Jean-Paul Boëtius

Jean-Paul Boëtius
Boëtius in 2020
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jean-Paul Boëtius
Geboortedatum 22 maart 1994
Geboorteplaats Rotterdam, Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Nederlandse
Lengte 178 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder, Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Zonder club
Jeugd
2000
2000–2012 		Vlag van Nederland HOV/DJSCR
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2015
2015–2017
2017
2017–2018
2018–2022
2022–2023 		Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Zwitserland FC Basel
→ Vlag van België KRC Genk
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Duitsland Mainz 05
Vlag van Duitsland Hertha BSC 		80(18)
14(3)
17(4)
29(6)
122(12)
21(0)
Interlands **
2009–2011
2011–2013
2013–2014
2014 		Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland 		8(1)
3(1)
18(3)
1(0)
* Bijgewerkt op 29 oktober 2023
** Bijgewerkt op 29 oktober 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jean-Paul Patrick Boëtius (Rotterdam, 22 maart 1994) is een Nederlands voetballer die doorgaans als aanvallende middenvelder of vleugelaanvaller speelt.

Familie

Jean-Paul Boëtius komt uit een voetbalfamilie. Zijn oom Errol Emanuelson en diens zoons Urby en Julian hebben allen in het profvoetbal gespeeld.

Clubcarrière

Feyenoord

Boëtius in 2014 met Feyenoord

Boëtius begon met voetballen op straat in de buurt van het Henegouwerplein, vlak bij zijn huis in Rotterdam. De andere voetballers op het plein adviseerden de moeder van Boëtius al snel om met profclubs te gaan bellen, aangezien het talent van de zesjarige speler groot was. Boëtius werd door zijn moeder aangeboden bij Excelsior, Sparta en Feyenoord. Terwijl er bij de eerste twee geen plek was, mocht Boëtius bij Feyenoord wel meteen meetrainen. Binnen vier dagen speelde hij zijn eerste wedstrijd voor de Rotterdammers.[1]

Boëtius doorliep de gehele jeugdopleiding van Feyenoord. Door een zware knieblessure miste Boëtius het Europees kampioenschap onder de 17 en zag hij een aantal teamgenoten debuteren voor het eerste elftal van Feyenoord waarmee hij al jaren speelde, zoals Terence Kongolo, Tonny Vilhena en Anass Achahbar. Boëtius debuteerde na zijn revalidatie op 28 oktober 2012 als basisspeler in het eerste elftal, thuis tegen Ajax. Hij maakte bij zijn debuut de 1–1. Boëtius speelde in drie seizoenen 80 competitiewedstrijden voor Feyenoord. Nadat Fred Rutten in 2014 Ronald Koeman opvolgde als coach, begon hij alleen wel steeds vaker op de reservebank. Gesprekken tussen Feyenoord en hem om zijn contract te verlengen, liepen vervolgens op niets uit.

Basel

Boëtius tekende in augustus 2015 een contract tot medio 2019 bij FC Basel, de kampioen van Zwitserland in de voorgaande zes seizoenen. Dat betaalde circa €2.500.000,- voor hem aan Feyenoord.[2] Hij maakte zijn officiële debuut voor de Zwitserse ploeg op woensdag 19 augustus, in een wedstrijd in de voorronde van de UEFA Champions League tegen Maccabi Tel Aviv (2-2). Boëtius viel na 68 minuten in voor doelpuntenmaker Matías Delgado.[3]

Terug bij Feyenoord

Op 26 juni 2017 tekende Boëtius een driejarig contract bij Feyenoord. Hij is daarmee de vervanger van Eljero Elia, die naar Istanbul Başakşehir vertrok.[4] Bij zijn eerste wedstrijd sinds zijn terugkeer bij de Rotterdamse club won hij gelijk een prijs; de Johan Cruijff Schaal door in de strafschoppenserie te winnen van Vitesse. Boëtius legde aan voor de 2e strafschop voor Feyenoord, die hij raak binnen schoot. Op 20 augustus 2017 maakte hij zijn eerste doelpunt, het enige doelpunt in de Rotterdamse derby tegen SBV Excelsior. Het was zijn eerste van 6 goals dat seizoen uit 38 wedstrijden. Na een rode kaart tegen De Graafschap in de eerste competitiewedstrijd het jaar daarop, besloot trainer Giovanni van Bronckhorst hem uit de selectie te zetten.[5] Anderhalve week later vertrok hij naar Mainz.[6]

