Grumman F6F Hellcat

Grumman F6F Hellcat
Algemeen
Rol	Jachtvliegtuig
Bemanning	1
Status
Gebruik	zie tekst
Afmetingen
Lengte	10,24 m
Hoogte	3,99 m
Spanwijdte	13,06 m
Vleugeloppervlak	31 m²
Gewicht
Leeggewicht	4190 kg
Startgewicht	6990 kg
Krachtbron
Motor(en)	1 × Pratt & Whitney R-2800-10W
Vermogen	1491 kW
Prestaties
Topsnelheid	610 km/u
Klimsnelheid	17,8 m/s
Vliegbereik	2460 km
Actieradius	1520 km
Dienstplafond	11370 m
Bewapening
Boordgeschut	2 × 20 mm kanon of 6 × 12.7 mm Browning mitrailleurs
Bommen	110 kg divers of 1 x 230 kg
Raketten	6 × 127mm of 2 × 29mm ongeleide raketten
Portaal    Luchtvaart

De Grumman F6F Hellcat was een Amerikaans jachtvliegtuig, opererend vanaf vliegdekschepen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd ontwikkeld om de oudere F4F Wildcat te vervangen in de Amerikaanse Marine. Hoewel de Hellcat lijkt op zijn voorganger, was het een nieuw ontwerp, met een krachtigere motor. Samen met de F4U Corsair was het de voornaamste jager van de Amerikaanse Marine tijdens de tweede helft van de Tweede Wereldoorlog.

In het ontwerp werd rekening gehouden met de gevechtservaring tegen de Japanse Zero. De Hellcat werd het meest succesvolle marinevliegtuig, met een totaal van 5271 overwinningen op vijandelijke toestellen. Het was in dienst bij de Amerikaanse Marine, en Mariniers, en de Britse Royal Navy. Na de Tweede Wereldoorlog werd het toestel geleidelijk aan vervangen, maar de laatste Hellcats deden dienst tot 1954 als nachtjager.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina F6F Hellcat op Wikimedia Commons.