Kemer (mimarlık)

Kemer (Farsça: كمر ,kamar), mimarlıkta iki sütun veya ayağı birbirine üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı vb. biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren tonoz bağlantıdır.^[1] Kemerler ilk olarak MÖ 2. binyılda Mezopotamya mimarisinde görülmüş, sistematik kullanımı ise bu tekniği çeşitli mimari yapılara ilk kez uygulayan Romalılarla başlamıştır.^[2]

Köken bilimi

Kemer sözcüğü Türkçeye Farsçadan geçmiştir.^[1] Kökeninin Farsça كمر (kamar) sözcüğü veya Zentçe kamarā sözcüğü olduğu düşünülmektedir.^[3]

Kemer çeşitleri

Basık kemer
Sivri kemer
Düz kemer)
At nalı kemer
Bindirme kemer
Kaş kemer
Ters Kaş kemer

Su kemeri
Tonoz
Tahfif kemeri
Başkemer
Nalkemer
Körkemer
Bursa kemeri
Sivri kemer

Kaynakça

^ ^a ^b "TDK Güncel Türkçe Sözlük". Erişim tarihi: 19 Aralık 2009. ^{[ölü/kırık bağlantı]}
^ Robertson, D.S. (1943). Greek and Roman Architecture (İngilizce). Cambridge. s. 231.
^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - kemer". 2 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2010.