Karel Glastra van Loon
| Karel Glastra van Loon | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Karel Reinier Glastra van Loon | |||
| Geboren | 24 december 1962 | |||
| Geboorteplaats | Amsterdam | |||
| Overleden | 1 juli 2005 | |||
| Overlijdensplaats | Hilversum | |||
| Land |  Nederland | |||
| Beroep | schrijver, columnist, cabaretier, politiek activist | |||
| Werk | ||||
| Bekende werken | De Passievrucht (1999) Lisa's adem (2001) | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
Karel Reinier Glastra van Loon (Amsterdam, 24 december 1962 – Hilversum, 1 juli 2005) was een Nederlandse schrijver, publicist, columnist, cabaretier en politiek activist.
Loopbaan
Van 1988 tot 1994 maakte hij deel uit van de cabaretgroep Herenakkoord die in 1989 een finaleplaats behaalde bij het Camerettenfestival. Tot eind 1994 toerde hij met deze groep de cabarettheaters. Daarna raakte hij in televisiekringen verzeild; hij maakte documentaires voor Lolapaloeza en maakte enige tijd deel uit van de redactie van televisieprogramma Karel (met Karel van de Graaf) en later Hagens (met Pieter Jan Hagens).
In 1997 maakte hij zijn literair debuut met een bundel van zes verhalen over zijn bevindingen bij het maken van zijn documentaires "als schrijver en niet als journalist" in China (het neerslaan van het Tiananmenprotest), Nicaragua (na de sandinistische revolutie), Koeweit (na de Golfoorlog van 1990-1991), Rusland (over zijn bezoek aan Leningrad), Indonesië (zijn verblijf op Kalimantan) en Armenië in Vannacht is de wereld gek geworden, dat in 2002 opnieuw zou worden uitgegeven.
Zijn bekendste boeken zijn De Passievrucht (1999) en Lisa's adem (2001). Met De Passievrucht won Glastra van Loon in 1999 de Generale Bank Literatuurprijs. Het boek werd in 31 talen vertaald en was daarmee enige tijd de meest vertaalde Nederlandse roman ooit. In 2003 volgde de verfilming De Passievrucht.
In 2002 toerde hij de Nederlandse theaters met Thomas Verbogt en Manon Uphoff met een literair theaterprogramma (deels als het Herenakkoord-personage Peter Edelweis).
Glastra van Loon was lid van de PSP en het Republikeins Genootschap. Hij gold als partij-ideoloog van de Socialistische Partij waar hij geen lid was maar wel meedraaide in brainstorm- en adviesgroepen. In samenwerking met SP-partijleider Jan Marijnissen schreef hij een aantal boeken over maatschappelijke onderwerpen.[1][2][3] Verder schreef Glastra van Loon samen met Bob Fosko en Jan-Paul van der Meij in 2002 het SP verkiezingslied 'Een mens is meer!' dat veelvuldig bij verkiezingsspotjes van de SP werd ingezet.
Hij was ook actief als columnist. In de vroege jaren negentig schreef hij (samen met Peer Engels) een column in Paul Haenens Mens + Gevoelens (onder de titel Glas & Engels), en hij schreef vanaf 2003 columns voor damesblad Margriet, omdat hij zijn schrijven niet tot de 'elite' wilde beperken.
Privéleven en overlijden
Glastra van Loon was een zoon van de architect Feico Pieter Glastra van Loon (1922-2013) en Adriana (Adrie) Voorhoeve (1937). Hij was een kleinzoon van architect Joseph Cuypers. De componiste Gon Voorhoeve en kunstenares Mia Voorhoeve zijn zussen van zijn moeder. Karel Glastra van Loon was getrouwd en heeft drie kinderen. Zijn echtgenote Karin Kuiper is schrijfster, redacteur en vertaalster.
Begin 2004 werd bij hem een hersentumor geconstateerd, waaraan hij bijna anderhalf jaar later op 42-jarige leeftijd overleed.[4]
Prijzen
- 1998 - Rabobank Lenteprijs voor Literatuur voor De liefde komt altijd te laat
- 1999 - Generale Bank Literatuurprijs voor De passievrucht
Artikelen en verhalen in tijdschriften
- 1997 - De liefde komt altijd te laat in Hollands Maandblad (nummer 8-9, pagina 22-38)
- 1999 - Nultijd in Hollands Maandblad (nummer 3, pagina 35)
- 1999 - Toets der kritiek - Middelmatigheid aan de macht in Hollands Maandblad (nummer 12, pagina 23-24)
- 2002 - Over het Amerikaanse gebrek aan zelfkritiek in Vrij Nederland (jaargang 63, 30 juli, pagina 62-64)
- 2003 - Waarom wij Clarence Seedorf haten in Nieuwe Revu (nummer 48, pagina 54-58)
- 2003 - De criticus heeft altijd gelijk in Tijdschrift schrijven (jaargang 7, december/januarinummer, pagina 15-17)
Bibliografie
- 1995 - De Poppe-methode. Milieu-activist Remi Poppe ontmaskert de grote vervuilers (ISBN 9062242847)
- 1995 - Herman. De biografie van een genetisch gemanipuleerde stier (samen met Karin Kuiper) (ISBN 9025409032)
- 1997 en 2002 - Vannacht is de wereld gek geworden (achtergrondverhalen) (ISBN 9025424732)
- 1999 - De Passievrucht (roman) (ISBN 9020457780)
- 2000 - De laatste oorlog. Gesprekken over de nieuwe wereldorde (samen met Jan Marijnissen) (ISBN 9020460226)
- 2001 - Lisa's adem (roman) (ISBN 9020417150)
- 2003 - 's Levens Zoet. Het marktplein van Deurne (samen met Jan Bogaerts) (ISBN 908078561X)
- 2004 - De onzichtbaren (roman) (ISBN 9020405950) vormt een tweeluik met het fotoboek "De onzichtbaren in beeld" van fotograaf Jan Bogaerts
- 2005 - Hoe dan, Jan? Verzameling interviews met Jan Marijnissen door Kees Slager en Karel Glastra van Loon.
- 2005 - Ongeneeslijk optimistisch (korte verhalen) (ISBN 9046800164)
- 2010 - Tussen Glas en Engels, deels als column voorgepubliceerde briefwisseling met Peer Engels (ISBN 9078407689)
Muziek
- 2002 - Een mens is meer!, campagnelied van de SP, geschreven samen met Bob Fosko en Nico Brandsen (Ketch-up 20020119)
Externe links
- Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- Dossier Karel Glastra van Loon (1962-2005), Koninklijke Bibliotheek
- Officiële website Herenakkoord (1988-2005)
- De laatste oorlog, integrale tekst op www.janmarijnissen.nl
- De onzichtbaren in beeld, tentoonstelling naar aanleiding van het fotoboek 'De onzichtbaren in beeld' van Jan Bogaerts en Karel Glastra van Loon.
Referenties
|
