Bengt Ove Kindvall (Norrköping, 16 mei 1943) is een voormalig Zweeds voetballer die doorgaans als spits speelde. Hij maakte deel uit van het Feyenoord dat in 1970 beslag legde op de Europacup I (tegen Celtic) en de Wereldbeker (tegen Estudiantes de la Plata). Tijdens de Europacup I-finale scoorde hij het beslissende doelpunt.
Kindvall wordt door velen beschouwd als de beste spits die ooit voor Feyenoord heeft gespeeld. De Zweed scoorde in de 144 competitiewedstrijden die hij voor de club speelde 129 doelpunten, een gemiddelde van net geen 0,9 doelpunten per wedstrijd. Lange tijd was hij de maat waaraan elke nieuwe Feyenoordspits werd gemeten.
In 1971 keerde hij naar Zweden terug, waar hij van 1971 tot 1974 bij IFK Norrköping speelde en zijn carrière afsloot bij IFK Göteborg in het seizoen 1974-1975.
Kindvall speelde ook in het Zweedse nationale team. Hij nam deel aan het wereldkampioenschap voetbal 1970 in Mexico en het wereldkampioenschap voetbal 1974 in het toenmalige West-Duitsland. In totaal speelde hij 43 wedstrijden voor het Zweedse nationale team en scoorde zestien doelpunten.
Aan zijn naam is een anekdote verbonden. Voetbalcommentator Herman Kuiphof wist dat Kindvall in het Zweeds niet met een k-klank wordt uitgesproken en noemde de voetballer "Tsjiendwal", wat de juiste uitspraak dichter benaderde. Veel sportliefhebbers dachten echter dat Kuiphof een rare manier van uitspreken had en gaven hem de bijnaam "Tsjuiphof". Het clubblad plaatste hierover een kritisch artikel op de voorpagina onder de titel "Tsjommentaar op Tsjuiphof". Ook het voetbalblad Voetbal International (toen nog een krant) liet zich niet onbetuigd en kopte na de Europacupwinst van Feyenoord: "De Tsjup is in de Tsjuip".
Kindvall was de eerste buitenlandse topscorer in de Nederlandse Eredivisie (seizoen 1967/1968).