Chanson

Een chanson is simpelweg het Franse woord voor 'lied', en is daarmee de benaming voor de populairste, meest eigen stijl van Franse zangkunst. Het heeft vaak een poëtisch-verhalende vorm. Een beoefenaar van het chanson wordt in het Nederlands een chansonnier genoemd.^[1] Chansons bestaan in traditionele en meer moderne vormen. Een van de begeleidende instrumenten van een traditioneel Frans chanson is de accordeon. Ook anderstalige verhalende liederen worden vaak aangeduid met chanson. De Nederlandse vertaling van het woord chanson, luisterlied, wordt toegeschreven aan Ernst van Altena en aan Jules de Corte.

Chanson is een zeer oud begrip: in de middeleeuwen werd het gebruikt om de liederen mee aan te duiden die de troubadours zongen, vaak als uitdrukking van de hoofse liefde. In de renaissance bestond het genre ook nog en was het een polyfoon lied met een melodieuze tekst en veel onomatopeeën.

Zie ook

Chansonnier, een lijst van bekende chansonniers.

Literatuur

Ignace Schretlen: Ik droom alleen wat minder, boek over thema's in het Franse chanson van na de Tweede Wereldoorlog, 1978
Ignace Schretlen: Voor elk woord een gevoel. over het Franse chanson in Canada, en over vijf Franse chansonniers die na mei 68 zijn opgekomen, 1980
Ignace Schretlen: Alles eindigt met een lied, hoofdstukken over Gilbert Bécaud, Charles Aznavour, Barbara, Jean Ferrat en Georges Moustaki, 1981
Bart Van Loo: Chanson, een gezongen geschiedenis van Frankrijk, De Bezige Bij, 2011
Matthijs van Nieuwkerk Rob Kemps ‘Chansons!, op zoek naar het Franse lied door de straten van Parijs’ Meulenhoff, 2021