Stone Cold Steve Austin

"Stone Cold" Steve Austin
"Stone Cold" Steve Austin in 2010 tijdens de San Diego Comic-Con
Persoonlijke informatie
Geboortenaam Steven James Anderson
Volledige naam Steve Williams
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Austin
Geboortedatum 18 december 1964
Lengte 1,88 m
Gewicht 115 kg
Carrière
Debuut 8 december 1989
Met pensioen 30 maart 2003
Ringnaam The Ringmaster
Stunning Steve Austin
The Rattlesnake
"Stone Cold" Steve Austin
Trainer/coach Chris Adams
Lewis Pearce
Overige beroep(en) professioneel worstelaar
Acteur
(en) IMDb-profiel

Steve Williams (Austin (Texas), 18 december 1964) — geboren als Steven James Anderson [1][2] en beter bekend onder zijn pseudoniem "Stone Cold" Steve Austin — is een Amerikaans acteur en voormalig professioneel worstelaar.

Austin werkte van 1989 tot 2003 als showworstelaar voor sterke promoties als World Championship Wrestling (WCW), Extreme Championship Wrestling (ECW) en vooral World Wrestling Federation/Entertainment (WWF/WWE).[3][4][5][6] Austin geldt als een van de grootste en meest invloedrijke professioneel worstelaars aller tijden [7][8][9] en won in totaal 19 kampioenschappen, waaronder zes keer het WWF World Heavyweight Championship.[10] Hij is drievoudig winnaar van de Royal Rumble, een record anno 2022.[11][12][13] Zijn carrière eindigde bruusk en onaangekondigd na afloop van het evenement WrestleMania XIX, op 30 maart 2003, ten gevolge van een nooit verdwenen nekblessure. Hij verloor die dag op nogal mythische wijze van zijn eeuwige rivaal The Rock.[14]

"Stone Cold" Steve Austin is bekend van films als The Condemned [15] en The Expendables.[16].

Professioneel worstelcarrière (1989-2003)

Beginjaren

World Championship Wrestling (WCW) (1989-1995)

Voordat Williams in 1989 debuteerde als professioneel worstelaar, speelde hij American football op de Universiteit van North Texas.[17][18] Williams legde zich aan het eind van de jaren tachtig volledig toe op het professioneel worstelen.[19]

Steve Williams debuteerde als professioneel worstelaar voor de World Class Championship Wrestling (WCCW), een organisatie die viel onder de koepel van United States Wrestling Association (USWA), onder zijn echte naam Steve Willams. Later werd Williams door Dutch Mantel The Ringmaster Steve Austin genoemd.[20] Tussen 1989 en 1997 had hij een behoorlijk energieke worstelstijl, en was technisch ook behoorlijk onderlegd. Ook als "Stone Cold" Steve Austin, Williams' wereldberoemde persona — dat hij in 1996 aan de wereld presenteerde (zie onder) — was Williams nog twee jaar een atletische worstelaar. In 1997 brak hij zijn nek, waardoor hij trager en voorzichtiger werd tijdens zijn optredens. Hij werd daarna, als "Stone Cold", veeleer een "vechtersbaas" (NB: jargon; brawler). Het personage dat Williams uitbeeldde, aanvankelijk nog "Stunning" Steve Williams geheten en een levensgenieter zonder zorgen, zou later evolueren tot het veel ruigere personage dat hij in de World Wrestling Federation (WWF) neerzette: "Stone Cold" Steve Austin.[21][22] In 1990 verliet Austin de WCCW nadat deze failliet ging.[23]

Een jaar na het faillissement van WCCW, in 1991, ondertekende Steve Williams als zijn karakter "Stunning" Steve Austin een contract bij de World Championship Wrestling (WCW). Een week na zijn entree won Williams als Austin met het WCW World Television Championship zijn eerste WCW-titel. Austin versloeg de titelverdediger "Beautiful" Bobby Eaton op 3 juni 1991.[24][25] Tussen 1993 en 1994 vormde hij een succesvol tag team met Brian Pillman, genaamd “The Hollywood Blondes”.[26] "The Hollywood Blondes" wonnen samen een keer het WCW World Tag Team Championship, met name tegen de groep The Four Horsemen (Arn Anderson en Paul Roma) bij het evenement Beach Blast op 18 juli 1993.[27][28] Austin ging later een bondgenootschap aan met manager Paul Heyman, die bekend werd als de Dangerous Alliance.[29] In 1995 verliet Williams de WCW – hij werd ontslagen door eigenaar Eric Bischoff – en sloot hij zich na een korte passage bij de Extreme Championship Wrestling (ECW) aan bij de World Wrestling Federation (WWF).[30]

World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment (WWF/E) (1995–2003)

Populariteit van het persona Stone Cold Steve Austin (1996-2000)

Austin 3:16

Hoewel Austins carrière reeds begon in 1989, verwierf hij pas een grotere naamsbekendheid toen hij in 1995 achtereenvolgens de deur van de WCW en ECW achter zich dicht trok en een contract ondertekende bij de World Wrestling Federation.[31] Austin heeft een enorme invloed gehad op het professioneel worstelen als (inter)nationaal product. Het karakter "Stone Cold" Steve Austin maakte zijn WWF-debuut op 11 maart 1996 tegen Savio Vega en won dat jaar het King of the Ring-toernooi. Austin is met drie overwinningen op de Royal Rumble (1997, 1998, 2001) nog steeds de recordhouder bij dat evenement.[32] Met deze overwinningen mocht Austin strijden voor het WWF Championship bij het evenement WrestleMania. Hij won er tweemaal het WWF Championship: in 1998 en 2001. "Stone Cold" Steve Austin onttroonde respectievelijk Shawn Michaels en The Rock. In 1997 verloor hij van Bret Hart bij het evenement WrestleMania 13. Hoewel er geen titel op het spel stond geldt deze als de grootste wedstrijd van Austin bij WrestleMania ooit.[33][34] Austin gaf op 23 juni 1996, na de finale bij King of the Ring tegen Jake "The Snake" Roberts, zijn fameuze Austin 3:16-speech die hem een sterrenstatus zou opleveren. Austins beroemde catchphrase "And that's the bottom line because Stone Cold said so!" werd daar geboren.[35][36][37][38]

