Dan Wheldon

Dan Wheldon
Wheldon in 2010
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 22 juni 1978
Geboorteplaats Emberton
Overlijdensdatum 16 oktober 2011
Overlijdensplaats Las Vegas
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Sportieve informatie
Discipline IndyCar Series
Belangrijkste prestaties
U.S. F2000: 1e in 1999
IndyCar Series: 1e in 2005
Indianapolis 500: 1e in 2005, 2011
Portaal  Portaalicoon   Autosport
Wheldon op de Indianapolis Motor Speedway in 2011

Daniel Clive Wheldon (Emberton, nabij Northamptonshire, 22 juni 1978 – Las Vegas, 16 oktober 2011) was een Brits autocoureur. Hij won de IndyCar Series in 2005 en de Indianapolis 500 in 2005 en 2011. Wheldon overleed aan de gevolgen van een race-ongeluk op de Las Vegas Motor Speedway op 16 oktober 2011.

Biografie

Wheldon begon met kartracen op vierjarige leeftijd. In 1999 verhuisde hij naar de Verenigde Staten om er zijn autosportcarrière uit te bouwen. Hij woonde met vrouw en twee kinderen in Saint Petersburg, Florida.

Voordat hij in 2002 de stap naar de IndyCar Series zette, reed hij onder meer in een Amerikaans Formule Ford-kampioenschap, de Atlantic Championship en de Indy Lights.

IndyCar Series

Wheldon kon in 2002 aan de slag in de IndyCar Series en ging er de twee laatste races van het seizoen racen voor Panther Racing. In 2003 ging hij aan de slag voor een volledig seizoen bij Andretti Green Racing. Zijn beste resultaat dat jaar was een derde plaats tijdens de laatste race van het seizoen op de Texas Motor Speedway.

De eerste overwinning kwam er in 2004 op de Twin Ring Motegi in Japan. Nog twee overwinningen volgden dat jaar en hij werd tweede in de eindrangschikking van het kampioenschap, achter Tony Kanaan.

Het grote succes kwam in 2005: hij won zes races, waaronder de legendarische Indianapolis 500 en won het kampioenschap. Het jaar daarop verhuisde hij naar Chip Ganassi Racing en won hij twee races. Hij eindigde het kampioenschap met evenveel punten als Sam Hornish jr. Hornish had echter meer overwinningen achter zijn naam staan, waardoor die de titel won en Wheldon op de tweede plaats kwam in het eindklassement. Hij bleef in 2007 en 2008 bij Chip Ganassi Racing en haalde zowel in 2007 als 2008 twee overwinningen en eindigde twee keer op plaats vier in de eindstand van het kampioenschap.

Wheldon verliet Chip Ganassi Racing na 2008 en reed in 2009 opnieuw voor Panther Racing, waar hij zijn IndyCar-carrière in 2002 begon. Een tweede plaats tijdens de Indianapolis 500 was de enige podiumplaats die hij dat jaar haalde. Hij werd tiende in de eindstand. In 2010 werd hij opnieuw tweede tijdens de Indy 500 en hij behaalde verder podiumplaatsen in Chicago en Kentucky. In 2011 vond hij geen vaste plaats in de IndyCar Series. Hij reed de Indianapolis 500 voor Bryan Herta Autosport en won de race voor de tweede keer in zijn carrière. De laatste twee races van het jaar reed hij voor Sam Schmidt Motorsports.

Andere races

Wheldon won de 24 uur van Daytona van 2006, samen met Scott Dixon en Casey Mears.

Overlijden

Op 16 oktober 2011 overleed Wheldon aan verwondingen opgelopen als gevolg van een zware crash tijdens de seizoensfinale van het IndyCar-seizoen in Las Vegas. Hij werd naar het ziekenhuis vervoerd, maar medische hulp mocht niet meer baten. Hij werd 33 jaar.

Palmares

IndyCar Series-resultaten (aantal gereden races, aantal maal in de top 5 van een race, eindpositie kampioenschap en punten)

Jaar Races 1ste 2de 3de 4de 5de Positie Ptn
2002 2 - - - - - 36 35
2003 14 - - 1 3 1 11 312
2004 16 3 - 8 1 - 2 533
2005 17 6 2 1 - 3 1 618
2006 14 2 3 2 2 - 2 475
2007 17 2 1 3 - - 4 466
2008 18 2 1 1 5 1 4 492
2009 17 - 1 - 5 1 10 354
2010 17 - 2 1 - 1 9 388
2011 3 1 - - - - 28 75

Resultaten Indianapolis 500

Jaar Chassis Motor Start Finish Team
2003 Dallara Honda 5 19 Andretti Green Racing
2004 Dallara Honda 2 3 Andretti Green Racing
2005 Dallara Honda 16 1 Andretti Green Racing
2006 Dallara Honda 3 4 Chip Ganassi Racing
2007 Dallara Honda 6 22 Chip Ganassi Racing
2008 Dallara Honda 2 12 Chip Ganassi Racing
2009 Dallara Honda 18 2 Panther Racing
2010 Dallara Honda 18 2 Panther Racing
2011 Dallara Honda 6 1 Bryan Herta Autosport

