Bibiane Schoofs

Bibiane Schoofs
Fed Cup 2019
Persoonlijke informatie
Bijnaam Bibi
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Rhenen
Geboortedatum 13 mei 1988
Woonplaats Ede
Lengte 1,70 m
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 638.502 US dollar
Coach Sven Vermeulen
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 386–261
Titels 0 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 142e (11 juni 2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 226–132
Titels 4 WTA, 23 ITF
Hoogste positie 77e (6 november 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2018)
Laatst bijgewerkt op: 4 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2005 875 637
2006 989 –
2007 937 –
2008 434 548
2009 640 557
2010 488 538
2011 160 799
2012 204 624
2013 – 1016
2014 596 –
2015 635 940
2016 574 –
2017 203 227
2018 209 86
2019 149 133
2020 199 97
2021 345 157
2022 963 607
2023 931 77

Bibiane Schoofs (Rhenen, 13 mei 1988) is een tennisspeelster uit Nederland. Op 5 juli 2014 trad zij in het huwelijk – daarna speelde zij tot september 2016 onder de naam Bibiane Weijers. In december 2016 werd zij nationaal enkelspelkampioene onder de naam Schoofs.[1][2]

Zij heeft acht ITF-toernooien in het enkelspel op haar naam geschreven, waarvan drie in 2011. In het dubbelspel heeft zij 21 ITF-toernooizeges, waarvan vier in 2018. Op haar 29e won zij haar eerste WTA-titel in het dubbelspel, op het Challenger-toernooi van Mumbai 2017.[3][4] In januari 2018 won zij haar eerste WTA-titel in het dubbelspel op International-niveau op het toernooi van Auckland.[5]

Loopbaan

Jeugd

Schoofs startte met tennis met haar vader in Veenendaal toen zij vier jaar oud was. Op haar zesde werd zij lid van de Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond en toen zij acht jaar was, had zij haar eerste districtskampioenschap gewonnen. In 2000 versloeg zij Michaëlla Krajicek tijdens het Nederlands Jeugdkampioenschap.

Schoofs trainde met het Nederlandse nationale team tot haar 18e. In die jaren won zij verscheidene jeugdtoernooien, zowel op nationaal als op internationaal niveau. Op haar 14e won zij de Europese en de wereldtitel (meisjes tot en met veertien jaar) met het nationale team (Michaëlla Krajicek en Marrit Boonstra).[6] Begin 2006 stond zij nummer 14 op de juniorenranglijst van de ITF. Tegen de tijd dat zij 17 was, had zij al op alle vier grandslamtoernooien gespeeld. In 2003 speelde zij haar eerste wedstrijd voor het Nederlandse junior-Fed Cup-team.

2011

Dit jaar brak Schoofs door. Zij won de ITF-toernooien van Antalya, Montpellier en Middelburg. Na plaatsing via kwalificatie debuteerde Schoofs op 19 oktober 2011 op een WTA-toernooi: het toernooi van Luxemburg; zij won in de eerste ronde verrassend van Angelique Kerber uit Duitsland, die op dat moment 170 plaatsen hoger stond op de WTA-ranglijst, met 2-6, 6-2 en 6-1. In de tweede ronde trof Schoofs Rebecca Marino uit Canada. Ook deze wedstrijd trok Schoofs naar zich toe, met 1-6, 6-1 en 7-5. Hiermee stond Schoofs in de kwartfinale, waar zij in twee sets verloor van de Britse Anne Keothavong.

2012

Schoofs nam deel aan de kwalificatiewedstrijden voor het WTA-toernooi van Auckland, maar verloor van Mónica Puig met 6-2, 6-7 en 4-6, terwijl zij met 6-2, 5-4 en daarna nog met 6-2, 6-7, 3-0 voor stond. Vervolgens nam zij, voor het eerst in haar carrière, deel aan de kwalificatieronde van een grandslamtoernooi, het Australian Open in dit geval. Schoofs wist verrassend Jaroslava Sjvedova uit Kazachstan na een lange partij te verslaan: 6-4, 3-6 en 11-9. In de tweede ronde was de druk van de Russin Irina Chromatsjova te groot, en Schoofs verloor met 2-6 en 4-6.[7]

Bij de Fed Cup, het tennistoernooi van landenteams, speelde Schoofs vier wedstrijden. Zij won van Julia Glushko en Anne Keothavong (van wie zij in Luxemburg in 2011 nog verloor), maar moest het, mede wegens vermoeidheid, afleggen tegen Maria João Koehler en Anett Kontaveit. Na de Fed Cup liep Schoofs een bovenbeenblessure op die haar twee maanden aan de kant hield.

