Zjednoczony Świat

Zjednoczony Świat
Ilustracja
Kula szklana "Zjednoczony Świat" w agorze Parlamentu Europejskiego w Strasburgu
Państwo

 Francja

Miejscowość

Strasburg

Miejsce

Parlament Europejski

Typ obiektu

rzeźba

Projektant

Tomasz Urbanowicz

Fundator

Dolnośląska Izba Gospodarcza we Wrocławiu

Materiał

szkło artystyczne

Całkowita wysokość

1.80 m

Data budowy

1999

Data odsłonięcia

2004

Położenie na mapie Strasburga
Mapa konturowa Strasburga, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Położenie na mapie regionu Grand Est
Mapa konturowa regionu Grand Est, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Położenie na mapie Dolnego Renu
Mapa konturowa Dolnego Renu, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zjednoczony Świat”
Ziemia48°35′51,1″N 7°46′06,8″E/48,597528 7,768556

Zjednoczony Świat – rzeźba autorstwa wrocławskich twórców Tomasza Urbanowicza i Beaty Urbanowicz w siedzibie Parlamentu Europejskiego w Strasburgu[1]. Szklana rzeźba ma średnicę 180 cm i symbolizuje ideę otwartości na dalsze rozszerzanie Unii Europejskiej, w celu stworzenia zjednoczonego świata[2].

Historia

Rzeźba powstała w roku 1999 jako część wystawy "Urbanowicz - Szkło" w Muzeum Architektury we Wrocławiu[3], prezentującej szklaną twórczość Beaty i Tomasza Urbanowiczów[4]. Następnie reprezentowała Polskę na międzynarodowej wystawie EXPO 2000 w Hanowerze, gdzie stanowiła część regionalnej prezentacji Dolnego Śląska[5]. Kula szklana została wyróżniona przez The Corning Museum of Glass w Nowym Jorku, jako jedno ze stu najwybitniejszych szklanych dzieł na świecie w magazynie New Glass Review 21[6]. Szklana kula, zwana też "Archikula", w 2003 roku prezentowana była na wystawie "Szklany Wszechświat" w ogrodach Ambasady RP w Pradze[7]. W kolejnym roku rzeźba wzięła udział w targach sztuki "ST'ART" w Strasburgu[8]. Od 2004 roku szklana kula stanowi element stały agory Parlamentu Europejskiego w Strasburgu[9][10][11], po akceptacji ze strony projektanta obiektu - Architecture-Studio z Paryża. Rzeźba jest darem Miasta Wrocławia dla Parlamentu Europejskiego, związanym ze wstąpieniem Polski do Unii Europejskiej[12].

Artysta

 Osobny artykuł: Tomasz Urbanowicz.

Mam wielką satysfakcję, bo [budynek] zaprojektowali architekci z Architecture- Studio z Paryża, którzy uważali, że to skończone dzieło i nic nie można do niego dodać. Gdy powstał pomysł ustawienia kuli w samym centrum Agory, o dziwo byli entuzjastycznie nastawieni do tego projektu. Dodatkowo został wykonany krąg świetlny, stanowiący oprawę kuli, która okazała się brakującym dopełnieniem dzieła architektów.

Wywiad Patrycji Fabiańskiej z Tomaszem Urbanowiczem[13]

Publikacje

  • New Glass Review 21, Nowy Jork, The Corning Museum of Glass, 2000, ISSN 0275-469X[6]
  • Durczak M., W Hanowerze, Dolny Śląsk na EXPO 2000, "Region Dolny Śląsk" (8/2000), Stowarzyszenie na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, Wrocław, 2000, ISSN 1506-2929[5]
  • Maluga L., Formy szklane w przestrzeni architektonicznej (nowe realizacje Urbanowiczów), Archivolta 4/2005, ISSN 1506-5928[3]
  • Harasimowicz J., Suleja W.: Encyklopedia Wrocławia, Wydawnictwo Dolnośląskie Sp. z o.o., 2006, ISBN 83-7384-561-5[1]
  • Cummings, K., Contemporary Kiln-formed Glass, Londyn | Filadelfia, A & C Black Publishers Ltd. | University of Pennsylvania Press, 2009, ISBN 978-1-4081-0075-2[10]
  • Wala, E., Szkło we współczesnej architekturze, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2012, ISBN 978-83-7880-080-4[9]
  • Llewellyn D. J., The materials and processes suitable for the production of large scale three dimensional glass as exemplified in the work of Tomasz Urbanowicz, University of Wales Trinity St. David, Swansea, 2016[11]