Externe link

  • Officiële website (gearchiveerd)
· · Sjabloon bewerken
Viervoudig winnaar:Hélio Castroneves · A.J. Foyt · Rick Mears · Al Unser sr.
Drievoudig winnaar:Dario Franchitti · Louis Meyer · Mauri Rose · Johnny Rutherford · Wilbur Shaw · Bobby Unser
Tweevoudig winnaar:Emerson Fittipaldi · Gordon Johncock · Arie Luyendyk · Tommy Milton · Juan Pablo Montoya · Takuma Sato · Al Unser jr. · Bill Vukovich · Rodger Ward · Dan Wheldon
Enkelvoudig winnaar:Mario Andretti · Billy Arnold · Joe Boyer · Kenny Bräck · Jimmy Bryan · Eddie Cheever · Gaston Chevrolet · Jim Clark · Lora Corum · Bill Cummings · Floyd Davis · Joe Dawson · Ralph DePalma · Pete DePaolo · Scott Dixon · Mark Donohue · Marcus Ericsson · Gil de Ferran · Pat Flaherty · Fred Frame · Jules Goux · Sam Hanks · Ray Harroun · Graham Hill · Bill Holland · Sam Hornish jr. · Ryan Hunter-Reay · Parnelli Jones · Tony Kanaan · Ray Keech · Buddy Lazier · Frank Lockhart · Jimmy Murphy · Josef Newgarden · Simon Pagenaud · Johnnie Parsons · Kelly Petillo · Will Power · Bobby Rahal · Jim Rathmann · Dario Resta · Buddy Rice · Floyd Roberts · George Robson · Alexander Rossi · Troy Ruttman · Louis Schneider · Tom Sneva · George Souders · Danny Sullivan · Bob Sweikert · René Thomas · Jacques Villeneuve · Lee Wallard · Howdy Wilcox
· · Sjabloon bewerken
Vijfvoudig winnaar:Hurley Haywood · Scott Pruett
Viervoudig winnaar:Peter Gregg · Pedro Rodríguez de la Vega · Rolf Stommelen · Bob Wollek
Drievoudig winnaar:João Barbosa · Derek Bell · Hélio Castroneves · Scott Dixon · Christian Fittipaldi · Butch Leitzinger · Juan Pablo Montoya · Brian Redman · Memo Rojas · Andy Wallace
Tweevoudig winnaar:Filipe Albuquerque · Max Angelelli · Mauro Baldi · Tom Blomqvist · Terry Borcheller · Elliott Forbes-Robinson · A.J. Foyt · Al Holbert · Kamui Kobayashi · Jan Lammers · Ken Miles · Simon Pagenaud · John Paul jr. · Lloyd Ruby · Scott Sharp · Jordan Taylor · Ricky Taylor · Wayne Taylor · Didier Theys · Al Unser jr. · Renger van der Zande
Enkelvoudig winnaar:A.J. Allmendinger · Fernando Alonso · Chris Amon · John Andretti · Mario Andretti · Claude Ballot-Léna · Lorenzo Bandini · Forest Barber · Olivier Beretta · Jörg Bergmeister · Timo Bernhard · Raul Boesel · Christophe Bouchut · Sébastien Bourdais · Thierry Boutsen · Colin Braun · Ryan Briscoe · Ed Brown · Martin Brundle · Kevin Buckler · Dane Cameron · Matt Campbell · Emmanuel Collard · Ryan Dalziel · Pipo Derani · Mark Dismore · David Donohue · Mark Donohue · Dominique Dupuy · Salvador Durán · Graham Duxbury · Rob Dyson · Vic Elford · Ron Fellows · Ted Field · John Fitzpatrick · Dario Franchitti · Franck Fréon · Antonio García · Bob Garretson · Paul Gentilozzi · Jeff Gordon · John Graves · Dan Gurney · Joey Hand · Masahiro Hasemi · Dave Helmick · Preston Henn · Hans Herrmann · Toine Hezemans · Phil Hill · Kazuyoshi Hoshino · Jacky Ickx · Oliver Jarvis · Frank Jelinski · Reinhold Joest · Davy Jones · P.J. Jones · Tony Kanaan · Charlie Kimball · Leo Kinnunen · Chris Kneifel · Louis Krages · Kyle Larson · Jürgen Lässig · Giovanni Lavaggi · Darren Law · Fredy Lienhard · Arie Luyendyk · Tony Martin · Jamie McMurray · Casey Mears · Volkert Merl · Sarel van der Merwe · Steve Millen · Rocky Moran · Gianpiero Moretti · Felipe Nasr · Jochen Neerpasch · Oswaldo Negri jr. · Josef Newgarden · John Nielsen · Johnny O'Connell · Jackie Oliver · Danny Ongais · Johannes van Overbeek · Jim Pace · Max Papis · Chuck Parsons · John Paul sr. · Henri Pescarolo · John Pew · Andy Pilgrim · Bobby Rahal · Graham Rahal · Buddy Rice · Chip Robinson · Mike Rockenfeller · Alexander Rossi · John Schneider · Michael Schrom · Jo Siffert · Toshio Suzuki · Al Unser sr. · James Weaver · Karl Wendlinger · Marco Werner · Dan Wheldon · Justin Wilson
Mediabestanden
Zie de categorie Dan Wheldon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.