Zij maakte haar rentree op het ITF-toernooi van Civitavecchia in Italië. Zij bereikte de tweede ronde; hierin verloor zij van María Teresa Torró Flor. In de daaropvolgende week speelde zij een toernooi in Tunis, Tunesië. Hier versloeg zij twee Turkse speelsters, Çağla Büyükakçay en Pemra Özgen, beiden in twee sets in de eerste twee ronden. In de derde ronde wist zij de winning streak van Ana Savić te doorbreken, zij won eenvoudig met 6-1 en 6-3. Savić had 25 partijen op rij gewonnen voor haar nederlaag tegen Schoofs. Schoofs verloor in de halve finale in drie sets af tegen het Poolse talent Sandra Zaniewska.

Zij speelde ook het ITF-toernooi van Saint-Gaudens. Hier haalde zij twee overwinningen op Melanie Oudin en Edina Gallovits-Hall. Zij verloor in de kwartfinale van de voormalige nummer 15 van de wereld, Aravane Rezaï, met 5-7 en 2-6.

Schoofs probeerde zich eind mei te kwalificeren voor Roland Garros. Zij moest het echter in drie sets afleggen tegen de Oezbeekse Akgul Amanmuradova, 7-6, 5-7 en 5-7.

Schoofs probeerde zich ook te kwalificeren voor het hoofdtoernooi van het WTA-toernooi van Birmingham. In de eerste kwalificatieronde verloor zij in twee sets van Melanie Oudin, 4-6 en 6-7. Dit was haar eerste wedstrijd op gras in zeven jaar.

Op Wimbledon probeerde Schoofs zich opnieuw te kwalificeren. Zij ontdeed zich eenvoudig van de Bulgaarse Dia Evtimova en de Chinese Zheng Saisai in de eerste twee ronden. Zij bereikte voor het eerst de laatste kwalificatieronde van een grandslamtoernooi. Tegen de Kroatische Mirjana Lučić had Schoofs kansen om te winnen, maar zij liet drie setpunten onbenut in de eerste set en daar kwam zij niet meer overheen. Zij verloor met 5-7 en 4-6.[8]

Schoofs kreeg een onverwachte nederlaag te verwerken bij het ITF-toernooi in het Zweedse Ystad. Zij werd in drie sets verslagen door de onbekende Oostenrijkse Nicole Rottmann. Zij zei achteraf dat zij moeite had met de omschakeling van gras naar gravel en dat zij een beetje last had van haar been.

Op het ITF-toernooi van Versmold (Duitsland) ging het beter. Weer eenmaal gewend aan haar favoriete ondergrond gravel, stuurde zij Anaïs Laurendon, Letícia Costas Moreira en Kristina Mladenovic naar huis in twee sets. In de halve finale verloor zij in drie sets van de voormalig nummer 36 van de wereld, Anastasija Sevastova.

2013

Een voetblessure hield Schoofs lang aan de kant, zij miste het ITF-seizoen dit jaar. Bij haar rentree in december klopte Schoofs op het Nederlands Kampioenschap verrassend Michaëlla Krajicek in de eerste ronde.[9] Zij strandde uiteindelijk in de halve finale.

2014

Schoofs won, na de kwalificatieronden te hebben overleefd, het ITF-toernooi van Antalya (Turkije). Zij probeerde weer zich te kwalificeren voor het US Open maar verloor in de eerste kwalificatieronde van Anna-Lena Friedsam met 6-0 en 6-3. Ook dit seizoen was Schoofs niet gevrijwaard van blessures waardoor zij veel toernooien miste. In december verloor zij het NK in Rotterdam in de finale in twee sets van Richèl Hogenkamp.[10]

2015

Schoofs won het ITF-toernooi van Amstelveen.

