Cleviet

Het cleviet-monster waaruit Ramsay voor het eerst helium heeft gewonnen, in de verzameling van University College London.[1]

Cleviet is een onzuivere vorm van het uraniumbevattende uraniniet (Uranium(IV)oxide UO2, 'pekblende'); een sterk radioactief erts dat voornamelijk in Noorwegen gevonden wordt. In cleviet is rond de 10% van het uranium vervangen door zeldzame aardmetalen.[2] Het is vernoemd naar de Zweedse scheikundige Per Teodor Cleve.

Cleviet was de eerste bekende aardse bron van helium, dat ontstaat door alfa-verval van het uranium, en blijft opgesloten in het mineraal. In 1895 was het eerste heliummonster verkregen door de latere Nobelprijswinnaar William Ramsay, toen hij Cleviet met zwavelzuur behandelde.[3] Datzelfde jaar voerden Cleve en Abraham Langlet onafhankelijk van Ramsay hetzelfde experiment uit.

Een variant die relatief veel thorium bevat wordt bröggeriet genoemd.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Cleveite op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. ↑ (en) Kirk, Wendy L., Cleveite (not Clevite) and helium. University College London Geraadpleegd op 18 augustus 2017. Gearchiveerd op 20 april 2023.
  2. ↑ (en) Cleveite op Mindat.org
  3. ↑ (en) Rayleigh, Robert and John Strutt, 1904, The Becquerel rays and the properties of radium, London, E. Arnold