Robyn Ochs

Robyn Ochs
Robyn Ochs
Algemene informatie
Geboren 1958
Beroep lgtb-activist

Robyn T. Ochs (1958) is een Amerikaans schrijver, uitgever, pedagoog, universitair docent en activist voor de acceptatie van biseksuelen.[1][2] Op basis van theoretisch voorwerk van seksuoloog Fritz Klein zette zij een politiek programma op voor de lgbt-beweging in de Verenigde Staten.

Jeugd

Robyn Ochs groeide op in een Joods gezin in Far Rockaway, een wijk in het New Yorkse stadsdeel Queens. Haar sociaal geëngageerde moeder Sonny Ochs was actief in de lokale politiek; zij was een feminist. Ook andere familieleden zetten zich in voor vrede en burgerrechten. Zo was haar oom Phil Ochs een invloedrijk protestzanger in Amerika,[3] die na een psychische inzinking bij Sonny in huis woonde en daar uiteindelijk suïcide pleegde.[4]

Aan de State University of New York in Purchase behaalde Robyn Ochs in 1982 een BA in Latijns-Amerikaanse studies. Daarna ging zij naar de Harvard-universiteit, waaraan ze afstudeerde met een master in pedagogiek.[5]

Carrière

Ochs werkte vanaf 1985 als administrateur aan de Harvard–universiteit. Als adolescent was zij zich steeds meer gaan realiseren biseksueel te zijn. In Boston kreeg ze voor het eerst contact met andere biseksuele vrouwen en beleefde haar coming-out.[1] Tijdens dat proces werd Robyn Ochs in 1983 mede–oprichter van de vereniging voor biseksuele vrouwen, ‘Boston Bisexual Women´s Network’.[noot 1] En aan haar faculteit stichtte zij de lgbt–faculteits– en –personeelsgroep, waarvan ze tevens voorzitter was. Vanuit die functie fungeerde Ochs ook als faculteitsadviseur voor ‘QSA‘, de lgbt-studentenorganisatie van Harvard.[7] Op nationaal niveau is zij in dit kader betrokken bij ‘Campus Pride’.[8][noot 2]

Met haar baanbrekende vrijwilligerswerk als nevenactiviteit ontwikkelde haar carrière zich uiteindelijk op twee sporen. Bovendien ging Robyn Ochs in 1991 lesgeven aan het Massachusetts Institute of Technology in Cambridge (Massachusetts) en een jaar later ook aan de Tuftsuniversiteit. Haar vakken behelsden lgbt-geschiedenis & –politiek in de Verenigde Staten, de politiek van seksuele geaardheid en ervaringen van in transgressie zijnde mensen met de meestal strikt gehanteerde tweedeling homo/hetero, zwart/wit, mannelijk/vrouwelijk.[noot 3][11][12]

Om haar werkdruk te verminderen besloot Ochs in 2001 in deeltijd te gaan werken op de administratieve afdeling van Harvard. Intussen had zij zichzelf vanaf medio jaren negentig ook opgeworpen als woordvoerder in de debatten in Amerika omtrent Marriage Equality, het ‘homohuwelijk’. In mei 2004 kon zij haar partner Peg Preble huwen.[13][14][15] In 2009 verliet Ochs Harvard;[16] sindsdien wijdde zij zich volledig aan haar activisme.

Activisme

In haar activisme legt zij een accent op het opkomen voor de rechten van iedereen, waarin bewustwording van de complexiteit van genderidentiteit een cruciale rol speelt.[17] Ochs benadrukt het belang van een eendrachtige samenwerking voor dit centrale doel in sociale bewegingen. De lessen die zij verzorgt en de lezingen die zij met name op campussen door het hele land geeft, zoals bijvoorbeeld op Cornell, zijn een manier om dit doel onder de aandacht te brengen.[15][18] Boeken schrijven is een andere.

Halverwege de jaren tachtig legde ze hiervoor de basis met de ‘Bisexual resource guide‘, een werk dat in 2001 zijn vierde druk beleefde en gaandeweg is uitgegroeid tot een standaardwerk binnen de wereldwijde bi-beweging. Haar bloemlezing ‘Getting Bi: Voices of Bisexuals Around the World’ uit 2005 – een verzameling ontboezemingen waarin 184 biseksuelen uit 32 landen[noot 4] hun ervaringen delen – heeft deze status zelfs overtroffen.

