Sparceta piaskowa
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | |||
Rząd | bobowce | ||
Rodzina | bobowate | ||
Podrodzina | |||
Rodzaj | sparceta | ||
Gatunek | sparceta piaskowa | ||
Nazwa systematyczna | |||
Onobrychis arenaria (Kit.) DC. Prodr. 2: 345 (1825)[3] | |||
| |||
|
Sparceta piaskowa (Onobrychis arenaria (Kit.) DC.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w strefie umiarkowanej Eurazji na obszarze od Francji po Syberię i Mongolię[3]. W Polsce rośnie głównie w południowej (Wyżyny Polskie) i północno-wschodniej części kraju[4].
Morfologia
- Łodyga
- Pokładająca się, owłosiona, o długości 30–60 cm[5].
- Liście
- Listki wąskie, prawie równowąskie, o szerokości 1,5–8 mm[5].
- Kwiaty
- Motylkowe, zebrane w nie grubsze niż 2 cm grono, które jest wrzecionowate przed rozkwitnięciem. Kielich o długości 4–6 mm. Ząbki kielicha półtora-dwa razy dłuższe od rurki. Korona kwiatu bladoróżowa, o długości 8–11 mm. Żagielek nie krótszy od łódeczki[5].
- Owoc
- Strąk o długości 4–6 mm, z czterema-pięcioma szydlastymi na grzbiecie kolcami; kolce o długości 0,5–2 mm[5].
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Rośnie w murawach kserotermicznych i napiaskowych. Liczba chromosomów 2n =14, 28[6]. Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae[7].
Zagrożenia i ochrona
Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być określony)[8].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-18] (ang.).
- ↑ a b Onobrychis arenaria (Kit.) DC., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29] .
- ↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
- ↑ Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
- BioLib: 40108
- EoL: 704030
- EUNIS: 171876
- FloraWeb: 3907
- GBIF: 2972841
- identyfikator iNaturalist: 487708
- IPNI: 509840-1
- ITIS: 819883
- NCBI: 83864
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): ild-8935
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:509840-1
- Tela Botanica: 75265
- USDA PLANTS: ONAR2