Aden'in Fethi

Aden'in Fethi
Osmanlı-Portekiz Savaşları

İngilizlerin 1839'da Aden'i ele geçirdiklerinde buldukları I. Süleyman döneminden kalma top
Tarih26 Şubat 1548
Bölge
Aden, Yemen
Sebep Tavlakilerin Aden'i ele geçirip Portekiz'den yardım istemeleri
Sonuç Osmanlı İmparatorluğu, Aden'ı tekrar ele geçirdi.
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı İmparatorluğu Portekiz İmparatorluğu Portekiz İmparatorluğu
Tavlakiler
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu Pîrî Reis Âli bin Süleyman el-Tavlakî
Portekiz İmparatorluğu João de Castro
Güçler
65 gemi 3.000 Arap askeri, 3 Portekiz gemisi, 120 Portekizli denizci
Kayıplar
3 Portekiz gemisi yakıldı, 120 Portekizli denizci esir edildi, Âli bin Süleyman el-Tavlakî öldürüldü, Arap birlikleri ağır kayıplar verdi
  • g
  • t
  • d
Osmanlı-Portekiz savaşları
  • Cidde
  • I. Hint
  • Süveyş
  • Güney Arabistan
  • Basra
  • Aden
  • Kamaran
  • Lahsa
  • Maskat
  • II. Hint
  • III. Hint
  • IV. Hint
  • Habeş
  • Muha
  • Bahreyn
  • Babülmendep
  • Sumatra
  • Maldivler
  • Malakka
  • Fas
  • Maskat
  • Doğu Afrika
  • Mombasa
  • Madeira
  • Matapan

Aden'in Fethi, 1547 yılında yerel Arap şeyhlerinin eline düşen Aden'in Portekiz İmparatorluğu'nun eline geçme tehlikesine karşı, 26 Şubat 1548'de Osmanlı İmparatorluğu tarafından tekrar ele geçirilişi.

Arka plan

Yemen ve en önemli limanı Aden, Memlûk Sultanlığı'na bağlı iken 1517 yılında Ridaniye Muharebesi'nin ardından bu ülkenin tüm topraklarıyla birlikte Osmanlı Devleti'nin egemenliğine geçti. Tahiriler soyundan hükümdarların yönettiği bölgenin stratejik önemi ve yerel yöneticilerin Kızıldeniz coğrafyasında giderek daha büyük tehlike arzeden Portekiz'e meyletmeleri nedeniyle, Yemen ve Aden'in doğrudan Osmanlı idaresine bağlanması düşünüldü.

1538'de Gucerat Sultanı Bahadır Şah'ın Portekiz İmparatorluğu'na karşı yardım talebine cevaben Osmanlı Padişahı I. Süleyman'ın görevlendirdiği Hadım Süleyman Paşa Hindistan'a yönelmeden Yemen ve Aden'i ele geçirerek doğrudan Osmanlı yönetimine bağlamıştı[1][1][2]

1546 yılında Aden'den yola çıkan Osmanlı filosu Güney Arabistan kıyılarındaki Osmanlı egemenliğini pekiştirirken, 1547 yılında Osmanlı Devleti'ni yüzyıllarca uğraştıracak Yemen isyanlarının ilki başladı. Bu esnada, Âli bin Süleyman el-Tavlakî adlı Arap şeyhi Aden'i ele geçirdi ve Hürmüz'deki Portekiz komutanına haber göndererek kaleyi koruyabilmek için askeri destek istedi.[3]

Askeri harekat

Osmanlı Devleti bu önemli limanına bir Portekiz askeri kuvvetinin yerleşmesinin Mekke ve Medine ile Kızıldeniz seyrüsefer güvenliğini tehlikeye atacağını hemen gördü ve Piri Reis'i Aden'in geri alınmasıyla görevlendirdi. Piri Reis bu amaçla 29 Ekim 1547’de çeşitli boyutlarda 60 gemiden oluşan bir donanmayla Süveyş’ten hareket etti. Yemen’in Muha limanına varınca Yemen Beylerbeyi Ferhad Paşa’nın beş gemilik takviyesini donanmasına kattı ve Aden’e yöneldi. Sancakbeyi Kasım Bey komutasındaki bir Türk birliği Aden’i karadan kuşattı.[4]