The first thing I want to be done, is to get that piece of crap out of my ring. Don't just get him out of the ring, get him out of the WWF because I've proved son, without a shadow of a doubt, you ain't got what it takes anymore! You sit there and you thump your Bible, and you say your prayers, and it didn’t get you anywhere. Talk about your psalms, talk about John 3:16… Austin 3:16 says I just whipped your ass! All he's gotta do is go buy him a cheap bottle of Thunderbird and try to dig back some of that courage he had in his prime. As the King Of The Ring, I'm serving notice to every one of the WWF superstars. I don't give a damn what they are, they're all on the list, and that's Stone Cold's list, and I'm fixing to start running through all of them. And as far as this championship match is considered son, I don't give a damn if it's Davey Boy Smith or Shawn Michaels, Steve Austin's time is come, and when I get that shot you're looking at the next WWF Champion. And that's the bottom line, because Stone Cold said so.

[Vertaling: Het eerste wat ik wil doen, is dat stuk stront uit mijn ring halen. Haal hem niet zomaar uit de ring, haal hem uit WWF, want ik heb bewezen zoon, zonder enige twijfel, je hebt niet meer wat nodig is! Je zit daar en je leest de Bijbel, en je zegt je gebeden, en het bracht je nergens. Praat over je psalmen, praat over Johannes 3:16... Austin 3:16 zegt dat ik je net een pak slaag heb gegeven! Het enige wat hij hoeft te doen is een goedkope fles Thunderbird voor hem kopen en proberen wat van die moed terug te winnen die hij in zijn beste jaren had. Als de King Of The Ring breng ik mijn WWF-collega's (jargon: superstars) op de hoogte. Het kan me geen moer schelen wie of wat ze zijn, ze staan allemaal op de lijst, en dat is de lijst van Stone Cold, en ik sta op het punt ze er allemaal door te halen. En wat de titelwedstrijd betreft, kan het me niet schelen of het Davey Boy Smith of Shawn Michaels is, de tijd van Steve Austin is gekomen, en als ik die kans krijg, kijk je naar de volgende WWF-kampioen. En dat is waar het op neerkomt omdat Stone Cold het gezegd heeft. ]

— De volledige Austin 3:16-speech van "Stone Cold" Steve Austin en vrije vertaling
Attitude Era
"Stone Cold Steve Austin" als WWF Champion in 1999

"Stone Cold" Steve Austin, het personage van Williams in de toenmalige WWF, was de directe aanleiding tot en de verpersoonlijking van een drastische verandering in en rond het landschap van de federatie. Na een periode waarin het professioneel worstelen gedomineerd werd door gevestigde waarden en kampioenen als Hulk Hogan, Bret Hart, Ric Flair en Randy Savage, lieten Austin en andere gerenommeerde worstelaars van zijn generatie, zoals Shawn Michaels, Triple H, The Undertaker en The Rock, een nieuwe wind waaien binnen de WWF.[39]

Austin was medeverantwoordelijk voor het ontstaan van het buitensporig populaire Attitude Era, een tijdperk waarin de kijkcijfers van de WWF ongekende hoogtes bereikten. Het was tijdens deze periode dat Austin uitgroeide tot een van de grote sterren binnen de worstelwereld.[40] Austin werd door sommige fans verafgood ingevolge zijn acties in de ring, evenals die ernaast. Zijn cultiverende afwerkingsbeweging, de "Stone Cold Stunner", zijn versie van de "Lou Thesz Press", de "Elbow Drop" en zijn zelf gecreëerde "Mudhole Stomps" werden immens populair.[41][42][43]

Austin dronk met regelmaat bier [6][44] en reed rond in een gepersonaliseerde quad en jeep.[45] Voorts was Austin onvoorspelbaar in zijn doen en laten. Austin maakte zich onsterfelijk aan de hand van het onderbreken van zijn opponenten met een ludieke What!?, dewelke steevast werd herhaald door de aanwezige fans.[46] Williams' act bestond inhoudelijk uit een rebellie tegen elke vorm van regelgeving.[47][48] Austin kwam (kayfabe) in opstand tegen de autoriteit van eigenaar Vince McMahon. Zo verloor Austin op 27 juni 1999 een Ladder match om het WWF Championship tegen Vince en Shane McMahon bij het evenement King of the Ring, waardoor hij faalde om fictief de controle te verkrijgen over de federatie.[49][50][51]

Williams belandde tijdens zijn loopbaan als "Stone Cold" Steve Austin voornamelijk in een vermaarde vete met Dwayne "The Rock" Johnson.[52][53] The Rock was destijds de door McMahon vooropgestelde troonopvolger van commerciële pioniers en vertrokken vaandeldragers als Bret Hart en Hulk Hogan. Toen de populariteit van The Rock zienderogen toenam, was dit voor McMahon het signaal om Austin als tegenzet te besteden.[54] Het duurde lang daarvoor echter al niet zo lang vooraleer Austin de favoriet van eigenaar Vince McMahon het vuur aan de schenen legde, te weten Canadees vijfvoudig WWF Champion Bret Hart. De daaropvolgende wedstrijd tussen Austin en Hart bij het evenement WrestleMania 13 wordt door veel fans aanzien als een van de meest bloedstollende wedstrijden aller tijden. Deze wedstrijd vond plaats op 23 maart 1997. Austin had waarlijk een open wonde boven het linkeroog en bloedde overvloedig. Austin verloor van Hart.[55]

Vijf maanden eerder, op 17 november 1996, werd hij door Hart verslagen bij het evenement Survivor Series. Dat was een wedstrijd om te bepalen wie de uitdager werd van WWF World Heavyweight Champion Sycho Sid, die op die avond kampioen werd na een overwinning tegen Shawn Michaels. Ook deze wedstrijd tussen Austin en Bret Hart staat hoog aangeschreven binnen de worstelwereld.[56][57][58]

