Meshari

Meshari (alb. Meshari), što znači molitvenik na albanskom jeziku, je naziv knjige koju je Ivan Buzuk (alb. Gjon Buzuku) napisao 1555. godine, koja je prva knjiga u kojoj se nalaze zapisane reči albanskog jezika (dijalekt Gega) slovima latinskog jezika i jednim slovom (ć) srpske ćirilice^[1]. Knjiga sadrži 188 stranica napisanih u dve kolone i predstavlja ispis izgovora najvažnijeg dela katoločke liturgije na albanskom jeziku. Original se čuva u biblioteci u Vatikanu.

Meshari je otkrio Jovan Nikola Kazazi 1740. godine. Potom je bio izgubljen i ponovno otkriven 1909. Otac Justin Rota je prvi put fotokopirao Meshari 1930. godine i doneo kopiju u Albaniju. Fototipsko izdanje je izdato 1968. godine sa transliteracijama i lingvističkim komentarima

Izvori

↑ Stanišić, Vanja (1990) Iz istorije primene slovenske pismenosti za albanski jezik 1 Priština: Baština »a pet ćiriličkih znakova za osobene albanske glasove u prvoj albanskoj štampanoj knjizi, Misalu Đona Buzukua iz 1555...To su:: 1) ƹ /z, zh/... 2) c̨̨̨ /c/ ... 3) ć /q, gj/... 4)ξ /th, dh/ – ...5) ɣ /u, u/ –....od ovih znakova samo je jedan (3) isključivo ćirilički ("đerv" koji je odlika samo srpske ćirilice«