Schronisko „Pod Fortami”

Schronisko "Pod Fortami" – dawne schronisko górskie (należące w przeszłości do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego) na Przełęczy Srebrnej w Sudetach Środkowych, w Górach Sowich, w woj. dolnośląskim. Obecnie przekształcone w prywatny pensjonat.

Schronisko mieściło się w niewielkiej, zabytkowej willi zbudowanej w stylu szwajcarskim, położonej nad Przełęczą Srebrną na wysokości ok. 600 m n.p.m., przy drodze do fortu Donjon w Twierdzy Srebrnogórskiej.

Historia

Budynek schroniska wybudował na początku XX wieku Hermann Scherwat, przewodniczący miejscowego oddziału Eulengebirgsverein i dzierżawca restauracji w Donjonie. Obiekt istniał co najmniej od 1910, nosząc nazwę "Villa Hubertus". W 1913 jego właścicielem był Julius Nitschke i prowadził w nim luksusowy pensjonat z niewieloma miejscami do spania (pokoje musiały być duże, podobnie jak ceny). Budynek był wówczas nieco mniejszy i powstał na planie zbliżony do krzyża. Do budowy zużyto kamienia, cegieł i drewna, a dach przykryto czerwoną dachówką. Obok znajdował się niewielki budynek gospodarczy.

Już w 1913 willę zakupiły władze śląskiego Jungdeutschlandsverband (Zrzeszenia Młodych Niemiec) i zmieniły nazwę na "Villa Jungdeutschland". Pełniła ona funkcję miejsca odpoczynku dla przywódców zrzeszenia oraz obsługi i recepcji schroniska młodzieżowego, znajdującego się w forcie Ostróg. Wnętrza nadal były bogato wyposażone i możliwy był w nich nocleg.

W okresie I wojny światowej w budynku miał swą kwaterę kapitan Rittweger, z górskiego rezerwowego oddziału karabinów maszynowych (oddział przybył do Srebrnej Góry w 1915). W 1920 obiekt przejął baron Ernest Albert Adolf von Seckendorf Götz i urządził w nim zwykły dom mieszkalny (pod nazwą "Haus Hohenstein").

Nie wiadomo czy Seckendorfowie mieszkali w nim w czasie II wojny światowej - mogły go przejąć władze wojskowe, które w pobliskiej twierdzy prowadziły oflag.

Polska Ludowa

Po 1945 obiekt został zaadaptowany na potrzeby leśnictwa (w tym też okresie dobudowany północny fragment obiektu, w zupełnie innym układzie architektonicznym). W 1957 przejęło go miejscowe PTTK, a w 1959 otwarło w nim schronisko. Około 1960 obok schroniska otwarto pierwszą na Dolnym Śląsku stację sejsmiczną Zakładu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk.

Schronisko pod koniec lat 60. było w złym stanie technicznym - zamknięto je w 1969. Po dewastacji i podczas trwającego jeszcze remontu ponownie otwarto je w 1974 i nadano nazwę Schronisko PTTK w Srebrnej Górze "Pod Fortami" im. kontradmirała Stefana Frankowskiego. Obiekt miał wtedy 38 miejsc noclegowych. W późniejszym okresie kontradmirał przestał być patronem, a w latach 80. ponownie schronisko zamknięto.

Po 1989

W 1991 obiekt został wydzierżawione przez osoby prywatne. W 1994 podczas remontu historyczną dachówkę zastąpił gont.

W 2007 po raz kolejny obiekt został zamknięty i w tym momencie skończyła się jego działalność jako schroniska. Obecnie mieści się w nim prywatny pensjonat, który przyjął historyczną nazwę "Villa Hubertus". Na parterze mieści się restauracja. Od 2008 zarządcą budynku był Grzegorz Fajdek z Krakowa, który również zarządzał Fortem Ostróg. W trakcie jego gospodarowania obiektem w pobliżu odkryto bombę lotniczą. W 2011 roku ponownie nastąpiła zmiana gospodarza - obecnie jest nim firma TDK Transport ze Skiereszewa koło Gniezna.

