Cahokia

Dit artikel gaat over de oude Indiaanse plaats. Zie Cahokia (Illinois) voor de moderne plaats die 16 kilometer zuidwestelijker ligt.

Cahokia
Werelderfgoed cultuur

Land	Verenigde Staten
Coördinaten	38° 39′ NB, 90° 4′ WL
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	iii, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	198
Inschrijving	1982 (6e sessie)
Kaart

UNESCO-werelderfgoedlijst

Cahokia is de locatie van een oude Indiaanse stad van de Mississippicultuur die van ongeveer 650 tot 1400 bestond. De stad lag aan de Mississippi, nabij het huidige Collinsville en was in zijn periode de grootste stad ten noorden van de Rio Grande.

Het oppervlak van Cahokia besloeg 8,9 km². Hierop waren 120 kunstmatige aarden heuvels (mounds) door 'moundbuilders' aangelegd, waarvan er nog tachtig behouden zijn. De grootste heuvel is Monks Mound, bestaande uit vier verdiepingen en groter dan de Grote Piramide van Gizeh. Monks Mound is met een oppervlakte van 5 ha en een hoogte van 30 m de grootste prehistorische aarden heuvel op het Noord-Amerikaanse continent.

Cahokia Mounds is een treffend voorbeeld van een complexe chiefdom-samenleving met veel grafheuvel-centra en tal van afgelegen gehuchten en dorpen. Op haar hoogtepunt tussen 1050 en 1150 telde deze agrarische samenleving waarschijnlijk 10.000-20.000 bewoners

Cahokia staat op de Werelderfgoedlijst en is aangemerkt als een National Historic Landmark.