Religie in Iran

Religie in Iran (census 2011)[1]

 sjiitische moslim[2] (89,7%)
 soennitische moslim[3] (9,7%)
 overig[4] (0,3% niet-moslim; 0,3% niet opgegeven), (0,6%)

Dit artikel behandelt religie in Iran.

Geschiedenis

Het zoroastrisme was de belangrijkste religie in Iran tijdens het Achaemenidische Perzische Rijk (550–330 BCE), het Parthische Rijk (247 BCE – 224 CE) en het Sassanidische Rijk (224–651). In 651 veroverde het Kalifaat van de Rashidun Perzië en verspreidde er de islam als de dominante godsdienst. Aanvankelijk was het soennisme de overheersende vorm van de islam, maar na de Mongoolse verovering van Perzië (1219–1221) en de machtsovername van de Safawieden (1500) werd het sjiisme uiteindelijk de dominante versie van de islam die in Iran werd aangehangen.[5]

Demografie

Volgens de Iraanse census (volkstelling) van 2011 geloofde 99.38% van de Iraniërs in de islam, terwijl 0.2% van de bevolking geloofde in een van de drie officieel erkende minderheidsreligies: het christendom, het jodendom en het zoroastrisme.[6][noot 1] Omdat irreligie en andere religies echter niet erkend worden door het Iraanse regime was de werkelijke religieuze demografie van Iran onbekend.[7] Volgens het CIA World Factbook associeerde ongeveer 90–95% van de Iraanse moslims zich met de sjiitische islam, de staatsgodsdienst, en ongeveer 5–10% met de soennitische en soefi takken van de islam.[8] Het christendom, het jodendom en het zoroastrisme zijn officieel erkend en beschermd en hebben enkele voorbehouden zetels in het parlement van Iran.[9] De op een na grootste Joodse gemeenschap in het Midden-Oosten woont in Iran.[10] De grootste twee niet-islamitische minderheden in Iran zijn het bahai-geloof en het christendom.[11] De bahai-gelovigen, die historisch gezien de grootste religieuze minderheid in Iran vormden,[12] zijn tijdens hun bestaan in Iran vervolgd.[13][14][15][16]

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Religion in Iran op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Noten

  1. 0,42% niet opgegeven.

Referenties

  1. Iran Census Results 2011 United Nations
  2. Sjiitische islam: 66.990.595 mensen.
  3. Soennitische islam: 7.244.244 mensen.
  4. Christen: 117.704
    Zoroastriër: 25.271
    Jood: 8.756
    Overig: 49.101
    Niet opgegeven: 205.317
  5. Fensham, F. Charles, "The books of Ezra and Nehemiah" (Eerdmans, 1982) p. 1
  6. 2011 Iranian Population and Housing Census.
  7. آیا آتئیسم در ایران در حال گسترش است؟. BBC Persian.
  8. The World Factbook - Central Intelligence Agency. www.cia.gov. Gearchiveerd op 12 augustus 2008. Geraadpleegd op 22 oktober 2019.
  9. Colin Brock, Lila Zia Levers. Aspects of Education in the Middle East and Africa Symposium Books Ltd, 7 mei 2007 ISBN 1873927215 p. 99
  10. Jewish Population of the World. www.jewishvirtuallibrary.org. Geraadpleegd op 22 oktober 2019.
  11. 2013 Report on International Religious Freedom: Iran. United States Department of State (28 juli 2014). Geraadpleegd op 3 november 2017.
  12. Kavian Milani (2012). The Baha'is of Iran: Socio-Historical Studies, "Baha'i Discourses on the Constitutional Revolution".
  13. United Nations (2005-11-02) Human rights questions: human rights situations and reports of special rapporteurs and representatives General Assembly, Sixtieth session, Third Committee. A/C.3/60/L.45
  14. Akhavi, Shahrough (1980). Religion and Politics in Contemporary Iran: clergy-state relations in the Pahlavi period. SUNY Press, Albany, New York. ISBN 0-87395-408-4.
  15. Tavakoli-Targhi, Mohamed (2001). Anti-Bahá'ísm and Islamism in Iran, 1941–1955. Iran-Nameh 19 (1): 79–124.
  16. Great Britain: Parliament: House of Commons: Foreign Affairs Committee (23 februari 2006). Human Rights Annual Report 2005: First Report of Session 2005–06; Report, Together with Formal Minutes, Oral and Written Evidence. The Stationery Office, p. 85. ISBN 978-0-215-02759-7.
· · Sjabloon bewerken

Afghanistan · Armenië · Azerbeidzjan · Bahrein · Bangladesh · Bhutan · Brunei · Cambodja · China (Tibet) · Cyprus · Egypte · Filipijnen · Georgië · India · Indonesië · Irak · Iran · Israël · Jemen · Jordanië · Kazachstan · Kirgizië · Koeweit · Noord-Korea · Zuid-Korea · Laos · Libanon · Malediven · Maleisië · Mongolië · Myanmar · Nepal · Oezbekistan · Oman · Oost-Timor · Pakistan · Qatar · Rusland · Saoedi-Arabië · Singapore · Sri Lanka · Syrië · Tadzjikistan · Thailand · Turkije · Turkmenistan · Verenigde Arabische Emiraten · Vietnam