Donanma 15 Kasım 1547’de Aden yakınlarına ulaştığında olan Âli bin Süleyman el-Tavlakî yaklaşık 3.000 kişilik bir kuvvetle Türk birliğine hücum ederek, donanmanın gelişinin öncesinde kuşatmayı yarmaya çalıştıysa da ağır kayıplara uğradı ve kendisini de muharebe meydanında öldü. Bozgun halindeki Arap kuvvetleri tekrar kaleye çekilirken Ali bin Süleyman'ın oğlu Muhammed komutayı devraldı.

19 Ocak 1548 tarihinde yardıma gelen Portekiz filosu Osmanlı donanmasını Aden açıklarında görünce yüzgeri etti. Takip edilen gemiler Osmanlı Devleti'nin Somali kıyısındaki limanı Zeyla açıklarıyla yakalandı ve 120 Portekizli gemici esir edildi. Gemiler de yakıldı.

Bu zaferin üzerine Aden şehri denizden de kuşatılırken, karaya çıkarılan toplar surları ateşe tuttu. Kuşatmanın dördüncü günü Arap karşı taarruzu püskürtüldü. 18 gün süren topçu ateşi kalede büyük hasar yaratmayı başaramazken, kaleye egemen konumdaki Kuful adlı tepe ele geçirilip, toplar buraya yerleştirildikten sonra surlara büyük tahribat verildi ve 3 Şubat 1548 tarihindeki genel taarruz sonucunda kale düştü.[5]

Portekiz'in Hint Okyanusu'ndaki sömürgelerinin merkezi Goa'dan gönderilen büyük çaplı yardım 20 Mart 1548'de Aden açıklarına ulaştıysa da herhangi bir harekâta girişemeden geri döndü.[6]

Sonuçlar

Yemen çapındaki ayaklanma 1548'de tamamen bastırılırken güneydeki stratejik liman Aden'de Osmanlı egemenliği tekrar kuruldu. Kent, Osmanlı Devleti'nin 1580'lerin sonuna kadar Hint Okyanusu'ndaki askerî harekâtlarının en önemli üssü olmaya devam ettiyse de, ticari açıdan Yemen'in Kızıldeniz kıyılarındaki Moha limanının gerisinde kaldı.

1550 yılına gelindiğinde Osmanlı Devleti, Portekizlilerin Hint Okyanusu ve Basra Körfezi'ndeki varlığına son verememiş olsa da, ticaret hacmi yeniden 1450'lerdeki en yüksek rakamlarına ulaştı.

Güney Arabistan Seferi (1546) ve Aden'in fethiyle Güney Arabistan'da Türk egemenliğini kesinleştiren Piri Reis bundan sonra Basra Körfezi'ndeki Portekiz varlığını sonlandırmayı hedefledi ve tarihe II. Hint Seferi olarak geçen askerî harekâtın hazırlıklarına başladı.

Aden'de Türk egemenliği

1627 yılında Zeydi İmamlarının başlattıkları ayaklanma sonucu Aden bir kez daha elden çıktı. 1635 yılında Osmanlı Devleti'nin Yemen'den tamamen çekilmesiyle Aden'deki Türk egemenliği resmen sona erdi ve bir daha hiç kurulamadı.

1839 yılında İngiltere, Hindistan sömürgeleri yolunda gemilerinin lojistik gereksinimleri için Aden'de bir kömür deposu kiraladı ve daha sonra burada tam egemenlik kurdu. 1870'lerde Yemen'de yeniden egemenliğini kuran Osmanlılar I. Dünya Savaşı sırasında Aden'i kuşattılarsa da şehri ve kaleyi alamadılar.

