Terence Kongolo

Terence Kongolo
Kongolo op de training bij Feyenoord in april 2014
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 14 februari 1994
Geboorteplaats Fribourg, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 188 cm
Been Links
Positie Centrale verdediger, linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Oostenrijk Rapid Wien
Rugnummer 15
Contract tot 30 juni 2025 (bij Fulham)
Jeugd
–2002
2002–2012
Vlag van Nederland RVV Hillesluis
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2017
2017–2018
2018
2018–2020
2020
2020–
2022–2023
2023–
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Engeland Huddersfield Town
Vlag van Engeland Huddersfield Town
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Engeland Fulham
Vlag van Frankrijk Le Havre
Vlag van Oostenrijk Rapid Wien
106(1)
3(0)
13(0)
43(1)
1(0)
2(0)
14(0)
10(0)
Interlands **
2009
2009–2010
2010–2011
2011–2012
2012–2013
2013
2013–2015
2014–2018
Vlag van Nederland Nederland –15
Vlag van Nederland Nederland –16
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –18
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
2(0)
4(1)
13(2)
2(0)
10(0)
1(0)
6(1)
4(0)
Erelijst
2011
2014
2016
2017
1 Goud EK O17 2011
3 Brons WK 2014
1 Goud KNVB Beker
1 Goud Eredivisie

* Bijgewerkt op 12 april 2024
** Bijgewerkt op 4 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Terence Kongolo (Fribourg, 14 februari 1994) is een Nederlands-Congolees voetballer, die in Zwitserland is geboren. Hij bezit hierdoor tevens de Zwitserse nationaliteit.[1] Kongolo speelt doorgaans als centrale verdediger. In augustus 2023 werd hij door Fulham voor een seizoen verhuurd aan Rapid Wien. Kongolo debuteerde in 2014 in het Nederlands elftal en hij is een oudere broer van Rodney Kongolo.

Clubcarrière

Feyenoord

Kongolo werd in Zwitserland als kind van Congolese ouders geboren en verhuisde op vier maanden oude leeftijd naar Nederland. In Nederland begon hij met voetballen bij RVV Hillesluis en kwam als achtjarige in de jeugd van Feyenoord te spelen. Hij doorliep alle jeugdelftallen en kwam als spelers van Feyenoord O16 ook al regelmatig uit voor Feyenoord O17.[2]

Op 14 april 2012 maakte Kongolo als invaller zijn debuut in het eerste elftal van Feyenoord, in een met 3–0 gewonnen wedstrijd tegen Excelsior.[2] Zijn eerste doelpunt in de hoofdmacht maakte Kongolo op 26 september 2012 in een bekerwedstrijd tegen N.E.C. (2–3 winst). Mede door een zware knieblessure kwam hij tussen november 2012 en maart 2013 niet in actie.[3]

Na zijn herstel bleef Kongolo zichzelf bewijzen. Giovanni van Bronckhorst liet hem achter meer als linksback spelen, in plaats van zijn plek in het hart van de verdediging. Samen met Eljero Elia maakte hij in het seizoen 2015/16 indruk aan de linkerkant van het veld en won hij met Feyenoord de KNVB Beker. Het jaar daarop vormde hij met Brad Jones, Rick Karsdorp, Eric Botteghin en Jan-Arie van der Heijden de beste defensie van de Eredivisie (zeventien wedstrijden zonder tegendoelpunten). Feyenoord werd dat jaar voor het eerst in achttien jaar weer landskampioen.[2][4]

AS Monaco

Na deze successen vertrok Kongolo in de zomer van 2017 voor circa vijftien miljoen euro naar AS Monaco.[5] Na een eerste seizoenshelft met enkele wedstrijden in het shirt van AS Monaco, werd hij in januari 2018 verhuurd aan Huddersfield Town. In Monaco slaagde Kongolo er namelijk niet in zijn directe concurrent linksback Jorge achter zich te houden. Ook in het centrum van de verdediging was Kongolo geen eerste keuze.[6]

Huddersfield Town

Op 8 juni 2018 maakte hij definitief de overstap naar Huddersfield Town. Kongolo tekende voor vier jaar bij The Terriers.[7] Aan het eind van het seizoen 2018/19 degradeerde hij met deze club naar de EFL Championship.[8]

Fulham

In januari 2020 werd Kongolo door Huddersfield Town voor een half jaar verhuurd aan Fulham.[9] Met deze club promoveerde hij aan het eind van dat seizoen naar de Premier League en The Cottagers besloten hem in oktober 2020 definitief over te nemen. Kongolo tekende er een contract tot aan de zomer van 2024 (met een cluboptie van een extra jaar).[10]

Mede door blessures kwam Kongolo bij Fulham maar incidenteel uit voor het eerste elftal en speelde hij sporadisch mee bij de beloften van de Londense club.[11][12] In januari 2022 waren er dan ook enkele speculaties over een terugkeer naar Nederland. Onder meer FC Groningen zou geïnteresseerd zijn geweest in een huurovereenkomst.[13][14] Tot een definitief akkoord kwam het niet en in de zomer van 2022 zou Kongolo definitief niet meer voorkomen in de plannen van Fulham.[15] Zo werd hij begin september 2022 voor een jaar verhuurd aan Le Havre.[16] Daar speelde hij vijftien wedstrijden. Het seizoen erop werd hij opnieuw verhuurd, ditmaal aan Rapid Wien.

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2011/12 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 1 0 0 0 1 0
2012/13 5 0 2 2 1 0 8 2
2013/14 17 0 1 0 0 0 18 0
2014/15 31 0 1 0 13 0 45 0
2015/16 29 0 6 0 35 0
2016/17 23 1 3 0 5 0 31 1
2017/18 AS Monaco Vlag van Frankrijk Ligue 1 3 0 1 0 2 0 6 0
Huddersfield Town Vlag van Engeland Premier League 13 0 4 0 17 0
2018/19 Huddersfield Town 32 1 0 0 32 1
2019/20 Vlag van Engeland Championship 11 0 0 0 11 0
Fulham 1 0 1 0 2 0
2020/21 Fulham Vlag van Engeland Premier League 1 0 1 0 2 0
2021/22 Vlag van Engeland Championship 0 0 0 0 0 0
2022/23 Le Havre Vlag van Frankrijk Ligue 2 14 0 1 0 15 0
2023/24 Rapid Wien Vlag van Oostenrijk Bundesliga 10 0 2 0 12 0
Carrière totaal 191 2 23 2 21 0 233 4
Bijgewerkt op 12 april 2024.

Interlandcarrière

Jeugdinterlands

Kongolo vertegenwoordigde verschillende Nederlandse jeugdelftallen. Zo werd hij opgeroepen voor Nederland –15 (één wedstrijd als basisspeler en één wedstrijd als invaller), Nederland –16 (vier wedstrijden als basisspeler en twee wedstrijden zonder speelminuten bij de selectie), Nederland –17 (elf wedstrijden als basisspeler, twee wedstrijden als invaller en twee wedstrijden zonder speelminuten bij de selectie), Nederland –18 (twee wedstrijden als basisspeler), Nederland –19 (tien wedstrijden als basisspeler), Nederland –20 (één wedstrijd als invaller) en Nederland –21(drie wedstrijden als basisspeler, drie wedstrijden als invaller en één wedstrijd zonder speelminuten bij de selectie).[17]

Kongolo won in 2011 met het Nederland –17 het EK onder 17 in Servië, door een 5–2 zege in de finale op de leeftijdgenoten uit Duitsland.[18] In deze wedstrijd wist Kongolo eenmaal te scoren.[19]

Nederlands elftal

Op 5 mei 2014 werd Kongolo door bondscoach Louis van Gaal opgeroepen voor een trainingsstage in Hoenderloo van het Nederlands elftal, ter voorbereiding op het WK in Brazilië.[20] Op 13 mei werd hij door de bondscoach in de dertigkoppige voorselectie opgenomen.[21]

Op 17 mei debuteerde Kongolo als international in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Ecuador (1–1). Hij werd in de rust vervangen door Patrick van Aanholt. Kongolo behoorde tot de definitieve WK-selectie, die Louis van Gaal op 31 mei bekendmaakte. Patrick van Aanholt (spelend op dezelfde positie als Kongolo) en Karim Rekik waren de afvallers bij de verdedigers.[22] Zijn enige opwachting tijdens het toernooi maakte hij in het derde groepsduel tegen Chili (2–0); hij verving Dirk Kuijt in minuut 89.[23]

Na het WK 2014 werd er nog slechts beroep gedaan op Kongolo. Zo speelde hij nog een oefeninterland tegen Wales in november 2015 en een oefeninterland tegen Slowakije in mei 2018.