Robyn Ochs is een begenadigd spreker en neemt al decennia een prominente plaats in op conferenties, zoals de Internationale Bi-Conferentie in Amsterdam (1991) en de Europese Bi-Conferentie in Rotterdam (2001). Door haar lezingen en publicaties is zij uitgegroeid tot een landelijke spreekbuis voor lgbt–rechten en wordt zij regelmatig uitgenodigd voor talk shows op radio en televisie.[noot 5]

Zij maakt sinds 2004 deel uit van de raad van bestuur van MassEquality, de belangenvereniging voor gelijke behandeling van lgbt in Massachusetts. Verder was Ochs ontwerper van campagnes voor diverse lgbt–associaties en –conferenties.[6] En sinds 2009 is zij hoofdredacteur van het kwartaalblad Bi Women Quarterly.[20]

Bibliografie (capita selecta)

  • (en) Bisexual resource guide. Bisexual Resources Ctr, Boston (1990-2002).
  • (en) Deihl, Marcia, Ochs, Robyn (13 juni 1992). Moving Beyond Binary Thinking. In: Blumenfeld, Warren (red). Homophobia: How We All Pay the Price. Beacon Press. ISBN 9780807079197.
  • (en) Firestein (red), Beth A. (15 augustus 1996). Bisexuality: The Psychology and Politics of an Invisible Minority. SAGE publications, "Biphobia". ISBN 9780803972741.
  • (en) Ochs, Robyn, Rowley, Sarah E. (red) (1 juli 2009). Getting Bi: Voices of Bisexuals Around the World. Bisexual Resources Ctr, Boston. ISBN 9780965388153.
  • (en) Murphy, Michael J., Ribarsky, Elizabeth N. (red) (26 april 2013). Activities for Teaching Gender and Sexuality in the University Classroom. R&L education, "Beyond Binaries: Seeing Sexual Diversity in the Classroom". ISBN 9781475801807.
  • (en) Ochs, Robyn T., Williams, H. Sharif (red) (2014). Recognize: The Voices of Bisexual Men – An Anthology. Bisexual Resources Ctr, Boston. ISBN 9780965388174.

Onderscheidingen

  • GLBT Commission's annual recognition award van de stad Cambridge (2015);[21]
  • PFLAG's Brenda Howard Award (2011);[22]
  • Susan J. Hyde Activism Award (2009);[23]
  • Harvard Gay & Lesbian Caucus's Lifetime Achievement Award voor haar ondersteunende rol op de campus van de Harvard-universiteit (2009);[16]
  • University of Massachusetts Stonewall Center Continuing the Legacy of Stonewall Award, Amherst, Massachusetts (2007)
  • De eerste Reinaldo dos Santos Memorial Award for Bisexual Activism van het Australian Bisexual Network (1997).
Wikiquote
De Engelstalige Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Robyn Ochs.

Bronnen

  • (en) Website van Robyn Ochs. RobynOchs.com. Geraadpleegd op 10 oktober 2020.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Robyn Ochs op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Robyn Ochs op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

  1. Vanuit deze vereniging is sinds 1985 eerst ‘The East Coast Bisexual Network’ ontstaan, dat vervolgens is uitgebouwd naar het huidige ‘Bisexual Resource Center’, dat wereldwijd informatie verstrekt over biseksualiteit.[6]
  2. Campus Pride is een Amerikaanse nationale non-profit organisatie voor mensen die op campussen werken aan een veilige studieomgeving voor lgbtq–studenten.[7][9]
  3. Ochs’ uitgangspunt hierin is een afgeleide van Kleins these inzake de onbestendigheid van seksuele oriëntatie en identiteit, de Klein Sexual Orientation Grid.[10]
  4. In de tweede druk (2009) is dit uitgebreid naar 220 personen uit 42 landen.[19]
  5. Ochs schoof onder meer aan bij Phil Donahue en Maury Povich.

