Shinsui Itō
 | |||
| Data urodzenia | 4 lutego 1898 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 8 maja 1972 | ||
| Narodowość | japońska | ||
| Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Shinsui Itō (jap. 伊東 深水 Itō Shinsui), właśc. Hajime Itō (jap. 伊東 一 Itō Hajime); ur. 4 lutego 1898, zm. 8 maja 1972 – japoński malarz.
Pochodził z ubogiego regionu Tokio. W 1908 roku, po skończeniu trzech klas szkoły powszechnej, podjął pracę w fabryce tablic sygnalizacyjnych[1]. W 1911 roku rozpoczął naukę w pracowni Kiyokaty Kaburagiego, który kształcił go za darmo[1]. Jego talent został odkryty przez Shōzaburō Watanabego[2]. Prace Itō zostały docenione i otrzymały liczne nagrody[1]. Przez wiele lat pracował jako ilustrator, wykonywał też obrazy w stylu bijinga[1][2][3]. Uważany jest za ostatniego wielkiego twórcę drzeworytu ukiyo-e[1]. Jedną z jego najważniejszych prac jest cykl Osiem widoków Ōmi (Ōmi-hakkei, 1917)[3]. W 1958 roku został członkiem Japońskiej Akademii Sztuki[2].
W 1970 roku został odznaczony Orderem Wschodzącego Słońca[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Miyako Murase: Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshū do artystów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1996, s. 219–220. ISBN 83-213-3775-9.
- ↑ a b c d Helen Merritt, Nanako Yamada: Guide to Modern Japanese Woodblock Prints: 1900-1975. Honolulu: University of Hawaii Press, 1992, s. 47. ISBN 0-8248-1732-X.
- ↑ a b Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 406. ISBN 0-674-01753-6.