Bibliografia

K. R.Mazurski;Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. Sudety; Wrocław 1996r.; ISBN 83-85550-84-4
Praca zbiorowa; mapa turystyczna ; "Góry Sowie";skala 1:35 000; Wyd. "PLAN"; J.Góra 2007/8r.; ISBN 978-83-60975-44-2
K.W.Bryger, T.Śnieżek; Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. "PLAN"; J.Góra 2006r.; ISBN 83-60044-74-0
T. Przerwa, Schronisko w Srebrnej Górze, Rys historyczny [dostęp - 2009-06-03]

Linki zewnętrzne

Villa Hubertus. [dostęp 2018-04-11]. (pol.).

Schroniska i inne obiekty turystyczne w polskich Sudetach

Schroniska istniejące

Góry Bystrzyckie	Schronisko PTTK „Jagodna” Schronisko PTTK „Pod Muflonem”
Góry Izerskie	Schronisko PTTK na Stogu Izerskim Schronisko Turystyczne „Chatka Górzystów” Hala Izerska Stacja turystyczna „Orle” Schronisko Wysoki Kamień
Góry Kamienne	Schronisko PTTK „Andrzejówka”
Góry Opawskie	Schronisko PTTK „Pod Kopą Biskupią” Schronisko „Dąbrówka”
Góry Orlickie	Schronisko PTTK „Orlica”
Góry Sowie	Schronisko „Orzeł” Schronisko PTTK „Zygmuntówka” na Przełęczy Jugowskiej
Góry Stołowe	Schronisko PTTK „Na Szczelińcu” Schronisko PTTK „Pasterka”
Karkonosze	Schronisko PTTK na Hali Szrenickiej Schronisko „Kamieńczyk” Schronisko PTTK „Kochanówka” Schronisko PTTK „Nad Łomniczką” Schronisko PTTK „Na Przełęczy Okraj” Schronisko PTTK „Odrodzenie” na Przełęczy Karkonoskiej Schronisko PTTK „Pod Łabskim Szczytem” Schronisko PTTK „Samotnia” Schronisko PTTK „Strzecha Akademicka” Schronisko PTTK „Srebrny Potok” Schronisko na Szrenicy Schronisko Górskie „Dom Śląski” Chatka Hutniczy Grzbiet
Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie	Schronisko „Na Iglicznej” Schronisko PTTK „Na Śnieżniku”
Rudawy Janowickie	Schronisko PTTK „Szwajcarka”
Pogórze Izerskie	Schronisko PTTK „Perła Zachodu”
Przedgórze Sudeckie	Dom Turysty PTTK „Pod Wieżycą” Dom Turysty PTTK na Ślęży

Schroniska nieistniejące

Góry Opawskie	Schronisko na Przedniej Kopie Schronisko „Szwedzki Szaniec”
Góry Orlickie	Schroniska na Orlicy
Góry Sowie	Schronisko „Pod Fortami” Schronisko Sowa Bacówka pod Wielką Sową
Góry Bystrzyckie	Schronisko Górskie „Szarotka”
Karkonosze	Schronisko im. Księcia Henryka Schronisko na Starej Polanie Schronisko na Śnieżce Schronisko „Nad Śnieżnymi Kotłami”
Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie	Schronisko na Przełęczy Puchaczówka „Chata Cyborga” w Bielicach
Góry Wałbrzyskie	Schronisko PTTK „Bacówka pod Trójgarbem”
Rudawy Janowickie	Schronisko „Czartak” Schronisko PTTK na Przełęczy Kowarskiej
Góry Izerskie	Schronisko Turystyczne „Chatka Robaczka” Schronisko na Rozdrożu Izerskim
Góry Kaczawskie	Schronisko Różanka
Wzgórza Włodzickie	Schronisko na Górze Świętej Anny