Ayrıca bakınız

  • Hint Seferi (1538)
  • Güney Arabistan Seferi (1546)
  • Hint Seferi (1552)

Kaynakça

  1. ^ a b McGregor, Andrew James (2006). A Military History of Modern Egypt: From the Ottoman Conquest to the Ramadan War. Greenwood Publishing Group. ss. sf. 30. ISBN 0-275-98601-2. 16 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012. 
  2. ^ Kour, Zaka Hanna (1981). The history of Aden, 1839-72. ss. sf. 2. ISBN 0714631019. 1 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012. 
  3. ^ R. B. Serjeant, The Portuguese off the South Arabian Coast, Hadrami Chronicles, Oxford, 1963, s. 20.
  4. ^ "Pîrî Reis'in Hürmüz Seferi ve İdamı Hakkındaki Türk ve Portekiz Tarihçilerinin Düşünceleri, Ertuğrul Önalp, s. 5" (PDF). 12 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  5. ^ "Pîrî Reis'in Hürmüz Seferi ve İdamı Hakkındaki Türk ve Portekiz Tarihçilerinin Düşünceleri, Ertuğrul Önalp, s. 6" (PDF). 12 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  6. ^ "The Portuguese off the South Arabian Coast. Hadrami Chronicles. With Yemeni and European Accounts of Dutch Pirates off Mocha in the Seventeenth Century, R. B. Serjeant, Londra (1963), s. 108-109". 11 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2014. 
  • g
  • t
  • d
I. Süleyman dönemi (1520-1566)
Ailesi
Sadrazamlar
Şeyhülislamlar
  • g
  • t
  • d
Osmanlı İmparatorluğu Yüzyıllara göre Osmanlı İmparatorluğu'nun taraf olduğu önemli kuşatmalar
13.-14.
15.
  • 1411 Konstantinopolis
  • 1422 Konstantinopolis
  • 1422-1430 Selanik
  • 1428 Güvercinlik
  • 1439 Semendire
  • 1440 Belgrad
  • 1440-41 Nobırda
  • 1448 Kocacık
  • 1450 Akçahisar
  • 1453 İstanbul
  • 1455 Berat
  • 1456 Belgrad
  • 1459 Semendire
  • 1461 Trabzon
  • 1462 Midilli
  • 1463 Yayçe
  • 1464 Yayçe
  • 1467 Akçahisar
  • 1470 Eğriboz
  • 1474 İşkodra
  • 1475 Kefe
  • 1477-78 Akçahisar
  • 1478-79 İşkodra
  • 1480 Rodos
  • 1481 Otranto
  • 1484 Kili
  • 1484 Akkerman
  • 1499 İnebahtı
16.
17.
  • 1601 Kanije
  • 1602 İstolni Belgrad
  • 1603 Tebriz
  • 1605 Estergon
  • 1616 Revan
  • 1621 Hotin
  • 1625 Bağdat
  • 1630 Bağdat
  • 1635 Revan
  • 1638 Bağdat
  • 1642 Azak
  • 1645 Hanya
  • 1646 Resmo
  • 1663 Uyvar
  • 1664 Zerinvar
  • 1648-1669 Kandiye
  • 1672 Kamaniçe
  • 1678 Çehrin
  • 1683 Viyana
  • 1684 Budin
  • 1684 Ayamavra
  • 1685 Uyvar
  • 1686 Budin
  • 1686 Peçuy
  • 1688 Eğriboz
  • 1688 Belgrad
  • 1689 Perekop
  • 1690 Belgrad
  • 1692 Hanya
  • 1693 Belgrad
  • 1695 Azak
  • 1696 Azak
18.
  • 1715 Anabolu
  • 1716 Korfu
  • 1716 Temeşvar
  • 1717 Belgrad
  • 1724 Hoy
  • 1724 Hemedan
  • 1724 Revan
  • 1725 Tebriz
  • 1731 Revan
  • 1731 Urmiye
  • 1733 Bağdat
  • 1734-35 Gence
  • 1735 Kars
  • 1737 Özi
  • 1739 Belgrad
  • 1743 Musul
  • 1744 Kars
  • 1769 Hotin
  • 1773 Silistre
  • 1788 Özi
  • 1788 Hotin
  • 1789 Belgrad
  • 1789 İzmail
  • 1799 El-Ariş
  • 1799 Yafa
  • 1799 Akka
19.
20.
Osmanlı mağlubiyetleri italik olarak gösterilmiştir.