Hugo Blaschke

Hugo Blaschke
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Geboren	Neustadt in Westpreußen West-Pruisen, Duitse Keizerrijk, 14 november 1881
Overleden	Neurenberg, Bondsrepubliek Duitsland, 6 december 1959
Nationaliteit	Duitsland
Beroep	Tandarts
Carrière
December 1911 - april 1945[2]	Tandarts in Berlijn[1]
December 1914 - april 1915[2][1]	Tandartsstation van het Garnizoenslazaret Frankfort aan de Oder
Mei 1915 - januari 1919[2][1]	Tandarts in het kaakstation van het 3e Legerkorps (Berlijn)
1919 - april 1945[2]	Tandarts in een tandartspraktijk Kurfürstendamm 213, Berlijn
1930 - 8 mei 1945[2]	Tandarts van de prominente naz's (Göring, Goebbels, Himmler en Braun)
December 1933 - 8 mei 1945[2]	Persoonlijke tandarts van de Führer
1 april 1936 - 8 mei 1945[2]	Hoofd van de Tandheelkundige gezondheidsdienst/SS-Sanitätsamt[1]
4 april 1941 - 8 mei 1945[2]	Hoofd van de afdeling Tandheelkundige gezondheidsdienst/SS-Sanitätsamt/Waffen-SS
1 maart 1942 - 8 mei 1945[2]	Hoogste tandarts en hoofd van de Hauptabteilung IV/Dienststelle Reichsartz-SS und Polizei[1]
Overige informatie
Partner(s)	Maria Klein-Diepold (26 oktober 1900)
Portaal    Geneeskunde

Hugo Johannes Blaschke (Neustadt in Westpreußen, 14 november 1881 - Neurenberg, 6 december 1959) was tandarts van onder meer Adolf Hitler, Hermann Göring en andere naziprominenten.^[3]

Levensloop

Blaschke volgde tussen 1907 en 1911 de opleiding tandheelkunde in Philadelphia en Londen. Hij sloot de opleiding met succes af en kreeg de doctorstitel. Hierna volgde Blaschke nog een vakopleiding tot kaakchirurg. In 1911 opende hij in Berlijn zijn eigen praktijk.^[4]

Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende Blaschke als militaire tandarts in Frankfurt (Oder). Vanaf de herfst van 1930 lieten de nazileiders Hermann Göring en Joseph Goebbels zich door Blaschke behandelen.^[4][5] In 1931 trad hij toe tot de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP).^[6] Nadien behandelde hij onder meer Joseph Goebbels, Heinrich Himmler en Eva Braun.

Eind 1933 behandelde Blaschke voor het eerst Adolf Hitler. Hij omschreef dit na de oorlog als volgt:

November oder Dezember 1933 wurde ich angerufen und man sagte mir, dass ich in die Reichskanzlei kommen solle. Hitler hätte Zahnschmerzen. Es war abends gegen 7 Uhr. Es wurde ein Wagen geschickt, ich nahm also meinen Instrumentenkoffer und fuhr hin. Ich diagnostizierte richtig, die Schmerzen hörten auf und ich wurde der große Mann. Für mich war es natürlich interessant, ein Staatsoberhaupt zu behandeln.^[5]

— Hugo Blaschke

Vanaf dat moment fungeerde Blaschke als Hitlers persoonlijke tandarts, oftewel Leibzahnarzt. In 1935 trad hij toe tot de Schutzstaffel (SS). Hitler was uitermate tevreden over de verrichtingen van Blaschke en bevorderde hem tot professor, nadat hij hem eerder al de in Verenigde Staten behaalde, maar in Duitsland niet-erkende doctorstitel had toegekend. In 1943 werd Blaschke benoemd tot Oberster Zahnarzt bij de Reichsartz SS. Tevens kreeg hij in oktober 1944 de rang van SS-Brigadeführer (brigadegeneraal) toegekend.^[7] Blaschke bleef tot Hitlers dood de persoonlijke tandarts van de Führer.

Na de oorlog werd Blaschke gevangengenomen door de Sovjets. In 1948 werd hij vrijgelaten en ging hij, tot aan z'n pensionering aan de slag als tandarts in Neurenberg.^[7] Daar stierf hij op 78-jarige leeftijd. Het graf van Blaschke ligt op St. Peter begraafplaats in Neurenberg.

Carrière

Blaschke bekleedde verschillende rangen in zowel de Heer als Allgemeine-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Lidmaatschapsnummers

• NSDAP-nr.: 432 082^[9] (lid geworden 1 februari 1931^[2][1]
• SS-nr.: 256 882^[9] (lid geworden 2 februari 1935^[2])

Decoraties

Selectie:

• Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog^[8]
• Ehrendegen des Reichsführers-SS^[2]
• SS-Ehrenring^[8]
• Julleuchter der SS^[2]
• Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse (met Zwaarden)^[2] en 2e Klasse^[2]