Kruisvluchtwapen

Een kruisvluchtwapen (de benaming kruisraket is minder juist omdat er meestal geen raketaandrijving aan te pas komt: het is eigenlijk een bestuurbare vliegende bom;^[1] Engels: Cruise Missile, ook wel Air Launched Cruise Missile, afgekort ALCM) is een geleid wapen met een conventionele of nucleaire explosieve lading dat na lancering in een horizontale baan, met geleiding en voortstuwing over het volledige traject, naar zijn doel vliegt. Dit in tegenstelling tot een ballistisch wapen, dat na een korte geleide voortstuwingsfase een ongeleid ballistisch traject volgt.

De Duitse Fieseler Fi 103, bekend geworden als V1 en in de Tweede Wereldoorlog ingezet tegen Engelse en Belgische steden, wordt algemeen als het eerste van deze categorie wapens (toen aangeduid als vliegende bom of robotvliegtuig) gezien. Met moderne kruisvluchtwapens als de Amerikaanse Tomahawk kunnen vanaf schepen, onderzeeboten en vliegtuigen doelen op meer dan 1500 km afstand met grote nauwkeurigheid aangevallen worden.

Zie ook

Komitee Kruisraketten Nee
NAVO-dubbelbesluit
V1 (wapen)
3M-54 Kalibr
BrahMos
Martin Matador TM-61
North American Navaho SM-64
Northrop Snark SM-62
AGM-28 Hound Dog
Martin Mace TM-76
Tomahawk
AGM-129 ACM

Externe link

(en) Website Federation of American Scientists: Cruise Missiles

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Kruisraket is de populaire benaming voor een kruisvluchtwapen sinds de politieke commotie naar aanleiding van het NAVO-dubbelbesluit in 1979 toen er nucleaire Amerikaanse Tomahawks gestationeerd zouden gaan worden op bases bij onder meer Florennes en Woensdrecht. Het begrip kruisraket is echter een in technisch opzicht onjuiste aanduiding voor kruisvluchtwapens die geen raket zijn omdat daarbij geen raketmotor wordt toegepast, eventuele startraketten daargelaten.

Mediabestanden