Sino-Tibetaanse talen

Verspreiding van Sino-Tibetaanse talen

De Sino-Tibetaanse talen vormen een hypothetische taalfamilie met ongeveer 250 talen. De taalfamilie is met betrekking tot het aantal sprekers de op een na grootste groep, na de Indo-Europese taalfamilie. De Sino-Tibetaanse talen zijn over het algemeen tonaal.

De volgende talen en taalgroepen behoren volgens veel taalkundigen tot de Sino-Tibetaanse taalfamilie:

  • Chinese talen, waarvan velen monosyllabisch en analytisch zijn.
  • Tibeto-Birmaanse talen:
    • Newaars
    • Tibetaanse talen, waarvan sommige agglutinerend zijn.
    • Sherpatalen
    • Birmaans (of Birmees)

Ook de Miao-Yaotalen (of Hmong-Mien) worden soms tot deze taalfamilie gerekend, maar zijn misschien een aparte familie.

Sommige linguïsten vinden dat ook de Tai-Kadaitalen (zie bijvoorbeeld Thai) binnen de uitgebreide versie van deze familie passen, terwijl anderen ze liever indelen bij de Austronesische talen.

Landen waar Sino-Tibetaanse talen een autochtone taal zijn

  • Volksrepubliek China
  • Republiek China (Taiwan)
  • Noord-Korea
  • Rusland
  • Pakistan
  • India
  • Nepal
  • Bhutan
  • Bangladesh
  • Birma
  • Thailand
  • Laos
  • Vietnam
· · Sjabloon bewerken
Overkoepelende termen:Australisch · Indiaans · Khoisan · Papoea · Tasmaans
Taalfamilies:Abchazisch-Adygees · Afro-Aziatisch · Austroaziatisch · Austronesisch · Dravidisch · Eskimo-Aleoetisch · Groot-Andamanees · Hmong-Mien · Hurro-Urartisch · Indo-Europees · Japanse · Jenisejisch · Joekagiers · Kartveels · Koreaans · Kra-Dai · Mongoolse · Noordoost-Kaukasisch · Niger-Congo · Nilo-Saharaans · Oeraals · Sino-Tibetaans · Toengoezische · Trans-Nieuw-Guinea · Tsjoektsjo-Kamtsjadaals · Turkse · Zuid-Andamanees
Overig:Creoolse talen · Isolaten · Gebarentalen · Kunsttalen · Mengtalen · Pidgintalen