Wyspy Sołowieckie

Zespół historyczny, kulturalny i naturalny Wysp Sołowieckich[1][a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Monastyr Sołowiecki na Wyspie Sołowieckiej
Państwo

 Rosja

Obwód

 archangielski

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

IV

Numer ref.

632

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1992
na 16. sesji

Położenie na mapie obwodu archangielskiego
Mapa konturowa obwodu archangielskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Wyspy Sołowieckie”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wyspy Sołowieckie”
Ziemia65°04′02,0″N 35°50′37,8″E/65,067222 35,843833
  1. Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Wyspy Sołowieckie – grupa wysp, położonych w Zatoce Oneskiej na Morzu Białym, wchodzących w skład obwodu archangielskiego w Rosji i zamieszkanych przez 968 osób (2002).

Charakterystyka

Największe z wysp to:

Ponadto w skład archipelagu wchodzi około 100 małych wysepek. Mariusz Wilk w książce Wilczy notes podaje nazwy jeszcze kilku innych wysp tego archipelagu: Babia, Psia, Wronia, Popia, Filipowa. Na wyspach archipelagu jest ponad 200 zarybionych jezior. Powierzchnia łączna wysp: 347 km². Najwyższe wzniesienie – 86 m n.p.m. Nizinne i pagórkowate ukształtowanie terenu, wyspy są porośnięte tajgą; liczne jeziora i torfowiska.

W XVII wieku wybuchło powstanie sołowieckie. Car Aleksy wysłał wojska, aby stłumiły bunt. Oblężenie trwało 8 lat, dlatego że warownia dysponowała własnym garnizonem oraz znacznymi zapasami żywności. Dopiero w styczniu 1676 roku udało się wtargnąć do twierdzy, wskutek zdrady jednego z mnichów. Obrońców potraktowano bardzo okrutnie.

Na największej z wysp znajduje się Monastyr Sołowiecki. W czasach Imperium Rosyjskiego Wyspy Sołowieckie były miejscem zsyłek więźniów politycznych, a w Rosji sowieckiej – pierwszych łagrów. Od 1923 na wyspach funkcjonował największy obóz koncentracyjny OGPU lat 20. – Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia (SŁON)(inne języki) (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния (СЛОН)).

W roku 1992 zespół historyczny, kulturalny i naturalny tych wysp został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zobacz też

Przypisy

  1. Federacja Rosyjska. Polski Komitet ds. UNESCO. [dostęp 2021-01-04].

Bibliografia

  • MariuszM. Wilk MariuszM., Wilczy notes, Gdańsk: wyd. słowo/obraz terytoria, 1998, ISBN 83-87316-86-5, OCLC 830192248 .

Linki zewnętrzne

  • Mapa lokalizacji monastyru, skitów i pustelni na Wielkiej Sołowieckiej Wyspie i Anzerze
  • p
  • d
  • e

Kulturowe
Przyrodnicze

Rosja

  • VIAF: 458144783157965031652
  • LCCN: sh85124721
  • GND: 4226317-7
  • BnF: 125541624
  • SUDOC: 034830553
  • NKC: ge173080
  • BNE: XX4896644
  • J9U: 987007555949305171
  • WorldCat: viaf-458144783157965031652
  • PWN: 3977543
  • Britannica: place/Solovets-Islands
  • БРЭ: 3634636
  • NE.se: solovetskijöarna
  • SNL: Solovki, Solovkiøyene
  • VLE: solovku-salos
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 57095