In maart 1998 won Austin zijn eerste WWF World Heavyweight Championship na een duel met Shawn Michaels bij het evenement WrestleMania XIV, waarna Michaels vier jaar stopte met worstelen door een rugblessure.[59] Kane zou het WWF Championship van Austin overnemen bij het evenement King of the Ring eind juni 1998.[60] De vete die Austin en The Rock nadien aanhieven, wordt door fans en critici nog steeds geprezen als de grootste rivaliteit die twee worstelaars ooit koesterden.[61] Twee van hun vele slaande ruzies resulteerden in een wedstrijd voor het WWF Championship op het strijdtoneel van WrestleMania, namelijk WrestleMania XV (1999) en WrestleMania X-Seven (2001). "Stone Cold" Steve Austin won beide wedstrijden tegen The Rock.[62]

Eminente passages tijdens deze periode waren de kijkcijferoorlog tussen de worstelpromoties WWF en WCW[63], het tag team The Power Trip aan de zijde van Triple H[64], alsmede een verhaallijn met Chris Jericho betreffende het WWF Championship.[65] Befaamd werden zijn Three Stages of Hell-wedstrijden tegen Triple H daterend van 25 februari 2001, bij het evenement No Way Out. Austin verloor daarbij een Street Fight en een Steel Cage match.[66] Bij het evenement SummerSlam (augustus 2001) behield hij op een eveneens geroemde wijze het WWF Championship tegen Kurt Angle met een diskwalificatie.[67]

Nekblessure en laatste jaren (1997, 2000-2003)

"Stone Cold Steve Austin" op 30 maart 2003 bij het evenement WrestleMania XIX in het Safeco Field / T-Mobile Park, vlak voor de allerlaatste kamp uit zijn carrière tegen Dwayne "The Rock" Johnson. "OMR" stond voor "One More Round" (nog één ronde)

Bij het evenement SummerSlam, op 3 augustus 1997, brak Steve Williams als "Stone Cold" Steve Austin zijn nek na een onopzettelijk mislukte Piledriver-worstelbeweging door Owen Hart.[68] Deze blessure zou zijn carrière ingrijpend verkorten.[69] Door de blessure liep hij later een verhoogd risico op verlamming.[70]

Na een maandenlange revalidatie zou Williams als "Stone Cold" Steve Austin zijn kenmerkende kniebescherming[71] beginnen te dragen. Echter heeft hij nooit een zware knieblessure gehad. Op 28 maart 1999 won hij het WWF Championship bij het evenement WrestleMania XV nadat hij The Rock versloeg.[72][73] Twee maanden later, op 23 mei 1999, moest Austin het kampioenschap afstaan aan The Undertaker bij het evenement Over the Edge, waar Owen Hart – de man die twee jaar eerder per ongeluk Austins nek had gebroken – op een tragische manier om het leven kwam.[74]

Vanaf de jaren 2000 droeg Williams niet één, maar twee kniebeschermers. Williams sukkelde van de ene chirurgie in de andere, wat zich zou gaan uiten in de frequentie van zijn wedstrijden. Voornamelijk het jaar 2000 zag hij bijna geheel door de neus geboord. Austin was er slechts bij in de maanden oktober, november en december. Volgens de verhaallijn werd Austin omver gereden door Rikishi, een Samoaan en familie van The Rock, in opdracht van Triple H. Omdat Williams noodwendige chirurgie moest ondergaan aan de nek, diende zijn personage voor onbepaalde duur uit de reeks te worden geschreven.[75]

Zijn voornaamste pay-per-viewevenement na het evenement WrestleMania XV, maar voordat hij de broodnodige nekchirurgie moest ondergaan, was het evenement SummerSlam in augustus 1999. Austin verloor toen het WWF Championship aan "Mankind" Mick Foley. Triple H was de derde deelnemer.[76] In oktober 1999 verloor Austin van Triple H bij het evenement No Mercy, een klassieker tussen beide heren.[77]

De laatste wedstrijd vooraleer "Stone Cold" Steve Austin maandenlang uit de roulatie werd gehaald, dateert van 4 november 1999. De twaalfde aflevering ooit van de vrijdagavondshow SmackDown!. Austin, Kane, Shane McMahon en The Rock verloren van de riante groep D-Generation X.[78] Austin was concreet elf maanden buiten strijd en werd uit de reeks geschreven. In het najaar van 2000 was Austin definitief terug van weggeweest, alhoewel hij al een kort optreden had gegeven bij het evenement Backlash toen hij zich in het slot roerde in de titelwedstrijd tussen Triple H en The Rock om het WWF Championship.[79] Medio november 2000 ontdekte hij dat Triple H het brein was achter zijn kayfabe ongeval, hoewel hij eerst zijn eeuwige nemesis The Rock beschuldigde omdat Triple H hem dat liet geloven.[80] Toen Triple H alles opbiechtte aan Austin, door middel van een videoboodschap[81][82], werden onder andere de beroemde Three Stages of Hell-wedstrijden tussen Austin en Triple H georganiseerd, namelijk bij het evenement No Way Out in februari 2001. Triple H trok daarin aan het langste eind.[66]

Zijn allereerste pay-per-viewevenement na zijn terugkeer was het evenement No Mercy op 22 oktober 2000, met Rikishi als tegenstrever toen hij nog in de veronderstelling leefde dat Rikishi de "dader" van zijn ongeval was. De wedstrijd kreeg geen winnaar.[81] Op 19 november 2000 nam Austin het op tegen Triple H bij het evenement Survivor Series.[83] De wedstrijd leverde geen winnaar op (NB: no contest).[84] Opnieuw kwam er geen winnaar uit de bus. Austin verloor in december 2000 een unieke Hell in a Cell match (zes deelnemers) bij het evenement Armageddon. The Rock, Triple H, Rikishi en The Undertaker waren de andere uitdagers van de regerende WWF Champion Kurt Angle. Angle behield het WWF Championship in de Hell in a Cell match.[85][86] Op 1 april 2001 veroverde Austin wederom het WWF Championship bij het evenement WrestleMania X-Seven met een zege tegen The Rock. Dit nadat Vince McMahon zich tegen The Rock had gekeerd. Vince maakte aan het einde van de wedstrijd zijn opwachting en sloeg The Rock meermaals met een klapstoel. Na de wedstrijd dronken Austin en McMahon samen bier in de ring.[87][88] Dat was de start van een periode waarin Austin en McMahon op het scherm elkaars bondgenoten waren, tot ongenoegen van een aanzienlijk deel van de fans (zie onder).[89] Hij zou het kampioenschap uiteindelijk verliezen aan Kurt Angle, bij het evenement Unforgiven op 23 september 2001. Austin zou het begeerde kampioenschap daarna nooit meer winnen.[90][91]