Referenties

  1. a b (en) Rossman, Reade S., "Beyond Bisexuality: A Conversation with Robyn Ochs", TheCrimson.com, 12 oktober 2017. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.
  2. (en) Ochs, Robyn. ISNI.org. Geraadpleegd op 21 oktober 2020.
  3. (en) Sonny Ochs official web site. Geraadpleegd op 9 oktober 2020. Deze site staat voor een groot deel in het teken van haar broer Phil.
  4. (en) Laird, Christopher, Phil Ochs: 'There But for Fortune'. PopMatters.com (28 juni 2018). Geraadpleegd op 25 oktober 2020.
  5. (en) CV van Robyn Ochs. RobynOchs.com. Geraadpleegd op 10 oktober 2020.
  6. a b (en) Timeline: the bisexual health movement in the US. BiNet USA (07-02-2019). Gearchiveerd op 7 februari 2019. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.
  7. a b (en) Ochs, Robyn, Campus Advocacy (7 januari 2014). Geraadpleegd op 19 oktober 2020.
  8. (en) Campus Pride, Robyn Ochs. CampusPride.org. Geraadpleegd op 19 oktober 2020.
  9. (en) What is Campus Pride?. CampusPride.org. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.
  10. (en) Klein, Fritz, Sepekoff, Barry & Wolf, Timothy J. (01-01-1985). Sexual Orientation: A Multi-Variable Dynamic Process. Journal of Homosexuality 11 (1-2): 35-49. DOI:10.1300/J082v11n01_04.
  11. (en) Ochs, Robyn, Teaching. RobynOchs.com. Gearchiveerd op 11 mei 2008. Geraadpleegd op 20 oktober 2020.
  12. Ochs & Rowley 2005, pp. 201-205.
  13. (en) Jones, Tamara, "A Carefully Considered Rush to the Altar", Washingtonpost.com, 17 mei 2004. Geraadpleegd op 22 oktober 2020.
  14. (en) Cruz, Eliel, When Bisexual People Get Left Out of Marriage. Advocate.com (26 augustus 2014). Geraadpleegd op 23 oktober 2020.
  15. a b (en) Kendall, Laurie J. (17 oktober 2008). Bisexual perspectives on same-sex marriage. Dancing with My Grandma: Talking with Robyn Ochs About Complex Identities and Simple Messages in the Marriage Equality Movement. Journal of Bisexuality 7 (3-4): 319-344. DOI:10.1080/15299710802171464.
  16. a b (en) Tribe and Ochs honored by Harvard Gay and Lesbian Caucus. Harvard Gazette (21 mei 2009). Geraadpleegd op 21 oktober 2020.
  17. (en) Zane, Zachary, "Bisexual Activist Robyn Ochs On Bi-visibility, Erasure, And The Future Of The Bi+ Movement", HuffingtonPost.com, 7 juli 2016. Geraadpleegd op 24 oktober 2020.
  18. (en) Queer Week 2016 Keynote Speaker: Robyn Ochs. Beyond Binaries: Identity and Sexuality. Cornell.edu (20 april 2016). Geraadpleegd op 11 oktober 2020.
  19. (en) Ochs, Robyn, Rowley, Sarah E. (red) (1 juli 2009). Getting Bi: Voices of Bisexuals Around the World. Bisexual Resources Ctr, Boston. ISBN 9780965388153.
  20. (en) Ochs, Robyn, From your new editor. Bi Women Quarterly; Harvard Library (seq.38) (1 september 2008). Geraadpleegd op 25 oktober 2020.
  21. (en) Dolan, Shelagh, Cambridge Pride brunch marks milestone. Universal Hub (13 juni 2015). Geraadpleegd op 21 oktober 2020.
  22. (en) Staff writer, Robyn Ochs Receives Brenda Howard Award from PFLAG, Queens Chapter. Bimagazine.org (5-2-2012). Gearchiveerd op 31 juli 2013. Geraadpleegd op 21 oktober 2020.
  23. (en) Robyn Ochs receives Susan J. Hyde Activism Award. Thetaskforce.org (31 januari 2009). Gearchiveerd op 13 februari 2012. Geraadpleegd op 21 oktober 2020.
Mediabestanden
Zie de categorie Robyn Ochs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bibliografische informatie