Zilvercyanaat
Zilvercyanaat | ||||
---|---|---|---|---|
Algemeen | ||||
Molecuulformule | AgOCN | |||
IUPAC-naam | zilvercyanaat | |||
Molmassa | 149,885 g/mol | |||
InChI | 1S/CHNO.Ag/c2-1-3;/h3H;/q;+1/p-1 | |||
CAS-nummer | 3315-16-0 | |||
PubChem | 76827 | |||
Wikidata | Q1429870 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H302 - H312 - H332 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P280 | |||
VN-nummer | 3260 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | beige-grijs | |||
Dichtheid | 4 g/cm³ | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | monoklien | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Zilvercyanaat is een zout van zilver en het cyanaat-anion, en heeft als brutoformule AgOCN. De stof komt voor als een beige tot grijs kristallijn poeder, dat zo goed als onoplosbaar is in water.
Synthese
Zilvercyanaat kan bereid worden door de metathesereactie tussen kaliumcyanaat en zilvernitraat:
Een alternatieve bereidingsmethode is de reactie tussen zilvernitraat en ureum:
Eigenschappen
Zilvercyanaat kristalliseert uit in een monoklien kristalsysteem. Het behoort tot de ruimtegroep P21/m en de parameters van de eenheidscel bedragen:[1]
- a = 547,3 pm
- b = 637,2 pm
- c = 341,6 pm
- β = 91°
Zilvercyanaat kent een explosief isomeer, zilverfulminaat. Aan de hand van beide verbindingen ontdekten Justus von Liebig en Friedrich Wöhler aan het begin van de 19e eeuw het concept isomerie.
Reacties
Zilvercyanaat reageert in waterig midden met salpeterzuur tot zilvernitraat, koolstofdioxide en ammoniumnitraat:
Externe link
- (en) MSDS van zilvercyanaat
Bronnen, noten en/of referenties
|