"Stone Cold" Steve Austin, toen hij nog WWF Champion was, en toenmalig WWF Intercontinental Champion Triple H werden in de loop van 2001 even bondgenoten omdat ze dezelfde belangen hadden bij de familie McMahon in de nasleep van het evenement WrestleMania X-Seven. Austin stond volgens de verhaallijn op een goed blaadje bij Vince McMahon en Triple H was de schoonzoon van Vince nadat Triple H in 2000 kayfabe trouwde met diens dochter Stephanie. Een verhaallijn die de fans niet konden smaken en waartegen door hen geprotesteerd werd. Zij zagen Austin liever tegen Vince rebelleren, zoals hij altijd had gedaan.[89] Een maand na het evenement WrestleMania X-Seven veroverden Austin en Triple H samen het WWF World Tag Team Championship bij het evenement Backlash als The Two Man Power Trip. Ze versloegen Brothers of Destruction (The Undertaker en Kane). Austin en Triple H bleven net geen maand kampioen en Austin keerde zich uiteindelijk weer tegen McMahon. Op 21 mei 2001 verloren Austin en Triple H het WWF Tag Team Championship aan de rijzende sterren Chris Benoit en Chris Jericho. Triple H blesseerde zich daarbij ernstig aan de knie.[89][92][93][94]

"Stone Cold" Steve Austins onstabiele fysieke paraatheid zorgde er enigszins voor dat 2002 een tegenvallend jaar werd op het gebied van verhaallijnen. Aanvankelijk verloor hij van Chris Jericho voor het WWF Undisputed Championship, met name bij het evenement No Way Out op 17 februari 2002.[95] Dat was Austins allerlaatste poging om het WWF Championship rechtstreeks te winnen. Bij het evenement WrestleMania X8 medio maart 2002 versloeg Austin zijn tijdgenoot Scott Hall (Razor Ramon) na tien minuten. Kevin Nash had Hall nochtans geholpen. Hall en Nash behoorden samen tot de groep New World Order.[95] Austin bekampte vervolgens The Undertaker bij het doorgaans op WrestleMania volgende evenement Backlash, een wedstrijd die net geen half uur duurde om te bepalen wie uitdager werd van WWF Champion Hulk Hogan. Austins allerlaatste grootscheepse krachttoer, maar hij verloor. Ric Flair was de gastscheidsrechter.[74][95]

Op 4 mei 2002 nam Austin de maat van zwaargewicht Big Show bij het evenement Insurrextion, het laatste evenement tegen betaling geproduceerd onder de oude bedrijfsnaam WWF (World Wrestling Federation).[95][96]

Einde van professioneel worstelcarrière

Austin en The Rock bij WrestleMania XIX (laatste wedstrijd als fulltime worstelaar)

Na jaren van blessureleed aan de nek en ook wat problemen met de knieën zette Steve Williams na WrestleMania XIX op 30 maart 2003 op 38-jarige leeftijd noodgedwongen een punt achter zijn loopbaan. Tevens zijn enige pay-per-view van 2003.[97]

In zijn (onaangekondigde) allerlaatste wedstrijd verloor zijn karakter "Stone Cold" Steve Austin symbolisch van zijn eeuwige rivaal The Rock, die daarvoor nog nooit had gewonnen van Austin bij WrestleMania. Men kon toen duidelijk zien dat Austin het fysiek zwaar had, hoewel het optreden toch nog bijna twintig minuten duurde.

Na te zijn verslagen droop hij af, waarbij men niet wist dat men hem toen daadwerkelijk een laatste maal als worstelaar te zien had gekregen.[95][98]

Verdere verschijningen in WWE

Na zijn vroegtijdig afzwaaien bleef Williams aan boord bij de WWE en was hij te zien in verschillende rollen die niet gerelateerd waren aan actieve in-ringcompetitie. Dit hield Williams eind 2007 voor bekeken. Daarna werd Williams ambassadeur van de WWE. In 2009 werd hij door Vince McMahon opgenomen in de WWE Hall of Fame.[99][100][101]

Williams staat als "Stone Cold" Steve Austin onder contract als WWE-legende en geeft op onregelmatige basis actes de présence als "Stone Cold" Steve Austin. In 2011 was hij gastheer van het terugkerende programma Tough Enough.[102] Williams presenteerde wekelijks een podcast getiteld Stone Cold Podcast op de Amerikaanse betaalzender WWE Network.[103] Vanaf november 2019 praat Austin de podcast "Stone Cold Sessions" aan elkaar op WWE Network. The Undertaker was zijn eerste gast.[104]

Op 7 maart 2022 nodigde Kevin Owens een toen 57-jarige "Stone Cold" Steve Austin uit als zijn gast voor een speciale aflevering van de "KO Show" die zou doorgaan bij WrestleMania, na verschillende promo's waarin hij "Stone Cold" Steve Austins thuisstaat Texas niet respecteerde. De volgende dag nam Austin de uitnodiging aan. Op 2 april 2022, bij het evenement WrestleMania 38 ("WrestleMania Saturday" of "WrestleMania Night 1"), daagde Owens hem uit voor een "No Holds Barred match" (NB: wedstrijd zonder regels), die Austin accepteerde, zijn eerste optreden als actieve worstelaar in meer dan 19 jaar tijd. "Stone Cold" Steve Austin versloeg Owens na bijna een kwartier en mocht het evenement afsluiten (NB: jargon; main event).[105]

Acteercarrière

Sinds 2005 is Williams onder de artiestennaam Steve Austin ook begonnen met een filmcarrière, en na een aantal gastrollen in Celebrity Deathmatch en Nash Bridges, speelde hij mee in verscheidene films zoals The Longest Yard.

