Lagrange-polynoom

Lagrange-polynomen worden in de numerieke wiskunde gebruikt om van een onbekende functie waarvan maar in een eindig aantal punten x 0 , x 1 , , x n {\displaystyle x_{0},x_{1},\ldots ,x_{n}} de functiewaarde bekend is, de waarde in tussengelegen punten kan worden geïnterpoleerd. Hierbij wordt een lineaire combinatie van polynomen gebruikt, de lagrange-polynomen. Deze polynomen horen bij de punten x i {\displaystyle x_{i}} , en wel zo dat het i {\displaystyle i} -de polynoom i {\displaystyle \ell _{i}} de waarde 1 heeft in het punt x i {\displaystyle x_{i}} en de waarde 0 in de overige punten. De coëfficiënten van de lineaire combinatie zijn dan juist de bekende functiewaarden in de betreffende punten. De functiewaarde van de lineaire combinatie in een tussengelegen punt x {\displaystyle x} , is een benadering van de onbekende functiewaarde in x {\displaystyle x} .

De lagrange-polynomen zijn naar Joseph-Louis Lagrange genoemd, maar werden voor het eerst in 1779 door Edward Waring beschreven en in 1783 door Leonhard Euler herontdekt.

Definitie

De lagrange-polynomen, die bij de n + 1 {\displaystyle n+1} punten x 0 , x 1 , , x n {\displaystyle x_{0},x_{1},\ldots ,x_{n}} horen, zijn de n + 1 {\displaystyle n+1} polynomen i {\displaystyle \ell _{i}} van de graad n {\displaystyle n} , gedefinieerd door

i ( x ) = j = 0 , j i n x x j x i x j . {\displaystyle \ell _{i}(x)=\prod _{j=0,j\neq i}^{n}{\frac {x-x_{j}}{x_{i}-x_{j}}}.}

Eigenschappen

Voor het lagrange-polynoom i {\displaystyle \ell _{i}} geldt:

i ( x i ) = 1 {\displaystyle \ell _{i}(x_{i})=1}

en

i ( x k ) = 0 , voor  k i {\displaystyle \ell _{i}(x_{k})=0,\quad {\text{voor }}k\neq i} .

Het lagrange-polynoom i {\displaystyle \ell _{i}} is het unieke n {\displaystyle n} -de-graadspolynoom dat aan de bovenstaande eigenschap voldoet, dat wil zeggen

i ( x ) = k = 0 n λ j k x k {\displaystyle \ell _{i}(x)=\sum _{k=0}^{n}\lambda _{jk}x^{k}}

is de unieke oplossing van het stelsel van lineaire vergelijkingen

k = 0 n λ j k x i k = δ i j {\displaystyle \sum _{k=0}^{n}\lambda _{jk}x_{i}^{k}=\delta _{ij}}

waarbij δ i j {\displaystyle \delta _{ij}} het symbool is voor de kroneckerdelta.

Toepassing

Als van de functie f {\displaystyle f} de functiewaarde in de n + 1 {\displaystyle n+1} punten x 0 , x 1 , , x n {\displaystyle x_{0},x_{1},\ldots ,x_{n}} bekend is, kan f {\displaystyle f} door het n {\displaystyle n} -de-graadspolynoom

L ( x ) = i = 0 n f ( x i ) i ( x ) {\displaystyle L(x)=\sum _{i=0}^{n}f(x_{i})\ell _{i}(x)}

worden benaderd.