E-majeur : De toonladder, Het akkoord, Bekende werken in E-majeur, Zie ook Wikipedia, de vrije encyclopedie

E-majeur

Voortekening

Verwante toonaarden

Parallelle toonaard

cis-mineur

Gelijknamige toonaard

e-mineur

Dominante toonaard

B-majeur

Subdominante toonaard

A-majeur, D-majeur, G-majeur, C-majeur, F-majeur

Enharmonisch gelijke toonaard

Fes-majeur

Toonladder

e - fis - gis - a - b - cis - dis - e

Portaal

Muziek

E-majeur, E grote terts of E-groot (afkorting: E) is een toonsoort met als grondtoon e. E-majeur is tevens de naam van het akkoord op de eerste trede van de E-toonladder.

De toonladder

De voortekening telt vier kruisen: fis, cis, gis en dis. Het is de parallelle toonaard van cis-mineur.

$\relative c' { \clef treble\key e \major e fis gis a | b cis dis e }$

Het akkoord

Het akkoord "E-majeur", e-gis-b, bestaat uit de eerste (prime), de derde (grote terts) en de vijfde (kwint) toon van (de grote drieklank) op de eerste trede van de E-toonladder. Naast deze zg. grondligging (symbool: "EI") zijn allerlei omkeringen en verdubbeling van deze tonen mogelijk. Naast het symbool in de muziektheorie "EI" zijn praktisch gangbare symbolen voor het E-majeurakkoord: "E", "EM" of "Emaj".

Bekende werken in E-majeur

Das wohltemperierte Klavier (prelude en fuga nr. 9) - Johann Sebastian Bach
De vier jaargetijden: La primavera (1723) - Antonio Vivaldi
Veertien van de 104 symfonieën van Joseph Haydn: 11, 12, 16, 22, 29, 36, 43, 55, 74, 76, 84, 91, 99 en 103
Ouverture tot Tannhäuser (1842-1845) - Richard Wagner
Symfonie nr. 7 (1881-1883) - Anton Bruckner
Kamersymfonie nr. 1 (1906) - Arnold Schönberg
Klarinetconcert van Carl Nielsen gebruikt E-majeur en F-majeur afwisselend, F-majeur wint aan het eind.