Armoedebeweging

Armoedebeweging is de verzamelnaam voor de verschillende middeleeuwse religieuze bewegingen die zowel in binnen- als buitenkerkelijk verband de beleving en de prediking van de vrijwillige armoede nastreefden in navolging van Christus en de apostelen (vgl. Luc. 9:1-6[1]).

Voor de opkomst van de bedelorden was de armoedebeweging ingeluid door de cisterciënzers (Robertus van Molesme) en de orde van Grandmont (Stefanus van Thiers), terwijl ook de Hospitaalbroeders, voornamelijk de Antoniusbroeders, en de Brugbroeders het apostolisch armoede-ideaal nastreefden.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Hij riep de twaalf bijeen en gaf hun macht en gezag over alle boze geesten en de kracht om ziekten te genezen. Daarop zond Hij hen uit om het Rijk Gods te verkondigen en genezingen te verrichten. En Hij vermaande hen: Neem niets mee voor onderweg: geen stok, geen reiszak, geen voedsel en geen geld; niemand van u mag dubbele kleding hebben. Als ge een huis binnengaat, moet ge daar blijven en vandaar weer afreizen. Als men u ergens niet ontvangt, verlaat dan die stad en schudt het stof van uw voeten, als een getuigenis tegen hen. Toen gingen ze op weg en trokken van dorp tot dorp, terwijl zij overal de Blijde Boodschap verkondigden en genezingen verrichtten.
Geplaatst op:
19-08-2013
 Dit artikel is een beginnetje over religie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje