Edwidge Danticat

Edwidge Danticat
Edwidge Danticat, september 2019
Algemene informatie
Volledige naam Edwidge Danticat
Geboren 19 januari 1969
Geboorteplaats Port-au-Prince
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1994 - heden
Bekende werken Breath, Eyes, Memory (1994)
Krik? Krak! (1996)
The Farming of Bones (1998)
The Dew Breaker (2004)
(en) IMDb-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Edwidge Danticat (Port-au-Prince, 19 januari 1969)[1] is een Haïtiaans-Amerikaanse romanschrijver en schrijver van korte verhalen. Haar eerste roman, Breath, Eyes, Memory, werd in 1994 gepubliceerd en in 1998 geselecteerd voor Oprah's Book Club. Danticat heeft sindsdien verschillende boeken geschreven of geredigeerd en heeft vele prijzen en onderscheidingen ontvangen. In het najaar van 2023 werd zij Wun Tsun Tam Mellon Professor of the Humanities bij de afdeling African American and African Diaspora Studies aan Columbia University.[2]

Biografie

Danticat werd geboren in de Haïtiaanse hoofdstad Port-au-Prince. Toen ze 12 jaar oud was, emigreerde haar vader André naar New York, twee jaar later gevolgd door haar moeder Rose.[3] Hierdoor werden Danticat en haar jongere broer, ook André genaamd, opgevoed door haar oom en tante. Toen haar in een interview werd gevraagd naar de tradities in haar kindertijd, noemde ze het vertellen van verhalen, de kerk en het voortdurend bestuderen van schoolmateriaal als onderdeel van het opgroeien.[4] Hoewel haar formele opleiding in Haïti in het Frans was, sprak ze thuis Haïtiaans Creools.[5]

Danticat begon op negenjarige leeftijd met schrijven, nog in Haïti.[6] Later schreef ze nog een verhaal over haar immigratie-ervaring voor New Youth Connections, "A New World Full of Strangers". In de inleiding van Starting With I, een bloemlezing van verhalen uit het tijdschrift, schreef Danticat: "Toen ik klaar was met het [immigratie]stuk, voelde ik dat mijn verhaal nog niet af was, dus schreef ik een kort verhaal, dat later een boek werd, mijn eerste roman: Adem, Ogen, Geheugen. Schrijven voor New Youth Connections had me een stem gegeven."[7]

Na haar afstuderen aan de Clara Barton High School in Brooklyn, New York, ging Danticat naar het Barnard College in New York, waar ze in 1990 afstudeerde op Phi Beta Kappa.[8] Aanvankelijk was ze van plan om verpleegkundige te worden, maar haar liefde voor schrijven won het en ze behaalde een bachelor in Franse literatuur.[9] In 1993 behaalde ze een Master of Fine Arts in 'Creatief Schrijven' aan de Brown University.[9]

Danticat is een groot pleitbezorger van kwesties die Haïtianen in het buitenland en in Haïti zelf aangaan. In 2009 werkte ze mee aan Poto Mitan: Haitian Women Pillars of the Global Economy, een documentaire over de impact van de mondialisering op vijf Haïtiaanse vrouwen van verschillende generaties.[10]

Danticat trouwde in 2002 en kreeg twee kinderen.[9] Hoewel Danticat in de Verenigde Staten woont, beschouwt ze Haïti nog steeds als haar thuis. Tot op heden bezoekt ze Haïti nog steeds van tijd tot tijd en ze heeft altijd het gevoel gehad dat ze het land nooit heeft verlaten.[11]

Thema's

Speaking, 2019
Edwidge Danticat in 2019

In het werk van Edwidge Danticat zijn drie thema's prominent aanwezig: nationale identiteit, moeder-dochterrelaties en diasporapolitiek.

