Charles Bargue

Charles Bargue
Zelfportret (vermoedelijk)
Persoonsgegevens
Geboren voormalig 1e arrondissement van Parijs, 31 maart 1825
Overleden 14e arrondissement van Parijs, 6 april 1883
Geboorteland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Nationaliteit Franse
Beroep(en) kunstschilder, lithograaf
Oriënterende gegevens
Leermeester Jean-Léon Gérôme
Stijl(en) Oriëntalisme
Bekende werken Cours de dessin
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Charles Bargue (Parijs, ca. 1826/1827[1] – Parijs, 6 april 1883) was een Franse schilder en lithograaf, bekend om de invloedrijke tekenles (Cours de dessin) die hij in samenwerking met Jean-Léon Gérôme ontwierp.

Biografie

Bargue was een leerling van Gérôme en wordt geroemd voor zijn opmerkelijke techniek en oog voor detail. Mede als gevolg van zijn relatief vroege overlijden heeft Bargue een bescheiden oeuvre achter gelaten. Er zijn ongeveer vijftig schilderijen van hem bekend waarvan ongeveer de helft nog is te lokaliseren. De meeste van deze schilderijen bevinden zich in privé collecties. Zijn vroege werken kenmerken zich door scenes passend bij het Oriëntalisme, zijn latere werken zijn historische scenes die teruggaan naar de Franse achttiende eeuw.

In 1848 exposeerde Bargue met een schilderij op de Parijse Salon en in 1869 exposeerde hij op de Salon met twee lithografieën.[2][3]

In 1852 verzorgde Bargue de lithografieën van de tekeningen van Henri de Montaut voor het album Bagnères de Bigorre - Le Casino. Een album met landschappen uit de Pyreneeën.[4]

Cours de dessin

In zijn Cours de dessin, door Goupil & Cie gepubliceerd tussen 1866 en 1871, waren 197 losse lithografieën te zien. De tekencursus bestaat uit drie delen, tekeningen naar afgietsels, master tekeningen en mannelijke modellen. De cursus was gericht op beginnende studenten aan de kunstacademie. Door het kopiëren van de lithografieën leerde ze uiteindelijk om ook objecten en personen uit hun directe omgeving na te tekenen. Van onder meer Pablo Picasso en Vincent van Gogh is bekend dat zij gebruik hebben gemaakt van de technieken van Bargue en Gérôme.

In een brief van Van Gogh aan zijn broer Theo zegt hij hier zelf over:

Veel naaktstudies heb ik nog niet doch er zijn er bij die bijzonder veel hebben van de Bargues, zijn zij daarom minder oorspronkelijk? Het komt misschien veeleer omdat ik door de Bargues de natuur onder de oogen heb leeren zien.

Werken

  • De schildwacht, 1872
    De schildwacht, 1872
  • Een Bashi-Bazouk, 1875
    Een Bashi-Bazouk, 1875
  • Hoofd van jongeman, (Studie) circa 1876
    Hoofd van jongeman, (Studie) circa 1876
  • De Albanese schildwacht, 1876
    De Albanese schildwacht, 1876
  • De Albanese schildwacht in Caïro, 1877
    De Albanese schildwacht in Caïro, 1877
  • Het schaakspel, jaartal onbekend
    Het schaakspel, jaartal onbekend
Mediabestanden
Zie de categorie Charles Bargue van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Mediabestanden
Zie de categorie Bargue-Gérôme Drawing Course I van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel, of een eerdere versie daarvan, bevat tekst afkomstig uit een bron die zich in het publiek domein bevindt: (en) Gerald M. Ackerman. Charles Bargue with the collaboration of Jean-Leon Gérôme: Drawing Course. .
  • Dit artikel, of een eerdere versie daarvan, bevat tekst afkomstig uit een bron die zich in het publiek domein bevindt: Vincent van Gogh, April 82. www.vangoghletters.org (6 april 1882). .
  • (en) Glueck, Grace, "ART REVIEW; In the Days When Artists Were Taught How to Draw", The New York Times, 26 december 2003.
  • (en) Hoeber, Arthur (1 november 1916). Painting of the Nineteenth Century in France, Belgium, Italy and Spain. Fine Arts Journal 34: 540

  1. Het RKD geeft 1825 als geboorte jaar. Gearchiveerd op 21 februari 2023.
  2. (fr) Exposant Bargue, Charles 1848. Musee Orsay. Gearchiveerd op 9 december 2019.
  3. (fr) Exposant Bargue, Charles 1869. Musee Orsay. Gearchiveerd op 9 december 2019.
  4. (fr) Notice bibliographique. Catalogue numérisé de la BNF. Gearchiveerd op 5 april 2022.
Bibliografische informatie