaar aan de kant Voetbal International, 5 november 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  38. ↑ a b (en) Gündogan delighted to return to Dortmund training op de website van de Bundesliga, 18 augustus 2014. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  39. ↑ Klopp weer optimistisch dankzij terugkeer 'klinkende namen' Voetbal International, 16 oktober 2014. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  40. ↑ Prestatiegegevens in het seizoen 2014/15 op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  41. ↑ (en) Tévez leads Juventus to Dortmund stroll op de website van voetbalconfederatie UEFA, 18 maart 2015. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  42. ↑ Gündogan verrast en tekent toch bij in Dortmund FCUpdate.nl, 1 juli 2015. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  43. ↑ Wedstrijdgegevens op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  44. ↑ Interlandoverzicht op transfermarkt.co.uk. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  45. ↑ Löw haalt Gündogan voor het eerst bij 'Mannschaft' FCUpdate.nl, 4 augustus 2011. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  46. ↑ (de) Löw - seriös mit Kroos und Gündogan Der Kicker, 8 oktober 2011. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  47. ↑ Wedstrijdgegevens op eu-football.info. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  48. ↑ (en) Cacau among omissions from final Germany squad op de website van voetbalconfederatie UEFA, 28 mei 2012. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  49. ↑ Duitser Gündogan geblesseerd van training FCUpdate.nl, 23 juni 2012. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  50. ↑ Wedstrijdgegevens op eu-football.info. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  51. ↑ Wedstrijdgegevens op eu-football.info. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  52. ↑ Wedstrijdgegevens op eu-football.info. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  53. ↑ (en) Germany came from 2-0 down to down 3-3 with Paraguay in Kaiserslautern Sky Sports, 14 augustus 2013. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  54. ↑ Invaller Podolski voorkomt Duitse afgang tegen Australië Voetbal International, 25 maart 2015. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  55. ↑ (de) Deutschland besiegt Gibraltar mit 7:0 DIE ZEIT, 13 juni 2015. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  56. ↑ (en) Germany overcome gutsy Scotland op de website van voetbalconfederatie UEFA, 7 september 2015. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  57. ↑ (de) Deutschland darf zur EM Deutsche Welle, 11 oktober 2015. Geraadpleegd op 24 oktober 2015.
  58. ↑ Özil-rel laait op na Duits WK-drama, 'voetbalbaas verdient rood', NOS, 11 juli 2018
Mediabestanden
Zie de categorie İlkay Gündoğan van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Vlag van Spanje
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Spanje
FC Barcelona – selectie 2023/24

1 Ter Stegen · 2 Cancelo · 3 Baldé · 4 Araújo · 5 I. Martínez · 6 Gavi · 7 Torres · 8 Pedri · 9 Lewandowski · 11 Raphinha · 13 Peña · 14 Félix · 15 Christensen · 16 Fermín · 17 Alonso · 18 Romeu · 19 Roque · 20 Roberto · 21 De Jong · 22 Gündoğan · 23 Koundé · 26 Astralaga · 27 Lamine Yamal · 28 Baldé · 30 Casadó · 31 Kochen · 33 Cubarsí · 35 Unai · 36 Áron · 37 Víctor · 39 Fort · 39 Guiu · 40 Prim · Coach: Xavi · Assistent-coach: Óscar · Keeperstrainer: De La Fuente

Vlag van Duitsland
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftal – EK 2012

1 Neuer · 2 Gündoğan · 3 Schmelzer · 4 Höwedes · 5 Hummels · 6 Khedira · 7 Schweinsteiger · 8 Özil · 9 Schürrle · 10 Podolski · 11 Klose · 12 Wiese · 13 Müller · 14 Badstuber · 15 Bender · 16 Lahm Aanvoerder · 17 Mertesacker · 18 Kroos · 19 Götze · 20 Boateng · 21 Reus · 22 Zieler · 23 Gómez · Coach: Löw

Vlag van Duitsland
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftal – WK 2018 (groepsfase)

1 Neuer Aanvoerder · 2 Plattenhardt · 3 Hector · 4 Ginter · 5 Hummels · 6 Khedira · 7 Draxler · 8 Kroos · 9 Werner · 10 Özil · 11 Reus · 12 Trapp · 13 Müller · 14 Goretzka · 15 Süle · 16 Rüdiger · 17 Boateng · 18 Kimmich · 19 Rudy · 20 Brandt · 21 Gündoğan · 22 Ter Stegen · 23 Gómez · Coach: Löw

Vlag van Duitsland
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftal – EK 2020

1 Neuer Aanvoerder · 2 Rüdiger · 3 Halstenberg · 4 Ginter · 5 Hummels · 6 Kimmich · 7 Havertz · 8 Kroos · 9 Volland · 10 Gnabry · 11 Werner · 12 Leno · 13 Hofmann · 14 Musiala · 15 Süle · 16 Klostermann · 17 Neuhaus · 18 Goretzka · 19 Sané · 20 Gosens · 21 Gündoğan · 22 Trapp · 23 Can · 24 Koch · 25 Müller · 26 Günter · Coach: Löw

Vlag van Duitsland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Duitsland
Duits voetbalelftal – WK 2022 (groepsfase)

1 Neuer Aanvoerder · 2 Rüdiger · 3 Raum · 4 Ginter · 5 Kehrer · 6 Kimmich · 7 Havertz · 8 Goretzka · 9 Füllkrug · 10 Gnabry · 11 Götze · 12 Trapp · 13 Müller · 14 Musiala · 15 Süle · 16 Klostermann · 17 Brandt · 18 Hofmann · 19 Sané · 20 Günter · 21 Gündoğan · 22 Ter Stegen · 23 Schlotterbeck · 24 Adeyemi · 25 Bella-Kotchap · 26 Moukoko · Coach: Flick