2016

Begin 2016 verloor Schoofs de finale van het ITF-toernooi in Glasgow. Privé-perikelen zorgden voor een dieptepunt op persoonlijk vlak, maar Schoofs richtte zich op en ging aan de slag met haar nieuwe coach Sven Vermeulen. Schoofs kwam sterk terug en de nieuwe samenwerking bleek ook succesvol. Zij won voor het tweede jaar op rij het ITF-toernooi van Amstelveen. In december werd zij nationaal kampioen in het damesenkelspel door Arantxa Rus op haar negende (!) matchpoint te verslaan in een spannende finale.[11]

2017

In 2017 speelde Schoofs vijf finales van ITF-toernooien. Zij won er, net als de laatste drie jaren, één: Altenkirchen (Duitsland). Met deze prestaties kwam zij terug in de top 250 van de ranglijst.

In het vrouwendubbelspel won zij dit jaar voor het eerst sinds 2012 weer een ITF-toernooi, drie stuks zelfs. Daarnaast won zij met haar partner Victoria Rodríguez haar eerste WTA-toernooi. Ook in het dubbelspel kwam zij daarmee terug in de top 200 van de ranglijst.

2018

2018 begon goed in het dubbelspel voor Schoofs. Zij won op haar eerste toernooi van dit kalenderjaar meteen de titel op het WTA-toernooi van Auckland – samen met haar partner, vijfvoudig grandslamkampioen Sara Errani – door het als eerste geplaatste Japanse duo Eri Hozumi en Miyu Kato te verslaan. Door deze overwinning kwam Schoofs de top 100 van het vrouwendubbelspel binnen.

Bij de kwalificaties voor het Australian Open versloeg Schoofs in de tweede ronde de nummer 119 van de wereld, de als zevende geplaatste Britse Naomi Broady met 7-6, 6-2,[12] maar zij verloor in de derde en laatste ronde van Ivana Jorović met 6-3, 6-3.[13] Schoofs steeg twee plaatsen op de WTA-enkelspelranglijst en stond daarmee voor het eerst sinds oktober 2017 weer in de top 200.

Terug in Europa zette Schoofs haar zegereeks in het dubbelspel voort met een derde overwinning op rij, ditmaal samen met de Belgische Ysaline Bonaventure. Zij wonnen het ITF-toernooi van Andrézieux-Bouthéon[14] door in de finale te winnen van het Italiaans-Belgische koppel Camilla Rosatello en Kimberley Zimmermann met 4-6, 7-5 en [10-7]. Vervolgens won zij in februari haar vierde vrouwendubbelspel op rij op het ITF-toernooi van Loughborough, samen met Michaëlla Krajicek. In de finale versloegen zij Tara Moore en Conny Perrin met 6-7, 6-1 en [10-6].

Bij het ITF-toernooi in het Italiaanse Santa Margherita di Pula verloor Schoofs in de halve finale van het enkelspel in drie sets van de als tweede geplaatste Myrtille Georges, maar ze won het dubbelspel – samen met haar partner Chantal Škamlová versloeg ze het duo Chiara Scholl/Jelena Simić in de finale met 6-2, 3-6 en [10-7]. Het was het vierde dubbelspeltoernooi dat Schoofs op haar naam wist te brengen dit kalenderjaar.[15]

In het Franse Cagnes-sur-Mer won zij met 6-3, 6-4 van lijstaanvoerder Carina Witthöft, de nummer 59 van de wereld.[16] Uiteindelijk strandde zij in de kwartfinales tegen de Tunesische nummer 154 van de wereld, Ons Jabeur.[17] Vervolgens nam Schoofs deel aan de kwalificaties voor Roland Garros – zij verloor in de tweede kwalificatieronde in twee sets (4-6 en 6-7) van de Duitse Tamara Korpatsch.

In juni deed Schoofs, met een wildcard, voor het eerst mee aan het grastoernooi in Rosmalen. Zij klopte in de eerste ronde de nummer 75 van de wereld Carina Witthöft, die zij in Cagnes-sur-Mer in mei van dit jaar ook al versloeg, met 6-4 en 7-5.[18] In de tweede ronde verloor zij vervolgens (5-7 en 2-6) van de Servische Aleksandra Krunić, de nummer zeven van de plaatsingslijst.[19]

Op Wimbledon kwam Schoofs niet door de kwalificaties heen in het enkelspel. In het dubbelspel echter versloeg zij in de tweede kwalificatieronde samen met haar Belgische partner Ysaline Bonaventure het als eerste in de kwalificaties geplaatste koppel Geuer en Golubic met 6-4 en 6-0 en veroverde daarmee een plek in de eerste ronde van het vrouwendubbelspel. De eerste ronde was meteen het eindstation – Schoofs en Bonaventure verloren met 4-6 en 1-6 van het als zevende geplaatste koppel Chan en Yang.

