Lysisbuffer

Een lysisbuffer is een bufferoplossing die gebruikt wordt om cellen open te breken bij onderzoek naar eiwitten of DNA in de cel. Bijvoorbeeld western blot voor eiwitten of voor DNA-extractie. De meeste lysisbuffers bevatten bufferzouten (bijv tris-HCl) en zouten als NaCl om de pH en osmolariteit van het lysaat te reguleren. Een lysisbuffer bevat altijd een detergent zoals Triton X-100 of natriumdodecylsulfaat (SDS) om de membranen van de cellen op te breken. Voor lysisbuffers die gericht zijn op eiwitextractie, worden vaak proteaseremmers toegevoegd. Lysisbuffers kunnen worden gebruikt op zowel dierlijke als plantaardige weefselcellen.[1]

Toepassing

Lysisbuffers worden ook gebruikt in tests voor aanwezigheid van virussen, zoals de polymerasekettingreactie test voor SARS-CoV-2. Tijdens de COVID-19-crisis werden de testmogelijkheden beperkt door gebrek aan lysisbuffer zoals benodigd voor de testprocedure van de firma Hoffman-La Roche.[2] Uiteindelijk werd het specifieke recept voor de lysisbuffer ten behoeve van corona-test-kits vrijgeven door Roche.[3] Generieke receptuur voor lysisbuffer is algemeen beschikbaar en niet beschermd door een patent.[4]

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Lysis buffer op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ (en) Posch, Anton (1 december 2014). Sample preparation guidelines for two-dimensional electrophoresis. Archives of Physiology and Biochemistry 120 (5): 192–197. ISSN: 1744-4160. PMID 25211021. DOI: 10.3109/13813455.2014.955031.
  2. ↑ 'Bijna-monopolie van farmaceut Roche leidt tot tekort aan coronatests'. nos.nl. Geraadpleegd op 26 maart 2020.
  3. ↑ Marjon Bolwijn, Roche komt toch over de brug met receptuur vloeistof coronatest. de Volkskrant (27 maart 2020). Geraadpleegd op 27 maart 2020.
  4. ↑ 'Veel extra testcapaciteit beschikbaar voor coronapatiënten'. nos.nl. Gearchiveerd op 26 maart 2020. Geraadpleegd op 26 maart 2020.