Mainz 05

Op 27 augustus 2018 tekende Boëtius een contract van vier jaar bij Mainz 05.[7] Zijn debuut voor de Duitse club club maakte hij op op 1 september tegen FC Nürnberg door in minuut 67 Alexandru Maxim te vervangen. Tegen Hertha BSC op 6 oktober stond Boëtius voor het eerst in de basis. 3 weken later vond hij voor het eerst het net voor Mainz 05, wat niet hielp aan het verlies tegen Bayern München.

Boëtius verlengde zijn contract bij Mainz 05 niet, aan het einde van het seizoen 2022-23 en werd daardoor transfervrij.[8] Na zijn vertrek bij de club hield hij zijn conditie op peil bij Feyenoord.[9]

Hertha BSC

Begin augustus 2022 tekende Boëtius een driejarig contract bij Hertha BSC, waardoor hij actief bleef in de Duitse Bundesliga.[10] In september 2022 werd zaadbalkanker ontdekt bij Boëtius. Hij werd geopereerd en hoeft geen chemotherapie ondergaan.[11][12] Zijn contract verviel medio 2023 na de degradatie van Hertha uit de Bundesliga. Op 8 maart 2024 maakte Boëtius bekend dat er uitzaaiingen zijn geconstateerd waardoor hij een chemotherapie zal ondergaan, gevolgd door een revalidatie.

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012/13 Vlag van Nederland Feyenoord Eredivisie 20 4 2 0 0 0 0 0 22 4
2013/14 29 10 3 1 0 0 0 0 32 11
2014/15 31 4 1 0 8 1 2 0 42 5
Club totaal 80 18 6 1 8 1 2 0 96 20
2015/16 Vlag van Zwitserland FC Basel Super League 12 3 0 0 6 1 0 0 18 4
2016/17 2 0 3 3 0 0 0 0 5 3
Club totaal 14 3 3 3 6 1 0 0 23 7
2016/17 → Vlag van België KRC Genk Eerste klasse 17 4 0 0 6 1 0 0 23 5
Club totaal 17 4 0 0 6 1 0 0 23 5
2017/18 Vlag van Nederland Feyenoord Eredivisie 28 6 3 0 6 0 1 0 38 6
2018/19 1 0 0 0 1 0 0 0 2 0
Club totaal ^ 109 24 9 1 15 1 3 0 136 26
2018/19 Vlag van Duitsland Mainz 05 Bundesliga 30 4 1 0 — 0 0 31 4
2019/20 28 4 1 0 — 0 0 29 4
2020/21 31 2 2 1 — 0 0 33 3
2021/22 33 2 3 0 — 0 0 36 2
Club totaal 122 12 7 1 0 0 0 0 129 13
2022/23 Vlag van Duitsland Hertha BSC Bundesliga 21 0 0 0 — 0 0 21 0
Carrière totaal 283 43 19 5 27 3 3 0 332 71

Bijgewerkt op 29 oktober 2023. [13]
^ van beide periodes bij Feyenoord.

Interlandcarrière

Op 6 maart 2013 werd Boëtius opgenomen in de voorselectie van het Nederlands voetbalelftal, voor de wedstrijden tegen Estland en Roemenië. Op 28 februari 2014 maakte bondscoach Louis van Gaal bekend dat de Feyenoord-aanvaller geselecteerd was voor de vriendschappelijke interland tegen Frankrijk op woensdag 5 maart in aanloop naar de WK-eindronde in Brazilië. Hij debuteerde in deze wedstrijd, die met 2–0 verloren werd door Oranje.[noten 1] Op 5 mei 2014 werd Boëtius door Van Gaal opgeroepen voor een trainingsstage in Hoenderloo, ter voorbereiding op het wereldkampioenschap.[14] Ook behoorde hij tot de voorselectie, die op 13 mei bekendgemaakt werd.[15] Desondanks behoorde hij niet tot de definitieve WK-selectie, die Van Gaal op 31 mei bekendmaakte. Twee andere middenvelders, clubgenoot Tonny Vilhena en Quincy Promes vielen ook af.[16]