Prijzen en onderscheidingen

Danticat heeft prijzen gewonnen van de tijdschriften Essence en Seventeen. Ze werd in het tijdschrift Harper's Bazaar uitgeroepen tot "1 van de 20 mensen in hun twintiger jaren die een verschil zullen maken".[12] Ze werd vermeld in The New York Times Magazine als een van de "30 onder de 30" mensen om te volgen[13][12] en ze werd door het tijdschrift Jane in 2007 uitgeroepen tot een van de "15 vrouwen met het meeste lef".[12]

  • 1994: Fiction Award The Caribbean Writer
  • 1995: Woman of Achievement Award, Barnard College
  • Pushcart Short Story Prize voor Between the Pool and the Gardenia
  • 1995: National Book Award nomination voor Krik? Krak!
  • 1996: Granta magazine Best Young American Novelists[14]
  • Lila-Wallace-Reader's Digest Grant
  • 1999: American Book Award voor The Farming of Bones
  • The International Flaiano Prize voor literatuur
  • The Super Flaiano Prize voor The Farming of Bones
  • 2005: The Story Prize voor The Dew Breaker
  • 2005: Anisfield-Wolf Book Award[15] voor "The Dew Breaker"
  • 2007: National Book Award nomination voor Brother, I'm Dying
  • 2007: The National Book Critics Circle Award voor Brother, I'm Dying
  • 2008: Dayton Literary Peace Prize voor Brother, I'm Dying
  • 2008: Hurston/Wright Foundation Legacy Award voor Brother, I'm Dying
  • 2009: MacArthur Fellows Program Genius grant
  • 2009: The Nicolas Guillen Philosophical Literature Prize, Caribbean Philosophical Association
  • 2011: Langston Hughes Medal, City College of New York
  • 2011: OCM Bocas Prize for Caribbean Literature voor Create Dangerously
  • 2012: Smith College Honorary Degree
  • 2013: Yale University Honorary Degree[16]
  • 2014: Andrew Carnegie Medal for Excellence in Fiction, shortlist voor Claire of the Sea Light[17]
  • 2014: PEN Oakland awards – Josephine Miles Literary Award
  • 2017: Honorary Doctor of Letters (DLitt) graad van de University of the West Indies Open Campus[18][19]
  • 2017: Neustadt International Prize for Literature[20]
  • 2018: Presidents Award, St. Martin Book Fair[21]
  • 2019: National Book Critics Circle Award (Fiction) winnaar voor Everything Inside[22]
  • 2020: The Story Prize voor Everything Inside[23]
  • 2020: Vilcek Foundation Prize in Literature[24]
  • 2023: PEN/Malamud Award for Excellence in the Short Story[25]

Werken

Romans

  • Breath, Eyes, Memory (1994)
  • The Farming of Bones (1998)
  • The Dew Breaker (2004)
  • Claire of the Sea Light (2013)
  • The Once and Future Dead (Knopf, 2025)

Korte verhalen

  • Krik? Krak! (1996)
  • Everything Inside (2019)

Kinderen/jeugd

  • Behind the Mountains (roman voor jongvolwassenen, 2002)
  • Anacaona: Golden Flower, Haiti, 1490 (roman voor jongvolwassenen, 2005)
  • The Last Mapou (kinderboek, januari 2013)
  • Untwine (roman voor jongvolwassenen, oktober 2015)

Bloemlezingen

  • The Butterfly's Way (redacteur bloemlezing)
  • Best American Essays, 2011 (redacteur bloemlezing, oktober 2011)
  • Haiti Noir 2: The Classics (redacteur bloemlezing, januari 2014)

Non-fictie

  • After the Dance: A Walk Through Carnival in Jacmel, Haiti (reisboek, 2002)
  • Brother, I'm Dying (memoires/sociale kritiek, 2007)
  • Create Dangerously: The Immigrant Artist at Work (essay-collectie, 2010)
  • Eight Days: A Story of Haiti (prentenboek, 2010)
  • Tent Life: Haiti (essay-bijdrage, 2011)
  • Haiti Noir (redacteur bloemlezing, 2011)
  • Mama's Nightingale (prentenboek, september 2015)
  • The Art of Death (biografie, juli 2017)
  • My Mommy Medicine (prentenboek, februari 2019)
  • We're Alone (essays, Graywolf Press, najaar 2024)

Films/documentaires

  • The Agronomist - producent, 2003
  • Poto Mitan – auteur/verteller, 2009
  • Girl Rising (Haïti) – auteur, 2013
  • Beloved - actrice, 1998
  • The Manchurian Candidate - actrice, 2004
  • Stones in the Sun - actrice, 2012

