Articulatorische fonetiek

De articulatorische fonetiek is een onderdeel van de fonetiek dat zich bezighoudt met de vorming en het onderscheiden van spraakklanken. Hierbij gaat het veelal om de typologische aspecten (dat is: de mogelijkheden en beperkingen van het menselijk spraakorgaan), die vervolgens dienen als hulpmiddel bij bijvoorbeeld de bestudering van de historische taalkunde of de vergelijkende en beschrijvende taalwetenschap.

· · Sjabloon bewerken
Taalkunde en deelgebieden
Algemene taalkunde:computationele taalkunde · fonetiek · fonologie · fraseologie · grammatica · lexicografie · lexicologie · morfologie · pragmatiek · semantiek · stilistiek · structuralistische taalkunde · stylometrie · taalniveau · theoretische taalkunde · syntaxis · zinsbouw
Toegepaste taalkunde:corpuslinguïstiek · discoursanalyse · etnolinguïstiek · forensische taalkunde · linguïstische antropologie · literatuurwetenschap · logopedie · mathematische taalkunde · narratologie · neurolinguïstiek · psycholinguïstiek · rechtslinguïstiek · sociolinguïstiek · taalbeheersing · taalverwerving · tekstanalyse · tekstlinguïstiek · taaldidactiek · taalpathologie · afasiologie
Historische & vergelijkende taalkunde:contrastieve taalkunde · diachrone taalkunde · historische taalkunde · synchrone taalkunde · vergelijkende taalkunde
Fonetiek:akoestische fonetiek · articulatorische fonetiek · auditieve fonetiek