Filmografie als acteur
Jaar Titel Rol Opmerkingen
Films
2005 The Longest Yard Guard Dunham
2007 The Condemned Jack Conrad
2009 Damage John Brickner
2010 The Expendables Dan Paine
2010 Hunt to kill Jim Rhodes
2010 The Stranger The Stranger
2011 Knockout Dan Barnes
2011 Tactical Force Tate
2011 Recoil Ryan Varrett
2012 Maximum Conviction Manning
Televisie
1998-2002 Celebrity Deathmatch Stone Cold Steve Austin 4 seizoenen
1999 Teen Choice Awards zichzelf
1999-2000 Nash Bridges Det. Jake Cage 6 afleveringen
2010 Chuck Hugo Panzer 1 aflevering: "Chuck vs First Class"
2011 Tough Enough zichzelf Gastheer (alle afleveringen)

In het worstelen

  • Aanval en kenmerkende bewegingen
    • Stone Cold Stunner (Sitout three–quarter facelock jawbreaker)
    • Back body drop
    • Back elbow
    • Catapult
    • Clothesline
    • High–impact delayed spinebuster
    • Lou Thesz press
    • Low blow
    • Mudhole Stomp
    • Piledriver
    • Pointed elbow drop
    • Russian legsweep
    • Stomp to the opponent's groin
    • Throat first flapjack onto the top rope
  • Bijnamen
    • "Stone Cold"
    • "The Texas Rattlesnake"
    • "The Toughest S.O.B.
    • "The Bionic Redneck"
    • "The Extreme Superstar"
    • "Stunning"

Prestaties

Stone Cold met bier tijdens de WWE Hall of Fame van 2009

Top-10 hoogst gequoteerde wedstrijden

Hieronder volgt een lijst op basis van beoordelingen van wedstrijden van "Stone Cold" Steve Austin [106] door journalist Dave Meltzer van Wrestling Observer Newsletter (WON), het hoogst aangeschreven tijdschrift over professioneel worstelen ter wereld. "Stone Cold" Steve Austin heeft 66 keer een beoordeling gekregen van WON; onderstaand werden de tien hoogst gequoteerde opgelijst:

Professioneel worstelwedstrijden van "Stone Cold" Steve Austin
Evenement Datum Kampioenschap (optioneel) Wedstrijd Winnaar Beoordeling door WON
WrestleMania 13 23 maart 1997 n.v.t. "Stone Cold" Steve Austin vs. Bret Hart Bret Hart *****
WCW WrestleWar 1992 17 mei 1992 n.v.t. The Dangerous Alliance ("Stunning" Steve Austin, Arn Anderson, Larry Zbyszko, Rick Rude & "Beautiful" Bobby Eaton) vs. Sting's Squadron (Sting, Barry Windham, Nikita Koloff, Dustin Runnels & Ricky Steamboat) Sting's Squadron *****
WWF No Way Out 2001 25 februari 2001 n.v.t. "Stone Cold" Steve Austin vs. Triple H Triple H **** ¾
WWF RAW is WAR (aflevering 417) 21 mei 2001 WWF World Tag Team Championship The Two-Man Power Trip (Triple H & "Stone Cold" Steve Austin) (c) vs. Chris Benoit & Chris Jericho Chris Benoit en Chris Jericho (nc) **** ¾
WWF Survivor Series 1996 17 november 1996 n.v.t. "Stone Cold" Steve Austin vs. Bret Hart Bret Hart **** ½
WWF Over the Edge 1998 31 mei 1998 WWF Championship "Stone Cold" Steve Austin (c) vs. "Dude Love" Mick Foley "Stone Cold" Steve Austin (c) **** ½
WWF Armageddon 2000 10 december 2000 WWF Championship Kurt Angle (c) vs. Rikishi vs. The Rock vs. The Undertaker vs. Triple H vs. "Stone Cold" Steve Austin in een Hell in a Cell match Kurt Angle (c) **** ½
WrestleMania 17 1 april 2001 WWF Championship The Rock (c) vs. "Stone Cold" Steve Austin "Stone Cold" Steve Austin (nc) **** ½
WWF SummerSlam 2001 19 augustus 2001 WWF Championship "Stone Cold" Steve Austin (c) vs. Kurt Angle Kurt Angle met diskwalificatie, Austin bleef titelhouder **** ½
WWF Survivor Series 2001 18 november 2001 n.v.t. Team WWF (The Undertaker, Chris Jericho, Kane, Big Show & The Rock) vs. Team Alliance ("Stone Cold" Steve Austin, Kurt Angle, Booker T, Rob Van Dam & Shane McMahon) Team WWF **** ½
  • Top 10 op basis van beoordelingen door Wrestling Observer Newsletter wordt anno 2022 niet geüpdatet, "Stone Cold" Steve Austin beëindigde op 30 maart 2003 zijn carrière als fulltime/parttime worstelaar

