Kim Yong-nam

Niet te verwarren met Kim Jong-nam (1971), een Noord-Koreaans politicus en zoon van Kim Jong-il.
Kim Yong-nam
Kim Yong-nam
Geboren 4 februari 1928
Vlag van Noord-Korea Myŏngch'ŏn-gun
Politieke partij Koreaanse Arbeiderspartij
Handtekening Handtekening
Voorzitter van het Presidium van de Opperste Volksvergadering
Aangetreden 5 september 1998
Einde termijn 11 april 2019
Leider(s) Kim Jong-il
Kim Jong-un
Premier Hong Song-nam
Pak Pong-ju
Kim Yong-il
Choe Yong-rim
Pak Pong-ju
Voorganger Yang Hyong-sop
Opvolger Choe Ryong-hae
Portaal  Portaalicoon   Politiek


Politiek in Noord-Korea


Politiek van Noord-Korea



Eeuwig president
Kim Il-sung († 1994)

Voorzitter van de
Commissie voor Staatszaken

Kim Jong-un

Premier (lijst)
Kim Tok-hun


Opperste Volksvergadering

Voorzitter
Choe Ryong-hae


Kabinet
Kabinet Kim Tok-hun


Politieke partijen


Bestuurlijke indeling
Provincies


Massaorganisaties

Portaal
Portaalicoon Politiek & Korea Portaalicoon

Kim Yong-nam (Chosŏn'gŭl: 김영남) (district Myŏngch'ŏn-gun (provincie Hamgyŏng-pukto), 4 februari 1928) is een Noord-Koreaans staatsman. Van 5 september 1998 tot 11 april 2019 was hij voorzitter van het Presidium van de Opperste Volksvergadering en in die functie het de jure staatshoofd, naast Kim Jong-il en Kim Jong-un, van Noord-Korea.[1]

Biografie

In de jaren vijftig studeerde Kim Yong-nam in de Sovjet-Unie en was hij vicevoorzitter van het Comité voor Buitenlandse Culturele Relaties en vicevoorzitter van het Nationaal Comité voor de Bescherming van de Vrede. In 1956 werd hij sectiechef Buitenlandse Zaken bij het Centraal Comité van de Koreaanse Arbeiderspartij (CND). In 1961 werd hij vicevoorzitter van de CND in Zuid-Hamgyong. In 1972 werd hij voorzitter van de sectie Buitenlandse Zaken.

In de jaren zeventig, tachtig en negentig vergezelde hij president Kim Il-sung bij diens buitenlandse reizen.

Omstreeks 1970 werd Kim Yong-nam in het Centraal Comité van de CND gekozen en in 1980 in het Politbureau. In 1983 werd hij minister van Buitenlandse Zaken van Noord-Korea, een post die hij tot 1998 bleef bekleden. Op 5 september 1998 werd hij geïnstalleerd als staatshoofd.

In december 2011 ontving hij de schaarse buitenlandse gasten na het overlijden van Kim Jong-il, onder wie de weduwe van de vroegere Zuid-Koreaanse president Kim Dae-jung. Op 9 februari 2018 leidde hij voor de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Pyeongchang een 22-koppige delegatie[2].

Voorganger:
Ho Dam
Minister van buitenlandse zaken van de Democratische Volksrepubliek Korea
1983-1998
Opvolger:
Paek Nam Sun
Voorganger:
Yang Hyong-sop
Voorzitter van het presidium van de opperste volksvergadering van de Democratische Volksrepubliek Korea
1998–2019
Opvolger:
Choe Ryong-hae
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Het aanwijzen van het Staatshoofd van de Democratische Volksrepubliek Korea geeft op dit moment ruimte voor discussie. Dit door de unieke situatie die er in het land heerst. Volgens de grondwet is namelijk Kim Il-sung nog steeds staatshoofd. Hiermee is hij het enige overleden staatshoofd ter wereld. Van de nog levende machthebbers kunnen verschillende personen worden gezien als staatshoofd. Ten eerste Kim Yong-nam, de voorzitter van het presidium van de Opperste Volksvergadering. In een 'normale' communistische staat vormt die vergadering namelijk de hoogste autoriteit van het land. In Noord-Korea echter niet, daar vormt grondwettelijk gezien de Nationale Defensiecommissie het hoogste gezag. De voorzitter van deze commissie, Kim Jong-un wordt daarom in veel landen erkend als leider van Noord-Korea. Kim Jong-un vervult echter geen politieke, maar enkel militaire functies.
  2. Staatshoofd Noord-Korea naar opening Winterspelen NOS, 4 februari 2018. Gearchiveerd op 17 oktober 2021.
  • North Korea, a political handbook door: Tai Sung An (1983)
  • North Korea Trough the Looking Glass door: Kongdan Oh en Ralph C. Hassig (1999?)