In juli bereikte Schoofs op het ITF-toernooi in Versmold (Duitsland) de halve finales en verloor daarin met 6-1, 6-3 van de Servische Olga Danilović. Vervolgens speelde zij ITF-toernooien in Tsjechië en (2x) Duitsland waarna zij afreisde naar het US Open om daar de kwalificaties te spelen – hier strandde zij al snel door met 6-3, 6-2 te verliezen van Ysaline Bonaventure.

In oktober lukte het Schoofs zich via de kwalificaties te plaatsen voor het hoofdtoernooi van het WTA-toernooi in Hong Kong. De loting wees uit dat ze het in de eerste ronde tegen een andere Nederlandse, Lesley Kerkhove, moest opnemen. Ze verloor met 6-4, 6-0. Na Hong Kong speelde ze nog het ITF-toernooi in Joue-les-Tours, waar ze de kwartfinales haalde.

De laatste drie toernooien van tennisjaar 2018 werkte Schoofs af in Azië. Bij zowel de WTA125 in Mumbai (India) als het ITF100K-toernooi in Shenzhen (China) verloor ze van dezelfde top50-tegenspeelster, de als eerste geplaatste. Maar bij het WTA125-toernooi in Taipei (Taiwan) zette Schoofs het beste resultaat van 2018 neer door zonder setverlies de halve finales te halen. Daarin was de als tweede geplaatste speelster van het toernooi net een maatje te groot.

Bij het Nederlands kampioenschap in december ten slotte plaatste Schoofs zich voor de finale waarin ze het op zou nemen tegen Lesley Kerkhove. Schoofs moest zich echter kort tevoren helaas ziek afmelden.[20]

2019

Schoofs, die het seizoen startte als nummer 174 van de wereldranglijst, begon 2019 goed door zich door drie kwalificatierondes heen te slaan en zich zo te plaatsen voor het hoofdtoernooi van Auckland, Nieuw-Zeeland. In de eerste ronde moest haar Belgische opponente Alison Van Uytvanck na zeven games opgeven met een enkelblessure. In de tweede ronde strandde Schoofs na een spannende wedstrijd tegen de nummer 87 van de wereld, de Canadese Eugenie Bouchard: 6-7, 6-4 en 6-4.[21]

In maart won zij samen met landgenote Lesley Kerkhove het dubbelspel van het ITF-toernooi in Mâcon. In juni bereikte zij de dubbelspelfinale van het WTA-toernooi van Rosmalen, samen met Kerkhove.

2020

In maart bereikte Schoofs de dubbelspelfinale van het WTA-toernooi van Lyon, weer met (Pattinama-)Kerkhove.

In augustus bereikte Schoofs met Rosalie van der Hoek de halve finale in het dubbelspel op het WTA-toernooi van Palermo door in de kwartfinale het duo Eikeri/Lechemia met 6-4 en 6-3 te verslaan. De halve finale was het eindstation op dit toernooi.

In oktober mocht Schoofs aantreden in de eerste ronde van het vrouwendubbelspel op Roland Garros, samen met Lesley Pattinama-Kerkhove. Helaas was de eerste ronde ook meteen het eindstation.

2023

Vijf jaar na haar vorige titel won Schoofs weer een WTA-dubbelspeltitel, op het toernooi van Lyon, aan de zijde van de Spaanse Cristina Bucșa.[22] In mei won zij de dubbelspeltitel in Saint-Malo, met de Belgische Greet Minnen aan haar zijde.

Tennis in teamverband

In de periode 2012–2023 maakte Schoofs deel uit van het Nederlandse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 6–10.

