Aetosaurus
| Aetosaurus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Trias | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| Aetosaurus ferratus | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Aetosaurus Fraas, 1887 | |||||||||||||||||
| Typesoort | |||||||||||||||||
| Aetosaurus ferratus | |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Schedel van Aetosaurus ferratus | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Aetosaurus op  Wikispecies | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Aetosaurus[1][2] is een geslacht van uitgestorven pseudosuchische reptielen die behoren tot de Aetosauria. Het wordt algemeen beschouwd als een van de meest basale aetosauriërs. Momenteel worden drie soorten erkend: Aetosaurus ferratus, de typesoort uit Duitsland en Italië; Aetosaurus crassicauda uit Duitsland en Aetosaurus arcuatus uit het oosten van Noord-Amerika. Aanvullende exemplaren die aan Aetosaurus zijn toegewezen, zijn gevonden in de Chinle-groep in het zuidwesten van de Verenigde Staten, en de Fleming Fjord-formatie van Groenland. Exemplaren van Aetosaurus komen voor in lagen van het Norien.
Beschrijving
Aetosaurus was een kleine, basale aetosauriër. In tegenstelling tot meer afgeleide aetosauriërs zoals Desmatosuchus of Typothorax, was het schild lang en smal en ontbraken er stekels. De paramediane beenschubben die de rug bedekten (met één rij aan elke kant van de wervels) zijn aanzienlijk breder dan lang. De zijschubben, die zich onder de paramedianen bevinden en aan weerszijden van het dier een rij vormen, dragen geen stekels of andere uitsteeksels.
Soorten
Aetosaurus werd voor het eerst benoemd in 1877 met de beschrijving van de typesoort Aetosaurus ferratus door de Duitse paleontoloog Oscar Fraas. Het holotype is SMNS 5770. Destijds was Aetosaurus bekend van tweeëntwintig gearticuleerde skeletten die waren gevonden in de Tweede Stubensandstein van Duitsland. Dertig jaar later beschreef Fraas' zoon Eberhard de tweede soort Aetosaurus crassicauda, de 'dikstaart', eveneens uit Duitsland. Aetosaurus crassicauda kan worden onderscheiden van Aetosaurus ferratus door zijn grotere omvang; Aetosaurus crassicauda bereikte een maximale lengte van honderdvijftig centimeter terwijl Aetosaurus ferratus een lengte bereikte van maximaal negentig centimeter. Het holotype is SMNS 11837. Volgens veel onderzoekers is deze soort een jonger synoniem van de typesoort.
Naast de Stubensandstein in Duitsland is Aetosaurus ferratus ook bekend van de Calcare di Zorzino-formatie in Cene, Italië. Exemplaren van Aetosaurus die zijn teruggevonden in de Fleming Fjord-formatie in Groenland vertegenwoordigen waarschijnlijk Aetosaurus ferratus. Sommig materiaal van de Chinle Group in het zuidwesten van de Verenigde Staten vertegenwoordigt waarschijnlijk ook Aetosaurus ferratus.
In 1998 werd het geslacht Stegomus gelijkgesteld aan Aetosaurus, hoewel sommige latere onderzoekers het als geldig beschouwen. In 1896 benoemde paleontoloog Othniel Charles Marsh Stegomus arcuatus op basis van een natuurlijk afgietsel van een aetosauriër met inventarisnummer YPM 1647 uit de New Haven-formatie in Fairfield. Dit afgietsel bestond uit het rugschild. Verschillende andere natuurlijke afgietsels met preservering van het oppervlak van de schedel en de staart zijn gevonden in de Passaicformatie van de provincies Hunterdon en Somerset en een ontsluiting van de lagere Sanfordformatie in de Triangle Brick Co. Quarry in Durham County , North-Carolina. Stegomus arcuatus bleek synoniem te zijn met Aetosaurus op basis van verschillende overeenkomsten, waaronder een gebrek aan stekels en een onderscheidend radiaal patroon van groeven op enkele van de staartschubben.
Aetosaurus arcuatus heeft paramediane schubben die veel breder zijn dan lang, zelfs in vergelijking met andere soorten van Aetosaurus. Er is heel weinig putjesvorming op het oppervlak van de schubben, hoewel de porositeit van de zandsteen waaruit de afgietsels bestaan, kan worden aangezien voor putjes. De staart versmalt aanzienlijk voorbij de basis. Het schild is ingesnoerd met een versmalling vlak voor het bekken.
Fylogenie
Het volgende cladogram is vereenvoudigd naar een analyse gepubliceerd door Julia B. Desojo, Martin D. Ezcurra en Edio E. Kischlat (2012).
| Aetosauria |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bronnen, noten en/of referenties Literatuur
Noten
|