Vertalingen in het Nederlands

  • Adem, ogen, herinnering (vertaling van Breath, eyes, memory. Wereldbibliotheek, Amsterdam, cop. 1995)
  • Krik? Krak! (vertaling van Krik? Krak! Wereldbibliotheek, Amsterdam, cop. 1996)
  • Land voor de levenden (vertaling van The farming of bones. Wereldbibliotheek, Amsterdam, 1999)
  • Vaarwel broer (vertaling van Brother, I'm dying. De Bezige Bij, Amsterdam, 2008)
  • De dauwbreker (vertaling van The dew breaker. De Bezige Bij, Amsterdam, 2010 )
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Edwidge Danticat op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ Jaggi, Maya, Island Memories (Profile: Edwidge Danticat). The Guardian (20 november 2004). Geraadpleegd op 2 oktober 2023.
  2. ↑ Columbia University, African American and African Diaspora Studies, Edwidge Danticat
  3. ↑ Jaggi, Maya, Island Memories (Profile: Edwidge Danticat). The Guardian (20 november 2004). Geraadpleegd op 2 oktober 2023. .
  4. ↑ Adisa, Opal Palmer (2009). Up Close and Personal: Edwidge Danticat on Haitian Identity and the Writer's Life. African American Review 43 (2/3): 345–355; here: 346. DOI: 10.1353/afa.2009.0004.
  5. ↑ Behind the Books: A Conversation with Edwidge Danticat. Random House (1998). Gearchiveerd op 4 november 2008. Geraadpleegd op 13 mei 2013.
  6. ↑ Munro, Martin. Edwidge Danticat: A Reader's Guide. University lished by Youth Communication, "Inside Out: A Brief Biography of Edwidge Danticat", p. 16.
  7. ↑ Starting with I: Personal Essays by Teenagers. Persea Books (1997), xii.
  8. ↑ Lawrence, Fred, Celebrated Author Edwidge Danticat Retraces the Arc of Her Literary Genius | Transcript. Key Conversations with Phi Beta Kappa. The Phi Beta Kappa Society (4 oktober 2019). Gearchiveerd op 7 februari 2022. Geraadpleegd op 1 oktober 2023.
  9. ↑ a b c Harvey, Charlotte Bruce, Haiti's Storyteller. Brown Alumni Magazine (January 2011). Geraadpleegd op 10 mei 2013.
  10. ↑ Haitian women pillars of the global economy. Poto Mitan. Geraadpleegd op 10 mei 2013.
  11. ↑ Adisa, Opal Palmer. Up Close and Personal: Edwidge Danticat on Haitian Identity and the Writer's Life. African American Review 43 (2/3): 345–355; here: 345.
  12. ↑ a b c Postigo, Daniela, Author Danticat MFA'93 returns to campus for reading. Brown Daily Herald (21 september 2007). Geraadpleegd op 4 oktober 2023.
  13. ↑ Jaggi, Maya, Island Memories (Profile: Edwidge Danticat). The Guardian (20 november 2004). Geraadpleegd op 13 augustus 2018.
  14. ↑ "Best of Young American Novelists" Granta 54, Summer 1996.
  15. ↑ Anisfield-Wolf Book Awards – The 80th Annual.
  16. ↑ Hua, Cynthia, "University Confers 3,084 Degrees at 312th Commencement", 20 mei 2013. Geraadpleegd op 21 mei 2013.
  17. ↑ Hillel Italie, Tartt, Goodwin awarded Carnegie medals. Seattle Times (30 juni 2014). Gearchiveerd op 15 juli 2014. Geraadpleegd op 2 oktober 2023. (gearchiveerd)
  18. ↑ "The UWI to confer 12 honorary degrees at 2017 graduation ceremonies", The University of the West Indies Open Campus October 2, 2023 (gearchiveerd).
  19. ↑ "The UWI 2017 Honorary Graduands", The University of the West Indies Open Campus (gearchiveerd).
  20. ↑ Edwidge Danticat is 2018 Winner of Prestigious Neustadt International Prize for Literature. The Neustadt Prize (9 november 2017). Geraadpleegd op 2 oktober.
  21. ↑ Earl Lovelace, Edwidge Danticat receive the Presidents Award from St. Martin Book Fair 2018, House of Nehesi Publishers, 12 juni 2018
  22. ↑ Beth Parker, Announcing the 2019 Award Winners. bookcritics.org (March 12, 2020). Geraadpleegd op 2 oktober3.
  23. ↑ Author Edwidge Danticat wins $20,000 Story Prize. Associated Press (February 26, 2020). Geraadpleegd op 2 oktober.
  24. ↑ (en) Edwidge Danticat. Vilcek Foundation. Geraadpleegd op 2 oktober.
  25. ↑ The PEN/Malamud Award Ceremony 2023