Palmares

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2017-11-26 Vlag van India WTA Mumbai hardcourt Vlag van Mexico Victoria Rodríguez Vlag van Slovenië Dalila Jakupović
Vlag van Rusland Irina Chromatsjova 		7-5, 3-6, [10-7] details
2. 2018-01-07 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Italië Sara Errani Vlag van Japan Eri Hozumi
Vlag van Japan Miyu Kato 		7-5, 6-1 details
3. 2023-02-05 Vlag van Frankrijk WTA Lyon hardcourt (i) Vlag van Spanje Cristina Bucșa Vlag van Servië Olga Danilović
Witte vlag Aleksandra Panova 		7-6, 6-3 details
4. 2023-05-06 Vlag van Frankrijk WTA Saint-Malo gravel Vlag van België Greet Minnen Vlag van Noorwegen Ulrikke Eikeri
Vlag van Japan Eri Hozumi 		7-6, 7-6 details
verloren finales
1. 2018-11-03 Vlag van India WTA Mumbai hardcourt Vlag van Tsjechië Barbora Štefková Vlag van Rusland Natela Dzalamidze
Vlag van Rusland Veronika Koedermetova 		4-6, 6-7 details
2. 2019-06-16 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Nederland Lesley Kerkhove Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Servië Aleksandra Krunić 		5-7, 3-6 details
3. 2020-03-08 Vlag van Frankrijk WTA Lyon hardcourt (i) Vlag van Nederland Lesley Pattinama-Kerkhove Vlag van Roemenië Laura-Ioana Paar
Vlag van Duitsland Julia Wachaczyk 		5-7, 4-6 details
4. 2024-03-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Austin hardcourt Vlag van Polen Katarzyna Kawa Vlag van Australië Olivia Gadecki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Olivia Nicholls 		2-6, 4-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

nr. finale toernooi dotatie tegenstandster in finale score
1. 2010-08-29 Vlag van Nederland Enschede $10.000 Vlag van Duitsland Nicola Geuer 6-1, 6-2
2. 2011-03-13 Vlag van Turkije Antalya $10.000 Vlag van Nederland Daniëlle Harmsen 6-0, 4-6, 6-3
3. 2011-06-19 Vlag van Frankrijk Montpellier $25.000 Vlag van Spanje Letícia Costas Moreira 6-4, 6-4
4. 2011-07-03 Vlag van Nederland Middelburg $25.000 Vlag van Nederland Lesley Kerkhove 7-6, 6-1
5. 2014-04-20 Vlag van Turkije Antalya $10.000 Vlag van Tsjechië Sandra Hönigová 6-0, 6-3
6. 2015-07-12 Vlag van Nederland Amstelveen $10.000 Vlag van Denemarken Karen Barbat 6-4, 3-6, 6-1
7. 2016-07-10 Vlag van Nederland Amstelveen $10.000 Vlag van Nederland Arianne Hartono 6-7, 6-4, 6-3
8. 2017-02-19 Vlag van Duitsland Altenkirchen $25.000 Vlag van Nederland Quirine Lemoine 7-5, 7-5