Externe links

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Stone Cold Steve Austin.
  • (en) Profiel op Online World of Wrestling
  • (en) Pictogram film Steve Austin in de Internet Movie Database
  • (en) Hall of Fame profiel op WWE
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (en) Stone Cold! Stone Cold! A Prediction Bleacher Report, 23 januari 2009
  2. ↑ (en) Stone Cold Steve Austin Net Worth 2020 Sportskeeda, Geraadpleegd op 3 februari 2021
  3. ↑ (en) 'Stone Cold' Steve Austin Shoots on WWE, Last Raw Appearance, New Career, More Bleacher Report, 8 januari 2021
  4. ↑ (en) Epic Error: Remembering When WCW Fired 'Stone Cold' Steve Austin 24 Years Later Bleacher Report, 14 september 2019
  5. ↑ (en) Steve Austin in ECW: Stone Cold Before Stone Cold TWM (The Wrestling Movement), 26 september 2019
  6. ↑ a b (en) WWE: Stone Cold Steve Austin's 5 Most Memorable Moments Bleacher Report, 7 augustus 2012
  7. ↑ (en) Why the legacy of 'Stone Cold' Steve Austin can never be replicated Sportskeeda, 1 april 2020
  8. ↑ (en) 10 Ways Stone Cold Steve Austin Changed WWE Forever WhatCulture, 15 mei 2020
  9. ↑ (en) Why WWE Has Failed to Replicate Stone Cold Steve Austin's Success 16 Years Later Bleacher Report, 28 april 2019
  10. ↑ (en) Power Ranking Stone Cold Steve Austin's 6 WWE Championship Victories Bleacher Report, 13 oktober 2018
  11. ↑ (en) WWE: Top 10 Royal Rumble Performers of All Time Bleacher Report, 5 januari 2012
  12. ↑ (en) The Royal Rumble 2021 ‘By The Numbers’ video is here Cageside Seats, 29 januari 2021
  13. ↑ (en) WWE Announces "Mr. Royal Rumble" Vote To Determine The Greatest Royal Rumble Competitor Of All Time The Sportster, 19 januari 2021
  14. ↑ (en) WWE news: The Rock reveals emotional final words to Stone Cold after retiring him at WrestleMania Give Me Sport (GMS), 11 november 2020
  15. ↑ (en) Steve Austin Once Starred In a Low Budget Battle Royale Rip Off CBR, 7 mei 2020
  16. ↑ (en) Stone Cold Steve Austin Will Be Back For Expendables 2 Cinema Blend, 3 oktober 2010
  17. ↑ (en) Six NFL players who'd make great WWE superstars NFL, 22 mei 2013
  18. ↑ (en) 31 wrestlers who also played college and pro football from Steve Austin to Roman Reigns AL.com (Alabama), 2 september 2016
  19. ↑ (en) Full Career Retrospective and Greatest Moments for Stone Cold Steve Austin Bleacher Report, 29 augustus 2013
  20. ↑ (en) WWE Legends: 5 Things You Need to Know About Dutch 'Zeb Colter' Mantell Bleacher Report, 13 februari 2013
  21. ↑ (en) Steve Austin – How He Became “Stone Cold” in 1996 Pro Wrestling Stories, Geraadpleegd op 3 februari 2021
  22. ↑ (en) The Many Faces Of Steve Austin - Ranked From Worst To Best 18 februari 2017
  23. ↑ (en) Profiel Stone Cold Steve Austin Sportskeeda, Geraadpleegd op 3 februari 2021
  24. ↑ (en) WWE Flashback Friday: Stone Cold Steve Austin in WCW in 1991 Bleacher Report, 20 april 2012
  25. ↑ (en) Abandoned: The History of the WCW Television Championship, Part 2 Bleacher Report, 11 januari 2012
  26. ↑ (en) Brian Pillman: Looking at His Legacy 15 Years After His Death Bleacher Report, 10 oktober 2012
  27. ↑ (en) The Hollywood Blonds vs. Arn Anderson & Paul Roma - WCW World Tag Team Championship Match: Beach Blast 1993 WWE, Geraadpleegd op 3 februari 2021
  28. ↑ (en) Eric Bischoff On Why The Hollywood Blondes Broke Up In WCW Wrestling Inc, 25 juli 2018
  29. ↑ (en) Would Paul Heyman's 'Dangerous Alliance' Work in the Current WWE Product? Bleacher Report, 5 september 2012
  30. ↑ (en) WWE: Who Had the Better Career? Stone Cold Steve Austin or the Rock? Bleacher Report, 7 november 2011
  31. ↑ (en) 15 Years Ago Today: “Stone Cold” Steve Austin Retires Last Word On Sports, 30 maart 2018
  32. ↑ (en) From Stone Cold to Randy Orton, Seven WWE Superstars Who Have Won the Royal Rumble More Than Once Essentially Sports, 17 januari 2021
  33. ↑ (en) Examining How King of the Ring 1996 Defined Steve Austin's WWE Career Bleacher Report, 16 september 2016
  34. ↑ (en) 'Stone Cold' Steve Austin at WWE Royal Rumble: Reliving His 3 Battle Royal Wins Bleacher Report, 21 januari 2016
  35. ↑ (en) 10 Best Stone Cold Steve Austin Quotes Sportskeeda, 24 mei 2020
  36. ↑ (en) Jake The Snake Roberts says Vince McMahon told him Stone Cold Steve Austin was "not a main-eventer" Sportskeeda, 6 november 2020
  37. ↑ (en) Jake 'The Snake'...One of the Main Reasons for Stone Cold Steve Austin's Success Bleacher Report, 27 maart 2010
  38. ↑ (en) The Book of Steve Austin: 3:16 Is the WWE King of the Ring Bleacher Report, 9 mei 2012
  39. ↑ (en) WWE Power Rankings: Rating the Top 25 Singles Superstars of the Attitude Era Bleacher Report, 5 juni 2011
  40. ↑ (en) Ranking the 25 Most Unforgettable Moments of WWE's Attitude Era Bleacher Report, 27 april 2020
  41. ↑ (en) WWE News: Steve Austin Speaks About the Origin of the 'Stone Cold Stunner' Bleacher Report, 12 maart 2012
  42. ↑ (en) WWE Rumors: Stone Cold Steve Austin Set To Return To Raw IBT, 19 februari 2020
  43. ↑ (en) “I would stomp a mudhole in his a**” – Stone Cold Steve Austin says he can still beat The Rock The Sports Rush, 15 januari 2021
  44. ↑ (en) Stone Cold Steve Austin Bleacher Report, 13 maart 2009
