Catherine d'Ovidio

Catherine d'Ovidio
rechts: Catherine d'Ovidio
Persoonlijke informatie
Bijnaam The genius
Geboortedatum 3 april 1959
Geboorteplaats Raincy
Geboorteland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Overlijdensdatum 28 augustus 2020
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Sportieve informatie
Discipline Bridge
Olympische Spelen 1e: 2002, demonstratiesport
Portaal  Portaalicoon   Sport

Catherine d'Ovidio, geboren Saul, (Raincy, 3 april 1959 – 28 augustus 2020) was een Frans bridgespeelster.

Biografie

D'Ovidio, op dat moment actief in de theaterwereld, begint in 1978 bij de bridgeclub in het nabijgelegen Villemomble en maakt snel vooruitgang. Drie jaar later speelt D'Ovidio in de landelijke damescompetitie.[1]

In 1985 treedt zij toe tot het Franse vrouwenteam. Dat jaar wordt het team Europees kampioen in het Italiaanse Salsomaggiore. D'Ovidio speelde met Fabienne Pigeaud, en de nevenparen Véronique Bessis, Ginette Chevalley, Danièle Gaviard en Sylvie Willard.[1] Nog vier keer zou D'Ovidio deze titel binnenslepen, in 1995 in Vilamoura (Portugal), in 2006 in Warschau (Polen), in 2008 in eigen land in Pau en in 2010 in Oostende (België).

In 1998 trouwt D'Ovidio met Pierre d'Ovidio. In datzelfde jaar wint D'Ovidio met Paul Chemla, Michel Bessis en Véronique Bessis het Europees kampioenschap voor gemengde viertallen. Met Chemla wordt ze tweede bij de gemengde paren.[2]

In 2004 werd D'Ovidio met Paul Chemla wereldkampioen bij de gemengde teams (World Transnational Mixed Teams) in Istanboel, Sabine Auken en Zia Mahmood als nevenpaar.[3]

In 2005 haalde het D'Ovidio met het Franse team in Estoril de Venice Cup binnen, het wereldkampioenschap voor vrouwenteams.[4] In 2011 won zij deze titel weer in Veldhoven.[5]

Bij het vijfde Open Europese Kampioenschap in 2011, gespeeld in Poznan, behaalt D'Ovidio zowel bij de gemengde paren als bij de gemengde teams de eerste plaats. Het parenkampioenschap wint ze met Philippe Cronier, het winnende team wordt verder gevormd door Pierre Zimmermann, Bénédicte Cronier, Franck Multon en Sylvie Willard[6].

In 2016, bij de vijftiende World Bridge Games in Wrocław, behaalt D'Ovidio met het Franse vrouwenteam de tweede plaats.[7]

Dankzij al deze resultaten is D'Ovidio in 2006 en 2011 bovenaan gekomen op de lijst van beste bridgespeelsters. Begin 2007 raakte ze deze plaats kwijt, ook de eerste plaats uit 2011 is ze kwijtgeraakt.

Prestaties

  • Winst bij de Olympische Winterspelen Salt Lake City (demonstratiesport): 2002;
  • Wereldkampioen vrouwenteams (Venice Cup): 2005 en 2011;
  • Wereldkampioen gemengde teams (Transnational): 2004;
  • Europees kampioen vrouwenteams: 1985, 1995, 2006, 2008 et 2010;
  • Europees kampioen paren: 2011;
  • Europees kampioen gemengde teams: 1998 (team Bessis), 2011 (team Zimmermann);
  • Tweede plaats wereldkampioenschap voor teams: 2001;
  • Tweede plaats wereldkampioenschap voor paren: 1994;
  • Tweede plaats Europees kampioenschap voor teams: 1997;
  • Finaliste bij de open selectie: 2005;
  • Derde plaats bij het wereldkampioenschap voor vrouwenteams: 1995 et 2009;
  • Derde plaats bij het Europees kampioenschap voor vrouwenteams: 2011;
  • Derde plaats bij het Europees kampioenschap voor vrouwenparen: 2003.

Onderscheidingen

  • In 2008 werd D'Ovidio benoemd tot ridder in de Ordre national du Mérite. Ze ontving deze onderscheiding uit handen van José Damiani, voorzitter van de International Mind Sports Association.
  • D'Ovidio is door de WBF aangewezen als Mixed World Life Masters en Women World Grand Masters.

Bronnen

  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Catherine d'Ovidio op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • (en) wbfmasterpoints.com
Bron
  1. a b (fr) Labouze, Robert, Rencontre avec .... Catherine d'Ovidio. webridge.fr. Gearchiveerd op 26 februari 2018. Geraadpleegd op 25 februari 2018.
  2. (en) 5th European mixed championships. eurobridge.org (april 1998). Geraadpleegd op 25 februari 2018.
  3. (en) Italy Repeat as Olympiad Champs. worldbridge.org (november 2004). Geraadpleegd op 25 februari 2018.
  4. (en) Italy recaptures Bermuda Bowl. worldbridge.org (november 2005). Geraadpleegd op 25 februari 2018.
  5. (en) 18th Venice Cup knockout, Final. worldbridge.org. Geraadpleegd op 25 februari 2018.
  6. (en) Medal kaleidoscope in Poznan. eurobridge.org (juli 2011). Geraadpleegd op 25 februari 2018.
  7. (en) 15th World Bridge Games, Daily bulletin issue 15 (pdf) p. 8. worldbridge.org (17 september 2016). Geraadpleegd op 25 februari 2018.