Internationaal Comité van het Rode Kruis

Internationaal Comité van het Rode Kruis
Sinds 1863
Embleem van het Rode Kruis
Nobelprijs	Vrede
Jaar	1917, 1944, 1963
Samen met	Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen (in 1963)

Het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC) is een neutrale en onafhankelijke humanitaire instelling met hoofdzetel in Genève, Zwitserland.

Beschrijving

Het Comité tracht op basis van de Verdragen van Genève de slachtoffers van internationale oorlogen en burgeroorlogen te beschermen en bij te staan. Het opereert als neutrale tussenpersoon in geval van gewapende conflicten en onlusten. Het Comité bewaakt de toepassing van de internationale humanitaire conventies, verspreidt kennis erover en werkt aan de ontwikkeling ervan. Tot slot biedt het Internationale Comité van het Rode Kruis humanitaire hulp aan oorlogsslachtoffers, spoort vermiste personen op, probeert gescheiden families te herenigen en bezoekt gevangenen.

In 1917,^[1] 1944 en 1963 kreeg de instelling de Nobelprijs voor de Vrede;^[2] en in 1996 kreeg de organisatie de Balzan Prijs.

Israël

Facilitering 'Pay for Slay'-beleid PA

De Palestijnse Autoriteit (PA) kondigde in december 2023 aan, dat de Palestijnen die in Israël wegens terrorisme of daarvan worden beschuldigt gevangen zitten, en gevangenen die nieuwe formulieren moeten indienen om hun salarissen van de PA in 2024 te blijven ontvangen, dit onmiddellijk via het Internationaal Comité van het Rode Kruis (ICRC) moeten laten regelen. Het ICRC verklaarde dat dergelijke documenten over de hele wereld worden verstrekt als onderdeel van hun humanitaire activiteit, en ontkend elke betrokkenheid bij de stipendia van de PA. Directeur van de PLO-commissie voor gevangenenzaken Qadura Fares erkende dat die documenten nodig zijn om vast te kunnen stellen welke gevangene voor het ontvangen van salaris in aanmerking komt.^{[3] [4] [5]}

Leden

Onder meer volgende personen zetelden in het Comité:

• Pauline Chaponnière-Chaix (1850-1934), Zwitsers maatschappelijk werkster, verpleegkundige en feministe^[6]
• Marguerite Frick-Cramer (1887-1963), Zwitserse historica^[7]
• Alfred Gautier (1858-1920), Zwitsers advocaat, rechter en hoogleraar^[8]