Phisalixella

Phisalixella
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Elapoidea
Familie:Pseudoxyrhophiidae
Geslacht
Phisalixella
Nagy, Glaw & Vences, 2010
Phisalixella op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Phisalixella is een geslacht van slangen uit de familie Pseudoxyrhophiidae.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Zoltan T. Nagy, Frank Glaw en Miguel Vences in 2010. Er zijn vier soorten, de slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Heterurus, Stenophis en Lycodryas.[1] Omdat het geslacht pas zeer recentelijk werd benoemd zijn veel soorten nog onder de oude namen bekend.

Verspreiding en habitat

Alle soorten komen voor in delen van Afrika en leven endemisch op het eiland Madagaskar.[1] De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische laaglandbossen en droge tropische en subtropische bossen.

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. Twee soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD) en een soort als 'bedreigd' (Endangered of EN).[2]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied Beschermingsstatus
Phisalixella arctifasciata Duméril, Bibron & Duméril, 1854 Madagaskar
Phisalixella iarakaensis Domergue, 1995 Madagaskar
Phisalixella tulearensis Domergue, 1995 Madagaskar
Phisalixella variabilis Boulenger, 1896 Madagaskar

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties

  1. a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database – Phisalixella.
  2. International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Phisalixella - IUCN Red List.

Bronnen

  • (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Phisalixella - Website Geconsulteerd 10 mei 2021