Interlands van Terence Kongolo voor Vlag van Nederland Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Nederland Feyenoord
1 17 mei 2014 Vlag van Nederland Nederland – Ecuador Vlag van Ecuador 1 – 1 Vriendschappelijk
2 23 juni 2014 Vlag van Nederland Nederland – Chili Vlag van Chili 2 – 0 WK 2014
3 13 november 2015 Vlag van Wales Wales – Nederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vriendschappelijk
Als speler van Vlag van Engeland Huddersfield Town
4 31 mei 2018 Vlag van Slowakije Slowakije − Nederland Vlag van Nederland 1 − 1 Vriendschappelijk

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Feyenoord
Eredivisie 1x 2016/17
KNVB beker 1x 2015/16
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland
WK - - - - 1x 3 Brons 2014
Vlag van Nederland Nederland –17
EK –17 1x 1 Goud 2011 - - -
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Kongolo was op weg naar uitgang bij Feyenoord: "Nee, ik heb je nodig" Voetbalprimeur, geraadpleegd op 29 december 2020
  2. a b c Hoe is het nu met... Terence Kongolo?. FR12 (4 mei 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  3. 'Zware blessure Feyenoord-talent Kongolo'. Algemeen Dagblad (19 november 2012). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  4. Historie. Feyenoord. Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  5. Terence Kongolo voor vijf jaar naar AS Monaco. Algemeen Dagblad (3 juli 2017). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  6. Kongolo verlaat AS Monaco na halfjaar voor Premier League. Voetbalzone (2 januari 2018). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  7. Kongolo tekent voor vier jaar bij Huddersfield Town. Algemeen Dagblad (8 juni 2018). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  8. Gedaan voor Huddersfield Town! Kongolo en co. zijn de 1e PL-degradant van dit seizoen. Sportnieuws (30 maart 2019). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  9. Kongolo van Huddersfield Town naar Fulham. RTL Nieuws (17 januari 2020). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  10. Kongolo krijgt tweede kans bij Fulham en keert terug in Premier League. Voetbal International (16 oktober 2020). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  11. Terence Kongolo - Blessurehistorie. Transfermarkt. Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  12. Pechvogel Kongolo krijgt wéér slecht nieuws: 'Vind het vreselijk voor hem'. Voetbalprimeur (16 april 2021). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  13. 'Terence Kongolo keert terug naar Nederland'. Sportnieuws (19 januari 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  14. 'FC Groningen bezig om Nederlander van twintig miljoen te huren'. FC Update (26 januari 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  15. 'Kongolo staat voor Eredivisie-rentree: ook interesse uit Turkije'. Voetbalprimeur (6 juli 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  16. Kongolo verhuist van Premier League naar Ligue 2. Voetbal International (2 september 2022). Geraadpleegd op 19 januari 2023.
  17. Terence Kongolo - Nationaal elftal (jeugdelftallen). Transfermarkt. Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  18. Titels en successen. Transfermarkt. Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  19. Nederland O17 - Duitsland O17 (15 mei 2011). Transfermarkt (15 mei 2011). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  20. Castaignos en Kongolo in Oranjeselectie NOS, 5 mei 2014
  21. Van der Wiel niet mee naar WK NOS, 13 mei 2014
  22. Kongolo wel, Van Aanholt niet naar WK NOS, 31 mei 2014
  23. Wedstrijddetails op eu-football.info
Vlag van Nederland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Nederland
Nederlands voetbalelftal – WK 2014 3 Brons (derde)

1 Cillessen · 2 Vlaar · 3 De Vrij · 4 Martins Indi · 5 Blind · 6 De Jong · 7 Janmaat · 8 De Guzman · 9 Van Persie Aanvoerder · 10 Sneijder · 11 Robben · 12 Verhaegh · 13 Veltman · 14 Kongolo · 15 Kuijt · 16 Clasie · 17 Lens · 18 Fer · 19 Huntelaar · 20 Wijnaldum · 21 Depay · 22 Vorm · 23 Krul · Coach: Van Gaal

· · Sjabloon bewerken
Feyenoord (mannen) – Nederlands landskampioen voetbal 2016–2017
Doelmannen: 1 Vermeer · 22 Bijlow · 25 Jones · 30 Hansson
Verdedigers: 2 Karsdorp · 3 Van Beek · 4 Kongolo · 6 Van der Heijden · 15 Woudenberg · 18 Nelom · 26 Nieuwkoop · 31 Dammers · 33 Botteghin
Middenvelders: 5 Vejinović · 8 El Ahmadi · 10 Vilhena · 20 Tapia · 27 Gustafson · 28 Toornstra · 36 Hansson · 38 Hamer · 40 El Hankouri
Aanvallers: 7 Kuijt Aanvoerder · 9 Jørgensen Clubtopschutter/Topschutter · 11 Elia · 14 Başacıkoğlu · 19 Berghuis · 29 Kramer · 37 Fernandes · 39 Robertha
Coach: Van Bronckhorst