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

nr. finale toernooi dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 2005-10-16 Vlag van Argentinië Tucumán $10.000 Vlag van Argentinië Agustina Lepore Vlag van Argentinië Lucia Jaro-Lozano
Vlag van Argentinië Denise Kirbijikian 		6-1, 7-5
2. 2006-05-07 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bournemouth $10.000 Vlag van Nederland Marrit Boonstra Vlag van Rusland Maya Gaverova
Vlag van Rusland Anastasia Poltoratskaya 		6-4, 1-6, 6-4
3. 2007-09-23 Vlag van Frankrijk Limoges $10.000 Vlag van Italië Stella Menna Vlag van Frankrijk Adeline Goncalves
Vlag van Frankrijk Gracia Radovanovic 		6-4, 6-1
4. 2007-12-08 Vlag van Cuba Havana $10.000 Vlag van Polen Monika Krauze Vlag van Cuba Yamile Fors-Guerra
Vlag van Cuba Yanet Nunez-Mojarena 		6-4, 6-4
5. 2008-08-17 Vlag van Duitsland Versmold $10.000 Vlag van Frankrijk Samantha Schöffel Vlag van Duitsland Nicola Geuer
Vlag van Duitsland Laura Haberkorn 		4-6, 7-6, [10-5]
6. 2008-11-09 Vlag van Frankrijk Le Havre $10.000 Vlag van Frankrijk Samantha Schöffel Vlag van Kroatië Ana Bezjak
Vlag van Servië Neda Kozić 		6-3, 6-1
7. 2010-09-12 Vlag van Nederland Alphen aan den Rijn $25.000 Vlag van Nederland Daniëlle Harmsen Vlag van Rusland Ksenia Lykina
Vlag van Frankrijk Irena Pavlovic 		6-3, 6-2
8. 2011-03-12 Vlag van Turkije Antalya $10.000 Vlag van Nederland Daniëlle Harmsen Vlag van Rusland Jevgenija Pasjkova
Vlag van Rusland Maria Zharkova 		6-3, 7-5
9. 2012-09-30 Vlag van Frankrijk Clermont-Ferrand $25.000 Vlag van Letland Diāna Marcinkēviča Vlag van Verenigd Koninkrijk Samantha Murray
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jade Windley 		6-3, 6-0
10. 2017-07-08 Vlag van Nederland Middelburg $25.000 Vlag van Griekenland Valentini Grammatikopoulou Vlag van Australië Naiktha Bains
Vlag van Verenigde Staten Dasha Ivanova 		6-7, 7-5, [10-5]
11. 2017-07-30 Vlag van Duitsland Horb $25.000 Vlag van Nederland Lesley Kerkhove Vlag van Hongarije Ágnes Bukta
Vlag van Bulgarije Isabella Shinikova 		7-5, 6-3
12. 2017-08-11 Vlag van België Koksijde $25.000 Vlag van India Ankita Raina Vlag van België Marie Benoît
Vlag van België Magali Kempeny 		3-6, 6-3, [11-9]
13. 2018-01-26 Vlag van Frankrijk Andrézieux-Bouthéon $60.000 Vlag van België Ysaline Bonaventure Vlag van Italië Camilla Rosatello
Vlag van België Kimberley Zimmermann 		4-6, 7-5, [10-7]
14. 2018-02-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Loughborough $25.000 Vlag van Nederland Michaëlla Krajicek Vlag van Verenigd Koninkrijk Tara Moore
Vlag van Zwitserland Conny Perrin 		6-7, 6-1, [10-6]
15. 2018-04-14 Vlag van Italië Santa Margherita di Pula $25.000 Vlag van Slowakije Chantal Škamlová Vlag van Verenigde Staten Chiara Scholl
Vlag van Bosnië en Herzegovina Jelena Simić 		6-2, 3-6, [10-7]
16. 2018-10-19 Vlag van Frankrijk Joué-lès-Tours $25.000 Vlag van Polen Magdalena Fręch Vlag van Tsjechië Miriam Kolodziejová
Vlag van Tsjechië Jesika Malečková 		5–7, 6–2, [10–3]
17. 2019-03-03 Vlag van Frankrijk Mâcon $25.000 Vlag van Nederland Lesley Kerkhove Vlag van Italië Claudia Giovine
Vlag van Italië Angelica Moratelli 		6–2, 6–4
18. 2020-02-02 Vlag van Thailand Nonthaburi $25.000 Vlag van India Ankita Raina Vlag van Thailand Supapitch Kuearum
Vlag van Thailand Mananchaya Sawangkaew 		6-4, 6-2
19. 2020-02-08 Vlag van Thailand Nonthaburi $25.000 Vlag van India Ankita Raina Vlag van Japan Miyabi Inoue
Vlag van China Kang Jiaqi 		6-2, 3-6, [10-7]
20. 2021-02-14 Vlag van Zuid-Afrika Potchefstroom $25.000 Vlag van Nederland Lesley Pattinama-Kerkhove Vlag van Verenigd Koninkrijk Naomi Broady
Vlag van Verenigd Koninkrijk Eden Silva 		4-6, 6-3, [10-6]
21. 2021-10-31 Vlag van Turkije Istanbul $25.000 Vlag van Nederland Jasmijn Gimbrère Vlag van Polen Maja Chwalińska
Vlag van Tsjechië Miriam Kolodziejová 		6-2, 6-4
22. 2023-09-10 Vlag van Japan Tokio $ 100.000 Vlag van Frankrijk Jessika Ponchet Vlag van Verenigd Koninkrijk Alicia Barnett
Vlag van Verenigd Koninkrijk Olivia Nicholls 		4-6, 6-1, [10-7]
23. 2023-10-29 Vlag van Frankrijk Poitiers $ 80.000 Vlag van Frankrijk Jessika Ponchet Witte vlag Jekaterina Maklakova
Witte vlag Jelena Pridankina 		7-5, 6-4

