Olga Zabelinskaja

Olga Zabelinskaja
Olga Zabelinskaja in 2020
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Ольга Серге́евна Забелинская
Geboortedatum	10 mei 1980
Geboorteplaats	Leningrad, Sovjet-Unie
Nationaliteit	Oezbekistan
Lengte	175 cm
Gewicht	61 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Tashkent City Women
Specialisatie(s)	Tijdrijden
Ploegen
2004 2006 2010-2011 2012-2014 2016 (va. 15-3) 2017 2018-2022 2023	Nürnberger Versicherung Fenixs-Colnago Pasta Zara RusVelo BePink BePink-Cogeas Cogeas-Mettler Tashkent City Women
Beste prestaties
Ronde van Vlaanderen	11e (2011)
Luik-Bastenaken-Luik	8e (2017)
Ronde van Italië	9e (2010)
WK op de weg	5e (2003)
Medailles
Wegwielrennen Olympische Zomerspelen 3 Londen 2012 Wegwedstrijd 3 Londen 2012 Individuele tijdrit 2 Rio de Janeiro 2016 Individuele tijdrit Europese kampioenschappen 3 Plumelec 2016 Individuele tijdrit 3 Herning 2017 Wegwedstrijd Baanwielrennen Aziatische kampioenschappen 1 Jakarta 2019 Puntenkoers 2 Jakarta 2019 Achtervolging 3 Jakarta 2019 Koppelkoers 3 Jakarta 2019 Omnium 1 Jincheon 2020 Puntenkoers
Portaal    Wielersport

Olga Sergejevna Zabelinskaja (Russisch: О́льга Серге́евна Забели́нская) (Leningrad, 10 mei 1980) is een geboren Russisch wielrenster, die vanaf medio 2018 de Oezbeekse nationaliteit heeft.^[1] Op de Olympische Spelen won ze tweemaal brons in 2012 en zilver in 2016.

Carrière

Zabelinskaja werd als junior wereldkampioen tijdrijden in 1997 en werd als belofte Europees kampioen tijdrijden in 2002. Als elite behaalde ze etappezeges in de Ronde van Frankrijk voor vrouwen, Trophée d'Or en Tour de l'Aude en eindzeges in de Thüringen Rundfahrt en de Ronde van Costa Rica. Ze stond diverse keren op het podium van het Russisch kampioenschap tijdrijden; in 2012 en 2018 won ze de nationale titel. Ook behaalde ze medailles in tijdritten als de Chrono des Nations en de Chrono Champenois.

Zabelinskaja kwam uit voor Rusland bij de wegwedstrijd tijdens de Olympische Spelen in Londen in 2012. Ze behaalde hier een bronzen medaille achter winnares Marianne Vos en Elizabeth Armitstead.^[2] Ook in de individuele tijdrit won ze brons, achter winnares Kristin Armstrong en Judith Arndt.

In juni 2014 werd bekend dat Zabelinskaja eerder dat voorjaar positief testte op het hormoon octopamine. Zelf beweert ze dat ze destijds geen doping gebruikt kan hebben, omdat ze toen borstvoeding gaf aan haar jongste kind.^[3] Ze ging in februari 2016 akkoord met een schorsing van achttien maanden, die met terugwerkende kracht afliep in september 2015.^[4] Hierdoor kon ze wel deelnemen aan de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, waar ze zilver won in de tijdrit, op zes seconden van Armstrong, die haar titel prolongeerde.^[5] Op 11 september won ze zilver in de tijdrit Chrono Champenois en vier dagen later won ze brons op het eerste Europees kampioenschap tijdrijden voor elite, 15 jaar na haar bronzen medaille bij de beloften. Eén maand later werd ze vierde met haar ploeg BePink in de ploegentijdrit en twee dagen later werd ze eveneens vierde in de individuele tijdrit op het WK 2016 in Doha, Qatar. In de wegwedstrijd werd ze gediskwalificeerd en uit koers gehaald vanwege een foutieve fietswissel.^[6]

Ondanks dat Zabelinskaja in 2016 akkoord ging met een schikking, kwam haar deelname aan de Olympische Spelen dat jaar alsnog bijna in gevaar, doordat Rusland in zijn geheel uitgesloten dreigde te worden vanwege een groot dopingschandaal. Om uitsluiting te voorkomen bij de volgende Spelen in 2020, stapte ze in augustus 2018 over naar de Oezbeekse nationaliteit. “Ik ben 99% zeker dat het onmogelijk wordt voor Russische atleten om deel te nemen aan de Olympische Spelen van Tokio”.^[7] Diezelfde maand mocht ze echter nog niet deelnemen aan de Aziatische Spelen 2018.^[8]

Privé

Zabelinskaja is een dochter van Sergej Soechoroetsjenkov, die op de Olympische Spelen in Moskou in 1980 een gouden medaille won, drie maanden na de geboorte van Zabelinskaja. Zij ontmoette haar vader voor het eerst op haar zestiende. Zij heeft drie kinderen. In de zomer woont zij in Sint-Petersburg en in de winter op Cyprus.

Belangrijkste overwinningen

Klassiekers en WK's

Jaar	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Chrono des Nations	Chrono Champenois	WK tijdrijden		WK op de weg
2001						3
2002							20e
2003							12e		5e
2004	33e
2005									47e
2006	20e
2007
2008
2009
2010						3	20e		13e
2011	11e				3  ↑	4e	16e		31e
2012	29e					3
2013					4e	5e	7e
2014	31e
2015
2016	14e					2	4e		opgave
2017	28e			8e	4e		23e		28e
2018					1	2
2019						7e	27e
2021			opgave	33e
2022		opgave	101e				19e		44e
2023							26e		opgave

Baanwielrennen

Jaar	/ NK*	AK	WK	Overig
Als junior
1997			1 puntenkoers
1998			2 puntenkoers
Als elite
2017	1 puntenkoers*			WB Minsk: 3 koppelkoers
2018
2019		1 puntenkoers, 2 ind.achtervolging, 3 koppelkoers, 3 omnium		WB Glasgow: 2 omnium
2020		1 puntenkoers**

* Zabelinskaja kwam tot en met 2017 uit voor Rusland en vanaf 2018 voor Oezbekistan.
** De Aziatische kampioenschappen baanwielrennen 2020 werden vanwege de kwalificatie voor de Olympische Zomerspelen 2020 vervroegd van januari 2020 naar oktober 2019.

Ploegen

• 2001 – Carpe Diem-Itera
• 2002 – Itera
• 2003 – Velodames-Colnago
• 2004 – Nürnberger Versicherung
• 2006 – Fenixs-Colnago
• 2010 – Safi-Pasta Zara (vanaf 15 juni)
• 2011 – Diadora-Pasta Zara
• 2012 – RusVelo-Novikombank
• 2013 – RusVelo
• 2014 – RusVelo
• 2016 – BePink (vanaf 15 maart)
• 2017 – BePink-Cogeas
• 2018 – Cogeas-Mettler
• 2019 – Cogeas-Mettler
• 2020 – Cogeas-Mettler
• 2021 – Cogeas-Mettler
• 2022 – Roland Cogeas Edelweiss Squad
• 2023 – Tashkent City Women Cycling Team

Externe links

• Pro Cycling Stats
• Cycling Archives
• CQ Ranking
• Cycle Base

Zie de categorie Olga Zabelinskaya van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.