Interlands van Jean-Paul Boëtius voor Vlag van Nederland Nederland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten Assists
Als speler bij Vlag van Nederland Feyenoord
1. 5 maart 2014 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk 0 0

Bijgewerkt tot en met 5 maart 2014.[17]

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Zwitserland FC Basel
Super League 1x 2015/16
Vlag van Nederland Feyenoord
KNVB beker 1x 2017/18
Johan Cruijff Schaal 2x 2017, 2018

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties

  1. ↑ Boëtius blijft nuchter onder de aandacht, dat weet zijn moeder zeker, AD.nl
  2. ↑ FC Basel rondt transfer Boëtius af VI, 3 augustus 2015. Gearchiveerd op 7 oktober 2015.
  3. ↑ Jean-Paul Boëtius debuteert met gelijkspel bij FC Basel, FR12.nl, 19 augustus 2015
  4. ↑ Feyenoord strikt Boëtius als vervanger van Elia, NOS, 23 juni 2017. Gearchiveerd op 28 augustus 2018.
  5. ↑ Boëtius uit selectie Feyenoord gezet en krijgt opnieuw geldboete, NOS, 15 augustus 2018. Gearchiveerd op 1 februari 2023.
  6. ↑ Feyenoord raakt overbodige Boëtius kwijt aan Mainz NU.nl, 27 augustus 2018. Gearchiveerd op 21 mei 2022.
  7. ↑ FSV Mainz 05 verlost Feyenoord van geflopte Boëtius FCUpdate.nl, 27 augustus 2018. Gearchiveerd op 11 november 2018.
  8. ↑ Jean-Paul Boëtius (28) stelt Mainz teleur en is gratis op te pikken: ‘We wilden dat hij bleef’. ad.nl. Gearchiveerd op 16 juli 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2022.
  9. ↑ Boëtius houdt conditie op peil bij Feyenoord, maar droomt van spelen in de Premier League. www.rijnmond.nl (15 juli 2022). Gearchiveerd op 16 juli 2022. Geraadpleegd op 16 juli 2022.
  10. ↑ Oranje boven in Berlijn: Boëtius zorgt voor Nederlands record bij Hertha BSC, Voetbal International, 8 augustus 2022. Gearchiveerd op 16 augustus 2023.
  11. ↑ Tumor ontdekt bij oud-Feyenoorder Boëtius: 'We zijn vol hoop en vertrouwen', NOS, 22 september 2022. Gearchiveerd op 7 oktober 2022.
  12. ↑ Boëtius geopereerd aan tumor, geen chemo nodig: 'Heel, heel goed nieuws', NOS, 30 september 2022. Gearchiveerd op 28 januari 2023.
  13. ↑ Profiel op de officiële website van Voetbal International. Gearchiveerd op 16 augustus 2023.
  14. ↑ Castaignos en Kongolo in Oranjeselectie NOS, 5 mei 2014. Gearchiveerd op 16 juli 2023.
  15. ↑ Van der Wiel niet mee naar WK NOS, 13 mei 2014. Gearchiveerd op 4 februari 2023.
  16. ↑ Kongolo wel, Van Aanholt niet naar WK NOS, 31 mei 2014. Gearchiveerd op 16 juli 2023.
  17. ↑ Gespeelde interlands, European Football

Voetnoten

  1. ↑ Andere debutanten tijdens deze wedstrijd waren Quincy Promes (FC Twente), Davy Klaassen (Ajax) en Karim Rekik (PSV).
Mediabestanden
Zie de categorie Jean-Paul Boëtius van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.