  45. ↑ (en) WWE Rides: The 20 Best Vehicles of the WWE/WWF/WCW Bleacher Report, 18 februari 2011
  46. ↑ (en) 10 Best Stone Cold Steve Austin Quotes Of His Career The Sportster, 11 augustus 2020
  47. ↑ (en) What does Stone Cold Steve Austin's 3:16 actually mean? Sportskeeda, 17 maart 2017
  48. ↑ (en) 5 traits that propelled the Stone Cold character to superstardom Sportskeeda, 7 december 2015
  49. ↑ (en) "Stone Cold” Steve Austin vs. Mr. McMahon & Shane McMahon – Handicap Ladder Match: King of the Ring 1999 (Full Match) WWE, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  50. ↑ (en) Every Stone Cold & Vince McMahon Match, Ranked From Worst To Best The Sportster, 7 juli 2020
  51. ↑ (en) 5 WWE Ladder matches that didn't involve a Championship Sportskeeda, 28 april 2020
  52. ↑ (en) Looking back at the Historic rivalry between The Rock and Stone Cold Steve Austin Sportskeeda, 15 februari 2019
  53. ↑ (en) The Showdown: The Rock Vs Stone Cold Steve Austin Is the Greatest Feud Ever Bleacher Report, 13 maart 2009
  54. ↑ (en) Attitude Era: The Rock Vs Stone Cold Rivalry, Explained The Sportster, 17 mei 2020
  55. ↑ (en) Oral History of WWE's Greatest Match: Stone Cold vs. Bret Hart at WrestleMania Bleacher Report, 1 september 2017
  56. ↑ (en) Shawn Michaels vs. Sid - WWE Championship Match: Survivor Series 1996 WWE, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  57. ↑ (en) Steve Austin vs. Bret Hart: 15th Anniversary of the Biggest Match in WWE History Bleacher Report, 28 maart 2012
  58. ↑ (en) Every Steve Austin vs. Bret Hart Match, Ranked The Sportster, 22 november 2020
  59. ↑ (en) WWE Turning Point: Analyzing Historical Impact of Shawn Michaels vs. Stone Cold Bleacher Report, 5 april 2014
  60. ↑ (en) 10 times Kane won when he should have lost Sportskeeda, 6 december 2017
  61. ↑ (en) The Rock Explains Why His Rivalry With Stone Cold Was The "Greatest Box Office Draw" Ever The Sportster, 29 maart 2020
  62. ↑ (en) WWE news: Stone Cold Steve Austin claims he would beat The Rock in a present-day match Give Me Sport (GMS), 18 januari 2021
  63. ↑ (en) Stone Cold Steve Austin was the Attitude Era icon WWE needed in war with WCW Talk Sport, 18 december 2020
  64. ↑ (en) 10 Greatest Tag Teams of the Attitude Era 28 november 2013
  65. ↑ (en) Why WWE had Chris Jericho defeat Stone Cold Steve Austin and The Rock in the SAME night back in 2001 Talk Sport, 8 juli 2020
  66. ↑ a b (en) WWE Classic Match: Stone Cold vs. Triple H (3 Stages of Hell at No Way Out 2001) Bleacher Report, 30 mei 2012
  67. ↑ (en) WWE Classic of the Week: Stone Cold Steve Austin vs. Kurt Angle, SummerSlam 2001 Bleacher Report, 29 juli 2014
  68. ↑ (en) WWE behind the scenes: How Stone Cold's Neck was broken and what happened behind the scenes Sportskeeda, 6 september 2019
  69. ↑ (en) Stone Cold - The Neck Injury That Changed His Career Forever Pro Wrestling Stories, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  70. ↑ (en) How Stone Cold Steve Austin Almost Became Paralyzed Sportscasting, 19 juni 2020
  71. ↑ (en) Top 10 Reasons Stone Cold Steve Austin Will Never Wrestle Again The Sportster, 28 november 2014
  72. ↑ (en) "Stone Cold" Steve Austin vs. The Rock - WrestleMania 15: WWE App Exclusive WWE, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  73. ↑ (en) "Stone Cold" Steve Austin hits The Rock with a Stunner: WrestleMania XV WWE, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  74. ↑ a b (en) Every Major Steve Austin vs. The Undertaker Match, Ranked The Sportster, 7 september 2020
  75. ↑ (en) 'Stone Cold' Steve Austin talks not getting paid by WWE after neck injury; drug addiction, more Sportskeeda, 15 februari 2018
  76. ↑ (en) Summerslam rewind: Stone Cold vs Mankind vs Triple H (SummerSlam 1999) Sportskeeda, 3 augustus 2015
  77. ↑ (en) 10 Best Stone Cold Vs Triple H Matches, Ranked The Sportster, 31 december 2019
  78. ↑ (en) November 4, 1999 Smackdown results Pro Wrestling Wiki, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  79. ↑ (en) Top 5 WWE post injury returns Sportskeeda, 12 januari 2014
  80. ↑ (en) The Stone Cold Gets Hit By A Car Storyline, Explained The Sportster, 10 januari 2020
  81. ↑ a b (en) WWE Missed Opportunities: Steve Austin's Mystery Attacker Bleacher Report, 17 oktober 2014
  82. ↑ (en) Triple H sends a message to Stone Cold YouTube, Geraadpleegd op 10 januari 2021
  83. ↑ (en) Jim Ross On Car Stunt In Triple H vs. Steve Austin Match At Survivor Series 2000, Why He’s Not A Fan Of Stunts In Wrestling 411 Mania, 23 november 2020
  84. ↑ (en) WWE Survivor Series 2000 Review (Austin vs. Triple H) TJR Wrestling, 17 november 2016
  85. ↑ (en) The 15 Best WWE Hell In a Cell Matches Of All Time Bleacher Report, 2 oktober 2010
  86. ↑ (en) WWE Hell in a Cell: 10 Greatest Moments in Hell in a Cell History Bleacher Report, 2 oktober 2011
  87. ↑ (en) WWE news: Stone Cold Steve Austin vs The Rock WrestleMania 17 promo package is still the very best Give Me Sport (GMS), 12 januari 2021
  88. ↑ (en) WWE Classic of the Week: Steve Austin vs. the Rock, WrestleMania X-Seven Bleacher Report, 18 maart 2014
  89. ↑ a b c (en) The Power Trip: The Triple H, Vince McMahon & Stone Cold Alliance, Explained The Sportster, 18 juli 2020