Przypisy

  1. ↑ a b JanJ. Harasimowicz JanJ., WłodzimierzW. Suleja WłodzimierzW., Encyklopedia Wrocławia, MagdalenaM. Fortuniak, JaninaJ. Gerard-Gierut, AnnaA. Wawryszuk (red.), wyd. III poprawione i uzupełnione, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie Sp. z o.o., 2006, s. 934, ISBN 83-7384-561-5 .
  2. ↑ Wyborcza.pl [online], wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2020-04-17] .
  3. ↑ a b LeszekL. Maluga LeszekL., Formy szklane w przestrzeni architektonicznej (nowe realizacje Urbanowiczów), „Archivolta”, 4(28)/2005, 2005, s. 70-73, ISSN 1506-5928 .
  4. ↑ Muzeum Architektury we Wrocławiu [online], ma.wroc.pl [dostęp 2020-04-17] .
  5. ↑ a b MirosławM. Durczak MirosławM., W Hanowerze, Dolny Śląsk na EXPO 2000, [w:] MirosławM. Durczak (red.), Region Dolny Śląsk nr 8/2000, Wydanie Milenijne, Stowarzyszenie na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, „Region Dolny Śląsk” (8/2000), Wrocław: Stowarzyszenie na Recz Promocji Dolnego Śląska, 31 grudnia 2000, s. 27–29, ISSN 1506-2929 [dostęp 2020-03-31]  (pol.).
  6. ↑ a b New Glass Review 21, „New Glass Review”, Nowy Jork: The Corning Museum of Glass, 2000, s. 33, ISBN 0-87290-147-5, ISSN 0275-469X  (ang. • niem.), Druk: Frechen, Niemcy.
  7. ↑ Wystawa „Szklany Wszechświat”, Ogrody Ambasady Rzeczpospolitej Polskiej w Pradze [online], 2003 [dostęp 2020-03-31] .
  8. ↑ BWA WROCLAW [online], starastrona.bwa.wroc.pl [dostęp 2020-04-17] .
  9. ↑ a b EwaE. Wala EwaE., Szkło we współczesnej architekturze., Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2012, ISBN 978-83-7880-080-4  (pol.).
  10. ↑ a b The Artists, [w:] KeithK. Cummings KeithK., Contemporary Kiln-formed Glass, London & Philadephia: A & C Black Publishers Ltd, 2009, ISBN 978-1-4081-0075-2  (ang.).
  11. ↑ a b David JonesD.J. Llewellyn David JonesD.J., The materials and processes suitable for the production of large scale three dimensional glass as exemplified in the work of Tomasz Urbanowicz [online], BA (Hons) Dissertation, University of Wales Trinity St. David, Swansea, 2016 [dostęp 2020-04-03]  (pol.).
  12. ↑ KonradK. Urbanowicz KonradK., 15 lat Polski w UE, 15 lat szklanej kuli w Parlamencie Europejskim – Archiglass [online], 1 maja 2019 [dostęp 2020-03-31]  (pol.).
  13. ↑ Wywiad Patrycji Fabiańskiej z Tomaszem Urbanowiczem, [w:] PatrycjaP. Fabiańska PatrycjaP., Szkło w architekturze - Tomasz Urbanowicz, „Barwy Szkła”, 1 lipca 2013  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Archiglass
  • CODAworx