Stefan III (książę Bawarii)

Stefan III

książę Bawarii-Landshut

Okres

od 1375
do 1392

książę Bawarii-Ingolstadt

Okres

od 1392
do 1413

Dane biograficzne

Dynastia

Wittelsbachowie

Data urodzenia

ok. 1337

Data śmierci

wrzesień 1413

Ojciec

Stefan II

Matka

Izabela

Żona

1. Taddea Visconti,
2. Elżbieta

Dzieci

z Taddeą:
Ludwik VII Brodaty,
Elżbieta (Izabela);
nieślubny:
Jan

Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan III (ur. ok. 1337, zm. we wrześniu 1413) – książę Bawarii-Landshut od 1375 r. do 1392 r. (wspólnie z braćmi), a od 1392 r. samodzielny książę Bawarii-Ingolstadt z dynastii Wittelsbachów.

Życiorys

Stefan III był najstarszym spośród trzech synów księcia Bawarii-Landshut Stefana II oraz Izabeli, córki króla Sycylii Fryderyka II. Wraz z dwoma młodszymi braćmi, Fryderykiem i Janem II, objął władzę w księstwie po śmierci ojca w 1375 r.

Już w 1376 r. bracia dokonali pierwszego podziału ojcowizny, podczas którego Stefan wraz z Janem objął Górną Bawarię, wkrótce potem bracia podzielili także ten udział. W 1392 r. bracia dokonali ostatecznego podziału Bawarii, podczas którego Stefan otrzymał część z ośrodkiem w Ingolstadt. Po śmierci swego brata Jana objął także współrządy – ze swoimi bratankami – w ich ojcowiźnie (księstwie Bawarii-Monachium).

Rycerski i odważny, uczestniczył w licznych wyprawach wojennych. Kilkakrotnie był w Italii, m.in. w 1380 r. był posłem Wacława IV Luksemburskiego do papieża w celu negocjowania korony cesarskiej. Miasto Todi uznało go wówczas swoim władcą. Próby rozszerzenia swoich wpływów w Bawarii i okolicach zaowocowały konfliktami z Salzburgiem i Austrią, toczył też spory z miastami bawarskimi.

Rodzina

W 1364 r. Stefan poślubił Taddeę, córkę współrządcy Mediolanu Barnaby Viscontiego. Taddea zmarła w 1381 r., później Stefan planował poślubić Małgorzatę, wdowę po królu Neapolu i Węgier, Karolu III z Durazzo. Ostatecznie w 1401 r. ożenił się jednak z Elżbietą, córką hrabiego Kleve Adolfa I.

Z małżeństwa z Taeddą pochodziło dwoje dzieci: syn Ludwik VII Brodaty, następca Stefana, oraz córka Elżbieta (Izabela), która została żoną króla Francji Karola VI Szalonego. Ponadto miał nieślubnego syna Jana, który został biskupem Ratyzbony.

Bibliografia

Sigmund von Riezler: Stephan III., der Kneißel, Herzog von Baiern. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 36. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1893, s. 68–71. [dostęp 2011-07-30]. (niem.).
Stephan III. Herzog v.Baiern. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2011-07-30].

Władcy Bawarii

Agilolfingowie

Garibald I (548–591)
Tassilo I (591–610)
Garibald II (610–625)
Theodo (680–716)
Theodbert (716–719)
Theobald (716–717/719)
Tassilo II (716–719)
Grimoald (716–725)
Hugbert (725–736)
Odylon (736–748)
Tassilo III (748–788)

Karolingowie

Karol Wielki (788–814)
Ludwik Pobożny (814–815)
Lotar I (815–817)
Ludwik Niemiecki (817–865)
Karloman (864–880)
Ludwik Młodszy (880–882)
Karol Otyły (882–887)
Arnulf z Karyntii (887–899)
Ludwik Dziecię (900–911)

Od Luitpoldingów
do Wittelsbachów

Luitpold (889–907)
Arnulf I Zły (907–937)
Eberhard (937–938)
Bertold (938–947)
Henryk I (947–955)
Henryk II Kłótnik (955–976)
Otton I (976–982)
Henryk III Młodszy (982–985)
Henryk II Kłótnik (985–995)
Henryk II Święty (995–1005)
Henryk V (1005–1026)
Henryk VI (1026–1041)
Henryk VII (1042–1047)
Konrad I (1049–1053)
Henryk VIII (1053–1054)
Konrad II (1054–1055)
Henryk VIII (1055–1061)
Otton II (1061–1070)
Welf I (1070–1077)
Henryk VIII (1077–1096)
Welf I (1096–1101)
Welf II (1101–1120)
Henryk IX Czarny (1120–1126)
Henryk X Pyszny (1126–1139)
Leopold IV Szczodry (1139–1141)
Henryk XI Jasomirgott (1141–1156)
Henryk XII Lew (1156–1180)
Otton I (1180–1183)
Ludwik I (1183–1231)
Otton II (1231–1253)
podział na Dolną i Górną Bawarię

Pierwsze rozbicie

Dolna Bawaria	Henryk XIII (1253–1290) Otton III (1290–1312) Ludwik III (1290–1296) Stefan I (1290–1310) Henryk XIV (1310–1339) Otton IV (1310–1334) Henryk XV (1312–1333) Jan I Dziecię (1339–1340)
Górna Bawaria	Ludwik II (1253–1294) Rudolf I (1294–1317) Ludwik IV (1294–1347)

Książęta Bawarii

Ludwik IV (1340–1347)
Ludwik V Brandenburski (1347–1349)
Stefan II (1347–1349)
Ludwik VI Rzymski (1347–1349)
Wilhelm I (1347–1349)
Albrecht I (1347–1349)
Otto V Leniwy (1347–1349)
od 1349 r. podział na Dolną i Górną Bawarię, od 1353 r. na Bawarię-Landshut i Bawarię-Straubing

Drugie rozbicie

Górna Bawaria	Ludwik V Bawarski (1349–1361) Ludwik VI Rzymski (1349–1351) Otto V Leniwy (1349–1351) Meinhard (1361–1363)
Dolna Bawaria	Stefan II (1349–1353) Wilhelm I (1349–1353) Albrecht I (1349–1353)
Bawaria-Landshut	Stefan II (1353–1375) Stefan III (1375–1392) Fryderyk (1375–1393) Jan II (1375–1392) Henryk XVI Bogaty (1393–1450) Ludwik IX Bogaty (1450–1479) Jerzy Bogaty (1479–1503) podział między Bawarię-Monachium i Palatynat-Neuburg
Bawaria-Straubing	Wilhelm I (1353–1389) Albrecht I (1353–1404) Albrecht II (1389–1397) Wilhelm II (1404–1417) Jan III (1417–1425) podzielona między Bawarię-Monachium, Bawarię-Landshut i Bawarię-Ingolstadt
Bawaria-Ingolstadt	z Bawarii-Landshut Stefan III (1392–1413) Ludwik VII Brodaty (1413–1447) Ludwik VIII (1443–1445) do Bawarii-Landshut
Bawaria-Monachium	z Bawarii-Landshut Jan II (1392–1397) Ernest (1397–1438) Wilhelm III (1397–1435) Albrecht III (1438–1460) Jan IV (1460–1463) Zygmunt (1460–1467) Albrecht IV Mądry (1463–1508)
Bawaria-Dachau	z Bawarii-Monachium Zygmunt (1467–1501) do Bawarii-Monachium