Stefan Norblin

Stefan Norblin

Imię i nazwisko	Juliusz Stefan Norblin de la Gourdaine
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1892 Warszawa
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 1952 San Francisco
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	secesja, modernizm, art déco
Ważne dzieła
malowidła w pałacu Umaid Bhawan[1]
Strona internetowa

Stefan Norblin, właśc. Juliusz Stefan Norblin de la Gourdaine (ur. 26 czerwca 1892^[2] w Warszawie, zm. 12 sierpnia 1952 w San Francisco^[1]) – polski artysta plastyk, malarz, karykaturzysta, ilustrator i plakacista, projektant wnętrz, architektury i mody^[1]. Tworzył m.in. modernistyczne i secesyjne plakaty reklamowe oraz malowidła w stylu art déco^[3][1].

Życiorys

Urodził się w Warszawie w 1892 roku w rodzinie o tradycjach artystycznych. Jego pradziadem był malarz Piotr Norblin^[6]. Studiował malarstwo w Antwerpii i Dreźnie^[7]. W 1920 roku Stefan Norblin wziął udział w wojnie polsko-sowieckiej. Po wojnie wrócił do Warszawy, gdzie ożenił się z Leną Żelichowską, znaną podówczas aktorką i tancerką^[8].

We wrześniu 1939 roku wyjechał z kraju^[3] do Rumunii, gdzie w podróży, oprócz małżonki, towarzyszył mu Marian Hemar. Na czas okupacji Norblinowie mieli schronić się w Stanach Zjednoczonych, dokąd postanowili dostać się przez Azję. W czasie II wojny światowej Norblin przebywał w Persji, a następnie w Indiach, gdzie dla maharadży Jodhpuru Umaida Singha wykonał serię malowideł zdobiących wnętrze pałacu Umaid Bhawan^[3], największej prywatnej rezydencji w tym kraju. Malował także portrety lokalnej arystokracji i ozdabiał jej rezydencje^[9]. Po wojnie osiadł na stałe w Stanach Zjednoczonych, gdzie zarabiał na życie jako portrecista^[10]. Zmarł w San Francisco 12 sierpnia w 1952 śmiercią samobójczą, przypuszczalnie motywowaną postępującą utratą wzroku^[11].

W 2007 roku Telewizja Polska wyprodukowała film dokumentalny Stefan Norblin, opowiadający o życiu artysty^[12]. W 2011 powstał także film dokumentalny Chitraanjali. Stefan Norblin w Indiach reżyserii Małgorzaty Skiby, wyprodukowany przez Narodowy Instytut Audiowizualny przy współpracy z Ambasadą RP w Nowym Delhi. Film pokazuje twórczość artysty w Indiach, która łączy motywy europejskie z mitologią i kulturą indyjską. Dokument ten otrzymał Honorowe Wyróżnienie w prestiżowym konkursie Los Angeles Film Awards 2012^[13]. Dostępny jest w całości na platformie internetowej Ninateka. Dalszymi badaniami i wszechstronną promocją twórczości Norblina zajmuje się powstały w 2017 r. Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika”, który zrealizował dwa filmy animowany „Wieczny ogień”^[14] i dokumentalny „Ramayana w pałacu w Jodhpurze. Odzyskany wątek w twórczości Stefana Norblina”^[15].

12 października 2012 prochy Stefana Norblina i jego żony spoczęły w rodzinnym grobowcu Norblinów na Starych Powązkach w Warszawie^[16] (kwatera F/G-5-1/2)^[17].

Przypisy

Bibliografia

• Józef Steciński: Konserwacja malowideł ściennych Stefana Norblina w Pałacu Umaid Bhawan w Jodhpur – Indie. W: Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej. Wojciech Walczak (red.), Karol Łopatecki (red.). T. 1. Białystok: Benkowski Publishing Ballons, Instytut Badań nad Dziedzictwem Kulturowym Europy, 2010, seria: Zachowanie Polskiego Dziedzictwa Narodowego. ISBN 978-83-925705-1-6.

Linki zewnętrzne

• Stefan Norblin na wystawie Towarzystwa Sztuk Pięknych, 1937
• Film dokumentalny Chitraanjali. Stefan Norblin w Indiach, 2012 na portalu NInAteka.