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

geen deelname

Vrouwendubbelspel

toernooi 2018 2020 2024
Vlag van Australië Australian Open – – 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open – –

Externe links

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Bibiane Schoofs.
  • (en) Profiel van Bibiane Schoofs op de website van de WTA
  • (en) Profiel van Bibiane Schoofs op de website van de ITF
  • (en) Profiel van Bibiane Schoofs op de website van de Billie Jean King Cup
  • (en) Profiel van Bibiane Schoofs op de website van Wimbledon
  • Eigen website
Bronnen
  1. ↑ Schoofs klopt Rus in finale Lotto NK Tennis, KNLTB, 18 december 2016
  2. ↑ De wonderbaarlijke wederopstanding van Bibiane Schoofs, Ede Stad, 21 december 2016
  3. ↑ Eerste dubbelspeltitel op WTA-niveau voor Bibiane Schoofs, Omroep Gld, 26 november 2017. Gearchiveerd op 25 juni 2021.
  4. ↑ Schoofs succesvol bij debuut op WTA-toernooi, AD.nl, 26 november 2017. Gearchiveerd op 24 maart 2023.
  5. ↑ Schoofs pakt met Errani dubbeltitel in Auckland, NOS.nl, 7 januari 2018
  6. ↑ Mauresmo verplettert Capriati, Telegraaf.nl, 19 augustus 2002
  7. ↑ Schoofs en Bertens uitgeschakeld in kwalificatie Australian Open, NU.nl, 13 januari 2012. Gearchiveerd op 23 juni 2021.
  8. ↑ Schoofs mist hoofdtoernooi Wimbledon, NU.nl, 21 juni 2012. Gearchiveerd op 23 juni 2021.
  9. ↑ Schoofs verrast Krajicek in eerste ronde, KNLTB, 18 december 2013
  10. ↑ Tweede nationale titel Hogenkamp. NOS (21 december 2014). Geraadpleegd op 23 december 2014.
  11. ↑ Coach Sven Vermeulen kwam voor Bibiane Schoofs op het juiste moment, Provinciale Zeeuwse Courant, 13 februari 2017. Gearchiveerd op 22 december 2017.
  12. ↑ Kerkhove en Schoofs nog een wedstrijd verwijderd van de Australian Open, NOS.nl, 13 januari 2018. Gearchiveerd op 14 juni 2018.
  13. ↑ Kerkhove en Schoofs missen hoofdtoernooi Australian Open, NOS.nl, 14 januari 2018. Gearchiveerd op 14 juni 2018.
  14. ↑ (en) Toernooi van Andrézieux-Bouthéon 2018, ITF. Gearchiveerd op 4 juni 2023.
  15. ↑ Schoofs verliest kraker in halve finales, maar pakt wel titel dubbelspel, KNLTB, 14 april 2018
  16. ↑ Qualifier Schoofs verrast lijstaanvoerder in eerste ronde Cagnes-sur-Mer, KNLTB, 8 mei 2018
  17. ↑ Schoofs hard onderuit in kwartfinales Cagnes-sur-Mer, tennisactueel.nl, 11 mei 2018
  18. ↑ Rus overleeft wedstrijdpunten in Rosmalen, Schoofs verrast, NOS.nl, 11 juni 2018. Gearchiveerd op 22 mei 2019.
  19. ↑ Rus en Schoofs niet opgewassen tegen geplaatste speelsters, NOS.nl, 13 juni 2018. Gearchiveerd op 14 juni 2018.
  20. ↑ Anticlimax bij het NK tennis: Schoofs is ziek dus is Kerkhove Nederlands Kampioen, sportnieuws.nl, 16 december 2018. Gearchiveerd op 4 december 2021.
  21. ↑ Tennisster Schoofs uitgeschakeld in Auckland, rtlnieuws.nl, 2 januari 2019. Gearchiveerd op 24 juni 2021.
  22. ↑ Bibiane Schoofs verovert in Lyon tweede WTA-dubbeltitel, AD (5 februari 2023). Gearchiveerd op 1 maart 2023.