  90. ↑ (en) "Stone Cold" Steve Austin vs. Kurt Angle - WWE Championship Match: Unforgiven 2001 WWE, Geraadpleegd op 3 februari 2021
  91. ↑ (en) WWE Classic of the Week: Kurt Angle vs. Stone Cold Steve Austin, Unforgiven 2001 Bleacher Report, 22 september 2015
  92. ↑ (en) The greatest match in RAW history WWE will never celebrate was Stone Cold Steve Austin and Triple H vs Chris Jericho and Chris Benoit TalkSport, 19 juni 2020
  93. ↑ (en) Chris Benoit & Chris Jericho Vs. Steve Austin & Triple H (WWE Raw - May 21st, 2001) WhatCulture, 24 maart 2017
  94. ↑ (en) Triple H's first quad injury Sportskeeda, 1 april 2018
  95. ↑ a b c d e (en) Stone Cold's Last 10 PPV Matches, Ranked From Worst To Best The Sportster, 30 december 2020
  96. ↑ (en) 5 Best WWE UK Pay Per Views in history Sportskeeda, 22 november 2019
  97. ↑ (en) Inside Stone Cold Steve Austin’s sudden and dramatic retirement from WWE in 2003 at just 38-years-old Talk Sport, 16 maart 2020
  98. ↑ (en) The Rock Reveals Exact Words To Stone Cold Steve Austin After Their WrestleMania 19 Match Republic World, 30 maart 2020
  99. ↑ (en) "Stone Cold" Steve Austin: 2009 WWE Hall of Fame Inductee WWE, Geraadpleegd op 2 februari 2021
  100. ↑ (en) Stone Cold Steve Austin Leading The 2009 Hall Of Fame Bleacher Report, 13 januari 2009
  101. ↑ (en) Hall of Fame 3:16: Stone Cold to Get Inducted into WWE Hall in 2009 Bleacher Report, 13 januari 2009
  102. ↑ (en) "Stone Cold" Steve Austin Set To Host WWE Tough Enough Bleacher Report, 29 januari 2011
  103. ↑ (en) Biggest Takeaways from Stone Cold Steve Austin's Podcast with Vince McMahon Bleacher Report, 2 december 2014
  104. ↑ (en) WWE announces new Stone Cold Steve Austin podcast on the WWE Network and The Undertaker is his first guest Talk Sport, 12 november 2019
  105. ↑ Godfray Connor, Stone Cold Steve Austin got massive pop at WrestleMania 38. Give Me Sport (GMS) (3 april 2022). Geraadpleegd op 5 april 2022.
  106. ↑ (en) Matchguide "Stone Cold" Steve Austin Cagematch, Geraadpleegd op 24 maart 2022
· · Sjabloon bewerken
Grand Slam Championship
WWE:Shawn Michaels · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Rob Van Dam · Booker T · Jeff Hardy · John "Bradshaw" Layfield · Christian · Big Show · The Miz · Daniel Bryan · Dean Ambrose · Roman Reigns · Randy Orton · Seth Rollins · Kofi Kingston · Rey Mysterio
TNA:A.J. Styles · Abyss · Samoa Joe
Triple Crown Championship
WWE:Pedro Morales · Bret Hart · Diesel · Shawn Michaels · Stone Cold Steve Austin · The Rock · Triple H · Kane · Chris Jericho · Kurt Angle · Eddie Guerrero · Chris Benoit · Ric Flair · Edge · Rob Van Dam · Booker T · Randy Orton · Jeff Hardy · CM Punk · John "Bradshaw" Layfield · Rey Mysterio · Dolph Ziggler · Christian · Big Show · The Miz · Daniel Bryan · Dean Ambrose · Roman Reigns · Seth Rollins · Kofi Kingston
WCW:Ric Flair · Lex Luger · Sting · Diamond Dallas Page · Goldberg · Bret Hart · Chris Benoit · Scott Steiner · Booker T
TNA:A.J. Styles · Kurt Angle · Samoa Joe · Abyss
ECW:Johnny Hotbody · Sabu · Mikey Whipwreck · Tazz · Rob Van Dam
· · Sjabloon bewerken
1990–1999
1993:André the Giant
1994:Arnold Skaaland · Bobo Brazil · Buddy Rogers · Chief Jay Strongbow · Freddie Blassie · Gorilla Monsoon · James Dudley
1995:Antonino Rocca · Ernie Ladd · The Fabulous Moolah · George "The Animal" Steele · The Grand Wizard · Ivan Putski · Pedro Morales
1996:Jimmy Snuka · Johnny Rodz · Killer Kowalski · Lou Albano · "Baron" Mikel Scicluna · Pat Patterson · The Valiant Brothers (Jimmy & Johnny Valiant) · Vince McMahon Sr.
2000–2009
2004:Big John Studd · "Superstar" Billy Graham · Bobby Heenan · Don Muraco · Greg Valentine · Harley Race · Jesse Ventura · Junkyard Dog · Pete Rose · Sgt. Slaughter · Tito Santana
2005:"Cowboy" Bob Orton · Hulk Hogan · The Iron Sheik · Jimmy Hart · Nikolai Volkoff · Paul Orndorff · "Rowdy" Roddy Piper
2006:The Blackjacks (Mulligan & Lanza) · Bret "Hitman" Hart · Eddie Guerrero · Gene Okerlund · "Sensational" Sherri · Tony Atlas · Verne Gagne · William "The Refrigerator" Perry
2007:Curt "Mr. Perfect" Hennig · Dusty Rhodes · Jerry "The King" Lawler · Jim Ross · Mr. Fuji · Nick Bockwinkel · The Sheik · The Wild Samoans (Afa & Sika)
2008:The Brisco Brothers (Gerald & Jack) · Eddie Graham · Gordon Solie · Mae Young · Peter Maivia · Ric Flair · Rocky Johnson
2009:Bill Watts · The Funks (Terry & Dory Jr.) · Howard Finkel · Koko B. Ware · Ricky Steamboat · "Stone Cold" Steve Austin · The Von Erich Family (Chris, David, Fritz, Kerry, Kevin & Mike)
2010–2019
2010:Antonio Inoki · Bob Uecker · Gorgeous George · Mad Dog Vachon · Stu Hart · Ted DiBiase · Wendi Richter
2011:Abdullah the Butcher · Bob Armstrong · Drew Carey · Jim Duggan · Paul Ellering · The Road Warriors/Legion of Doom (Hawk & Animal) · Shawn Michaels · Sunny
2012:Edge · The Four Horsemen (Arn Anderson, Barry Windham, James J. Dillon, Ric Flair & Tully Blanchard) · Mil Máscaras · Mike Tyson · Ron Simmons · Yokozuna
2013:Bob Backlund · Booker T · Bruno Sammartino · Donald Trump · Mick Foley · Trish Stratus
2014:Carlos Colón · Jake Roberts · Lita · Mr. T · Paul Bearer · Razor Ramon · The Ultimate Warrior
Bibliografische informatie